اگر قبل از خواندن این کتاب، جلد های قبلی هری پاتر را نخوانده بودم و یک پاترهد نشده بودم، می توانستم با خواندن این جلد از هری پاتر و داستان هایش متنفر شوم...
        

          شاید خیلی خاص نباشه، اما به یادآوری همه خاطرات خوش دوران هری پاتریستی میرزید:)
        

          همان زمان که ترجمه شد در جشن امضای ویدا اسلامیه خریدمش و خواندم و از آن زمان تا الان وانمود کردم وجود ندارد.
        

          خب خب خب 
تا تقریبا وسطای کتاب اینجوری بودم که اوغ این دیگه چیه ؟ رولینگ خودشو مسخره کرده؟ ولی یه ذره که جلو تر رفتم جادوی  قدرتمند هری پاتر پرتم کرد توی کتاب و دیگه نتونستم زمین بزارمش   فکر کنم به این دلیل بود که من جلدای قبلو با قلم قدرتمند خانم رولینگ تجربه کرده بودم و شیفته این دنیا شده بودم وگرنه امکان نداشت این کتاب به تنهایی بتونه 4 امتیازو ازم بگیره  در کل خیلی لذت بردم با اینکه اصن کامل نبود نه از نظر نحوه نگارش داستان نه شخصیت کرکتر ها
پ ن : امیدوارم منظورمو درست منتقل کرده باشم
        

          مترجمی بدتر از ویدا اسلامیه تو دنیا وجود داشته؟
پاسخ روشنه! هرگز -_-
        

          فقط برای ثبت در خوانده شده ها الان اضافه کردم،. یادش بخیر مجموعه هری پاتر رو در دوران نوجوانی خوندم و بشدت دوستش داشتم
        

          در این  قسمت از کتاب  با ماجراجویی های فرزندان هری پاتر و دراکو مالفوی که حالا دیگر  بزرگ شده اند،همراه می شویم و پی به راز تنها فرزند و بازمانده لرد ولدمورت می بریم.
        

          چون به صورت نمایشنامه نوشته شده ممکنه برای برخی جالب نباشه.
        

          تلاش جالبی بود برای اضافه کردن یک جلد به جلدهای قدیمی تر. اینجا با بچه های هری و دوستاش، مواجهیم و  قهرمان‌های اصلی دوباره نوجوان ها هستن‌. البته به مراتب از ۷ جلد قبلی ضعیف تر بود.

«هری پاتر و فرزند نفرین شده» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/82166
        

          شاید اگه نمایشنامه نبود بیشتر دوسش داشتم و طبیعتا اگر ترجمه ی ویدا اسلامیه نبود خیلی بیشتر دوسش داشتم ولی به هر حال بیشتر از یک داستان جدید و جالب ، برام حکم اسپین آفی ضعیف از مجموعه ای قوی  رو داشت که دوسش داشتم و به جرعت میتونم بگم بخشی از عمرم رو به کمک اون گذروندم. لیاقت ۲/۵ ستاره رو داره ، صرفا به این خاطر که خاطرات خوش اون روزهای خوندن مجموعه ی اصلی رو برام زنده کرد.
یک توصیه ی دوستانه به دوستان زیبا رویی که قصد خوندن این کتاب رو دارن : عاجزانه ازتون خواهش میکنم به خلاصه هایی که ازش هست اکتفا کنین و کل کتاب رو نخونین و اگر خیلی اصرار دارین کامل بخونیدش ، قبلش مطمئن بشین که کل مجموعه رو حداقل دوبار خوندین🙂👍
        

          انتظار نداشتم تک جلد آخر به شکل نمایشنامه نوشته شود اما با این حال حس خوبی به من داد. به آینده ای می رویم که انتظارش را نداریم. وقایعی رخ می دهد که ما را با خود همراه میکند.
        

          جدای از اینکه نمایشنامه بود و شاید برای کسایی که به رمان خوندن عادت دارن متفاوت بوده باشه...
اگه میخواست اینجوری ادامه پیدا کنه ای کاش اصلا نوشته نمی‌شد
نه فن فیکشن بود نه داستان اصلی
        

          سری های قبلی جذاب تر بودند .
        

          Can I just say what a childish mess?
Can't believe I were excited about it! :|
        

          من با ترجمه‌ی ویدا اسلامیه خوندم که واقعا خوب نبود. خیلی ضعیف‌تر از ترجمه‌ی مجموعه‌ی اصلی.
خود قصه را هم خیلی دوست نداشتم. حس مسخره‌بازی داشتم به اتفاقات تا ماجراجویی. البته نمی‌دونم اینکه دیگه نوجوان نیستم چقدر تو این قضاوت مؤثره. :)
فکر می‌کنم اگر نمی‌خوندمش اتفاق بهتری بود. 
        

          دوبار تا اخر خواندمش، و جذاب ترین قسمتش بازگشت ولدرمورت و تغییر تاریخ بود، نرسیدن هرماینی به رون و...
واقعا جذاب بود
        

          پیشنهاد میکنم بخونیدش! 
من شخصیت هارو اینجا خیلی دوست داشتم... آلبوس پاتر که با پدرش خیلی متفاوته و این باعث ایجاد ماجرا های هیجان انگیزی میشه.. اسکورپیوس  مالفوی که خیلی مهربونه.. هری که با مشکلات پدر بودن روبه رو شده و دراکو مالفوی که آدم خیلی بهتری شده و اینجا احساساتش رو بیان میکنه. هرمیون و رون و جینی هم که به نوع خودشون عالی بودن♡ و داستان هم که به نظر من جالب بود. 
موضوعاتی که خیلیا ایراد گرفتن این بود که به صورت فیلمنامه ست و راجب بچه های شخصیت های اصلیه تا خودشون ولی من هیچ مشکلی نداشتم و تونستم خیلی عالی با کتاب و شخصیت ها ارتباط برقرار کنم و داستان برام خیلی قشنگ بود:>>>>>

        

          جدای از اینکه نمایشنامه بود و شاید برای کسایی که به رمان خوندن عادت دارن متفاوت بوده باشه...
اگه میخواست اینجوری ادامه پیدا کنه ای کاش اصلا نوشته نمی‌شد
نه فن فیکشن بود نه داستان اصلی
        

          هری پاتر و فرزند نفرین شده راجع به ۲۰ سال بعد از شکست ولدمورت هست که هر کدوم از نقشای اصلی و فرعی زندگی آرومی دارن، بدون نیاز برای جنگ.
عاشق دوستی آلبوس با اسکورپیوس شدم، و اینکه آلبوس هم خیلی شبیه باباشه هم خیلی متفاوت. 
بعد ۲۰ سال هنوز شوخی‌های همیشگی‌شون هست که آمیخته با مسئولیت‌های زندگی (که فقط شامل نجات دنیا نیست) دیده میشه
هم باهاش خندیدم و هم ناراحت شدم، حقیقتا امیدوارم از اینم فیلم بسازن.
        

          با اینکه نمایش نامه بود و یه جاهایی که درمورد صحنه حرف میزد حس و حال و تصور ادمو بهم میزد بازم جالب بود و اطلاعات باحالی درمورد سرنوشت کارکتر ها و چیزایی دیگه ای مث زمان برگردون بهمون داد اما به قشنگی ۷ جلد قبلیش نبود