لطیف و خوندنیه.
شاید برای بچه‌هایی که پدربزرگ یا مادربزرگ مبتلا به فراموشی دارن دردناک باشه.
      

        توضیحات مجموعه را برای جلد اول آن "آرتمیس فاول و گروگان‌گیری" نوشته‌ام.

وقتی این جلد آخر منتشر شد، عملاً از دانشگاه هم فارغ‌التحصیل شده بودم! یعنی تصور کنید چاپ یک‌مجموعه از اول راهنمایی تا سال آخر دانشگاه طول کشید 😅 وضعیت کتاب نوجوان در دهه هشتاد.

جلد هشتم جزو ضعیف‌ترین جلدهای آرتمیس بود، نویسنده عملاً کم‌آورده و دوباره اپال کوبویی را وارد قصه می‌کند و من از این شخصیت واقعا بیزار بودم و از دور خوردن داستان خسته شدم. جزییات دیگری یادم نیست. فقط احساس می‌کردم آرتمیس خیلی دیر رسیده و من دیگر خیلی زیادی بزرگ شده‌ام.
      

        توضیحات مجموعه را برای جلد اول آن "آرتمیس فاول و گروگان‌گیری" نوشته‌ام.

از آن جلدهایی که بعد از بزرگ شدنم منتشر شد. تقریباً هیچ چیز از آن یادم نیست.
      

        توضیحات مجموعه را برای جلد اول آن "آرتمیس فاول و گروگان‌گیری" نوشته‌ام.

زمان نوجوانی من آرتمیس فاول تا جلد ۵ منتشر شده بود وقتی جلد ششم آمد دیگر بزرگ شده بودم. طراحی جلدها هم عوض شد و نصفه مجموعه را با یک مدل طراحی جلد دارم و نصف دیگر را با مدلی دیگر!
      

        توضیحات مجموعه را برای جلد اول آن "آرتمیس فاول و گروگان‌گیری" نوشته‌ام.

بین همه‌ی جلدهای آرتمیس‌ فاول این جلد را از همه بیشتر دوست دارم. به خاطر حضور شخصیتی به نام "شماره یک" که یک غول است و بازی با زمان در طول داستان که روند قصه را جدید و غافلگیر کننده می‌کند. از طرف شخصیت‌ها در این جلد دیگر کاملاً جاافتاده‌اند و آرتمیس بزرگ شده و همراهی با آن‌ها لذت‌بخش است.
      

        توضیحات مجموعه را برای جلد اول آن "آرتمیس فاول و گروگان‌گیری" نوشته‌ام.

اپال کوبویی که شخصیت منفی داستان‌های آرتمیس فاول است واقعا نفرت‌انگیز و حال‌بهم‌زن است. آن‌قدر که گاهی دلم می‌خواست به خاطر وجود او از خواندن کتاب دست بکشم. چون هر قدر هم شکست می‌خورد از رو نمی‌رود و این بیشتر اعصابم را خرد می‌کرد. به هر صورت به خاطر حضور باقی شخصیت‌ها، تحملش کردم.
      

        توضیحات مجموعه را برای جلد اول آن "آرتمیس فاول و گروگان‌گیری" نوشته‌ام.
      

        توضیحات مجموعه را برای جلد اول آن "آرتمیس فاول و گروگان‌گیری" نوشته‌ام.

تا جایی که یادم هست این جلد را کمتر از همه دوست داشتم و کمتر از همه خواندمش. (باقی جلدها را چندبار بازخوانی کردم) شاید چون کلاً از ‌ کتاب‌های برفی خوشم‌ نمی‌آید.
      

        توضیحات این مجموعه را برای جلد اول آن نوشته‌ام.
      

        توضیحات این مجموعه را برای جلد اول آن نوشته‌ام.
      

        مارک تواین واقعا نویسنده‌ی فوق‌العاده‌ای است که توانسته شخصیتی مثل هاک را خلق کند. من هم معلمی معمولی بودم که بعد از اینکه به بچه‌ها تکلیف دادم این کتاب را بخوانند سراغش رفتم و از ته دل به دیوانگی‌های هاک خندیدم.

اولین بار که کتاب را خواندم، بیش از زمینه قصه، توجهم به روند داستان بود (اینکه هاک و تام می‌خواهند چه افتضاح جدیدی به بار بیاورند.) ولی حس می‌کنم باید یک بار دیگر داستان را بخوانم و این بار بیشتر به زمینه‌ی آن، به سیاهپوست‌ها، به رودخانه می‌سی‌سی‌پی و ... توجه کنم.

به هر صورت هاکلبری فین پسر دیوانه‌ای است که همیشه در قلب من می‌ماند.
      

        مخزن کتابخانه‌ی مدرسه‌ی ما بسته بود. اگر کتابی را می‌خواستیم باید نشانی آن را به کتابدار می‌دادیم تا برایمان بیاورد و همیشه اعتراضم این بود که "وقتی نمی‌دانم چه کتابی می‌خواهم، چطور باید پیدایش کنم؟" برای همین هرازچندگاهی وقتی چشم کتابدار را دور می‌دیدم بی‌اجازه وارد مخزن می‌شدم و چند کتاب برمی‌داشتم. آرتمیس‌فاول را هم همین‌طور پیدا کردم. کتاب نو بود و فکر کنم من اولین کسی در مدرسه بودم که پیدایش کرد و خواند.

داستان در مورد پسرکی تبهکار است که تصمیم می‌گیرد یک جن را بدزد تا بتواند گنجینه‌ی طلای او را تصاحب کند اما ماجرا به همین راحتی نیست. جن و پری‌ها سال‌ها قبل برای رهایی از دست انسان‌ها زندگی‌شان را به زیر زمین بردند و همانجا حسابی پیشرفت کردند و حالا علاوه بر جادو، تکنولوژی‌های بسیار پیشرفته‌تری از انسان‌ها دارند و همین باعث می‌شود مجموعه‌ی آرتمیس فاول علاوه بر تخیلی، علمی-تخیلی هم باشد. چون به تکنولوژی‌هایی اشاره می‌کند که شاید تا سال‌ها بعد به دست انسان‌ها ساخته نشود.

در جلد اول، آرتمیس یک پسر تبهکار،‌ خودشیفته و تاحدی دیوانه است به همین خاطر شاید از مصاحبت او خوشحال نشوید، اما نکته‌ی مثبت اینجاست که او در طول مجموعه به تدریج تغییر می‌کند و چرخش شخصیت او باعث جذابیت بیشتر قصه می‌شود.

از طرفی شخصیت‌های فرعی، مثل باتلر، محافظ آرتمیس. هالی، جنی که آرتمیس می‌دزد، فُلی، سانتوری که مسئول بخش کامپیوتر فرماندهی پلیس جن و پری هاست، فرمانده روت، مالچ دیگامز و .‌‌... این‌قدر خوب شخصیت‌پردازی شده‌اند که تا مدت‌ها دلتان برایشان تنگ می‌شود.

بعضی از بخش‌هایی که توضیحاتی در مورد تکنولوژی‌های جدید می‌دهد ممکن است گیج‌کننده باشد یا حداقل برای منِ نوجوان گیج‌کننده بود و به همین خاطر خیلی وقت‌ها آن قسمت‌ها را رد می‌کردم.

نویسنده خیلی خوب از پس توصیف همه‌ی صحنه‌ها برنیامده، یعنی شما تا پایان مجموعه هم نمی‌توانید خیلی خوب سرزمین جن‌وپری‌ها زیر زمین را تصور کنید یا نحوه‌ی بالا و پایین رفتن آن‌ها را از زیر زمین به روی زمین را درک کنید اما می‌توان این نقص‌ها را به خوبی‌های دیگر کتاب بخشید.

آرتمیس فاول یکی از بهترین مجموعه‌های تخیلی است که خوانده‌ام. مجموعه‌ای که بعد از هری پاتر در صدر لیست تخیلی‌های موردعلاقه‌ام قرار دارد.
      

        یکی از آن کتاب‌هایی است که بعد از اینکه به بچه‌ها تکلیف دادم، خواندمش. آن هم وقتی یکی از کلاس هشتمی‌های روزگار کرونا گفت "این واقعا فوق‌العاده است." باورم نمی‌شد یک‌ کلاس هشتمی به یک‌ کتاب کلاسیک لقب فوق‌العاده بدهد.

دیکنز علی‌رغم ظاهر قدیمی‌اش داستان‌های کسل‌‌کننده‌ای ندارد. این قصه هم سریع شروع می‌شود با شتاب پیش می‌رود و به همین خاطر دوستش داشتم. (البته‌این نسخه، خلاصه شده، احتمالاً نسخه‌ی اصلی بسیار طولانی‌تر است.) خیلی‌ها می‌گویند داستان دیوید کاپرفیلد شبیه به زندگی خود دیکنز است و تا حدی واقعا‌ هم همین‌طور است.

با بعضی بخش‌های طنز کتاب خوش‌گذراندم و خندیدم. مثل وقتی که‌ دیوید مدتی در کنار خانواده‌ای در زندان زندگی می‌کرد. بعد از توفیق اجباری خواندن کتاب‌های کلاسیک همراه با بچه‌ها، فهمیدم این کتاب‌ها می‌توانند بعد از سال‌ها همچنان جالب باشند.
      

        این مجموعه را وقتی راهنمایی بودم خواندم، صرفاً چون نویسنده‌اش "تری دیری" را به خاطر مجموعه‌ی تاریخ ترسناک می‌شناختم و دوست داشتم. اما آتش دزد خیلی باب‌طبع من نبود، کلاً داستان‌های خدایان یونان را خیلی دوست ندارم. همان‌طور که بعدتر پرسی جکسون را دوست نداشتم.
      

        هویج بستنی،‌ داستان‌های کوتاه و بامزه‌ای دارد. احتمالاً بچه‌های دوره دوم دبستان و دوره اول راهنمایی از خواندنش لذت می‌برند.