کتاب "مغازه‌ی خودکشی" رو تموم کردم. فکر نمی‌کردم ازش خوشم بیاد. در کمال تعجب لذت بردم از خوندنش و یه روزه تمومش کردم. این کتاب جز دسته‌ایه که باید درکش کرد. باید مفهوم داستان رو ازش بکشی بیرون. مفهومی که ازش درک کردم این بود، آدمی که به ظاهر شاد و خوشحال هست ممکنه در باطن غمگین باشه و کلی غم و غصه داشته باشه. و مفهوم دومم این بود که آدمی که تفاوتی با بقیه داره عجیب به نظر میرسه و مسخرش می‌کنن ولی شاید اون طبیعی باشه و الزاما تفاوت بد نیست. مفهوم سومم این بود که یه آدم چقدر میتونه روی بقیه تاثیر بذاره پس حواسمون به آدمایی که همنشینی باهاشون داریم باشه. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت. خیلی وایب دارک و افسرده‌ای داشت. فقط دوست نداشتم همچین پایان تلخی داشته باشه ولی خب بنظرم اگر اینطوری هم نمیشد داستان جذاب نبود. خلاصه کتاب قشنگ و پرمفهومی بود پیشنهاد می‌کنم مطالعش کنید.🧸
      

        کتاب "امیلی و جست‌وجو" رو تموم کردم. واقعا مجموعه‌ی قشنگ و دوست‌داشتنی و نازی بود. خیلی لذت بردم از خوندنش. بنظرم نویسنده تو این جلد خیلی سریع داستان رو پیش ‌می‌برد انگار رو دور تند گذاشته بودن وقایع رو. اتفاقی که میخواستم توی جلد قبل نیفته داشت میفتاد که خب ادامه نداشت. امیلی رو از انی‌شرلی بیشتر دوست دارم. توی این سه جلد با امیلی همراه و باهاش بزرگ شدم. با ناراحتیش ناراحت شدم، با خندش خندیدم، با گریش گریم گرفت. امیلی برام یه شخصیت ستودنیه. دختری قوی که تونست با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کنه و به اهداف و آرزوهاش و فرد مورد علاقش برسه. خیلی سختی کشید اما با تلاش و کوشش موفق شد. فقط ای کاش یکم نویسنده توی این جلد اتفاقات دیگه رو هم شرح می‌داد بیشتر تمرکز داستان روی ازدواج امیلی بود. دوست داشتم چیزای دیگه هم اتفاق میفتاد. خیلی از شخصیت پسرعمو جیمی خوشم میاد واقعا یه همچین شخصی رو کم دارم تو زندگیم. توی این جلد خاله الیزابت دوست‌داشتنی‌تر شده بود برام. اون لحظه‌ای که کتاب امیلی توی بهترین نشر چاپ شد انگار موفقیتی برای من بوده و واقعا باهاش خوشحال شدم. خلاصه پیشنهاد میکنم این کتاب قشنگ و ناز رو مطالعه کنید.🍃
      

        کتاب "قهوه‌ی سرد آقای نویسنده" رو تموم کردم. از ۵ ستاره ۴ ستاره بهش میدم چون بنظرم میتونست یکم هیجانی‌تر بشه. زیاد از شخصیت‌ها تصوری نداشتم. فکر نمیکردم ازش خوشم بیاد ولی واقعا داستان جالبی داشت. بنظرم کتابیه که یا ازش خوشت میاد یا اصلا خوشت نمیاد. اولاش زیاد نظرم رو جلب نکرد ولی یواش یواش برام جذاب و دوست داشتنی شد. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت و کاملا میتونستم تصور کنم. اواخرش برام یکم گیج‌کننده شد و پایان بازی داشت که میتونستی هر برداشتی رو داشته باشی. از اون کتاباست که کلی نظر منفی داره. بنظرم این کتاب نیاز به درک داره. فلسفی‌طور هست کتابش. شاید خیلیا نتونن باهاش ارتباط بگیرن. ولی فکر کنم نویسنده‌ها خیلی باهاش اخت بگیرن و لذت ببرن از کتاب. فقط یه نکته نظرم رو جلب کرد این بود که نویسنده بیشتر روی جمله‌های ارزشمند وقت گذاشته بود تقریبا تو هر صفحه یه جمله قشنگ بود بنظرم میتونست روی متن داستان بیشتر تمرکز کنه و داستان رو جذاب‌تر کنه. مفهومی که تونستم ازش دریافت کنم این بود که عشق ممکنه آدم رو به جنون برسونه شاید قشنگ و دلپذیر باشه ولی اگر به شخص موردعلاقت نرسی باعث غم، دیوانگی، استرس و ... بشه. و اینکه ممکنه بعضی اتفاقاتی که میفته سخت و پیچیده نباشه و فقط دور از انتظار آدم باشه. خلاصه پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید.☕️
      

        کتاب "امیلی و صعود" رو تموم کردم. این جلد هم مثل جلد قبلی عزیز و شیرین و دوست‌داشتنی بود برام. خیلی از شخصیت امیلی خوشم میاد. دختری قوی، مستقل، سخت‌کوش، با استعداد، مهربون، باهوش و زیرکی که باید با انواع چالش‌ها توی زندگیش رو‌به‌رو بشه. جلد یک برام دوست‌داشتنی‌تر بود یکم. زمانی که راوی میگه امیلی نگاه ماری‌گونه یا نگاه استار‌گونه انداخت واقعا برام جذابه خیلی خوشم میاد از این حرف. شخصیت‌پردازی و فضاسازی عالی داره و واقعا عاشق نیومون، خاله الیزابت سختگیر، خاله لورا مهربون، پسرعمو جیمی دوست‌داشتنی، ایلزه بازیگوش و عصبی، تدی عزیز و... هستم. امیلی واقعا برام یه شخصیتی هست که دوست دارم باهاش همذات‌پنداری کنم و یا خودم در کنارش بودم و در این راه سخت کمکش می‌کردم. دختری پرتلاش که برای رسیدن به اهدافش هر سختی رو به جون میخره. یه موردی اوایل جلد دو داشت اذیتم می‌کرد اونم در مورد شخصیت "دین" بود که خب اگر میخواست پا پیش بذاره برای خواستگاری از ال ام مونتگمری ناامید میشدم چون دوست ندارم توی کتابی به این زیبایی و پرمفهومی شخصیتی رو خلق کنه که بیمار باشه و با اینکه سنش بالاست بیاد از کسی که جای دخترش هست تقاضای ازدواج بده با اینکه عاشق امیلی شده ولی خب درک میکنه باید این عشق رو تبدیل عشق پدر به دختر کنه. همون‌طور که سری قبل گفتم واقعا صدای گوینده محشره اصلا عاشق صدای گوینده شدم انقد با احساس و با متین و آرامش داستان رو روایت میکنه واقعا آدم لذت میبره. خلاصه پیشنهاد میکنم کسانی که به ژانر کلاسیک علاقه دارن یا حتی ندارن حتما این کتاب رو مطالعه کنن و با داستان زندگی امیلی همراه بشن.💞
      

        کتاب "بگذارید خودم باشم" رو تموم کردم. خب باید بگم اصلا توقع نداشتم ازش خوشم بیاد فکر می‌کردم کتابی باشه که پر از شعار و کلیشه‌ست. ولی در کمال تعجب برام خیلی کتاب شیرین و لذت‌بخشی بود. واقعا اعتقاداتی که داشتم رو بیان کرد. داستان دختری بود که درگیر ماجرای ز.ز.آ شده بود و کل روح و روانش بهم ریخته بود به خاطر پسری که.... واقعا داستان جالب و تامل برانگیزی داشت. کاش کسایی که تو این ماجرا بودن یکم با خودشون فکر میکردن و منطقی فکر می‌کردن همه چی حل بود واقعا. (اینجا زیاد نمیتونم بحث رو باز کنم) فقط از ۵ ستاره بهش ۴ ستاره میدم. نیم ستاره اول که کم کردم برای این بود که بنظرم داییِ فرشته زیادی بی نقص و خوب بود. شاید همچین شخصی باشه لااقل من که ندیدم ولی برام شخصیت دوست‌داشتنی‌ای بود و دوست داشتم همچین داییِ پایه و باحالی داشته باشم. نیم ستاره بعدی برای اینکه از واژه‌ی 'و اِلا' زیادی استفاده شده بود بنظرم میشد از تکرار این کلمه جلوگیری کرد و یک جایگزین مناسب انتخاب میکردن. بنظرم خانم شکوریان‌فرد قلم خیلی زیبا و روون و خوبی دارن و خیلی لذت بردم از خوندن کتابشون. فقط نتونستم تصوری از قیافه‌ی شخصیت‌ها داشته باشم و خودم برای خودم صورتشون رو ترسیم کرده بودم. کاش یکم نویسنده به این مسئله پرداخته بود. فقط با یک جمله‌ که تو کتاب ذکر شده بود و در مورد مزخرف بودن رمان‌های تخیلی گفته بود خیلی مخالفم. منظورش رو گرفتم چیشد ولی نویسنده بد بیان کرده بود. زمانی که این جمله رو فرشته به زبون آورده بود میخواست بگه الان تو شرایطی که هستم رمان تخیلی بدردم نمیخوره که خب بازم باهاش مخالفم. شاید پایان کلیشه‌ای داشت چون تهش همه چی به خوبی و خوشی و جشن و ازدواج تموم شد که کلیشه‌ی اکثر سریال‌های ایرانیه ولی خب پایانش رو دوست داشتم. در کل کتاب قشنگ و پرمفهومی بود و پیشنهاد میکنم حتما مطالعش کنید.✨
      

        کتاب "تقصیر باران نیست" رو تموم کردم. واقعا کتاب قشنگ و پرمفهومی بود. خیلی تونستم با شخصیت دلسی همذات‌پنداری کنم و خودم رو در اون ببینم. این کتاب نشون میده تغییرات توی طوفان‌های زندگی شکل میگیره. دوستی واقعیه که در سختی و ناراحتی کنارت باشه باهات همدردی بکنه. خانواده‌ی واقعی آدم کسایین که  همیشه در کنارت باشن و بهت عشق بورزن؛ شاید بعضی افراد خونی خانوادت نباشن ولی از صدتا خانواده میتونن برات عزیزتر و مفیدتر باشن. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت. دلم می‌خواست برم کِیپ کاد اونجا کنار ساحل فقط راه برم و غرق در افکارم بشم. این کتاب رو ۵ سال پیش خریده بودم و نخونده بودمش. وقتی خوندم گفتم چه کتاب قشنگی رو از دست داده بودم. این کتاب رو به کسایی که احساس تنهایی میکنن پیشنهاد میکنم بخونن.🌊
      

        کتاب "امیلی در نیومون" رو تموم کردم. یعنی هر چی از زیبایی کتاب‌های ال ام مونتگمری بگم کم گفتم. شخصیت‌پردازی و فضاسازی عالی. شخصیت‌های باورپذیر و عزیزی داره واقعا. با امیلی دختری دوست‌داشتنی، باهوش و مستقل همراه میشی تا داستان زندگیش رو پیش ببری. دختری غمگین اما قوی که باید با خانواده‌ای زندگی کنه که حتی نمیدونسته وجود دارن. خیلی قلم ال ام مونتگمری رو دوست دارم. دلم می‌خواست خودم توی بِلِر واتِر زندگی می‌کردم و با امیلی دوست بودم. کشش داستانی خوب بود و اصلا خسته‌کننده نبود برام. خاله الیزابت سختگیر اما دوستدار امیلی، پسرعمو جیمی بانمک و دوست‌داشتنی و خاله لورا عزیز و مهربون همگی امیلی کوچک رو در خانوادشون می‌پذیرن و هر کدوم در زمینه‌های مختلف پرورشش میدن. کتاب‌های ال ام مونتگمری سرشار از درس زندگی هستن. بنظرم انقدر شخصیت‌ها باورپذیر هستن که تو خودتو داخل یکی از اونها می‌بینی و دوست داری ببینی عاقبت اون شخصیت چی میشه. دوست داری ببینی اون شخصیت چه تصمیماتی برای زندگیش می‌گیره. خیلی از کار امیلی خوشم اومد که اتفاقات زندگیش رو به صورت نامه برای پدرش که فوت شده می‌نوشت و دلم میخواست باهاش گریه کنم. لحظه‌ی خداحافظی با پدرش واقعا ناراحت‌کننده بود اشکم رو درآورد. از شخصیت امیلی بیشتر از آنی شرلی خوشم میاد چون بنظرم یه دختر قوی و غمگینه و حرفای دلش رو به قلم میاره و این برام جالب و زیبا بود. گوینده واقعا صدای زیبا و آرامش‌بخشی داشت و خیلی لذت بردم از خوندنشون. خیلی دوست داشتم نسخه فیزیکیش رو داشته باشم حیف نشد. واقعا به علاقه‌مندان آن شرلی پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونن.🍒
      

        کتاب "سمفونی مردگان" رو تموم کردم. خب کتاب واقعا قشنگ و پرمفهومی بود. رفتم ببینم سبک این کتاب چه شکلیه و فهمیدم که به سبک سیال ذهن نوشته شده. یعنی در عرض یکی دو خط راوی داستان یدفعه عوض میشه یا به یه زمان دیگه میریم؛ برای منی که بار اول بود در این سبک میخوندم سخت بود. چون تا ۶۰،۷۰ صفحه اول تقریبا هیچی نفهمیدم. و دوباره ۱۰۰ صفحه آخر اینشکلی شده بود. ولی خب تقریبا تونستم دیگه آخراش رو بفهمم. نویسنده واقعا خیلی از حقایق رو به قلم آورده بود. این کتاب پر از نفرت، کینه، دشمنی، زن‌ستیزی، درد و رنج، بدبختی و تنهایی و درک‌نشدن و ... اولش تقریبا با پدر آیدین موافق بودم چون تو اون دوره و زمونه با درس خوندن به هیچ جایی نمی‌رسیدن بنظرم ولی بعد که دیدم با چه خودخواهی میخواد آیدین رو به زنجیر عقایدش ببنده واقعا مخالف بودم. انگار با آتش زدن کتاب‌ها و اشعار آیدین خودش رو هم آتش زدن. بنظرم هیچ نسلی با نسل بعدیش نمیتونه درست بسازه. پدر آیدین هم خیر فرزندش رو می‌خواست. میخواست محتاج این و اون نباشه. ولی آیدین زندگی رو در شعر و درس میدید. واقعا پایان غمگینی داشت. دلم خیلی برای یوسف می‌سوخت واقعا گناه داشت میخواستم گریه کنم براش. در طول داستان هم وقایع تاریخی رو تعریف می‌کرد. در کل کتاب قشنگی بود.🕯
      

        هر کی ازم بپرسه فیلمش رو اول ببینم یا کتاب رو بخونم میگم قطعا کتاب چون زمین تا آسمون فیلمش فرق میکنه🦦
خیلی دلم گرفته تموم شده با هری پاتر زندگی میکنم هر وقت میخونمش💔 دوست داشتم بازم ادامه میدادش جی کی رولینگ البته جلد هشت هم هست و خب خوندمش اونم قشنگ بود 
اصلا هری پاتر محشرهه😭
نظرم در موردش اینه که کل مجموعه هری پاتر می خواست قدرت عشق رو بفهمونه که چه تاثیری داره. 
عشق مادرش به هری جونش رو نجات داد
عشق دوستاش کمکش کرد 
عشق بود که باعث پیروزی هری به ولدمورت شد 
ولدمورت به هیچ کس اعتماد نداشت و عشق نمی ورزید 
عشق نارسیسا( مادر دریکو ملفوی) به پسرش و همینطور پدرش که از ولدمورت دست کشیدن 
و خیلی مثال دیگه که باعث شکست ولدمورت شد🥲
فداکاری و عشق و اعتماد و دوستی و ... به هری پاتر کمک کرد.
      

        کتاب "یک بعلاوه یک" رو تموم کردم. خیلی ازش خوشم اومد. بنظرم عاشقانه‌ی قشنگی داشت. فکر کردم اولش قراره رمان زرد بخونم. ولی بنظرم واقعا اینشکلی نبود. کلیشه‌ی خاصی نداشت. هم باهاش خندیدم هم ناراحت شدم. اولش خیلی با جزئیات پیش رفت همه چی. با سفرشون همراه شدم و انگار در کنار این خانواده به سفر رفتم. ولی تهش نویسنده روند رو تند کرد انگار میخواست داستان رو تموم کنه. ولی پایان قشنگی داشت. خیلی از شخصیت‌هاش خوشم اومد. هر کدومشون شخصیت منحصر به فردی داشتن. تنزی یه نابغه ریاضی و رک و پرحرف. نیکی پسری منزوی و غمگین. جس زنی سخت‌کوش که برای خانوادش تلاش میکنه. اد مردی تنها که با یه اشتباه زندگیش دگرگون میشه. ولی سر راه این خانواده قرار می‌گیره و سرنوشتش عوض میشه. مفهوم داستان واقعا قشنگ بود. از آدم‌هایی که انتطار نداری کمک و همدلی دریافت می‌کنی. گاهی غریبه‌ها خیلی بهتر از خانوادت بهت توجه می‌کنن. در کل کتاب قشنگی بود.💞
      

        کتاب "سقوط" رو تموم کردم. خب باید بگم که قطعا اثر فاخر و خوبی هست. راستش من زیاد با کتاب‌های فلسفی ارتباط نمی‌گیرم. بیشتر دنبال هیجان هستم تا اینکه به چیز‌های گوناگون به شکل فلسفی نگاه کنم. اوایل کتاب اصلا باهاش ارتباط نگرفتم و برام خسته‌کننده بود. چون راوی فقط داشت از خودش تعریف می‌کرد و یه شخصیت خودشیفته رو به ما نشون میداد. ولی وقتی پیش رفتم تونستم باهاش ارتباط بگیرم. بنظرم جز کتاب‌هایی که باید چندبار بخونی تا عمق مفاهیم رو درک کنی. با همه‌ی حرفاش موافق نبودم واقعا ولی جوری حرفاش رو متقاعدکننده بیان می‌کرد که باعث میشد به فکر فرو بری. کتابی هست که انسان رو در مورد مفاهیم انسانی مثل عشق، نفرت، زندگی، مرگ و .... به فکر فرو میبره. این کتاب باعث میشه زاویه‌ی دیدت رو نسبت به آدم‌ها تغییر بدی و سعی کنی انسان‌ها رو از زاویه‌های دیگه بسنجی. در مورد قضاوت‌های آدما خیلی خوب توصیح داد. شخصیت پردازی و فضاسازی خوبی داشت بنظرم. فقط کشش داستان بنظرم خوب نبود. البته نباید از کتاب فلسفی انتظار هیچان داشته باشم فکر کنم. شخصیت اصلی یه فرد به اصطلاح توبه‌کار بود و یه شخصیت خودشیفته و دورویی داشت. و این کتاب کتاب از ایران صدا و با صدای سید مهرداد ضیایی گوش کردم و واقعا لذت بردم. خلاصه به علاقه‌مندان کتاب‌های فلسفی پیشنهاد می‌کنم این کتاب رو بخونن.🗞
      

        ژانر تو مال منی جنایی بود و نمیدونم به خاطر این بود که جنایی تقریبا زیاد خوندم یا خوده داستان قابل حدس بود ولی خب قاتل رو حدس زده بودم کی میتونه باشه و درست از آب در اومد 
و اینکه صوتی گوشش کردم نمیدونم مشکل از خوندن گوینده بود یا خوده طرز نوشتار چون یه دفعه از یه شخصیت می پرید به یه شخصیت دیگه خب یکم باید فکر میکردی تا متوجه بشی چیشده🥲
شخصیت ها تقریبا زیاد بودن وقتی اسمشونو میگفت چند ثانیه فکر میکردم کی رو میگه 
خلاصه اینکه قلمش خوب بود داستان جالبی هم داشت میتونست به نظرم پلات توییست بهتری داشته باشه چون واقعا قابل حدس بود البته که هیچ کس به گرد پای آگاتا کریستی تو پلات توییست نمیرسه🦦🥲
      

        به این کتاب ۵ امتیاز کامل میدم. واای میخوام جیغ بزنم و هم میخوام گریه کنم. آخرین کتاب از داستان‌های هرکول پوآروئه. واقعا میتونم بگم بهترین کتاب آگاتا کریستی بود که خوندم. پلات توییست معرکه‌ای داشت واقعا اصلا بهش فکر نکرده بودم. و واقعا دلم گرفت بابت اتفاقی که توش افتاد. شخصیت مورد علاقم هرکول پوآروئه کلا. آگاتا کریستی واقعا تبحر خاصی توی کتابای جنایی داره. آدم رو گیج میکنه و به همه مشکوک میشی. ولی در عین حال وقتی پوآرو وارد داستان میشه همراهش میشی تا قاتل و پیدا کنی. به تک تک حرفا و اتفاقات دقت میکنی. خلاصه واقعا این کتاب قشنگ بود. پیشنهاد میکنم حتما بخونید🤍.
      

        این کتاب در قالب ۴ تا داستان کوتاه بود. هر بخشش مفهومی داشت. مثلا بخش سوم هم در مورد فرزند ناخلف بودن می گفت که بعد از اینکه والدین پیر میشن فرزند اونارو فراموش میکنه و اهمیتی براشون قائل نیست. و مفهوم دیگه‌ای که داشت این بود که الان عشقا الکی شدن اکثرا و فکر ظاهر زندگی هستن تا به فکر باطن زندگیشون باشن و عشقی پاک و قشنگ داشته باشن. یا تو بخش دوم یا اول میخواست بگه زندگی همون لحظه‌هایی که داره میگذره و اگه بخوای همش غصه بخوری واقعا ضرر میکنی. خلاصه هر بخش جالب بود. و خودمم از بخش سوم بیشتر خوشم اومد.💕
      

        دومین کتاب از دافنه دوموریه بود که میخوندم. بشدت منو یاد سریال باغ وحش مینداخت. من عاشق این سریالم که البته از روی کتاب 'zoo' از جیمز پترسون ساختن. خلاصه خیلی شبیه بود بنظرم. کشش داستان خوب بود واقعا مشتاق میشدی ببینی بالاخره چه اتفاقی برای این خانواده و کل کشور میفته. ولی در کمال تعجب پایانش باز بود تقریبا. به عهده خواننده گذاشته بود تا خودش پایانش رو ببنده. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت. کتاب قشنگی بود واقعا پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید.🦢