قلم سروش صحت را دوست دارم، نسخه با امضای نویسنده را داشتم و بیشتر لذت بردم :-)
داستانک های تاکسی سواری های نویسنده..
دنبال واقعیت نباش، همه ی ما سوار تاکسی می‌شویم..
بعضی از داستان ها عمیقا درد داشت و بعضی دیگر تامل. 
        

          اینکار در کارخانه تمام در سکوت کامل شو ودر حال پاک کردن نخود 
لوبیا  بودم
        

          توقعی که از این کتاب داشتم بیشتر از این ها بود اما جالب بود هر کدوم از این داستان های کوتاه یه مدتی ادم رو توی فکر میبرد.....
        

          مجموعه‌ای از داستان‌های معروف سروش صحت که همگی در داخل یک تاکسی رخ می‌دهند و هرکدام حرفی برای گفتن دارند. تنهایی آدم‌ها، کرونا، گذر عمر، دوستان قدیمی و... یکی از نقدهای وارد به این کتاب تکراری بودن مضامین و وقایع داستان‌هاست، امّا می‌توان این ایراد را به گونه‌ای توجیه کرد. در واقع بعضی داستان‌ها از یک نقطه مشترک شروع میشوند امّا در ادامه به نقطه متفاوتی ختم می‌شوند که انتظارش را نداشتیم. در کل اگر نگاه سخت‌گیرانه‌ای نداشته باشیم، بعضی از تکه‌های این مجموعه دلنشین و خواندنی است.
        

          اعتراف می‌کنم که با دیدن اسم نویسنده، از خیر تورق گذشتم و چشم بسته کتاب را خریدم و مثل اکثر خریدهای بی مبالات، درس عبرت شد برایم!
باید طرفدار ژانر سورئال باشید تا از کتاب بهره ببرید وگرنه چیزی که در مقابل شما قرار دارد، مجموعه ای داستان است که حاصل تخیل نویسنده از موقعیت های مختلف سوار شدن به تاکسی و همسفری با افراد مختلف در مسیرهایی کوتاه است. انتزاعی بودن داستان ها گاهی چنان شدید است که آدم فکر میکند افسانه ای که درباره شاعران سبک هندی بر سر زبان هاست در مورد نویسنده هم میتواند صدق کند (یعنی داستانها در حال مکاشفه و در حالی بین خواب و بیداری به نویسنده الهام شده!) .
اما فارغ از ژانر و سبک، آنچه موجب آزار مخاطب است تکرار های پی در پی است که در داستان ها اتفاق می افتاد . مثلا در چندین داستان، راننده یا مسافر کناری، همکلاسی یا معلم مدرسه راوی است. در واقع انگار کتاب حاصل تمرین های نویسندگی سروش صحت است و نسخه های نهایی شده برای سریال هایش را جمع کرده و کتاب کرده است. چرا این ادعا را میکنم؟ چون علاوه بر تکرار موقعیت ها و سوژه ها و حتی اتفاقات و مکالمات، برخی از داستانک ها را در سریال های مختلف او دیده ایم ( البته نسخه اعلا و برترش را) بیش از همه در سریال لیسانسه ها.
        

          داستان های خیلی قشنگی داره این کتاب. کوتاه و عمیق 

        

          کتاب از یه جایی  به بعد تکراری میشه 
        

          من دوست داشتم داستانارو وادارم میکرد فکر کنم به تک یا تک تک معنای ی که می تونست داشته باشه
        

          درست روزهایی که تازه مادرم را از دست دادم خواندن این کتاب درست شبیه تراپی بود.
انگار یک نفره تمام ذهن تو را می‌داند‌.
اما کسانی که سروش صحت را نمی‌شناسند یا فیلم هایش را دوست ندارند نمی‌توانند با این کتاب ارتباط برقرار کنند.
ترکیبی از تخیل و واقعیت با چاشنی دغدغه‌های ذهنی سروش صحت
        

          ولی وسط خیابان سرپناهی نبود،باران تندتر شد؛چقدر خوب بود که توی تاکسی بودم.
        

          از بیرون خوبم ،اون تو خرابه...  اونجا که نمیشه دیدش.
        

          در این کتاب ما به همراه راوی در یک تاکسی نشسته‌ایم و هر روز مسیری کمابیش ثابت را طی می‌کنیم طی این مسیر اما هر بار مسافران جدید، رانندگان جدید و اتفاقات جدیدی منتظر ما هستند و راوی نکته پرداز طناز کتاب ما را از وقایع آن روز آگاه می‌کند از دعوای زن و شوهری راننده تاکسی تا زلزله‌ای که آن روز آمده، از موضوع مرگ مارادونا تا مهاجرت اجباری جوانان، از خبر قتل یا خودکشی صفحه حوادث روزنامه تا غم‌های کوچک و بزرگ و حتی عشق‌های نوجوانی و جوانی.

این کتاب زبانی روان و ساده داره و اتفاقاتی که درش رخ میده بسیار حس واقعی بودن رو به آدم منتقل میکنه حسی که انگار خودت بعنوان شخصی در اون تاکسی حضور داری و من با خیلی از متن های این کتاب واقعا خندم گرفت  یا ترسیدم و اضطراب رو حس کردم.
سروش صحت همیشه عالیه👍
        

          ۳/۵
قسمتی از کتاب:
جلو نشسته بودم و بیرون را نگاه می کردم. وانت نیسان آبی رنگی از کنارمان رد شد که بالای سپرش نوشته بود: «خرید ضایعات بهانه است کوچه کوچه ی شهر را می‌گردم بلکه تو را پیدا کنم.»
به راننده گفتم «خدا کنه گمشده ش رو پیدا کنه»
راننده گفت «اتفاقاً کاش پیداش نکنه.»
گفتم «چرا؟»
گفت «برای این که اگه پیداش کنه می‌بینه یه عمر الکی گشته. بهت قول میدم اگه همدیگه رو ببینند دو تا غریبه اند. نه اون دیگه اون آدم سابقه، نه این.»
سکوت کرد و لحظه ای بعد گفت «آدم‌ها نه باید خیلی به هم نزدیک بشن نه باید خیلی از هم دور بشن.»
گفتم «ولی شاید هم هیچ کدوم فرقی نکرده باشند.»
راننده گفت «زمان عین سوهانه تندی و تیزی رو می‌بره ولی شکل همه چی رو عوض می‌کنه.»
 

نمیدونم این نظر ناشی ذهنیت مثبتیه که نسبت به شخصیت نویسنده دارم یا واقعا نشات گرفته از محتوای خود کتابه اما برخلاف اغلب کامنت ها، من لذت بردم از حرفی که پسِ خیلی از داستانک ها بود... خیلی از داستانک ها ذهنم رو برای چند ساعت به خودش درگیر کرد و خیلی ها برام ملموس بود و این بنظرم دقیقا همون چیزیه که خواننده از یک داستان میخواد: درگیر شدن با محتوا.
اما طبیعتا قبول دارم که میشد خیلی عمیق‌تر، جدی‌تر و شاید بعضی جاها زیباتر به این مسائل و احساسات درونیِ نویسنده نسبت به محیطش پرداخت.
        

          مثل همه‌ی مجموعه‌داستان‌های دیگر داستان‌هایی داشت که دوست داشتم و داستان‌هایی که دوست نداشتم.

بهترین توصیف برای این کتاب، نوشته‌ی پشت جلدش است:
کتاب تاکسی سواری، اولین کتاب سروش صحت، ۱۲۴ داستانک یا میکروفیکشن را شامل می‌شود. این ژانر به خاطر لحظات ناب و ضربه‌های ناگهانی‌ای که در دل‌ خود دارد به «داستان ناگهان» نیز معروف است. داستانک‌های این مجموعه نیز به واسطه‌ی همین خصوصیت گاهی همان حسی را به خواننده منتقل می‌کنند که موقع خواندن قطعه‌ای هایکو به او دست می‌دهد. صحت در این داستانک‌ها، بدون این که در دام اطناب و کلیشه بیفتد، خواننده را مستقیم با نقطه‌ی اوج روایتش روبه‌رو می‌کند و او را به درنگ وا می‌دارد.
در این کتاب ما به همراه راوی در یک تاکسی نشسته‌ایم و هر روز مسیری کمابیش ثابت را طی می‌کنیم. طی این مسیر اما هر بار مسافران جدید، رانندگان جدید و اتفاقات جدیدی منتظرمان هستند و راوی نکته‌پرداز و طناز کتاب ما را از وقایع آن روز آگاه می‌کند. از دعوای زن و شوهری راننده تاکسی گرفته تا زلزله‌ای که آن روز آمده، از موضوع مرگ مارادونا تا مهاجرت اجباری جوانان، از خبر قتل یا خودکشی صفحه حوادث روزنامه تا غم‌های کوچک و بزرگ و حتی عشق‌های نوجوانی و جوانی.

خوشحالم که بالاخره یک جلد امضاءدارش را پیدا کردم و خریدم، وگرنه هیچ‌وقت این کتاب را نمی‌خواندم. و این است از جمله وسواس‌های بیمارگونه‌ی دریا.

        

          کتابی که همه ی داستان هایش توی پنجشنبه هاست و در هر داستان شمارو به فکر فرو میبرد.
        

          تعدادی داستان های کوتاه که هر روز روایت یک داستان در تاکسی هست
        

          گذر زمان باعث شد جذب کتاب شوم.
با دیدن تاریخ های بالای داستان ها یاد کودکی و نوجوانی خود میوفتادم و با خود میگفتم روزی که این داستان نوشته شده من چه میکردم؟
شاید ان روز ها خنده هایم واقعی تر بود و بیشتر از زندگی خودم لذت می‌بردم 
        

          وقتی شروع به خواندن کردم، متوجه جذابیت بیش از حد میکروفیکشن ها شدم؛ با لذت فراوان آنها را بلعیده و در پس ذهنم ذخیره کردم.
شاید در نگاه اول داستانک ها بسیار ساده باشند و حتی بعضی از آنها در حد چند خط باشند، اما تأثیری که در  منِ مخاطب داشت فراتر از چند خط یا نیم صفحه است.
پیشنهاد خواندنش را به همه دارم.
        

          اگر قصد خرید این کتاب رو دارید ، ازتون خواهش میکنم گول اسم نویسنده رو نخورید ! لطفا قبل از خرید این کتاب ، یه تورقی داشته باشید !
این کتاب صرفا شبیه به یک دفتر تمرین نویسندگیه و از یه جایی به‌بعد داستان ها تکرار میشن😮‍💨
حقیقتا به عنوان یکی از علاقمندان نسبت به آثار سروش صحت باید بگم ، از کتاب رضایت چندانی نداشتم و انتظار داشتم که ایشون به عنوان یک فرد نویسنده ، متون بهتری بنویسند 
پ.ن: یک امتیاز ، صرفا به خاطر ایده ای که  توی ذهنم داشتم و سروش صحت انجامش داد🫠