یکی از قوی ترین مجموعه هایی بود که بعد از مدت ها خواندم
        

          یه کلمه میگم: شاهکار 
        

          •با شکوه

•در جلد سوم مه زاد که پایانی برای سه گانه ی اول  این مجموعست با یک پرش زمانی کوتاه مدت به دل داستان برمی‌گردیم( به علت لو نرفتن داستان خلاصه ی بهتری نمیتونم بگم)

• وقتی که صفحه اول کتاب رو باز میکنیم با نوشته ای از سندرسون مواجه میشیم، نوشته ای که در بخشیش میگه که این جلد کتاب برای اینه که خودشو رو به دیگران و به خودش ثابت کنه اما آیا موفق بوده؟

• اگه جلد دوم رو پیش زمینه ای بزرگ در نظر بگیریم، جلد سوم جاییست که همه چیز های بزرگ اتفاق میوفته، حفره ها دونه به دونه پر میشه و داستان با افشای هر راز خودش روند رو برای دنبال کردن جذاب تر میکنه.

•تو این جلد حتی شخصیت پردازی ها هم به اوج خودشون می‌رسند و برخلاف جلد اول که روند داستان از دید دو شخصیت اصلی روایت میشد در این جلد به اکثر شخصیت ها فرصتی برای ساختن داستان خودشون داده میشه، داستان های فرعی جذابی که در نهایت به یک انسجام می‌رسند.

• در دل داستان با کمی دقیق شدن رگه هایی از فلسفه دیده میشه، فلسفه ای که ایمان، تردید، سرنوشت و نیاز همزمان به نابودی و زندگی رو مورد بررسی قرار میده.

• در طول داستان با ادیان تخیلی آشنا میشیم که ساخته ی ذهن نویسنده اند و ریشه هایی از دین های مختلف دارن که برای من یکی از جذاب ترین بخش های داستان از جلد اول بوده و در این جلد بالاخره به سوالی که سه جلد ایجاد شده بود پاسخ میده؛ ایا دین راستین وجود داره؟

• در رابطه با ترجمه های منتشر شده از  این کتاب طبق مقایسه هایی که کردم آنچنان تفاوتی بین نشر هوپا و آذرباد وجود نداشت اما چیزی که هوپا رو تبدیل به انتخابی بهتر می‌کنه معادل های فارسی خوب برای دنیای جادوی کتاب، کیفیت چاپ و داشتن حق کپی رایته.

• گمونم سندرسون در ثابت کردن خودش به مخاطبان و شخص خودش موفق بوده و پایانی فوق العاده ای رو برای این سه گانه رقم زده؛ خوندنش فوق العاده لذت بخش بود.


پ.ن: این سه گانه پیش درآمدی به اسم تاریخ پنهان داره و یک مجموعه چهار جلدی هم از دنیای این کتاب نیز منتشر شده که توسط اذرباد درحال ترجمه هست و طبق چیزایی که نشر هوپا بهم گفته دیر یا زود حتما سراغ ادامه ی ترجمه ی این مجموعه میرن.
پ.ن²: این مجموعه با یک سه گانه درنهایت به پایان میرسه که جلد اولش به گفته ی خود نویسنده سال ۲۰۲۸ منتشر میشه.
        

          وای وای وای واییییییییییی
باورم نمیشه واقعا باورم نمیشه
چهل دقیقه‌ست دارم گریه میکنم حتی اغراق هم‌ نمیکنم. تو رو خدا بخونیدش من ضمانت مبکنم پشیمون نمیشید.
من برم زیر پستای برندون سندرسون فحش بنویسم.
        

          سه جلد طولانی مه‌زاد تمام شد با اندوه و آرامشِ بعد از خواندنِ یک چنین ماجرای پیچیده و طولانی‌ای.
گمانم سندرسون نابغه باشد وگرنه چطور می‌توان چنین ماجرای پر جزئیات و عجیبی را خلق کرد و برای هر چیزی برنامه داست و حتی از یک گوشواره‌ی کوچک هم نگذشت؟

بدون لو دادن داستان بیش از این نمی‌توانم چیزی بگویم. اما با تمام غم‌ها و سختی‌های داستان پایانش را دوست داشتم. البته  اگر من بودم چنین پایانی انتخاب نمی‌کردم ولی وقتی به وسعت زندگی نگاه می‌کنم به نظرم راضی کننده بود.

عاشق شخصیت‌های داستانم. وین، کلسیر، الند، سیزد، هام، بریز، کلابس، داکس، تیندویل، تن سون و حتی ست. 
سندرسون بهم نشان داد که عاقبت آدم‌ها مهم است و به همین راحتی نمی‌شود قضاوت کرد، که ایمان داشتن تنها راه نجات است، که حتی ذره‌ای شر درصورت ادامه دار شدن می‌تواند سرنوشت کسی را عوض کند، که روزهای سخت بلاخره تمام می‌شوند...

        

          عالی بود.
این مجموعه، بهترین سه‌گانه‌ای هست که خوندم و فقط می‌تونم بگم فوق‌العاده‌ست.
پلات توییست داستان؟ عالی بود. جوری چیده شده بود که یه سری حدس ها می‌زدی، ولی اصل داستان رو تا وقتی که بهش نرسیدی متوجه نمی‌شدی و این فوق‌العاده بود. 
(اصلا پلات توییست باید یه جوری باشه که خودت یه سری حدس راجبش بزنی، ولی بازم برگات رو با یه باد پاییزی درست حسابی بریزونه✓✨🧡)
و شخصیت ها....وای از شخصیت پردازی.
کاملا قابل لمس و درک کردن بودن.  
درسته، درسته، در طول داستان تو ذهنم به جون اکثرشون غر زدم و تصمیماتشون رو زیر سوال بردم، اما واقعیت اینه که دقیقا مثل یه آدم واقعی بودن. جوری که من، به شخصه، وقتی می‌خواستم زیر سوال ببرمشون از خودم می‌پرسیدم اگه من اونجا بودم بهتر عمل می‌کردم؟ 
و الند...حرفمو پس می‌گیرم که گفتم ازش متنفرم. تا آخر داستان ازش خوشم نیومد، اما واقعا کاراکتر فوق‌العاده‌ای بود. درست مثل بقیه‌شون✓🌌✨

و درکل، مه‌زاد مجموعه‌ای بود که با لحظه به لحظه‌اش زندگی کردم و با کاراکتر ها پیش رفتم. شاید بعداً دوباره نخونمش، اما توی ذهنم به عنوان یه مجموعه‌ی فوق‌العاده باقی می‌مونه🌚✨