شبکه اجتماعی کتاب‌دوستان

        کتاب واقعا خوبی بود و زندگی در اون دوره رو به خوبی شرح داده بود، و میتونم بگم که همه سنین میتونن این رو بخونن من توی ۱۰ سالگی خوندم و واقعا تحت تاثیر این کتاب قرار گرفتم و درمورد دیوار برلین تحقیق کردم و باعث شد من چیزهای زیادی درمورد تاریخ این کشور یاد بگیرم، پیشنهاد میکنم هروقت که تونستید این کتاب رو بخونید...
      

        کتاب قتل در قطار سریع‌السیر شرق با روند پرکشش و معمایی‌اش چنان مرا درگیر کرد که گویی هم‌پای هرکول پوآرو، به جست‌وجوی سرنخ‌ها می‌پرداختم. پایان شگفت‌انگیز داستان و نحوه‌ی مواجهه‌ی پوآرو با حقیقت، مرا عمیقاً غافلگیر ساخت. این اثر نشان داد که حتی مردی قانون‌مدار چون پوآرو نیز گاه بر سر دوراهی عقل و دل می‌ایستد؛ جایی که تصمیم‌گیری نه تنها بر پایه منطق، که با طنین وجدان همراه می‌شود.
      

        خیلی قشنگ! خیلی خیلی خیلی قشنگ!
عاشق کتاب‌های این‌چنینی‌ام:)
فارسیِ سَلیس، داستان‌های واقعی (یا دستِ کم نیمه‌واقعی) و کاملا مناسبِ زیست‌بومِ فرهنگیِ ایران.
داستانِ آدم‌هایی که نویسنده توی موقعیت‌های مختلف باهاشون مواجه شده و حقیقتا چقدر ذکاوت نویسنده توی توجهِ دقیق به اطرافش رو تحسین کردم.
خیلی خوب بود. خیلی‌.
      

        اول از انتشاراتی دیگه با عنوان مدرسه رویایی توی طاقچه شروع کردم بعد کتاب رو خریدم و از نشر نی خوندم و تموم کردم، در کل باید بگم نشر نی روون تر بود.
در مورد خود مدرسه ایده ها قشنگ بود بعضی جاها علامت زدم و وقتی برای دانش آموزی یا کسی تعریف میکردم از مدرسه خوشش می اومد 
تلاش مدیر مدرسه میتونه برای بقیه الگو باشه که با وجود سختی ها چیزهایی که میدونست درسته انجام داد 
      

        اولین تجربه نمایشنامه خوانیم بود و خوشحالم که دوستش داشتم
خانواده ای که با مشکلات خودش دست و پنجه نرم می‌کند
بی پولی، شکست، از کار افتادگی، بیکاری...
زندگی رویایی که هیچوقت به دست نیومد و فقط نگذاشت واقعی زندگی کنند
و این نرسیدن و این تفاوت زمین تا آسمان رویا با واقعیت دیگر بیشتر از این قابل تحمل نبود.
شرایطی که خیلی از ماها تجربه اش کردیم و مشغول تجربه کردنش هستیم
      

        قصر آبی دومین اثری بود که از خانم مونتگمری خوندم.
نیمه اول کتاب وایب خیلی تلخی رو بهم میداد یه شخصیت ضعیف که از همه‌چیز و همه کس متنفره ، با این حال با یه تحول از اونم غیر منطقی تر داس تصمیم میگیره به عنوان والنسی چند روز باقی مونده رو بگذرونه و خب تونستم از این قسمت به بعد راحت تر با جریانات کنار بیام .
پایانای شاد و خوب و صد البته بسته اینچنینی واقعا سلیقه من نیستن با اینحال فکر میکنم هممون گاهی اوقات به همچین تلنگرهایی راجب چطور «زندگی کردن»نه صرفاً زنده موندن نیاز داریم .
      

        یکی از کتاب های ضعیف ایشونه 
اما باید به یک نکته توجه کرد
من به عنوان مخاطب پر و پا قرص آگاتا کریستی  این کتاب یکی از اولين کتاب هایی بود که از ایشون خوندم باید بگم اون روز من و به وجد آورده بود 
پس اگر خواننده داستان های جنایی نباشید شاید به عنوان اولین کتاب هم سبک هم روان و هم جالب باشه
اما اگر خواننده پر و پا قرص رمان های جنایی و بخصوص خانم کریستی هستید باید بگم
یک داستان نسبتا معمولی میخونید و قطعا کتاب های شگفت انگیز تری هم از ایشون وجود داره 
      

        ایده کلی داستان برام باور پذیر نبود. اینکه اینا بعد از یه روز با هم بودن، صبر کنن و سالی یه بار همدیگه رو ببینن و هیچ شماره و.. هم از هم نگیرن. حداقل اگر چند سال باهم بودن و عشقشون پایدار تر شده بود شاید راحت‌تر می‌شد قبول کرد. به هر حال یه سال چیز کمی نیست و هزار‌تا اتفاق توش میفته! اینا هم بالاخره سنشون زیاد نبود و ممکن بود احساساتشون عوض بشه. حالا فرض کنیم اینا انقدر عاشق هم بودن که واسه هم صبر کردن(هرچند اگه اینطوری بود شاید اصلا نمی‌تونستن جدا شن)، این قبول، ولی در چنین حالتی و بعد از این چند سال، به نظرم پسره اگه انقد عاشقشه نباید با زن‌برادرش به دختره خیانت می‌کرد، هرچند که بخاطر تسکین ناراحتی و مراقبت از بچه و.. باشه. اینم قابل‌باور هست ولی اصلا خوشم نمیاد جدیدا کتابا خیانت رو انقد عادی در نظر می‌گیرن و اون پسره هم خیلی آدم خوب و عاشقیه و دخترا بعد از یه مدت راحت برمی‌گردن و می‌پذیرنش!
ولی انگیزه ای که پسره بهش داد و اینکه بعد فهمیدیم اون مقصر آتیش‌سوزی بوده و اون داستانو داشته واقعا جالب بود. نامه مادرش خیلی قشنگ بود. اون بخشایی که پسره داستانش رو تو کتابش نوشته بود رو هم دوست داشتم. به طور کلی نیمه دوم کتاب خیلی قوی تر بود. برای یه بار خوندن خوبه واقعا ولی نه درحد شاهکار عاشقانه ای ازش اسم می‌برن!
      

        گرگوآر پسری که انگار آینده‌ش با دور از مدرسه بودن و درس نخوندن روشن تر بود! خیلی جاها حرف دل تک تک مارو زد و من خیلی شدید باهاش همدردی می‌کردم و به راحتی میتونستم درکش کنم.
با این کتاب خندیدم و گریه کردم. قشنگ بود! با وجود پایان خوبش، باز تموم شد و فکر کنم جا داشت که توضیحات بیشتری داده بشه.