ماجراجویی خیلی خوبی بود و بهم خیلی خوشگذشت.. خوشحالم که با این مجموعه اشنا شدم. فکر کنم بشه گفت بهترین مجموعه ای بود که تاحالا خوندم و قراره جزو کتابهای مورد علاقه ام قرار بگیره. و صد در صد نویسنده اش، جاناتان استرود رفته توی لیست نویسنده های دوستداشتنی و مورد علاقه ام و قراره تا ابد نوشته هاش رو دنبال کنم..
و اما کتاب، نمیشه گفت پایانش خیلی بد بود، اگه خیلی گل و بلبل هم تموم میشد قابل درک نبود پس، پایان به جا ولی غیرقابل پیش بینی ای داشت!
نویسنده ی این مجموعه جوری به شخصیت پردازی و خلق فضای داستان پرداخته که شما حتی دلتون نمیاد این کتاب رو دوست نداشته باشید چون به هرحال یک جایی توی این مجموعه گیر میوفتید.
و من تو مصر و پراگ گیر کردم و دلم میخواد تا ابد همینجا بمونم.
بارتیمیوس جزو کتابهایی بود که ارزو میکنم که یه روزی توی فضاشون زندگی کنم..
بارتیمیوس تا ابد شخصیت مورد علاقم میمونه.. درسته که توی جلدهای قبل از کیتی خوشم نمی اومد با این حال، توی این جلد یک جوری دوست داشتنی به نظر میرسید. و فکر کنم جمله ی << تو به قولت وفا نکردی.>> تا ابد تو ذهنم تکرار شه.. و اما جان مندریک، تو این جلد انگاری بلاخره تصمیم گرفته بود به خودش بیاد و ناتانیل رو بیدارش کنه، و موفق هم شد.. و من عاشق اون تیکه هایی بودم که مخفف اسم هاشون رو صدا میکردن : بارت،بارتی،نات و یا اون جایی که بارتیمیوس به ناتانیل گفته بود احمق کوچولو!!:)))
نمیدونم چجوری از این دنیا جدا بشم:))
هرچقدر هم که طول بکشه منتظر حلقه ی سلیمان خواهم موند.
و فکرکنم این دیگه اخرشه؛
خداحافظ نات،احمق کوچولو!
خدانگهدار بارتی، رخیت، سخرالجنی!
پ.ن:به گمونم بتونم بهتون پیشنهاد کنم که بخونیدش!
