شبکه اجتماعی کتاب‌دوستان

        ریچل کاسک در این کتاب از اوضاع و احوال خودش و بسیاری از مادرهای دیگر نوشته، وقتی تازه مادر شده‌اند و همه چیز با پیش‌فرض‌ها متفاوت از آب درمی‌آید.
نوزاد قرار است ۱۸_۱۶ ساعت بخوابد ولی در همین حدود گریه می‌کند، مادر نه شیر دارد نه خواب و حتی یادش می‌رود که قبل از بچه چطور زندگی می‌کرده و چطور در یک روز این‌طور زندگیش زیر و رو شده. 
هرکدام از والدین که سرکار برود برنده است و اغلب این مادر است که با یک نوزاد شاکی توی خانه گیر می‌افتد.
هرچه کتاب‌ها را زیر و رو می‌کند چیزی دستگیرش نمی‌شود. بچه‌های توی کتاب‌ها فرق دارند، مادرهایشان هم. یک چیزی درباره‌ی آنها (این زوج تازه‌ی مادر و بچه) هست که انگار غلط است و طبق هیچکدام از آن دستورالعمل‌ها پیش نمی‌رود.
و حرف زدن ازش با پدر هم مثل آب در هاون کوبیدن است. هیچکدام حرف همدیگر را نمی‌فهمند.
فقط یک تازه مادر است که می‌فهمد. آن هم به شرطی که طبیعت زیادی بهش لطف نکرده باشد و بچه‌اش خیلی خوش قلق و همسرش خیلی همراه نباشد! و باز هم اگر حاضر باشد به شکستش اعتراف کند...

وقتی کتاب را می خواندم آرزو داشتم چند سال پیش ترجمه و منتشر شده بود، آن وقتی که خودم هم دقیقا در چنین حال درماندگی بودم‌.
کتاب جستار است و گاهی کمی سخت‌خوان می‌شود ولی می‌ارزد. می‌ارزد چون احساس همدلی از کتاب سرازیر می‌شود توی قلب هر مادری که روزی چنین تجربه‌های سخت و شیرینی را از سر گذرانده یا در حال سپری کردنش است. 
      

        به خوبی در این کتاب، فاصله طبقاتی بین افراد جامعه به تصویر کشیده شده، همچنین از دیدگاه من نویسنده سعی داشته بیان کند که بهشت از دید همه افراد، خصوصا افراد با وسع مالی پایین کاملا متفاوت تر است.
پسری که در خانه خود جز شلغم میوه ای ندارند (اگر بتوان آن را میوه نامید)، در پاسخ به آموزگار که از دانش آموزان پرسیده بهترین میوه بهشتی چیست پاسخ می دهد شلغم که خنده ی حضار را در پی دارد.
      

        کتاب دوست داشتنی پنماریک 
900 صفحس ولی انقدر کشش داره که  زیاد بودنش به چشم نمیاد 
قصه درباره سه نسل از یک خانوادس و عمارت پنماریک  
داستان از جایی شروع میشه که مادر مارک (که در سن نوجوانیه )  بعد از چندسال ازش میخاد که پیشش بره و بعد از این دیدار عمارت پنماریک و نشونش میده و تعریف میکنه که چطوره پدربزرگ مارک این عمارت رو به جای اینکه به وراثت مادرش بده اون رو به برادرزادش میده  و به مارک میگه که این عمارت مال توس و هر جور شده بایدبه دستش بیاریم 
داستان در پنج بخشه که هر بخش از زبان یکی از افراد خانواده گفته میشه بخش اول هم که از زبان مارک که خیلی خوخواه و منفور بود گفته میشه 

داستانی به شدت پر کشش پر اتفاقات. زیاد 
به شدت پیشنهاد میشه
   نسخه ebook  هم موجود هست 
      

        ✍️ پر از توصیفات بود به گونه‌ای که من را کلافه کند.
 در این کتاب تجارب ناپخته عشق را دیدم. اِما  یک زن زیاده‌خواه است که در راه یافتن عشق اسطوره‌ای لابلای کتاب‌ها و تجملات خود را خوار و خفیف می‌کند و سر هرچه دارد و ندارد قمار می‌کند. شارل را باعث بدبختی خودش می‌داند و خیانتهایش را به قصد انتقام از عشقی که او بلد نبود به گونه‌ای که اِما باب میلش است ابراز کند توجیه می‌کند. شارل همسرش یک پزشک است، از ادبیات سر در نمی‌آورد. از دنیای اِما دور است درکش نمی‌کند. تنها خوشحالیش داشتن اِماست او را در دل می‌پرستد. نمی‌داند اطرافش چه‌خبر است. خود را خوشبخت می‌داند و تصور می‌کند ملزومات خوشبختی اِما را نیز هرچه که باشد فراهم کرده. دریغ ازینکه اشتباه می‌کرد...
ناکامی‌های اِما، رنج‌هایی که می‌کشد و عشقی که طلب می‌کند تاثر برانگیز است. همچون گنجشکی به دام افتاده در یک چهاردیواری که خود را به دیوار می‌کوبد بلکه پنجره‌ای بیابد و خود را در پهنای عشقی آزاد کند.

      

        فقط وقتی دونفر میتونن یه راز رو نگه دارن که یکیشون بمیره.!

×خطر اسپویل×







یکی دیگه از کتابای مک فادن که روند داستان سریع و با هیجان بود و کشش خوبی داشت و زود خونده میشد اما انگار داستان یجاهایی باگ داشت . یعنی یه سوالایی برای خواننده باقی میموند .
اول اینکه نوا چطور یهویی اینقدر مهربون شد؟
دوم اینکه مگه نوا و کلیر هتل رو رزرو نکرده بودن . یعنی موقع رزرو نفهمیدن هتلی وجود نداره؟
سوم مگه سوار ماشین کلیر نبودن. پس چطوری لینزی و وارنر پیش بینی کرده بودن که ماشین کجا خراب میشه که اینا با پیاده برن تا لینزی تمشک بخوره و...؟
و چهارم اینکه خب اگه بحث انتقام از افراد خیانتکار باشه چرا میشل کشته شد . اونکه کاری نکرده بود .
در نهایت بنظرم بیشتر یه رمان هیجانی جنایی بود تا معمایی . شاید قاتل غیرقابل حدس بود تقریبا اما این اتفاقاتی هم که افتاد ممکن نبود ...
      

        روز و شب در دو بخش روایت می‌شود؛ بخش اول در هنگام تولد نوزادی به نام یوهانس هست که پدرش سخت با خود فکر می‌کند و در مورد زندگی صحبت می‌کند.
و در بخش دوم زمان پیری یوهانس را روایت می‌کند.
ابتدای زندگی و انتهای زندگی چقدر به هم نزدیک است؛ شاید به اندازه همین چند ده صفحۀ این کتاب...

کتاب آن چنان نکتۀ جذاب و گیرایی برای ارائه دادن نداشت، به همین دلیل شاید کوتاه بودن کتاب نقطۀ مثبتی برای آن به شمار رود...
      

        🍃من تمام اين مملكتو با پای پياده گشته‌ام. همه دارن همينو مى‌پرسن. به كجا داريم میريم، چه‌مان شده؟ اما به نظر من هيچى نشده و به هيچ‌جا هم نمى‌رسيم. هميشه تو راهيم. هميشه‌ى خدا داريم میريم. چرا مردم به اين يكى فكر نمى‌كنن؟ 

جان اشتین‌بک، نویسنده‌ی آمریکایی‌ایه که با نثری ساده ولی پر از عمق، به فقر، عدالت اجتماعی، و درد آدمای معمولی پرداخت. یکی از شناخته شده‌ترین و پرخواننده‌ترین نویسندگان قرن بیستم  آمریکا، برندهٔ نوبل ادبیات و همچنین یکی از مهم‌ترین نمایندگان مکتب ادبی ناتورالیسمه.

رمان خوشه‌های خشم درباره‌ی یه خانواده‌ی کشاورزه آمریکاییه در دوران رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰. این خانواده به دلیل شرایط سخت اقتصادی، و نداشتن زمین (که بتونن روی اون کشت و کار کنن) مجبور به مهاجرت از اوکلاهما به کالیفرنیا میشن. یه سفر طولانی، پر از سختی، ناامیدی، ولی همراه با مقاومت.

اما این کتاب یه داستان معمولی نیست و روایتش بین دو نوع فصل تقسیم شده:
فصل‌های داستانی که زندگی خانواده‌ی جاد رو روایت میکنن.
فصل‌های غیر‌داستانی که با لحن شاعرانه و کلی‌تر وضعیت اجتماعی و سیاسی آمریکا رو نشون میده.
این نحوه‌ی روایت رو خیلی دوست داشتم؛ حس کردم هم از نزدیک دیدم، هم از دور.

شخصیت‌پردازیش قوی بود. شخصیت‌ها در طول داستان رشد میکنن و دچار تغییرات میشن. جزئی‌نگری فوق‌العاده داشت؛ تمام توصیفات، صحنه‌ها و شخصیت‌ها ملموس بودن.

اشتین‌بک بی‌پرده از سیستم‌های بانکی، دولت و سرمایه‌داری انتقاد میکنه؛ به نظرش‌ این سیستمیه که باعث شده روستایی‌ها به کارگر موقت تبدیل بشن.
به خدا و خانواده هم می‌پردازه و کیزی نماد سفر روحی و تغییر و تحوله.
🍃بى‌اراده و بدون اينكه دست خودم باشه يهو داد كشيدم: به جهنم! تو اين دنيا نه گناه وجود داره و نه صواب. اين‌هارو مردم از خودشون درآوردن. همه‌اش همين‌جوره. بعضى از كاراى مردم خوبه و بعضى هم نيس.

توی این رمان، زن فقط یه شخصیت فرعی نیست. یه موجود قوی و مهربونه. ستون خونه‌ست، نماد مهر و استقامته. حتی جاهایی از مردها هم محکم‌تره.

نثر اشتین‌بک ساده‌ست ولی قویه. قشنگ حس میکنی با یه نویسنده‌ی مردمی طرفی. فضای همدلی، درد مشترک، رحم و دلسوزی توی متن موج میزنه. با اینکه داستان تو آمریکاست، حس کردم خیلی از حال و هوای مردم مارو داره.
فکر میکنم مهم‌ترین پیامی که اشتین‌بک چندین و چندبار در رمان تأکید میکنه اینه: «تنها راه نجات، در همدلی جمعی و مقاومت اجتماعی است.»

ترجمه:
من اول با ترجمه‌ی شریفیان شروع کردم. اما بعد از حدود ۲۰۰ صفحه کنار گذاشتم، چون بخش‌های غیرداستانی واقعاً سنگین و سخت شده بودن. مجبور بودم یه پاراگراف رو دوبار بخونم تا بفهمم چی شد!
ولی ترجمه‌ی مسکوب خیلی خوش‌خوان‌تر بود. لحن بخش داستانی عامیانه‌ و بخش غیر‌داستانی رسمی و روون بود.
هر چند صفحه هم یه تصویر سیاه‌قلم ساده داره، یه‌جور طراحی خطی که حال‌وهوای اون فصل رو بهتر منتقل می‌کنه؛ یه چیزی شبیه اتود، ولی پر از حس.

البته‌ که با اینهمه تعریفی که ازش کردم، هرجای کتاب این جمله یا مفهوم این جمله رو حس کردم، خوشم نیومد!
🍃اين آغاز كار است، از (من) به «ما».
(یجورایی برعکس کتاب میرا که از «ما» به «من» بود، این از «من» به «ما»ست!)

ازون‌جایی‌که این کتاب هنوز تو لیست‌های معتبر بهترین رمان‌های قرن بیستمی هست و در دوره‌های دانشگاهی ادبیات آمریکا هم تدریس میشه، اگه به ادبیات انتقادی، رئالیسم و داستان‌هایی درباره‌ی درد علاقه دارین، خوشه‌های خشم انتخاب خوبیه.
      

        یک کتاب دیگه از مک‌فادن...
اول از همه اینکه این کتاب رو جهت رفع اسلامپ خوندم و میتونم بگم فریدا توی اینکار جدا خوبه، مهم نیست داستان راجب چی باشه، قدیمی باشه، تکراری باشه، کپی یه کار دیگه باشه، هر چی باشه داستانش کشش لازم برای ادامه دادن رو داره و من از این جنبه دوسش دارم 
حالا راجب خود داستان...
اول، داستان کتاب تا حدی منو یاد مهمانی شکار از لوسی فولی انداخت، با این تفاوت که اون زمان گذشته و حال داره و میدونی کسی مرده ولی اینجا از هیچی خبر نداری (داستان اصلی شبیه مهمانی شکار نیست و متفاوته)
داستان از یه سفر دوستانه شروع میشه و هتل توی یه منطقه جنگلیه و از شروع منطقه جنگلی تا خود هتل آنتن قطع میشه، حالا ماشین توی جنگل خراب میشه و این ۶ نفر مجبورن تا هتل پیاده برن
توی روند داستان تقریبا همش شک میکنی و اینو دوست دارم
و دلیل اینکه این اتفاقات میوفته...
به این نتیجه میرسی که همیشه برای یه کار نیاز به دلیل خوب نداری با مسخره ترین چیزها میتونی هر کاری دلت میخواد بکنی 😔💅
بعدم خودم کرمم گرفت وسط خوندن کتاب رفتم یه چیزی از اخر در حد یه اسم دیدم، بعد اینجوری بودم که اره میدونم اینجوری میشه اونجوری میشه ولی نشد 
داستان بی نقص نیست، قرار نیست بهترین کتاب باشه، قرار نیست ایرادی نداشته باشه ولی من دوسش داشتم و باهاش حال کردم 
همین که لذت بردم برام کافیه.

🔖بریده ای از کتاب
"دو نفر نمی‌تونن یه راز رو نگه دارن؛ مگه اینکه یکی از اون‌ها بمیره!"

پایان کتاب/طاقچه

نمره ۴از۵ ⭐️
      

        خیلی بامزه بود، کلی حالم  خوب شد، با وجودی که کتاب راجع به طلاق بود! تاکید می‌کنم که کتاب راجع به اثر طلاق والدین بر کودکان بود و با این وجود به معنای واقعی کلمه، یکی از حال خوب کن ترین ها.

از این جا به بعد شاید اسپویل داستان 💣👇

و  حالا از قسمت سرگرم کننده کتاب که بگذریم:
به نظرم کتاب قبلی این نویسنده، یعنی «ازدواج مادرم و بدبختی های دیگر » واقع گرایانه تر و جدی تر بود‌ (شاید علت این که از این کتاب این قدر لذت بردم همین بود که با توجه به کتاب قبلی انتظار  نداشتم این قدر خوشحالانه باشد). در این کتاب همه چیز خیلی خوب بود و باور کنید این یک اشکال است، طلاق تا جایی که من اطلاع دارم هیچوقت این قدر صلح آمیز نبوده و نیست!
 و بعد هم میشه یکی شماره این دکتر روانشناسی که شب و روز و وقت و بی وقت، به این خوبی و موثری پاسخگو است  را به من بدهد؟! خیلی سپاسگزار میشوم!