اینکار در کارخانه تمام در سکوت کامل شو ودر حال پاک کردن نخود 
لوبیا  بودم
        

          توقعی که از این کتاب داشتم بیشتر از این ها بود اما جالب بود هر کدوم از این داستان های کوتاه یه مدتی ادم رو توی فکر میبرد.....
        

          مجموعه‌ای از داستان‌های معروف سروش صحت که همگی در داخل یک تاکسی رخ می‌دهند و هرکدام حرفی برای گفتن دارند. تنهایی آدم‌ها، کرونا، گذر عمر، دوستان قدیمی و... یکی از نقدهای وارد به این کتاب تکراری بودن مضامین و وقایع داستان‌هاست، امّا می‌توان این ایراد را به گونه‌ای توجیه کرد. در واقع بعضی داستان‌ها از یک نقطه مشترک شروع میشوند امّا در ادامه به نقطه متفاوتی ختم می‌شوند که انتظارش را نداشتیم. در کل اگر نگاه سخت‌گیرانه‌ای نداشته باشیم، بعضی از تکه‌های این مجموعه دلنشین و خواندنی است.
        

          اعتراف می‌کنم که با دیدن اسم نویسنده، از خیر تورق گذشتم و چشم بسته کتاب را خریدم و مثل اکثر خریدهای بی مبالات، درس عبرت شد برایم!
باید طرفدار ژانر سورئال باشید تا از کتاب بهره ببرید وگرنه چیزی که در مقابل شما قرار دارد، مجموعه ای داستان است که حاصل تخیل نویسنده از موقعیت های مختلف سوار شدن به تاکسی و همسفری با افراد مختلف در مسیرهایی کوتاه است. انتزاعی بودن داستان ها گاهی چنان شدید است که آدم فکر میکند افسانه ای که درباره شاعران سبک هندی بر سر زبان هاست در مورد نویسنده هم میتواند صدق کند (یعنی داستانها در حال مکاشفه و در حالی بین خواب و بیداری به نویسنده الهام شده!) .
اما فارغ از ژانر و سبک، آنچه موجب آزار مخاطب است تکرار های پی در پی است که در داستان ها اتفاق می افتاد . مثلا در چندین داستان، راننده یا مسافر کناری، همکلاسی یا معلم مدرسه راوی است. در واقع انگار کتاب حاصل تمرین های نویسندگی سروش صحت است و نسخه های نهایی شده برای سریال هایش را جمع کرده و کتاب کرده است. چرا این ادعا را میکنم؟ چون علاوه بر تکرار موقعیت ها و سوژه ها و حتی اتفاقات و مکالمات، برخی از داستانک ها را در سریال های مختلف او دیده ایم ( البته نسخه اعلا و برترش را) بیش از همه در سریال لیسانسه ها.
        

          تاکسی سواری،سروش صحت
از کتاب هایی که از نمایشگاه کتاب تهران خریداری شد
و در روزهای عجیب و غریبی که به سر می‌بریم خواندمش...
حس ماجرا جویی خاصی دارد
داستان های کوتاه و جالبناک؛
داستان ها از یک جایی تکراری می‌شوند 
کتاب صوتی این کتاب هم می‌تواند پیشنهاد خوبی باشه
📚😄
        

          داستان های خیلی قشنگی داره این کتاب. کوتاه و عمیق 

        

          کتاب از یه جایی  به بعد تکراری میشه 
        

          من دوست داشتم داستانارو وادارم میکرد فکر کنم به تک یا تک تک معنای ی که می تونست داشته باشه
        

          درست روزهایی که تازه مادرم را از دست دادم خواندن این کتاب درست شبیه تراپی بود.
انگار یک نفره تمام ذهن تو را می‌داند‌.
اما کسانی که سروش صحت را نمی‌شناسند یا فیلم هایش را دوست ندارند نمی‌توانند با این کتاب ارتباط برقرار کنند.
ترکیبی از تخیل و واقعیت با چاشنی دغدغه‌های ذهنی سروش صحت
        

          ولی وسط خیابان سرپناهی نبود،باران تندتر شد؛چقدر خوب بود که توی تاکسی بودم.
        

          از بیرون خوبم ،اون تو خرابه...  اونجا که نمیشه دیدش.
        

          در این کتاب ما به همراه راوی در یک تاکسی نشسته‌ایم و هر روز مسیری کمابیش ثابت را طی می‌کنیم طی این مسیر اما هر بار مسافران جدید، رانندگان جدید و اتفاقات جدیدی منتظر ما هستند و راوی نکته پرداز طناز کتاب ما را از وقایع آن روز آگاه می‌کند از دعوای زن و شوهری راننده تاکسی تا زلزله‌ای که آن روز آمده، از موضوع مرگ مارادونا تا مهاجرت اجباری جوانان، از خبر قتل یا خودکشی صفحه حوادث روزنامه تا غم‌های کوچک و بزرگ و حتی عشق‌های نوجوانی و جوانی.

این کتاب زبانی روان و ساده داره و اتفاقاتی که درش رخ میده بسیار حس واقعی بودن رو به آدم منتقل میکنه حسی که انگار خودت بعنوان شخصی در اون تاکسی حضور داری و من با خیلی از متن های این کتاب واقعا خندم گرفت  یا ترسیدم و اضطراب رو حس کردم.
سروش صحت همیشه عالیه👍
        

          ۳/۵
قسمتی از کتاب:
جلو نشسته بودم و بیرون را نگاه می کردم. وانت نیسان آبی رنگی از کنارمان رد شد که بالای سپرش نوشته بود: «خرید ضایعات بهانه است کوچه کوچه ی شهر را می‌گردم بلکه تو را پیدا کنم.»
به راننده گفتم «خدا کنه گمشده ش رو پیدا کنه»
راننده گفت «اتفاقاً کاش پیداش نکنه.»
گفتم «چرا؟»
گفت «برای این که اگه پیداش کنه می‌بینه یه عمر الکی گشته. بهت قول میدم اگه همدیگه رو ببینند دو تا غریبه اند. نه اون دیگه اون آدم سابقه، نه این.»
سکوت کرد و لحظه ای بعد گفت «آدم‌ها نه باید خیلی به هم نزدیک بشن نه باید خیلی از هم دور بشن.»
گفتم «ولی شاید هم هیچ کدوم فرقی نکرده باشند.»
راننده گفت «زمان عین سوهانه تندی و تیزی رو می‌بره ولی شکل همه چی رو عوض می‌کنه.»
 

نمیدونم این نظر ناشی ذهنیت مثبتیه که نسبت به شخصیت نویسنده دارم یا واقعا نشات گرفته از محتوای خود کتابه اما برخلاف اغلب کامنت ها، من لذت بردم از حرفی که پسِ خیلی از داستانک ها بود... خیلی از داستانک ها ذهنم رو برای چند ساعت به خودش درگیر کرد و خیلی ها برام ملموس بود و این بنظرم دقیقا همون چیزیه که خواننده از یک داستان میخواد: درگیر شدن با محتوا.
اما طبیعتا قبول دارم که میشد خیلی عمیق‌تر، جدی‌تر و شاید بعضی جاها زیباتر به این مسائل و احساسات درونیِ نویسنده نسبت به محیطش پرداخت.
        

          مثل همه‌ی مجموعه‌داستان‌های دیگر داستان‌هایی داشت که دوست داشتم و داستان‌هایی که دوست نداشتم.

بهترین توصیف برای این کتاب، نوشته‌ی پشت جلدش است:
کتاب تاکسی سواری، اولین کتاب سروش صحت، ۱۲۴ داستانک یا میکروفیکشن را شامل می‌شود. این ژانر به خاطر لحظات ناب و ضربه‌های ناگهانی‌ای که در دل‌ خود دارد به «داستان ناگهان» نیز معروف است. داستانک‌های این مجموعه نیز به واسطه‌ی همین خصوصیت گاهی همان حسی را به خواننده منتقل می‌کنند که موقع خواندن قطعه‌ای هایکو به او دست می‌دهد. صحت در این داستانک‌ها، بدون این که در دام اطناب و کلیشه بیفتد، خواننده را مستقیم با نقطه‌ی اوج روایتش روبه‌رو می‌کند و او را به درنگ وا می‌دارد.
در این کتاب ما به همراه راوی در یک تاکسی نشسته‌ایم و هر روز مسیری کمابیش ثابت را طی می‌کنیم. طی این مسیر اما هر بار مسافران جدید، رانندگان جدید و اتفاقات جدیدی منتظرمان هستند و راوی نکته‌پرداز و طناز کتاب ما را از وقایع آن روز آگاه می‌کند. از دعوای زن و شوهری راننده تاکسی گرفته تا زلزله‌ای که آن روز آمده، از موضوع مرگ مارادونا تا مهاجرت اجباری جوانان، از خبر قتل یا خودکشی صفحه حوادث روزنامه تا غم‌های کوچک و بزرگ و حتی عشق‌های نوجوانی و جوانی.

خوشحالم که بالاخره یک جلد امضاءدارش را پیدا کردم و خریدم، وگرنه هیچ‌وقت این کتاب را نمی‌خواندم. و این است از جمله وسواس‌های بیمارگونه‌ی دریا.

        

          به نام خداوند لوح و قلم



کتاب تاکسی سواری اثر سروش صحت ، کتابی است در مورد یک مرد که پنجشنبه ها تاکسی سوار میشه و اتفاقات جالبی رو که در تاکسی می افته رو می نویسه این کتاب مجموعه ی داستانک هست و هر داستانکش به دو صفحه کامل هم نمیرسه و با ضمیر اول شخص و زمان مضارع نوشته شده.

خب شخصیت پردازی ها خیلی خوب بود.یعنی واقعا آدم نمی تونه بهتر از این یک مرد غریبه که نه میشناسی نه تا حالا دیدی و نه اسمش رو می دونی که حتی با "مرد" خطاب میشه رو آنقدر در رفتار و گفتارش بشناسی. ولی هر چند که راننده ها و مسافرا به خوبی به خواننده شناسانده می شدند ولی خود شخصیت اصلی که همون سروش صحت هست زیاد شخصیت خودش رو نشون نداده با این که شخصیت پردازی همه کاراکتر ها به یک اندازه بود ولی چون شخصیت اصلی راوی بود و ضمیر اول شخص به کار برده می شد از نظر من باید بیشتر ما میشناختیمش مخصوصا که طولانی ترین نقش در کتاب رو داشت.

داستان ها خلاقانه بودن ولی فقط یک سومشون  شاید دو سومشون تکراری بودن با بیان و تغییرات جزئی و پیام و محتوای یکسان. و جالب این جاست که پشت سر همم بودن! مثلا ۴ داستان پشت سر هم محتواش این بود که عمر زود می گذره و اینا.

ایده به صورت کلی خلاقانه و خوب بود ولی به عنوان یک کتاب با مثلا ۹۰ یا ۱۰۰ صفحه نه ۱۶۰ صفحه. و جای کار خیلی داشت و به جای اتفاقات تکراری می تونست از خلاقیت بیشتر و فانتزی های سروش صحت وار(!) بیشتری استفاده کنه.

نثر خیلی روون بود و توصیفات به اندازه بودن و نگارش هم دلنشین بود. من خودم دیشب ساعت ۱ از صفحه ۱۴ شروع کردم ساعت یه ربع به دو تموم شد.

در کل؛ 

کتابی نیست که پیشنهاد بشه چون مطالب تکراری زیاد داشت ولی می تونه دل نشین باشه و توی کتابخونتون باشه که هر وقت از مشکلات و قضیه های پیچیده ی دنیا یا کتاب های دیگه خسته شدید لاشو وا کنید و چند تا داستان بخونید . 

نیم ستاره برای شخصیت پردازی کم راوی
یک ستاره برای تکراری بودن مطالب(چون واقعا زیاد بودن)
کم میشه که میشه ۳ و نیم ستاره.



        

          به نظرم خوندن کتاب بهتره  به همراه شناخت نویسندنش باشه (یعنی دیدن برنامه اکنون،کتاب باز،آثار سینمایی به کارگردانی سروش صحت مثل جهان با من برقص و صبحانه با زرافه ها)به دلیل اینکه با دیدن اینها تقریبا میشه نوع نگاه سروش صحت و فهمید و درک کرد ،که به وقت خوندن کتاب دونستن نوع نگاه آقای صحت درک معنای داستانک هارو تسهیل میبخشه.
و شاید ندونستن نگرش ایشون تا حدی باعث این بشه که متن به نظر مخاطب دارای عمق نیاد.
همینطور بنظرم پیشرفت قلم ایشون  در داستانک های آخر کتاب  به نسبت  داستانک های اول مشهود هست.
        

          کتابی که همه ی داستان هایش توی پنجشنبه هاست و در هر داستان شمارو به فکر فرو میبرد.
        

          سوار تاکسی شدن یعنی وارد شدن در دنیای مختلف آدم ها.
ناخوداگاه میبینی نشستی با راننده و مسافرا هم صحبت شدی...
و بعد با لبخند یا اخمی از تاکسی،از دنیای آدم های درون تاکسی بیرون میای...
تاکسی سواری کتابی با داستان های کوتاه درباب خاطره ها و اتفاقاتی دررابطه با تاکسی سواری هست دقیقا مشابه همون اتفاقاتی که معمولا برامون در تاکسی میوفته در این کتاب نوشته شده  ،پس خیلی جای همزادپنداری وجود داره🙌🏻 

وقتی تاکسی سواری آقای صحت رو میخوندم،تک تک صحنه هایی که در تاکسی گذروندم به یادم میومد. حتی یک بار راننده از پشت ماشین برامون میوه آورد و یهو دیدم نشستم با آدم هایی که هیچ آشناییتی باهاشون ندارم میوه میخورم.. و در آخرسوار تاکسی که میشید متوجه  میشید که انسان ها عمیق تر و پر مشغله تر از اونیی هستند که فکر میکنید

(پیشنهاد میکنم کتاب رو با صدای خود آقای سروش صحت بشنوید و لذت ببرید👋🏻🌻)


        

          قلم سروش صحت را دوست دارم، نسخه با امضای نویسنده را داشتم و بیشتر لذت بردم :-)
داستانک های تاکسی سواری های نویسنده..
دنبال واقعیت نباش، همه ی ما سوار تاکسی می‌شویم..
بعضی از داستان ها عمیقا درد داشت و بعضی دیگر تامل.