یادداشت ابری در آسمان هفتم☁️🍃

        به نام خداوند لوح و قلم



کتاب تاکسی سواری اثر سروش صحت ، کتابی است در مورد یک مرد که پنجشنبه ها تاکسی سوار میشه و اتفاقات جالبی رو که در تاکسی می افته رو می نویسه این کتاب مجموعه ی داستانک هست و هر داستانکش به دو صفحه کامل هم نمیرسه و با ضمیر اول شخص و زمان مضارع نوشته شده.

خب شخصیت پردازی ها خیلی خوب بود.یعنی واقعا آدم نمی تونه بهتر از این یک مرد غریبه که نه میشناسی نه تا حالا دیدی و نه اسمش رو می دونی که حتی با "مرد" خطاب میشه رو آنقدر در رفتار و گفتارش بشناسی. ولی هر چند که راننده ها و مسافرا به خوبی به خواننده شناسانده می شدند ولی خود شخصیت اصلی که همون سروش صحت هست زیاد شخصیت خودش رو نشون نداده با این که شخصیت پردازی همه کاراکتر ها به یک اندازه بود ولی چون شخصیت اصلی راوی بود و ضمیر اول شخص به کار برده می شد از نظر من باید بیشتر ما میشناختیمش مخصوصا که طولانی ترین نقش در کتاب رو داشت.

داستان ها خلاقانه بودن ولی فقط یک سومشون  شاید دو سومشون تکراری بودن با بیان و تغییرات جزئی و پیام و محتوای یکسان. و جالب این جاست که پشت سر همم بودن! مثلا ۴ داستان پشت سر هم محتواش این بود که عمر زود می گذره و اینا.

ایده به صورت کلی خلاقانه و خوب بود ولی به عنوان یک کتاب با مثلا ۹۰ یا ۱۰۰ صفحه نه ۱۶۰ صفحه. و جای کار خیلی داشت و به جای اتفاقات تکراری می تونست از خلاقیت بیشتر و فانتزی های سروش صحت وار(!) بیشتری استفاده کنه.

نثر خیلی روون بود و توصیفات به اندازه بودن و نگارش هم دلنشین بود. من خودم دیشب ساعت ۱ از صفحه ۱۴ شروع کردم ساعت یه ربع به دو تموم شد.

در کل؛ 

کتابی نیست که پیشنهاد بشه چون مطالب تکراری زیاد داشت ولی می تونه دل نشین باشه و توی کتابخونتون باشه که هر وقت از مشکلات و قضیه های پیچیده ی دنیا یا کتاب های دیگه خسته شدید لاشو وا کنید و چند تا داستان بخونید . 

نیم ستاره برای شخصیت پردازی کم راوی
یک ستاره برای تکراری بودن مطالب(چون واقعا زیاد بودن)
کم میشه که میشه ۳ و نیم ستاره.