برای من ایده ی جالبی بود . دشمن درونی که میاد رو به روی ما و از بی دفاع ترین حسمون که شنواییه بهمون حمله میکنه.
کتاب و تو ی روز تمومش کردم کوتاه بود و جالب و سرگرمم کننده و میشه گفت بیمار گونه. اگه روحیه حساسی ندارین (چون قسمتای خشن و آزار دهنده داره)توصیش میکنم.
      

        کتاب خیلی جذاب تر از چیزی بود که فکر می‌کردم. واقعا لذت بردم از خوندنش.
      

        کتاب جالبی بود و دوستش داشتم. نثر روانی داشت و سفر به گذشته و آینده باعث نمیشد گیج بشم؛ بنظرم پلات توییست‌های خوبیم داشت.  ولی نمیدونم چرا حس میکنم اندازه دوتا کتاب قبلی که از این نویسنده خوندم یعنی دیزی دارکر و سنگ کاغذ قیچی نتونست شگفت زدم کنه. احتمال بخاطر ریدینگ اسلامپی باشه که دچارش شدم.
پیشنهادش میکنم.
      

        خیلی خوب بود داستان روون و جالبی داشت ی نفس هر دوتا جلدش و خوندم
      

        نمیتونم بش بگم شاهکار ولی کتاب جالبی بود. برای یکبار خواندن توصیش میکنم ولی اگه نمی‌خوایید چیزی و از دست ندادین. سبک کتابش یکم من و یاد کتاب (و آنگاه هیچ کس نماند)از آگاتا کریستی انداخت.و اینکه بهتره کنارش ی برگه پیشتون باشه اتفاقاتو شخصیت های مربوط به اون اتفاقات رو یاد داشت کنین چون ممکنه یادتون بره.
      

        موقع خریدش نفهمیدم که این کتاب همون کتاب (و آنگاه هیچ کس نماند)از نشر گویا هستش. 🥲💔
      

        این کتاب آخرین کتابیه که از مجموعه ی کاراگاه گاليله میخوندم؛و گیگو هیگاشینو مثل سه تا کتاب قبلی تونست شگفت‌زدم کنه. 
توی این کتاب ما از ابتدا همه چیز رو میدونیم. قاتل کیه،مقتول کیه، و انگیزه قتل.اما، در این میان تلاش پلیس برای فهمیدن این هارو دنبال می‌کنیم. اما، اگه حس میکنین کتاب خسته کننده‌ای باید بگم تا آخرش بهش فرصت بدیم تا مثل من شگفت‌زده بشین. به گیگو هیگاشینو اعتماد کنین. از روند خوندنش لذت ببرین تا برسید به پلات توییست تا مغزتون منفجر بشه🤯
      

        کتاب از دیدگاه قاتل روایت می‌شود. قاتلی که به دنبال کشف دلایل انجام کارش است. پایان متفاوتی داشت. دوسش داشتم.
      

        کتابی سرشار از توصیفات درباب (بو) هستش. اما، اگر به دنبال هیجان و کشش زیاد در داستان هستید توصیش نمی‌کنم. کتاب کشش خاص خودش رو داره اما، اگر کششی رو که در سایر کتاب های جنایی حس کردین رو در این کتاب هم می‌خواهید قطعا انتظار بی‌جاییه. صفحات و شاید فصل های آخر کتاب به شدت خشن ولی میخکوب کنندست؛ پس اگر روحیه حساسی دارین باز هم توصیش نمی‌کنم. اما، اگر جنایی خوان صبوری هستین که از توصیفات زیاد لذت میبره چراکه نه. 
      

        اگر تو هر کدوم از مراحل سوگ (انکار، خشم، چانه‌زنی، افسردگی، پذیرش)هیستین؛ این کتاب میتونه کمک کنه به مرحله بعدی برین. بنظرم تونست به زیبایی نشون بده که مراحل پذیرش یک اتفاق چقدررر دردناک و در پایان میتونه لذت بخش و شیرین باشه.
      

        شاید کتاب شروع جذابی نداشته باشه اما قطع تا پایاین نمیتونین کتاب رو کنار بزارین. شخصیت پردازی های خوبی داشت. کتاب خوبی در ژانر جنایی تالیفی هست.
      

        این کتاب اولین کتابی بود که از کالین هوور خوندم.حقیقتا اصلا فک نمیکردم انقدر برام جذاب باشه. کتاب ساده خوانی بود و به من کمک کرد تااز ریدینگ اسلامپ خارج بشم. و پایان کتاب به شدت شوکم کرد.خلاصه کتابش بیش از چیزی بود که ازش انتظار داشتم ولی فک نکنم باقی آثار این نویسند رو بخونم.
      

        داستان جالبی بود.من رو یاد آدم های زیادی انداخت. ادمایی که به دلایلی فکر میکردم موظفند تا به دوستان خودشون کمک کنن به هر طریقی که میتوانن.این کتاب داستان کسیه که حتی پس از مرگش هم به فکر نجات و حمایت از دوستانش است.
      

        برخلاف دوستانی که این مجموعه رو دوست نداشتن بنده خیلی لذت بردم.شخصیت ‌ها و فضای داستان جالب بود برام و ترغیب به خوندن می‌کرد. داستان جالبی بود و بنظرم در طول داستان افت نکرده بود.
      

        کتابش و دوس داشتم‌. روان بود و خواندنی.ناراحت از اینکه چرا زودتر نخوندمش.اگه نیاز به ی کتاب سبک ،روان ،فضای جالب و قشنگین برای استراحت و دور کردن استرس پیشنهاد خوبیه.