بلاخره با تموم پستی و بلندی ها تمومش کردم 
تا حدود نیمی از داستان واقعا حوصله‌سربر بود و به زور میخوندمش ولی بعد از نصف داستان جذابیتش کم کم آشکار شد 
داخل کتاب جملاتی به کار رفته بود که واقعا لایق ستایشه 
پایان کتاب شوکه کننده و تا حدی ناامید کننده بود 
ولی هر چقدر هم که نویسنده کم کاری کرده بود تو متن ، جملات زیباش جبران کرده بودن 
به نظر میرسید که نویسنده تنها برای نوشتن این جملات این داستان رو سرهم کرده بود 
اما خب امیدوارم کار های دیگه‌ی این نویسنده داستان جذابی داشته باشه بلکه بتونه خواننده رو وادار به خوندن بیشتر بکنه 
        

          این اولین کتاب غم انگیزی بود که خوندم
فقط میتونم بگم خیلی زیاد قشنگ بود
یه کتاب پر از احساسات!
اینکه چقد قشنگ باهم دوست شدن و چقد قشنگ سعی میکردن از همدیگه محافظت کنن و بهم امید بدن 
با تک تک صفحات این کتاب اشک ریختم ، ذوق کردم ، خندیدم ، بغض کردم و کلی احساسات دیگه...
فکر اینکه این آدما یه روزی وجود داشتن و این اتفاقا براشون افتاده غم کتابو برام بیشتر میکنه...
دیگه نمیدونم چی بگم و هرچی از زیباییش بگم کم گفتم!!
        

          کتاب بر خلاف انتظارم و کامنت های منفی بیشتر خواننده ها و صد البته ترند شدنش خیلی خوب بود و از خوندنش لذت بردم
قلم نویسنده سبک خاص خودش رو داشت و خب به نظرم سبک جالب و دوست داشتنی بود.روند داستان جالب بود اینکه بازه زمانی های مختلف رو همزمان پیش میبرد باعث میشد دیتاها به صورت همزمان تکمیل بشه و بیشتر اوقات شما دانسته قبلی ندارین و قراره بلافاصله فصل بعد با یک دیتا کامل این موقعیت رو رها کنید.درمورد شخصیت ها و فضا باید بگم که میشه گفت جز شخصیت سم تمامی کاراکتر ها دیتاهای نسبتا خوبی درموردشون توی داستان دیده شد و درمورد فضاها توصیفات به اندازه کافی بود و به راحتی میشد لوکیشن هر پلات رو تصور کرد.از نقاط دوست داشتنی این کتاب میتونم به پلات توییست(البته شاید نتونم بگم که کاملا پلات توییست بود ولی درکل)۲۰ صفحه انتهایی اشاره کنم که خود من از این مورد خیلی لذت بردم.
و البته اینکه ژانر اصلی کتاب یعنی رئالیسم جادویی تا صفحات پایانی کتاب کاملا پنهان بود برام جالب بود و به شخصه تا ۱۰۰ صفحه اخر فکر میکردم کتاب صرفا تو دسته رئال درام قرار میگیره.
یکی از چیزهایی که به نظر من باعث شد عمق غم کتاب رو ببره بالا،داستان پشت این کتاب بود که در صفحات آخر توسط نویسنده توضیح داده شد.درمورد موضوع ال جی بی تی اشاره شده در کتاب و خب سانسور نشر باید بگم که سانسور تاحدودی میشه گفت به اندازه بود،درنهایت خواننده متوجه منظور نویسنده میشد(صرفا در حد همون متوجه شدن)ولی خب از اونجایی که متن اصلی رو نخوندم متاسفانه نمیدونم یه سری ابهاماتی که درمورد بعضی از کاراکتر ها بود به خاطر سانسور حذف شده یا واقعا نویسنده ترجیح داده یه سری ابهامات توی داستان باقی بمونه.ولی درکل به شخصه به نظرم ترجمه قابل قبول رو به خوبی بود.
        

          چجوری میشه کتاب را خوند؟ 
        

          تموم شد و با تموم شدنش اشک و قلبمم تموم شد... 
عالی و وحشتناک غمگین بود. میدونم قراره تا ابد اشکامو داخلش جا بزارم. حتما بخونیننش🥲🤍👌🏻
        

          سونی،سم،هیکاری،کُر و نئو تا ابد تو قلبم میمونن))
با اینکه دوباره خوندمش ولی بازم مثل همون بار اولی که خوندمش واسه تک تک صفحه ها گریه کردم و همون قشنگیِ اولین بارو برام داشت >>>
        

          پیشنهاد میکنم
        

          چقدر توصیفات این کتاب دلنشین بود و دیالوگ هایی که رد و بدل میشد قابل لمس بود 
شخصیت پردازی واسم خیلی مهمه و تو این داستان اشاره خیلی خوبی بهش شده بود
مفهوم امید غم عشق و تلاش چیزیه که این داستان بهتون یاد میده 
و رد اثرش احتمالا تا مدتی روی قلبتون بمونه 
        

          به امید دلبستم یه جور متفاوت بود؛ برای من که یه فانتزی خونم کلا متفاوت بود؛ زندگی و حقایق رو پیش چشمت میاورد و با قلم عطوفت ذره ای از درد حقیقت کم نمی‌کرد؛ به امید دلبستم زندگی بود حقیقت بود و من عاشق خط به خط سیر این داستان شدم؛ چرایی مرگ و بیماری و زمان رو درک کردم و به امید؛ دل‌بستم:)
        

          این کتاب یه کتاب ترنده و ممکنه خیلیا بگن که فقط به خاطر تبلیغات  زیاد بوک بلاگرا بالا اومده!
ولی من این کتاب رو دوست داشتم و براش کلی اشک ریختم 
صرفا چون خودمم توی زندگیم یه سم داشتم که از دستش دادم.
انگار که این داستان میتونه به طور غیر مستقیم برای من نوشته شده باشه.
داستان عادی داره مثله تمام داستانای بیمارستانی دیگه اما اونچه که توی کتاب هست منو به خودش جذب کرد :)
        

          خانم لنکالی، لطف کردن با خلق این اثر شاهکار  باعث شدن درک بهتری از دردها داشته باشیم، اشک، غم و فقدان رو با تک تک کلمات این کتاب حس می‌کنید. درحالی که  امیدی به کوچیکی روزنه هنوز وجود داره. 
:)همونطور که نئو میگه موضوع کتاب عشقه، عشق و فقدان. 
همون که کتاب رو شروع کردم می‌دونستم قراره اشک بریزم. ولی بازم یه همچین پایان خیلی خفنی رو تصور نمی‌کردم. 
من شخصیتم رو، احساسات و افکارم رو تو وجود شخصیتای این کتاب پیدا کردم. 
من کتابای درام و عاشقانه معمولا نمی‌خونم یا زیاد به دلم نمیشینه، یه جاهایی روند کتاب کند و خسته کننده میشد ولی وقتی به بخشای جذاب داستان رسیدم، واقعت جز بهترین کتابای عمرم شد. 
تنها نکته منفی کتاب داشتن کاپل ال جی بی تی عه که زیبایی کتاب نمی‌ذاره زیاد به این قضیه توجه کنم:) ✨
دراخر، امیدوارم همتون به  امید دل ببندید و عشق واقعی رو تجربه کنید. 
        

          میخوای گریه کنی ؟ 
میخوای افسردگی بگیری ؟
میخوای دهنت سرویس شه؟
میخوای بعد اینکه تمومش کردی خودتم تموم شی باهاش ؟
میخوای نویسنده رو فحش بدی ؟ 
اگه اینا رو میخوای این بخون 😀😂
خیلی افتضاحه غمگین خیلی زیاد افتضاح 
جدا از شوخی کتاب بدی نبود ولی تهشم دوست نداشتم  از بیمارستان شروع میشه دیگه خودتون میدونید  (دارم سعی میکنم اسپویل نکنمم)
ولی من با تموم شدنششش تموم شدممم به معنایی واقعی بعدش دوست داشتم بمیرم((((:
        

          انگار این بدن رو دزدیدم انگار متعلق به خودم نیست

        

          بهترین و قشنگ ترین کتاب بود ...🥹♥
        

          اگر قسطه زار زدن و  افسردگی رو دارین این کتاب خدمت شوما فقط باید بعدش کتابو آتیش بزنین این کتاب گاده گااااااااد🥲🤌
        

          قلبِ شکسته...
فکر می‌کنی می‌میری اما هر روز از روز قبل همچنان به زندگی ادامه می‌دهی :)
        

          کتاب تاثیر گذار و زیبایی بود 
اخرش تحت تاثیر قرارم داد
        

          این‌کتاب هم‌به‌پایان رسید.
این‌کتاب واقعا یک شاهکار بود
بعد‌از‌پایان‌این‌کتاب،کتاب رو بستم و فقط گریه کردم.
این کتاب برای من خیلی ارزشمند هست و تا ابد توی قلب من باقی خواهد‌ماند.
کتابی بود که خیلی دیر تمومش‌کردم‌و‌مدت‌طولانیی در‌حال خوندنش بودم ولی خیلی‌دوستش داشتم‌و‌خیلی احساس‌خوبی به من‌ میداد.
شخصیت‌های این‌کتاب،وای.
عاشق‌ شخصیت‌های‌این‌کتابم واقعا.
با این‌ کتاب قراره هم‌ گریه‌کنید‌هم‌بخندید.
《به‌امید دل بستم》کتاب بسیار کاملی هست تنها دلیلی که امتیاز کامل‌ندادم‌فقط به‌این‌دلیله که‌برای من خیلی روند آرومی داشت‌و‌گاهی وقتا خسته‌میشدم از آروم بودن.
در‌نهایت این‌کتاب بسیار‌ برای کتابخوان‌هایی که‌کتابهای عاشقانه و آرومی‌رو‌دوست دارن‌پیشنهاد میکنم:).

        

          این کتاب از صفحه اول ما رو برای سرنوشت دردناک شخصیت ها اماده کرد، قلم این نویسنده هر کلمه ای که افریده بود همچون خون در مغزم جاری میشد به گونه ای که در مدت خواندن این کتاب  زندگی رو با سم و سونی و سی،هیکاری،نئو عزیزم ورق به ورق تجربه کردم،این کتاب همانند لبخندی تلخ اما زیباست .  
        

          خیلی خیلییییییی کتاب خوبی بود من باهاش زندگی کردم اینطوری بگم خیلی با شخصیتاش کنار اومدم و درکشون کردم واقعا غیر قابل پیش بینی بود و فقعوالعاده غمگین پس اگه دلتون واسه افسردگی تنگ شده پیشنهادش میکنم:)