کتاب خیلی قشنگی بود
با اینکه اریک شخصیت منفی داستان بود من هم مثله کریستین بخاطرش گریه کردم؛ اگر دوست داشته میشد میتونست یک هنرمند بسیار معروفی بشه.
شرور ها از اول شرور نبودن، بلکه تبدیل به یک شرور شدن.
      

        اولین باری بود که داستان های کوتاه و داستان های ژاپنی میخوندم و اصلا نتونستم با این کتاب ارتباط برقرار کنم و تصمیم گرفتم  داستان های کوتاه به خصوص اگر ژاپنی باشه رو نخونم🤌🏻
      

        جلد اول و دوم این مجموعه مقدمه ای برای جلد های بعدی هستن و خب بخاطر همین هم ضعیف تر از جلد های بعدی بودن ؛ البته شخصیت پردازیش خوب بود و من با شخصیت ها ارتباط عمیقی گرفتم ولی یکم داستان کند پیش رفت و وقتی هم به اوج خودش رسید آخر کتاب بود و سریع جمع شد.
      

        با توجه به سریالش که دیده بودم واقعا توقع خیلی بیشتری از این کتاب داشتم.
شخصیت ها بسیار ضعیف بودن و داستان به شدت سطحی و به قولی آبکی بود.
انقدر بی کیفیت بود که اصلا نمی خوام به خوندن این مجموعه ادامه بدم.
      

        چند روز هست که دارم فکر میکنم درباره ی این کتاب چی بنویسم!
نظر من اینه که قلم این کتاب بسیار قویه و با مجموعه ی هری پاتر برابری می کنه (البته من مجموعه هری پاتر رو نخوندم و بر اساس فیلم هاش گفتم).
این مجموعه می تونه پاتر‌هد ها رو دوباره به دوران شیرین هری‌پاتری برگردونه.
بنظرم در حق این کتاب کم لطفی شده و شناخته شده نیست و می تونست خیلی بیشتر از این ها به این کتاب توجه بشه.
      

        کتاب عجیبی بود برام‌...
از بقیه کتاب های جنایی متفاوت بود؛ چند شخصیت بودن که هر فصل از زبان یک شخصیت گفته میشد و بیشتر کتاب داشت روزمره طور پیش می رفت.
توضیحاتش خیلی اضافی بود یعنی میتونم بگم ⅔ کتاب توضیح اضافی و روزمره طور بود و من خوشم نیومد؛ اما این نکته رو بگم با اینکه خوشم نیومد از توضیحات اضافه اش ولی خب کلافه کننده نبود یعنی طوری نبود کلا کتاب رو بندازی اونور.
ولی ⅓ آخر کتاب واقعا شوکه کننده و هیجان انگیز بود و داستان در هم پیچید و عالی بود.
در کل میشه گفت کتاب خوبی بود و بنظرم برای یک بار خوندن خوبه.
      

        یک کتاب خوب در ژانر جنایی و معماییه، البته بیشتر معمایی.
داستان درباره ی چند دختره که یک انجمن مخفی اونها رو به بازی جرئت دعوت کرده و اتفاقاتی رخ میده.
تو کل کتاب شخصی که همه ی داستان ها رو به وجود آورده جلوی چشمتون قرار داره.
بنظر من این کتاب بیشتر برای نوجوانانه.
      

        کتاب اصلا جالب نبود و در واقع کتابِ خیلی سطحی  ای بود و پیام کلی اون این بود که مثبت اندیش باشیم. شخصیت آلن خیلی ضعیف بود. دلایل خودکشی افراد مزخرف بود و در واقعیت به این دلایل گفته شده تو کتاب نیست.

      

        من این کتاب رو چند سال پیش خوندم؛ در این حد بگم  که انقدر قشنک بود که تو یه شب تا صبح تمومش کردم.
      

        در بین کتاب های جنایی که تا الان خوندم، میتونم بگم میزان خلاقیت و پیچیدگی داستان این کتاب از همشون بیشتر بود و همین موضوع باعث شد این کتاب نسبت به بقیه کتاب ها برام جذاب تر باشه.
برای اولین تجربه ی شروع به خوندن کتاب های جنایی، قتل در قطار سریع السیر شرق رو  پیشنهاد میکنم.
لازمه بگم از رو این کتاب فیلم هم ساخته شده و در فیلم جذابیت و کیفیت داستان پایین اومده؛ پیشنهاد میکنم اول کتاب رو بخونید و بعد فیلمش رو ببینید.
      

        می تونم بگم فوق العاده بود.
بهترین کتاب جنایی بودش که خوندم.
داخل داستان همه ی افراد به مقتول ارتباط پیدا میکنن و به همه مظنون میشی و همین داستان رو هیجان انگیز میکنه؛ در آخر هم قاتل کسی میشه که اصلا یه بار هم فکرش رو نکردی.
      

        کتاب خوبی بود، ولی برای من زیاد هیجان انگیز نبود.
      

        کتاب فوق العاده ای بود.
طوری بود که نمی تونستی تشخیص بدی به چه کسی میشه اعتماد کرد و به چه کسی نمیشه اعتماد کرد؛ کاملا ذهنت رو گیج میکرد.