گاهی اوقات هیچ کاری نکردن خودش می تونه یک کار باشه، اما خب با سرعت کمتر.چارلی،خیلی مهمه که انسان گاهی اوقات فقط حضور داشته باشه.                           صفحه ی ۳۶۰
        

          داستان دردناکی داره
اینکه فصل ها کوتاهه و جملات کوتاهه رو دوست ندارم بهم حس خوبی نمیده 
        

          اونقدری که تو فضای مجازی تبلیغ کردن قشنگ نبود ازش انتظار های بالا تری داشتم 
اما خوب بود
        

          اگه میخواین از شدت افسردگی و غم و غصه بمیرید پیشنهاد میکنم بخونیدش
        

          این کتاب تا ابد جز قشنگ ترین ها میمونه.. تو نمیتونی هرگز از دست کششی که تورو به سمت اتفاقات و صفحه های بعدی میکشونه، فرار کنی. تنها مشکلش این بود که بعضی از اخبار رو خیلی یهویی به گوش خواننده میرسوند. 
بنظرم همه ی ماها به یک شخصی مثل فلیکس نیاز داریم.
دختری با هزاران زخم از اون کتاباییه که هایلایتر باید حین خوندن هر کلمه دستتون باشه و حتی نمیتونید درش رو ببندید، چون توی صفحه ی بعدی دوباره بهش نیاز پیدا میکنید!!
پیشنهاد میکنم بخونید.
و در اخر امیدوارم دیگر هیچ دختری در جهانِ هستی دچار این مشکلات نشه و حتی اگرم شد، جرعت خودش بودن رو داشته باشه. هرادمی با زخم هایش زیباست و در این شکی نیست. سعی نکنید زخم های خودتون رو پنهان کنید، چون اونها هم بخشی از شخصیت شمارو تشکیل دادند..
        

          -چرا اینقدر با من مهربون هستی؟ تو که اصلا من رو نمیشناسی
+چون تنها چیزی که در نهایت در این دنیا باقی میمونه مهربانیه شارلوت. ما باید باهم مهربون باشیم وگرنه نمیتونیم خودمون رو تحمل کنیم....
        

          نمیدونم چی بگم در وصفش ؟
آخرش حالم رو  خیلی خوب کرد و واقعا نویسنده قلم خیلی خوبی داشت.
        

          من خودم به شخصه بعد از هر فصل نیاز داشتم یه نفس عمیق بکشم،خیلی دقیق وضعیت شخصیت اصلی توصیف میشه و کاری می‌کنه که فکر کنی همه اونا رو خودت تجربه کردی:)
        

          با اینکه خیلی دیر تمومش کردم ولی خب التیام یافتن و درد و زخم رو خیلی زیبا توصیف کرده بود و پایان خوبی داشت و تونستم ارتباط بگیرم جوری که انگار شارلوت رو درک میکردم. 
در کل پیشنهاد میکنم. 
        

          از اون کتابا بود که نمیتونستی بزاریش زمین. و واقعا نویسنده _یا همون روانشناس_ تلاشی نداشت که شخصیت هارو بی نقص و کلیشه ای جلوه بده و این باعث می‌شد خواننده به خودش حس قضاوت شده نداشته باشه. 
کتابی بود که واقعا تصمیمات سخت رو برای افراد آسیب دیده نشون میداد و اینجوری بود که:" اشکال نداره، اشکالی نداره!" از اون داستان های درام پر از بدبختی یا از اون هایی که پایان گل و بلبل دارن نبود و در اصل کتاب خاکستری بود و باعث می‌شود بفهمی زندگی مطلقا خوب یا بد نیست.
عالی بوددددد یکی از بهترین کتاب های عمرم بود 
        

          واقعا یکی از بهترین کتاب های بود که در ژانر درام خوندم
        

          طی تقریباً دو ماهی که این کتاب رو می‌خوندم، هر لحظه‌ش برام پر از صحنه های سنگین بود، داستانِ کتاب خیلی خام و بی‌پرده بود و دقیقا میتونم کسایی که از این‌کتاب خوششون نمیاد رو درک کنم!! بعضی از قسمتای کتاب اونقدر دردناک و عمیق بود که مجبور شدم حدودِ یه ماه کتاب رو زمین بزارم تا تاثیری که روم‌ گذاشته بود از بین بره و دوباره شروع کنم به خوندنش. 

احساسات شخصیت اصلی، چارلی انقدر واقعی بود که انگار خودم اون لحظات رو دارم زندگی می‌کنم، توی اوایل کتاب فقط دلم میخواست که چارلی رو  بغل کنم و بهش بگم که تو قوی‌تر از اون چیزی‌ هستی که فکر‌ میکنی و من واقعا بهت افتخار میکنم!
دیدن روند تغییر و رشد چارلی واقعاً یکی از دلایلی بود که باعث شد ادامه ی کتابو بخونم؛‌چارلی آدمی بود که بعد از همه ی سختی و ضربه هایی که خورده هنوز خودشو نباخته و هنوز شکست نخورده، یکی از دوست داشنتی ترین شخصیت های کتاب ابی بود؛ شجاع، مهربون و دلسوز با شخصیت پردازی قوی خانومِ گلاسکو.

نکته‌ای که که خیلی اذیتم می کرد، بعضی قسمت‌های داستان بود که سرعت روایت رو پایین می آورد...هرچند که درک میکنم که خانومِ گلاسکو میخواست به جزئیات زیادی بپزداره...
داستان کتاب برام خیلی دردناک و سنگین بود و  بعضی از جاهای کتاب واقعاً اذیتم کرد، بخاطر همین فکر نمی‌کنم که بخوام دوباره بخونمش:)
        

          اگه شما از این کتاب خوشتون نیومده دلیلی بر محتوا و راکد بودن داستان نیست
این کتاب واقعا عالی بود 
 یه کمک برای کسایی که افسردگی دارند و از درون به پوچی رسیدند.