همه باید این کتاب رو بخونن.
زیبا و در عین حال امیدبخش.
      

        اولین کتابی که مطالعه کردم (:
چقدر فضا و مفهوم زیبایی داره.
حداقل بیش از ده بار خوندمش و هیچوقت تکراری نمیشه.
      

         تنها یک کلمه رو مناسبش می‌دونم: شاهکارِ محض. هرچی از خارق‌العاده‌ بودنش بگم کمه. برندون سندرسون واقعا استاد نویسندگیه و دنیاهایی که خلق می‌کنه اصلا تکراری نیستن. هیچ کلیشه‌ای ندارن و قدرت‌ها و جهان‌های جدیدی می‌سازه که شاهکارن. شخصیت‌پردازی و فضاسازی کتاب خیلی خوبه و من راحت می‌تونم تصورش کنم. قلم نویسنده واقعا قویه و بریده هایی که از کتاب توی کانال گذاشتم این رو اثبات می‌کنن. غافلگیری و هیجان کتاب خیلی زیاده و حداقل پنج شش تا غافلگیری رو تجربه می‌کنید و این فوق‌العادست. من واقعا عاشقِ شخصیت های کتاب شدم چون هرکدوم احساسات زیادی رو تجربه کرده بودن و هرکدوم شخصیت خاص خودشون رو دارن. شخصیت موردعلاقم وشر و شب جوهره. بنظرم ترجمه‌ی کتاب واقعا خوب بود و هیچ مترجمی نمیتونست انقدر خوب فضای خاص کتاب و قلم نویسنده رو حفظ کنه. جهان‌سازی کتاب فوق‌العادست و من شیفته‌ش شدم. بنظرم پیکارگسل یک شاهکار معاصره و اگه یک کتابخون حرفه‌ای و شیفته‌ی فانتزی هستید حتما پیشنهاد می‌کنم که مطالعه‌ش کنید.✨
      

        این کتاب معرکست یعنی خیلی خیلی خوبه. به شدت هیجان انگیزه و آدم هرچیزی که از یه کتاب خوب توقع داره رو داره. شخصیت پردازی کتاب خیلی خوبه، تصویرسازی کتاب خیلی خیلی خوبه جوری که انگار داری فیلم می بینی. روابط شخصیت ها خیلی خوب توصیف شده. از این کتاب خیلی چیز ها رو میشه یاد گرفت مثلا اینکه هر کسی که آدم بدی شده پشتش یه دلیلی داشته. پایان کتاب به‌شدت جذاب بود، جوری که صد، دویست صفحه ی آخر رو پشت هم خوندم و خیلی پایان غافلگیر کننده‌ای داشت. چندین تا غافلگیری داشت که واقعا ماهرانه بودن و آدم ازشون تعجب می کرد. واقعا دلم میخواد نویسنده رو بکشم چون سه تا شخصیت خوب رو کشت که واقعا هر سه تاشون رو دوست داشتم، و اینکه یکی از شخصیت های مورد علاقم جاسوس و بد دراومد. انقدر این کتاب رو دوست دارم و با شخصیتاش زندگی کردم که از تموم شدنش ناراحتم. تنها نقدی که بهش دارم اینه که میتونست یکم روند داستان تند تر باشه ولی بازم عالیه این کتاب. درکل خیلی مجموعه‌ی جذاب و قشنگیه حتما بخونیدش اگه ژانر فانتزی دوست دارید. 
      

         کتاب به شدت فوق العاده بود😭. معرکه ترین کتاب بود بنظرم، تا الان کتاب مورد علاقم شد. به شدت زیبا بود و هرچیزی که آدم از یک کتاب عالی توقع داره رو داشت. یکی از دلایلی که دوستش داشتم این بود که تکراری نبود و کلیشه هایی که جدیدا توی همه ی کتاب ها هست رو نداشت؛ مثلا اینکه یه پسر جذاب باشه و یه دختری که به هم میخورن و اینا.کشش عالی ای داشت، چند تا غافلگیری فوق العاده داشت و محشر. کتابی بود که هم باهاش اشک ریختم هم خندیدم هم لبخند زدم. یکی از دلایلی که انقدر خوشم اومد ازش این بود که شخصیت اصلیش " وین " رو درک می کردم، و احساسش نسبت به زندگی و آدما و بی اعتمادیش رو درک میکردم؛ یه جوری بود که همه ولش کرده بودن و بهش خیانت کرده بودن و اون دیگه نسبت به همه بی اعتماد بود، آدمی که تنهایی رو دوست داره و بنظرش همه مشکوکن. تنها نقدی که به کتاب دارم این بود که میتونست یکم زودتر از هفتصد صفحه تمومش کنه، ولی اگه همه ی این صفحات نبودن یه چیزی کم داشت. جمله‌ی مورد علاقم توی این کتاب: "تنهایی را دوست داشت، وقتی تنها هستم هیچکس نمیتونه بهم خیانت کنه." از این کتاب یاد گرفتم آدم های مورد اعتماد هنوز هم پیدا میشن، خیلی کمن خیلی، ولی باز هم پیدا میشن(: 
      

        واقعاِ واقعا معرکه بود. تا الان بهترین کتابی بود که خوندم -مثلِ مه‌زاد- و عاشقشم. از اون کتابا که وقتی تمومش می‌کنی با غافلگیری هاش و صحنه هایی که داشته ذهنت رو درگیر می‌کنن و ناراحت میشی که چرا تموم شده. من واقعا بخشی از وجودم رو داخل سه تاج شوم جا گذاشتم. شخصیتِ موردِ علاقم داخل کتاب ملکه کاترین بود. شخصیت پردازی و تصویر پردازی کتاب بی نظیر بود؛ همانندِ فیلمی با کیفیتی بالا. موضوعِ کتاب خیلی متفاوت بود و باید بگم از شخصیت جوزف متنفرم. سه تاج شوم انقدر هیجان انگیز بود بخش های آخرش، که تقریبا صد صفحه ی آخر رو پشت هم خوندم. غافلگیری های داستان بی نهایت جالب و عجیب بودن و برق از سرت می‌پروندن. بنظرِ من کتاب می‌خواست یاد بده که همه بی رحمن و خائن و چقدر دلم برای شخصیت جولز می سوزه. خیلی وایبِ کتاب رو دوست دارم و به شدت پیشنهاد می‌کنم بخونید.