فانی پرایس عزیزم🙃
منسفیلد پارک مدت زیادی همراهم بود و از خوندنش بسیار لذت بردم همیشه برای خوندن قلم آستن عجله ندارم و هر تابستون یک کتاب از آثارش رو میخونم و لذت میبرم به نظر من ظهر و گرمای تابستون فقط با غرق شدن در دنیای جین آستن میتونه قابل تحمل تر باشه.
داستان منسفیلد پارک فقط روایتگر یک شخصیت نیست و خانواده و امور جامعه و فرهنگ در اون تاریخ به خوبی به تصویر کشیده شده البته که در بقیه‌ی آثار آستن هم این موارد قابل مشاهده هست. شخصیت قابل اهمیت (فانی) شخصی بسیار حساس و خوددار با قلبی پاک و پر از عشق تنها شخصیتی هست که میتونه اتفاقات این داستان رو با صبر و بردباری تحمل کنه.
          

            از جهت حضور یک نوزاد در داستان جالب بود. هرچند فقط چهره جذاب و دوست داشتنی نوزاد رو نشون داده بود و واقع بینانه نبود.
داستان نوجوان بود شاید
شایدم نویسنده خیلی خوش خیال بوده و در عالم رویا داستان رو نوشته و توجهی به واقعیات دنیا نداشته.

و نمی‌دونم چرا همیشه یک پای ثابت داستان های عاشقانه، پول و ثروت هنگفت یکی از طرفینه! انگار عشق فقط با پول محقق میشه و رویاها فقط با پول واقعی میشن.

و واقعا دلم میسوزه برای مردم دنیا
که دچار بحران روابط خانوادگی و ناپایداری روابط و طلاق و فرار هستن. گویا عشق غربی معاصر فقط یکی دوسال نهایتا پنج سال تاریخ انقضا داره و بعدش از بین می‌ره و طرفین همدیگه رو رها میکنن. 
یک چیز اذیت کننده هم توی این کتاب اشاره به ازدواج رسمی دو دختر توسط کشیش و برگزاری مراسم عروسیه! البته توی ترجمه سعی کردن طوری پنهانش کنن ولی توی متن اصلی کاملا توضیح داده!
اندر معایب شراب و زوال عقل و آزار و اذیت‌های خانگی هم حرفهایی داره و باز این هم از نقاط خیلی تاریک تمدن معاصر هست متاسفانه.
          

            خب به جرأت باید بگم که خیلی بهتر از محفل ققنوس بود،

داستان خوب پیش می‌رفت،
اینکه دوباره از خونه دورسلی ها شروع نمیشد خودش خیلی جای شکر داشت 😁😁

اینکه در ابتدای این جلد یهو از چهره دیگه اسنیپ و بلاتریکس پرده برمی‌داشت از همون ابتدا داستان رو به حالت تعلیق در می آورد که حالا قراره چی بشه و واقعا اسنیپ کدوم طرفیه و فازش چیه،

در این جلد من حس کردم که نقشه دراکو مالفوی ضربه زدن به نویل لانگ باتم هست و نه هری ولی خب ممکنه کاملا برداشت اشتباهی باشه و باید منتظر جلد بعدی بود،

این کتاب یک فیلم خوش ساخته و نه یک شاهکار و یا حتی کار ادبی.....
واسه تمدد اعصاب از کتاب‌های سنگین خیلی توصیه میشه 🤪😅🤌🏻
          

            زری از یوسف می‌پرسد: "تو می‌دانی سووشون چیست؟"
یوسف می‌گوید: "یک نوع عزاداری است. همهء اهل ده بالا امشب می‌روند."
کتاب سووشون روایت زندگی زری و یوسف در بازه زمانی جنگ جهانی دوم(حضور متفقین در کشور یعنی حدود سال ۱۳۲۰) در شیراز است...
.
نمیدونم چی میتونم درمورد این کتاب بنویسم، حس می‌کنم هرچه بنویسم تکراریه!
«سووشون» به عنوان یه شاهکار شناخته می‌شود و منم با همین تصور شروعش کردم، شاید یکی از دلایلی که باعث شد کمی توی ذوقم بخورد همین بود؛ اینکه توقع خیلی زیادی از این کتاب داشتم.
.
✨چند نکته:( فاقد اسپویل)
۱. این کتاب بیشتر حول محور نگرانی‌ها، دل‌مشغولی‌ها و دغدغه‌های زری است. وقتی کتاب‌رو می‌خواندم کتاب «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» در ذهنم تداعی می‌شد.
به نظرم کتاب خوبی برای علاقمندان آثار خانم پیرزاد است.

۲. سبک نوشتاری سیمین دانشور خاص خودش است.
از جلال آل احمد فقط «مدیر مدرسه» را خوانده‌ام( امیدوارم در آینده بیشتر از او بخوانم) ولی باز هم تفاوت سبک نوشتاری آن‌ها براحتی قابل تشخیص است.
جایی می‌خواندم از خانم دانشور نقل شده بود: «بسیاری از نویسندگان از سبک جلال آل‌احمد تأثیر گرفته‌اند. اما من ترجیح می‌دهم خودم باشم و سبک خودم را دنبال کنم.»

۳. داستان روند ملایمی دارد و از قهرمان خودش، اسطوره‌ نمی‌سازد. یوسف قهرمان داستان است ولی او با همه جوانب شخصیتی‌ش تصویر می‌شود. 
و همینطور زری، که ترس زنانه‌ش روی تمام داستان سایه انداخته و زمان خواندن کتاب خواننده هم همراه زری واهمه و اضطراب‌ رو احساس می‌کند.

۴. از کلمات عامیانه در کتاب زیاد استفاده شده که باعث شد کتاب رو بیشتر دوست داشته باشم.
«عمه به حوضخانه رفت تا بقیه‌ی دینارهای طلا را در کت آخر جا بدهد‌ و دور آن‌ها را شلال بکند.»
آخرِ کتاب بعضی از این کلمات به همراه معنی‌شان فهرست شده‌اند.

۵. کتاب تماما حال‌و‌هوای شیراز رو برام تداعی می‌کرد. خانه یوسف و زری، عزت‌الدوله و همگی رو برای خودم معادل‌سازی می‌کردم. یکی ساکن نارنجستان و آن یکی صاحب ملک زینت‌الملوک بود...

۶. « دو جان گرفتار » اصطلاحیه که خیلی ازش استفاده می‌کنم و بدون آن انگار دست و بالم برای انتقال منظورم بسته می‌شود. البته نباید دنبال معنی‌ش گشت، فکر نمی‌کنم پیدا بشود؛ این یه اصطلاح مربوط به زادگاه منه.
ولی مفهومش میشه بین دو حالت گیر کردن، یا وقتی که تصمیم‌گیری سخت میشه و نمی‌دانی باید چه کار کنی!
وضعیت مردم در بازه زمانی کتاب سووشون همینطور است، از یک طرف شراب می‌خورند، از طرفی دیگر راهی حرم معصومین‌اند. حسابی «دو جان گرفتارند».
مردم بین عقایدشان و ارزش‌هایی که به آن‌ها عرضه شده بود، معلق مانده بودند.

۷. فکر و خیال‌های زری خیلی اذیتم کرد! صفحات زیادی باید توی تفکرات زری دست و پا بزنی، بلکه داستان کمی جلو برود.

.
📔متن کتاب:
زن، آرامشی که براساس فریب باشد چه فایده‌ای دارد؟ چرا نباید جرأت داشته باشی که تو روی آن‌ها بایستی... زن، کمی فکر کن. وقتی خیلی نرم شدی همه تُرا خم می‌کنند...

نزدیک‌های ظهر به خانه برمی‌گشت و به مجرد ورود به جای سلام می‌گفت:« بنده مسیحی هستم.» اما هنوز ظهر نشده یادش می‌رفت و به ابوالفضل‌العباس قسم می‌خورد.
.
عکس‌ها:
پایین سمت چپ، باغ عفیف آباد و باقی عکس‌ها مربوط به عمارت شاپوری است.( مربوط به ۰۲ و ۰۳ شیراز🌱)
.
۳ مرداد ۰۳
          

            زمان بین  رسیدن به سرکار و آماده شدن صبحانه، یک ربع وقت داشتم. چند روز بود که در فکر هایکو بودم که چطور آن را به بچه‌ها یاد بهم. پس در این یک ربع این کتاب را پیدا کردم. مقدمه ای دل نشین داشت از اینکه هایکو چه جایگاهی در زبان ژاپنی دارد و بعد از آن خواندن هایکو ها. چند هایکو نظر من را جلب کردند و آنها را نشانه گذاری کردم. 
اینکه هایکو ها یک جور قدردانی از طبیعت و نشان دادن احساسات هست برایم جالب بودند. شاید دنیای مدرن امروز باید در کوتاه ترین جملات حرف دلت را بزنی تا بقیه گوش بدهند.