بهترین کتابی که میتونی تو عمرت بخونی!! 
جالب ترین فوق العاده ترین و هرچی ترین دیگه که میشه تو توصیف یه کتاب گفت رو این کتاب داره!! 
ساعت ۱۲ شروعش کردم و الان ساعت ۴ صبحه!! 
حتی یک لحظه هم نتونستم بزارمش پایین
        

          کتاب بدی نبود ولی اگر نخونیدش چیزی رو از دست نمیدید،نود و نه درصد کتاب مکالمه و دیالوگ بود که همین موضوع یه کم این کتاب رو متفاوت میکرد .در کل داستان خوب بود ولی شاهکار یا.. نبود.
        

          نام کتاب: #قتل_در_خانواده 
نویسنده: کارا هانتر 
مترجم: محمد عباس ابادی 
تعداد صفحات: ۶۶۴ص
خلاصه داستان: سال ۲۰۰۳ لوک رایدر شوهر دوم زنی ثروتمند به قتل میرسه.
بیست سال بعد گای پسر خوانده لوک که کارگردانی مشهور شده تصمیم میگیره با ساخت مستندی از قتل پرونده که بیست سال باز بوده رو برای همیشه ببنده.
بررسی: 
کارا هانتر با سبک متفاوت داستانی جناایی خلق کرد که همچون مستند در ذهن خواننده شکل میگیره.
کل کتاب به صورت دیالوگ بین افراد و چند خطی در هرچند صفحه توصیف و توضیح از اینکه کاراکتر کاراکترها کجا هستن و مثلا بلد میشن میرن سمت بُرد و دوباره دیالوگ از سر گرفته میشه.
چند بخش مختلف داره، کامنت مردم زیر صفحه برنامه، پیامهای املی و مورا، روزنامه تایمز و ظبط خود مستند که درواقع دیالوگ شش شخصیت اصلی میشه.
پس توی این کتاب با شخصیت پردازی یا فضا سازی عمیقی طرف نیستید. اما راجع به فضا کوتاه و گذرا توضیح میده. شخصیت پردازی کتاب جوریه که تو باید شخصیت‌ها رو از روی گفتگوی بین شش شخصیت اصلی که پایین بهشون اشاره میکنم بشناسی و خب این صرفا یه اگاهی از اون شخص بهت میده نکه واقعا شخصیت پردازی کنه بلکه صرفا معرفیش میکنه و یه سرگذشت خلاصه میگه.
شخصیت‌های کتاب نسبتا زیادن و یواش میان نقششون رو ایفا میکنن و میرن. 
۶ شخصیت اصلی داریم
 بیل سرافینی کارآگاه بازنشسته
الن کنینگ مامور ارشد باز نشسته
میچل کلارک خبرنگار
هیوگو فریزر دادستان کیفری
لیلا فرنس روانشناس
جی جی نورتون بازرس صحنه جرم 
این شش نفر از سمت تهیه کننده دور هم جمع میشن و پرونده رو بررسی میکنن. 
این وسط سه بچه کرولاین همسر لوک هم هستند
گای که کارگردانه کاره 
املی خواهر گای که حضورش کمه 
و مورا که عملا نییت و فقط داخل پیام با خواهرش حرف میزنه 
روپرت هارواد پسر اول شوهر قبلی کارولاینه که نقشش کمه تو داستان.
هر فصل کتاب یه اپیزود از مستنده.
داستان توسط شش نفر اصلی دنبال میشه و پیش کیره سرنخ و رازهایی رو کشف میکنن که هیچ کس نمیدونسته.
اما روایت خود داستان نویسنده سعی کرده اخر هر فصل یا اپیزود یه شک بده به مخاطب و واقعا سوپرایز میشید منتها تا به اون نقطه برسه و چون همش دیالوگ هست بغضی جاها واقعا خسته کننده میشه اما خب نویسنده با اون شک دوباره خواننده رو مجبور میکنه که ادامه بده. میتونه مخاطب رو حفظ کنه.
اوج کتاب ۱۵۰ص اخره تقریبا اما بازم اون اوجی که تو ذهنتونه نیست.
حجم کتاب گولتون نزنه فونت دیالوگ ها بزرگه و صفحه خالی زیاد داره در نتیجه میشه سریع خوندش 
متن کتاب روانه و همین روانی باعث میشه داستان رو  سریع پیش ببره خواننده و درگیر داستان بشه.
شروع کتاب به دلیل معرغی کاراکترها ممکنه یه خورده تو ذوق بزنه اما از پنجاه صفحه اول که بگذرید داستان درست میشه و رو غلطک میوفته.
کتاب به خاطر نوع روایتش به شدت سلیقه‌اییه و ممکنه خیلی‌ها دوست داشته باشن و خیلی‌ها نه 
اما من به شخصه کارای نویسنده رو دنبال خواهم کرد. 
در کل شما با یه کتاب مستندوار یا نزدیکتر بهش فیلمنامه مانند طرف هستید و داستان روایتی نمیبینید و همه چیز داخل دیالوگ پس بدرد کسایی که کارهای دیالوگ محور دوست ندارن نمیخوره. 
نکته دیگه پرونده قتلی که برای افر کتاب در نظر گرفته شده عملا هیچی نیست تنها نکته مثبتش با کارت شخصیت‌ها من توسطم تصور قوی تزی داشته باشم داخل ذهنم و گرنه هرچیزی که داخل پرونده هست از کتاب برداشته شده و اصلا بود و نبودش فرقی نداره و شما اصلا چیزی رو حل نمیکنید دلستان به این شیوه نیست.
        

          قبل از خرید کتاب، مثل همیشه رفتم کامنت‌ها رو خوندم. خیلی‌ها گفته بودن که اصلاً به قاتل شک نکرده بودن، و راستش من هم با خوندن داستان تا حدودی این حس رو داشتم. اما اگه بخوام صادق باشم، یه شک خیلی کوچیک به قاتل داشتم، ولی بعد با خودم گفتم نه، این خیلی دور از ذهنه و منطقی نیست. با این حال، اگر با دقت بیشتری کتاب رو بخونید، ممکنه همون شک ریز رو پیدا کنید.

از این بگذریم، کتاب واقعاً فوق‌العاده بود. اصلاً نمی‌تونستم زمین بذارمش و به نوعی به شدت کشش داشت. تقریباً هر ۱۰ تا ۲۰ صفحه یک اتفاق شوکه‌کننده می‌افتاد که آدم رو غافلگیر می‌کرد و همین باعث می‌شد تا آخرین صفحه با هیجان ادامه بدم. یکی از نکات جذاب این کتاب این بود که نویسنده مدام سعی می‌کرد فریبت بده و تو رو از مسیر اصلی پیدا کردن قاتل منحرف کنه. هر چند صفحه یک بار، به شخصیتی جدید شک می‌کنی و با هر گره‌ای که باز می‌شه، داستان پیچیده‌تر و هیجان‌انگیزتر می‌شه. از اون کتاب‌هایی بود که واقعاً نمی‌تونستم ازش دست بکشم و جزو جنایی‌های مورد علاقه‌ام شد.

اگر شما هم مثل من به داستان‌های جنایی علاقه‌مندید و از پیچیدگی‌های معما و رمز و راز لذت می‌برید، این کتاب رو شدیداً توصیه می‌کنم. اما اگه تازه می‌خواید ژانر جنایی رو شروع کنید، شاید بهتر باشه با کتاب‌های سبک‌تری شروع کنید، چون *قتل در خانواده* به نظرم کمی سنگین بود و ممکنه به خاطر پیچیدگی‌های داستانی از این ژانر زده بشید.

در نهایت، این کتاب برای کسانی که عاشق داستان‌های جنایی هیجان‌انگیز و پر از غافلگیری هستند، یک انتخاب بی‌نظیره و به شدت پیشنهاد می‌شه.
        

          کتاب خوبی بود و همونجوری که میگفتن. 
برای من پایانش جوری بود که اصلا به قاتل یه لحظه هم شک نکرده بودم چون خب منطقی به نظر نمیومد..
در طول داستان حرفی از قاتل زده نمیشه شایدم فقط درحد دو یا سه سطر. پس تو پیدا کردن قاتل دنبال کسی که ازش حرف زیادی زده نمیشه بگردین.
اولش چون معرفی داره شاید براتون یکم خسته کننده بیاد ولی بعدش دیگه اینجوری نیست
با اینکه کتاب خوبی بود و حتی فکر هم نمیکردم که قاتل فرد ایکس باشه ولی نویسنده پایانش رو هیجان انگیز ننوشته بود و خیلی اروم بهمون فهموند که قاتل فرد ایکسه.
امتیاز 4 بهترین و بیشترین امتیازیه که میتونه از من بگیره.
        

          اگه عاشق داستان های جنایی پر از معما هستید اصلا از دستش ندید.
پر از پلات توئیست بود و تا صفحه آخر معلقت میکرد و نمیدونستی قاتل کیه و با پایانش بیشتر ناراحت و متاثر شدم تا اینکه بخوام شوکه بشم.
کتاب کاری میکرد به همه شک داشته باشی،حتی به خودت!
صفحاتش هم جوری نبود که خسته کننده باشه،همش اطلاعات بود و چیز اضافه ای نداشت و میشد که توی ۲ روز هم تمومش کرد.
علاوه بر اطلاعات متنی،یک سری اطلاعات تصویری هم داخل کتاب بود که کمک بیشتری میکرد.

در نهایت  بهتون پیشنهاد میدم حتما بخونیدش!
        

          این کتاب متفاوت بود 
حقیقتا من تا به حال همچین کتابی با این سبک نخونده بودم
و قشنگ حس میکردم با شخصیت ها نشستم دارم پرونده رو
حل میکنم🥲🤌
یکی از جالب ترین کتاب هاست از نظرم
پایانش هم خیلی جالب بود
        

          حتی یکبار هم به فکرم نرسید که قاتل فلان شخص است و همه جزئیات جلوی چشم ما بوده و ما حتی شک کوچکی هم روی شخص نداشتیم
معرکه بود!!!
        

          وقتی شروع به خوندن کردم ازش خوشم نیومد تا صفحه ۲۰۰ تقریبا و فکر میکردم که اشتباه کردم خوندمش، بعدش فهمیدم کاملا درست فکر میکردم. بیشتر شبیه بازی فکری بود.
همون ۱ ستاره ام بخاطر وقت و پولی که براش دادم.
        

          🏡: حدود ۲۰ سال پیش، در یک شب بارانی فردی به لوک رایدر همسر دوم یک خانم ثروتمند، در خانه بزرگشان کشته‌ می‌شود. اما تحقیقات پلیس به جایی نمی‌رسد. کسی به عنوان مجرم شناخته نمی‌شود و پرونده باز می‌ماند.
بعد از ۲۰ سال گای، پسرخوانده لوک، که حالا کارگردان شده، تصمیم می‌گیرد تا این پرونده را دوباره به جریان بیندازد، اما این بار به صورت یک برنامه مستند و با حضور چند کارشناس تا شاید معمای قتل لوک حل بشود.

🏡: قتل در خانواده، سبک جدیدی دارد. هر فصل از کتاب یک اپیزود از برنامه را شرح می‌دهد و متن آن اپیزود دیالوگ‌هایی هست که بین کارشناس‌ها رد و بدل می‌شود. اوائل کتاب شاید این سبک یکم گیج کننده و خسته کننده باشد، اما با پیشرفت ماجراها اوضاع بهتر می‌شود. پس نگاه به حجم ۶۰۰صفحه‌ای کتاب نکنید، چون تصاویر زیادی دارد و دیالوگ‌ها جوری نوشته شدن که فضای خالی صفحات زیاد هستند.

می‌رسیم به بخش مهم ماجرا، صرف نظر از اتفاقی که در صفحه پایانی می‌افتد کتاب را دوست داشتم. درست است که نویسنده خواسته یک سری چرخش‌های داستانیش قشنگ باشند و به پرداخت اتفاقات در این‌ بخش‌ها می‌شود ایراد گرفت اما باز هم برای من قابل چشم پوشی بود😁 (البته به جز صفحه آخر، نمیدانم نویسنده‌ها چه اصراری دارند در آخرین صفحه یک حرکت نامعقول بزنند و همه چیز را بفرستند هوا)( و بله، باید بگویم تا آن نویسنده پرفروش هست که همیشه منطق را فدای چرخش داستانی می‌کند، این کتاب منطقی به نظر می‌رسد😂)

درباره ترجمه هم که وقتی اسم آقای عباس آبادی بیاید حرفی نمی‌ماند، خوب و روان بود.

خلاصه من روند و داستان و همه چی را دوست داشتم. در واقع خواندنش خوش گذشت، گرچه ایرادهایی هم داشت و بدون ایراد نبود.
        

          اولاشو دوست نداشتم ولی بعدا که وارد ماجرا شد و ادامه داشت واقعاا پشم ریزون بودد😭😂من ی ضعفی تو کتاب احساس کردم
اونم این بود که نتونستم باهاش پیش برم یعنی من همیشه موقع کتابا  تو دنیاشون غرق میشم ولی این اصلا اینطوری نبود برخلاف راهننای کشف قتل از یک دختر خوب که کاملا انگار اونجا بودم و در کل کتاب پشم ریزون و خفنی بود😂😭
        

          فقط می تونم بگم : اَهههههههه 
مخم هنوز درحال هضم پایانشه
        

          می تونم بگم فوق العاده بود.
بهترین کتاب جنایی بودش که خوندم.
داخل داستان همه ی افراد به مقتول ارتباط پیدا میکنن و به همه مظنون میشی و همین داستان رو هیجان انگیز میکنه؛ در آخر هم قاتل کسی میشه که اصلا یه بار هم فکرش رو نکردی.
        

          دقیقا همین الان، بعد از کمتر از سه روز تمومش کردم.
پشم ریزون بودددد. تنها چیزی که میتونم بگم همینه. یعنی اصن جوری داستان داشت پیش می‌رفت که به همه شک میکردی حتی خودت! قلم نویسنده خیلییی عالی بود. و در آخر دلم خیلی برای قاتل سوخت...( نمیخوام اسپویل کنم که قاتل کیه) البته بنظرم اصلا تقصیر اون نبود. برای کسانی که دنبال یه کتاب جنایی هستن پیشنهاد میکنم.
        

          تا ۲۰۰ صفحه اول هنوز فکر میکردم کتاب جالبی نیست  . ولی ادامه اش؟ عالی بود. یه خوبی که از اول ممکنه باعث بشه از کتاب خوشتون نیاد(برای خودم که اینطور بود) سبک متفاوتش بود که کل داستان مکالمه ایی بود. ولی همین موضوع ادامه اش و لحظات هیجانیشو جذاب تر میکنه. مطمئنم حداقل هممون با خوندن کتاب اون اولا به قاتل شک داشتیم. نه؟ حس میکنم اینطوریه. ولی تو پیچش داستان و اتفاقایی که میوفتاد من حدس اولم رو فراموش کرده بودم و درگیر ادمای دیگه شده بودم و از اون کاملا غافل شده بودم. کارا هانتر تبدیل به یکی از نویسنده های مورد علاقه ام توی این ژانر شد. پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید، حتی اگه نصف کتاب هم خسته تون کرد ادامه بدید چون قطعا پشیمون نمیشید. 
        

          کتاب خوب و جالبی بود بخش های اخر تقریبا ۲۰۰ صفحه اخری کتاب فوق العاده گیج کننده و جذاب شد اما کتابی به این قطر خب اون کشش لازم برای ادامه رو نداشت... 
اما به طور کل تونست برای منی که تا به حال جنایی نخونده بودم جالب باشه. برای کسایی که زیاد رمان های جنایی خوندن به مراتب مقداری ضعیف تر هست و تنها نکته مثبتی که بشدت نظر رو جلب میکنه غیر قابل پیش بینی شدن داستان اواخرش هست! 
نکته بعد هم که ممکنه جذب کننده باشه، روند و قلم داستان به صورت یک برنامه تلوزیونی هست! همین کافیه تا بنظرت این کتاب جالب برسه.
در کل خوب بود و میتونم بگم ارزش یک بار خونده شدن رو داشت. 
اگر از هیجان خوشتون میاد و صرفا دنبال خوندن کتاب هستید تا پند گیری میتونه گزینه مناسبی باشه.. 

        

          در عرض یک روز بلعیدمش😅
خیلی چسبید بهم، هر فصل که تموم میشد حس میکردم یه چک خوردم😂
تنها نکته منفیش به نظرم پایانشه، انقدر خوب بود همه چی که خودش باعث شد توقعم زیاد بشه👀