هفدهمین کتاب تابستون!
متاسفانه نتونست جذبم کنه.‌حدودا ۶۰ صفحه خوندم و بعد نتونستم ادامش بدم. قلم نویسنده و دوست نداشتم، نتونستم با شخصیت ها و کتاب ارتباط بگیرم...
      

        شانزدهمین کتاب تابستون!
باید بگم که انتظار خیلی خیلی بالاتری از این کتاب داشتم...
خصوصا بعد از اشنا شدن چارلی با وست و اتفاقاتی که باهاش گذروند، اون موقع واقعا نظرم نهایتا روی یک‌یا دو ستاره بود.‌ ولی با توجه به حدود ۸۰ صفحه پایانی، نظرم عوض شد.
پایان بندیه این کتاب بود که باعث شد ازش نسبتا خوشم بیاد.
علاوه بر‌این ها من فضاسازی رو دوست نداشتم.‌خیلی اوقات نمیتونستم خوب تصور کنم و اطلاعات کافی از شخصیت ها نداشتم. چرا نویسنده اطلاعات میداد، زیاد هم بودن اما بازهم فضاسازیش خوب نبود
و در آخر، کاری که باعث میشه تسلی پیدا کنید و پیدا کنید. چارلی دیویس با نقاشی این کار و میکرد و لوئیزا با نوشتن
شما چطور؟ با چه کاری تسلی پیدا میکیند؟

      

        پآنزدهمین کتاب تابستون🌿
اول از‌همه نقاشی های قشنگش.‌ واقعا نقاشی های قشنگی داشت و من خیلی لذت بردم ازشون. و گاهی چیزهایی که میگفتن انگار برای من نوشته شده بود:) به من خیلی کمک کرد... ساده، کوتاه، اما پر از مفهوم. و من این جلد و از پاندای بزرگ و اژدهای کوچک بیشتر دوست داشتم✨️
      

        چهاردهمین کتابِ تابستون☆•°○
راستش من به اندازه‌ی "پسرک، موش کور، روباه و اسب" و "پاندای بزرگ و اژدهای کوچک" دوستش نداشتم.‌خوب بود اما نه به اندازه. البته به شرایطی که فرد درش قرار داره هم بستگی داره. در هر صورت خوبه مخصوصا که کوتاهه خیلی خیلی زود تموم‌میکنید و وقتی ازتون نمیگیره. بنظر من ارزش یک بار خوندن رو داره ولی به صورت پی دی اف. دد هر صورت بد نبود...
      

        سیزدَهمین کتابِ تابستون!
تنها چیزی که میتونم با توجه به پایان این کتاب بگم:
"نه نه نه نه... نه! نباید اینطور میشد!"
 اصلا نمیتونم هضم کنم اتفاقی که افتاد رو تو شُک ام اصلا نمیدونم چی کار کنم.:) باید بگم فوق العاده بود. البته، نه به اندازه‌ی جلد اول ولی خیلی قشنگ بود:) 
خصوصا که از زبان ابر تندر خیلی جاها خوندیم باعث شده بود خیلی جالب تر بشه و من خیلی از این که از زبان ابر تندر بشنویم خوشم اومد! اوایل کتاب یکم کند پیش میرفت و بنظرم باید اوایل باید یه اتفاق هیجان انگیزی می افتاد. یک سریع جاها قابل پیش بینی بود. این نقطه ضعف ها به نظر من بود.
ولی در کل دوستش داشتم.
      

        دَوازدهمین کتاب تابِستون!
به‌‌جرعت میگم، یکی از بهترین کتاب هاییه که‌خوندم. محشره، واقعا نمیدونم‌چی بگم. فرض بر این داشتم که حین خوندنش خسته بشم و...(با توجه به این که تعداد صفحات زیادی داره) اما اصلا این‌طور نشد و خوندم و حسابی کیف کردم از خوندنش🤌🏻
پایان بندی فوق العاده ای داشت هرچند که پایان باز بود... شخصیت ها همه پرفکتتتت، فضاسازی داستان واقعا بنظرم خوب بود و من خیلی راحت و خوب با قلم نویسنده ارتباط گرفتم. تنها نقطه ضعفی که داشت این بود که یسریع چیز ها قابل پیش بینی بودن و خب من ترجیح میدم که هیچ چیزی و متوجه نشم تا بیشتر هیجان زده بشم، اما در کل خیلی دوستش دارم و نمیتونم زیبایی این کتاب و توصیف کنم. بخونید حتتتمااا اصلا شک نکنید برای خوندنش😭🤌🏻
      

        یازدَهمین کتابِ تابستون!
من عاشق این مجموعم.‌ واقعا باهاش حال میکنم و لذت میبرم از خوندنش...:) روون،‌ اتفاقات هیجان انگیز و یه داستان فوق‌العاده.
البته اگه بخوایم در نظر بگیریم، بنظرم اتفاقاتی که در داستان بشدت ادم رو هیجان زده میکنه در این جلد کم تر بود، در هر صورت دوستش داشتم✨️🤌🏻
رابطه ای که بین اریکا و الکساندر افتاد قشنگ‌بود، اما اختلاف داشتنشون باعث جذابیت داستان میشد🥲
البته که مشتاق به خوندن بقیه‌ی جلد ها هستم🌿
      

        دهمین کتابِ تابستون!
راستش بشدت تلاش کردم که این کتاب و کامل بخونم اما اصلا نتونستم با کتاب ارتباط بگیرم... مشکلی نداشت و همچی عالی بود شاید بخاطر قلم نویسنده بود اما من اصلا نتونستم که باهاش ارتباط بگیرم و کامل بخونم:)))
      

        نهمین کتابِ تابستون!
من همه‌ی موضوعات کتاب رو میدونستم.‌(که باعث شد کتاب و کامل نخونم)البته که با بعضی قسمت ها اصلا موافق نبودم. 
بنظرم کتاب‌مناسبی نیست به خصوص که توضیحات کمی داره و خواننده نیاز به درک اون موضوعات داره پس اگه پادکست گوش بدید یا کتاب های دیگه ای بخونید فکرمیکنم راحت تر متوجه بشید و درک کنید. زیاد پیشنهاد نمیکنم!
      

        هشتمین کتابِ تابستون!
زندگیه‌من به قبل و بعد خوندن این کتاب تقسیم میشه. قطعا اگه سووشون و نمیخوندم یا پایانش رو انسان شاد تری بودم.
تا صفحه ۱۵۰ خیلی خوب با شخصیت ها، روند داستان و قلم نویسنده ارتباط گرفتم و بینهایت دوستش داشتم، ولی بنظرم باید از صفحه ۱۵۰ تا ۲۵۰ یه اتفاق هیجان انگیز بینش می افتاد تا بعدش اون‌پایان دردناک و میخوندیم. در هر صورت دوستش داشتم بنظرم ایرادات و نقطه ضعف هایی داشت اما خیلی قشنگ بود و من با این کتاب گریه کردم، حرص خوردم و عصبی شدم، خوشحال شدم و خندیدم، تعجب کردم و ترسیدم و واقعا باهاش زندگی کردم:) من هم با زری اون اتفاقات و تجربه کردم.خیلی دوستش داشتم و لذت بردم از خوندنش✨️🤌🏻 حالا، فیلم و میبینم و بازهم، با پایان اشک میریزم؛ (البته اگه پایان و تغییر ندن😂) و از فیلم بیشتر از کسانی که‌کتاب و نخوندن لذت میبرم:)))
      

        هفتمین کتابِ تابستون...
که متاسفانه نصفه خونده شد:)
اوکی ولی من دلم واسه توماس، نیوت و همه بچه های بیشه تنگ شده؛) قشنگ بود اما خب من ترجیح میدادم  ادامه داستان جلد سوم رو بخونم.میدونم همه مردن ولی خب😭
خلاصه که با صخصیت اصلی این‌جلد زیاد نتونستم ارتباط بگیرم.
۱۵۰ صفحه بیشتر نخوندم و دوست دارم جلد پنجم و حتما حتما بخونم تا با بچه های بیشه باشن:)
      

        ششمین کتابِ تابستون!
در هر صفحه یک جملست، اما هر جمله حرف های بیشتری در خودش داره که از اعماق وجودتون درک میکنید. تو پنج دقیقه تمومش میکنید، اما حسابی هم لذت میبرید... :)
      

        پَنجمین کتابِ تابستون!
پیچیده بودن هم شخصیت ها و هم کل ماجرای کتاب برام جالبه همه چیز به شکل حیرت اوری  پیچیده، مثل یک معماست و باعث شده خیلی باحال باشه...
و هر شخصیت ویژگی های رفتاری شون بنظرم بی نقص نوشته شده، (کراش‌ام که زدیم و اره لعنتی‌ها خیلی باحال و خوبن😭) نقطه ضعف فضاسازی داستانه از نظر من شاید باید خصوصا چهره شخصیت ها بیشتر اطلاعات داشتیم.
نقطه ضعف دیگه اینه که برای این که کتاب خسته کننده نشه، شاید بهتر بود اتفاق های بیشتری می افتاد تا هیجان زده بشیم تا این که کل سِیر داستان معما گونه بود و فقط تو ذهنم سوال بود بنظرم واقعا قشنگ بود اما میتونست خیلی بهترهم باشه.
البته به نظر میاد که جلد دوم بیشتر خوشم بیاد خصوصا که پایان کتاب باز بود...
      

        چهآرمین کتابِ تابستون!
اقای کنت! اوه... خب خب باید بگم که از ادام خوشم میومد و فکرمیکردم عاشق" جولیت‌عه. اما ظاهرا که این طور نیست.
۴ ستاره دادم چون جزع مجموعه های مورد علاقمه وگرنه بنظرم خوندن این جلد بیهوده بود و در مقایسه با جلد ۱/۵ هیچ بود😂😭
(ولی کنجی>>>>>)

      

        سِومین کتابِ تابستون.
هرچیزی رو که در جلد اول خوندید، به کل فراموش کنید!
جلد اول انگار که فقط مقدمه‌ای برای شروع یک داستان بینظیر بود.
من که بشدت حین خوندنش محو کتاب بودم...
هر لحظه یک اتفاق می افتاد و هیجان زدم می‌کرد و باعث غافل گیر شدنم میشد.
بیشتر با شخصیت ها اشنا شدم و اون حس نا اشنایی جلد اول و نداشتم و باعث می‌شد من هم با شخصیت های کتاب زندگی کنم!:)
و وایب، داستان، شخصیت ها همه "ایدشون"خیلی خوب بود، در کل قلم نویسنده و خیلی دوست داشتم و حسابی باهاش کیف کردم.

پی نوشت:نظریه کم طرفدار، از سلطان(غیراز کشتن های بی رحمانش)خوشم میاد...