کتاب هایی که با فضای وهم آلود شروع میشن و آروم آروم و به تدریج داستان روشن میشه رو دوست دارم ، از این کتابا بود ، اولش فک کردم کتابی در مورد جنگ هست ولی در مورد شخصی هست که میشه گفت به جور شخصیت دو قطبی داره  و با یکی از شخصیت هاش جنایاتی انجام میده که وقتی به اون یکی شخصیتش سوئیچ میشه هیچکدوم از اینا رو به خاطر نداره...در این مورد یک فیلمی بود محصول کره جنوبی به نام خاطرات یک قتل که داستانش مشابه این کتاب بود..در ضمن اگر طرفدار کره بادام زمینی هستید بهتره این کتاب رو نخونید 😅
        

          ابتدای کتاب روابط بین پدربزرگ و نوه را نشان میدهد و من را پرت می‌کند به دنیای نوجوانی ام و گپ و گفت های ما دو تا،بله من و پدربزرگم و چیزهایی که فقط از او شنیدم. 
با مرگ پدربزرگ داستان ، من هم دوباره  فقدان را تجربه کردم. اما داستان از سفر آنه ( نوه) به سرزمین پدری او شروع میشود یعنی ایرلند. 
همیشه در فیلم های سینمایی دلم میخواست بدانم چرا ایرلندی ها با انگلیسی ها خوب نیستند و چه اتفاقاتی بین آنها افتاده است. 
در خلال زندگی آنه و ماجراهایی عجیب او ، با این موضوع هم آشنا میشویم و میبینم چقدر حق دارند که از دست بریتانیایی ها ناراحت باشند و یا حتی بیشتر. چطور مردم آنجا را بعد از آنکه نتوانست مستقیم درگیر شود به جان همدیگر انداخت و عجب آنها  خودشان خودشان را کشتند. 
همه روند تاریخی داستان در  داستان عاشقانه دیگری پیوند خورده بود و همین باعث میشد نتوانی آن را کنار بگذاری.... 
آنه و توماس ، عشق تان بسیار زیبا بود ...به یادم می‌مانید ... 
        

          ئاخر ئەبێ کارێ هی مامۆستا هەژار بێت و بە دڵت نەبێت؟!
بە قەوڵ مامە...،هەژار شت خراپ وەرناگێڕێت.
چوارینەکانی خەییامم بە فارسیش خوێندووەتەوە؛بەڵام بە ڕاسی وەرگێڕانەکەی مامۆستا هەژار بۆ من شتێکی‌ترە و تام و چێژێکی جیاوازی هەیە.
        

          دموکراسی بدون شک بهترین و شاید تنهاترین هدیه یونان باستان به تاریخ جهان باشه.
تمام هم و غم و تلاش یونانیان باستان برای رسیدن و حفظ همین دموکراسی بود و تمام هنرها و آئین هاشون هم در راستای همین هدف بوده.
کافیه فقط به تئاتر و ادبیات نمایشی و حتی اساطیر یونانی نگاهی موشکافانه بکنید تا متوجه بشید که چیزی نیستند جز تبلیغ دموکراسی و دولت شهر آتن...
بارها برای خودم سوال بود که آیا واقعا دموکراسی بهترین نوع حکومته؟ آیا انسان هایی که می‌دانند با اونهایی که نمی‌دانند برابرند و باید همه در حکومت سهیم باشند؟ آیا پادشاهی که تقریبا هیچوقت در ایران و حتی جهان جواب درستی نداده نوع درست حکومته؟ 
کتاب حاضر با نگاهی به فلسفه و تئاتر و تاریخ یونان سده های ششم و پنجم و چهارم قبل از میلاد تا حمله اسکندر و پایان دموکراسی ، به ویژگی های نوع اصلی حکومت دموکراسی میپردازه...
آیا واقعا یونان نمونه عالی دموکراسی بود؟ پس مرگ سقراط چی میشه؟ 
کتاب هفت ویژگی برای دموکراسی رو لیست میکنه و پیرامون اون توضیح میده و اینکه آیا یونان باستان در رسیدن به این دموکراسی موفق بود یا نه؟
و حالا در فصل آخر نگاهی به آمریکای قرن ۲۱ میکنه و مقایسه میکنه اونو با آتن ۲۵ قرن قبل... آیا حکومتی که امروز از حقوق بشر و دموکراسی دم میزنه ، چقد با دموکراسی آتن شباهت داره؟ اصلا آیا اینجا هم دموکراسی داریم و اون ۷ نشونه اصلی دموکراسی در آمریکای این قرن دیده میشه یا خیر؟
کتاب برای کسانی که به این مباحث علاقه مند هستند خیلی مفید و خوبه و حجم نسبتا کمی هم داره و راحت خونده میشه.
ترجمه هم ترجمه خوبیه و خود نویسنده کتاب هم تایید کرده این ترجمه رو...
پیشنهاد میکنم خوندنش رو از دست ندید...