کتاب عجیبی بود راستش. فضاسازی خیلی خاصی داشت که کاملا با داستان جور بود و تمام حس و حال رو منتقل کرده بود.

ولی چرا ۳ ستاره دادم، یک اینکه راستش با هیچ کدوم از شخصیتا ارتباط برقرار نکردم (بیشتر از همه از هنا و الیویا خوشم اومد). دو اینکه خیلی از داستان روی اتفاقای تصادفی سوار شده بود، اگه کمتر بود میشد داستان بهتری از آب دربیاد و از بس زیاد بود و اتفاقا مشابه که دیگه مسخره شد. سه اینکه شخصیت ویل چرا اونجوری بود!!!! و بخشایی که مردای گنده هی از مدرسه شون حرف میزدن خیلی روی مخم بود.

در مجموع کتاب معمایی متوسطی بود که ارزش یه بار خونده شدن رو داشت.
          

            دوسش داشتم چون از شکه شدن خوشم میاد 
کتاب هایی که نمیتونم حدس بزنم چی میشه تهش
بی نقص و فوق العاده نبود اما خب از خوندنش لذت بردم
          

            یه رمان جنایی  از لوسی فولی. 
ویل (داماد ) و جولز (عروس) که هر دو تقریبا افراد موفق و جذابی  به حساب میان،  تصمیم میگیرند که مراسم عروسی خود را در جزیره ای در اقیانوس  اطلس برگزار کنند.  اما این جزیره راز هایی در دل خود دارد و مهمانان با رسیدن به این مکان یکی پس از دیگری از راز هایشان پرده برداشته میشود.  رازهایی  که برای همه چندان خوشایند نیست. 
پایان به هیچ وجه چیزی که تصور میکردم نبود و همین تونست به یه داستان جذاب تبدیلش کنه. 
          

            امتیاز کمیه ولی به نظرم حقشه...خیلی ها گفتن پایانش غیر منتظره اس و حقش بیشتر از ایناعه ولی نه واقعا نه....من نگارش خانم لوسی رو دوست داشتم اما واقعا روند داستان خوب نبود این که هنه و همه کس به هم ربط داشته باشن؟اصلا این به کنار این کتاب واقعا حس کنجکاوی تو من ایجاد نکرد ولی شاید بشه بهش ارفاق کرد و گفت یه بار خوندنش خوبه 
          

            نمی‌خوام به کسایی که خوششون اومده از این کتاب بر بخوره،اما این کتاب واقعا بد بود.
من روندش رو دوست داشتم البته ،اینکه از زبان همه ی کارکتر ها بود و ماجرا رو از زاویه دید همشون میخوندم،این برام جالب بود،و اتفاقاتی که آخر کتاب افتاد،اون پلات توییست ها،اونارو هم دوست داشتم.
اما اصلا اسم جنایی نمیشه روش گذاشت،نه معمایی نه ماجراجویی ای،یه ریتم ساده و خسته کننده،و آخرش هم به نظرم باید جور دیگه ای تموم میشد.
در کل ،به عنوان کتاب جنایی هیچ نمره ای نمیشه بهش داد چون خیلی ضعیف بود،اما به یه عنوان دیگه ؟عامم نه ،اونم نه.این کتاب در کل خوب نبود😂
          

            🔵 در جست و جوی غباری از منطق 

اوایل کتاب حس خوبی دریافت کردم که بالاخره این نوع موضوعات ( داخل جزیره و توفان و قتل که تبدیل به کلیشه شده در ژانر جنایی معمایی ) از یک خطی بودن داخل این کتاب در اومده و هر فصل از طرف شخصیت های کتاب بیان میشه اما رفته رفته هرچی کتاب جلو رفت و الکی کش پیدا کرد با خودم گفتم که ای کاش یک خطی بود❗ کتاب هرچی جلوتر رفت پاره پاره شد و انقدر فضا رو باز کرد که از هم پاشید و یه جورایی نویسنده همه خرده داستانک هارو به صورت خیلی تصادفی و فضایی ربط داد به یه شخصیت داخل داستان. 

- نویسنده حتی در فصل های { اکنون : شب عروسی } نوع نوشتن خودش رو زیر پا میذاره و این فصل هارو به صورت سوم شخص روایت میکنه و این کار بسیار عجیبه و اتفاقا این هیجان کاذب برای کتاب کار نمیکنه بلکه به نقطه ضعف بزرگ کتاب تبدیل میشه چون مخاطب فقط به پایان و رسیدن به بخش شب عروسی توجه میکنه و بخش های اواسط مثل یه وظیفه میمونه براش که فقط سریعتر 
بخونه و رد بشه ▶️ 

- شاید باورتون نشه اما ما هیچ شخصیت سالم و نرمالی داخل داستان نداریم ( بچه های دبیرستانی که زیادی رشد کردن / یکی از شخصیت های داستان اشاره میکنه ) ، حتی با وجود اینکه در هر فصل راوی یکی از شخصیت های داستانه ما هیچ شخصیت پردازی ای نداریم، و درمورد پایان ، این خلاقیت که باید مقتول رو هم حدس میزدیم دوست داشتم اما پایانش به شدت قابل پیش بینیه و نویسنده خودش داره قاتل رو فریاد میزنه / چطوری این کار رو میکنه ؟ وقتی همه رو با انگیزه معرفی میکنه و اصلا به این شخصیت بها نمیده خب مثل روز برام روشن بود که این قاتله و کاملا دلسرد شدم از پایانش ، ناگفته نماند خود نویسنده هم خود به خود نصف شخصیت هارو برامون از ظن اتهام ها دور میکنه برای اینکه اصلا راوی قرارشون نمیده! کلا نویسنده، مخاطب رو با ضریب هوشیِ پایین فرض کرده

حاوی اسپویل : 
.
. 
اگر پایان کتاب پایانی شبیه کتاب قتل در قطار سریع السیر شرق رو داشت قطعا بهش چهار ستاره میدادم چون داستان رو منطقی جلوه میداد و پایانش غیر قابل پیشبینی میشد اما الان هیچی.... 
          

            من از نشر نون خوندم و با خواهرزاده طی 6 روز تموم کردیم
کتابیه که تا صبح بخاطرش بیدار موندم و بیشتر و بیشتر سعی در دونستن ادامه ی کتاب داشتم

          

            داستان کتاب فهرست مهمانان در دو روز اتفاق می‌افته. یک زوج شامل مرد مشهور و خوش چهره و زنی مستقل و زیبا قراره جشن عروسی خودشون رو در جزیره‌ای برپا کنند. تعدادی از مهمانان خاص شب قبل از عروسی رو هم در جزیره هستند و با هم خوش میگذرونند. طی این مدت یه سری راز و رمز و روابط بین این افراد بر ملا میشه و داستان به بررسی این اتفاقات می‌پردازه. در مجموع قصه‌ی جذاب و خوبی داشت اما میشه گفت بیشتر فراز و فرود داستان توی یک سوم آخر بود و ابتدای کتاب بدون اتفاق خیلی خاصی کش میومد. خسته کننده نبود اما ترجیح میدادم یا داستان بین تمام صفحات پخش میشد یا اینکه از تعداد صفحات دو سوم ابتدایی کتاب کمی کاسته میشد. در مجموع خوب بود.ه
          

            راستش بعد خوندن ۲۰۰ صفحه از کتاب، تمام رازها در ۱۰۰ صفحه پایانی برملا می‌شن.
قلم نویسنده فوق‌العاده بود، در کنار ترجمه گیرایی که از نشر نون انتظار می‌رفت. حتما بازم از این نویسنده خواهم خوند.
از بین کاراکترها که احساسات مختلفشون کاملا قابل درک برای خواننده است. ولی بازم به نظرم ویل لایق اون همه نفرت از طرف اطرافیان نبود چون در پشت صحنه، زندگی خودش، تحت تاثیر پدرش بود.( کاراکتر پدر ویل اصلا تو داستان کاره‌ای نیست، منظورم از بعد روانیه و تاثیری که توی زندگی پسرش داشت که باعث شد دست به اون کارها بزنه) 
از پیچیدگی داستان خوشم اومد، بعد از کتاب سنگ کاغذ قیچی دومین کتاب از سبک جنایی بود و حرفای زیادی برای گفتن داشت. 
به نظرم حق داشتن به این کتاب بگن شکوه آثار کلاسیک ژانر جنایی رو به نمایش گذاشته.
واقعا ارزش خوندن داره، سرگرم کننده، راز آلود، بُهت آور  و شوکه کننده است.