داستان خوبی بود.
وسط هاش دیگه علاقه ای به ادامه دادنش نداشتم اما خوب شد تا آخر خوندم چون پایان بندی خوب و قشنگی داشت و مفاهیم خوبی هم در دل داستان بود که می شد ازشون درس گرفت.

      

        داستانی نبود که آدم را جذب کتاب بکند
سعی کردم تا آخرش بخونم اما نتونستم 
      

        به نظرم به این کتاب می شه گفت کتاب زرد
چیز بدی درموردش نمی گم اما به نظرم ویژگی های یک کتاب زرد را داره.

      

        اگه به نظرتون کتاب عالیی نیست باید بگم یه دور دیگه بخونیدش
      

        چند سال پیش تمام جلد هاشو تمام کردم .
کتابی خنده دار و دوست داشتنی بود 
هنوزه که هنوزه بعضی وقتها دوباره بهشون سر می زنم.
به نظرم در کنار کتاب هایی که الان می خونیم سر زدن به کتاب هایی که زمانی با دغدغه های کمتر می خوندیم حس خوبی به آدم می ده.
      

        در حدی که ازش تبلیغ شده بود نبود.

      

        درسته اسم کتاب هردو در نهایت می میرند هست اما دلیل نمی شه واقعا هردو در نهایت بمی رند⁦ಥ⁠‿⁠ಥ⁩
      

        تیکه هایی داشت که باعث ذوق کردنم شد اما جلد اول را بیشتر دوست داشتم .
به نظرم از اون کتابایی هست که یک بار ارزش خوندن را دارد به ویژه جلد یک
      

        اولین و آخرین کتابی بود که به این سبک خوندم تا الان 
نوشته های جالبی داشت 
اما فهمیدم سلیقه من نیست
      

        روند این کتاب مثل یک کوه بود 
از غم شروع شد به سمت شادی تا اوج شادی و دوباره شیب به سمت غم 
وقتی بهش فکر می کنم غم دوست داشتنی حس می کنم ⁦^⁠_⁠^⁩
      

        او اگر به آدمی که بهش آسیب رسونده اهمیت نمی داد این قدر ناراحت‌ نمی شد .