حس من میگه که  برای لذت بردن از بعضی کتاب‌ها یا باید درک بالایی وجود داشته باشه یا از سر گذرونده باشیش. این کتاب برای من از همون دستس.
      

        خیلی دوسش داشتم .قطعا جزو کتابای محبوبم هستش.شاید اوایل داستان یکم حوصله سر بر باشه. اما، بهش ی شانس بدین.
      

        من با خیال ی کتاب طنز خوندمش اما، طنز خاصی درش نتونستم پیدا کنم . ولی به شدت برام کتاب جذابی بود.تضاد به شخصیتاش تضاد بین ظاهر و باطنشون. برام جالب بود .انتظار ی پایان دیگه رو داشتم. اما بد نبود پایان بندیش.
      

        کتاب کند پیش میرفت بنظرم .اما جالب بود‌. ی خورده قابل پیشنی بود اما باز هم تونست سوپرایزم کنه.
      

        جالب  بود و دید متفاوتی از یجنایت و داشت روایت می‌کرد. به خاطرحجم کمش میشه برای خارج شدن از ریدینگ اسلامپ استفاده کرد.
      

        کتاب اول از این مجموعه رو تا صفحه ۱۰۰ خوندم اما اصلا نتونست ترغیبم کنه که ادامه بدم مخصوصا که مجموعه ای کم حجم نیست و زمان قابل توجهی رو باسد باش سپری کنم ترجیح دادم کا خوندن کتاب رو متوقف کنم 
اما حس میکنم میتونه کتاب خوبی تو رنج سنی مناسبش باشه 
اما خارج از اون خیر
      

        تا صد صفحه اول فک میکردم ی کتاب معمولیه. ی داستان تکراری مثل بقیه داستان های پلیسی؛ اما باقیه کتاب و هر پنج صفحه یبار می‌بستم خودم رو آروم میکردم بعد ادامه میدادم.
اگه روحیه حساسی دارین اصلا پیشنهاد نمیکنم.
      

        خیلی دوسش داشتم غمگین و جذاب 
      

        کتاب تاثیر گذاری بود.
      

         کتابی سراسر مرگ و استیصال. هم دوسش دارم ام .
      

        کتاب فوق‌العاده بود .به شدت به ی همچین کتابی احتیاج داشتم😍
      

        داستان قشنگ و گیرایی داره. هرچقدر جلو میره مشتاقتر میشدم برای ادامه.
      

        کتاب فضای دارک و جالبی داشت ،انا هیجانی که از ی کتاب جنایی معمایی نیاز داشام و بم نداد.حدس قاتل تقریبا  قابل حدس بود از فصل دوم به بعد میتونی بگی کی قاتل .
      

        کتاب دوست داشتنی بود. میتونم آرامشی که پیرانزی در تالار های خونه تجربه کرد رو من هم تجربه کردم. روند داستان بنظرم کند نبود؛بلکه آرامش بخش بود .
ولی فک کنم، اون هزار توی یا خونه پیرانزی با مجسمه هاش رو بتونیم خودمون و ذهنمون در نظر بگیریم. اینکه ما آدما گاهی از زور تنهایی و نیاز  به آدمایی پناه میبریم که فک میکنیم دوست دار ما هستن.تمام رفتار های بدشون و سو استفاده هاشون نسبت به خودمون رو نادیده می‌گیریم.این آدم ها نتها مارو دوست ندارن بلکه دوستداران واقعی مارو میخوان از ما دور کنن تا بتونن مثل قبل از ما استفاده کنن.
حواسم به 《دیگری‌های》زندگیمون باشه.
      

        رومانی با سبک رئالیسم جادویی.
دیدگاهی متفاوت از شیطان ،عشق و خدا.
 کتابی از بولگاکف در شرح این جمله از گوته:
《جزئیاز قدرتی هستم که همواره خواهان شر است اما همیشه عمل خیر می‌کند.》