خب این کتاب همونطور که بقیه اشاره کردند یه تفاوتی با کتابای دیگه داره که تو از همون ابتدای کتاب متوجه میشی که قاتل چه کسیه و چیزای دیگه ای که برات پنهونه اینه که کی متوجه می شن که قاتل کیه و این ریاضی دان عزیز با چه نقشه و چه کار هایی می خواد این قتل رو پنهون کنه که خب موفقه تا وقتی پای یه نفر که از قدیم می شناختدش به میان میاد و یه رابطه بین کسی که دوستش داره با یه نفر دیگه پیش میاد 
آخرش غافلگیرم کرد و خب کشش داستان با اینکه نیازی نبود ادامه بدی تا متوجه بشی قاتل کیه برام خیلی دوست داشتنی و قابل توجه بود ✨🙂
        

          داره هی جالب تر میشه..تقابل بین یوکاوا و ایشیگامی هیجانش رو بالاتر میبره...خونسردی ایشیگامی و همیشه داشتن یدونه پلن B تو ذهنش منو به وجد میاره
        

          سلام و نور 
ایشیگامی چرا در عشق تا این حد پیش رفت آخه🥲
اصلا نیاز نبود این کارا رو بکنه 🥲

تو یادداشتهامم گفتم وحود شخص باهوش در داستانهای جنائی رو خیلی دوست دارم. تقابل دوتا شخص باهوش و نابغه که دیگه هیچی نور علی نوره .
شروع و ادامه داستان سراسر هیجان  داشت فقط دو ، سه فصل آخرش که معما حل شد یعنی نگم از حالی که درم ایجاد کرد دقیقا همین ایموجی🫠🫠🫠🫠
فداکاری مظنون X یک داستان جنائیه که همون اول یک قتل اتفاق افتاد  و کارگاهها خیلی زود شخصیت مقتول رو شناسائی کردند و به عده ای مظنون شدند و در ادامه دنبال اثبات اتهامشون بودند که این اثبات اتهام با وجود ریاضیدان نابغه ای به نام ایشیگامی  خیلی پیچیده و پرهیجان پیش رفت و در نهایت آخرش  خیلی بهت آور و شوک برانگیز تمام شد.
باشد که انقدر عشق ما آدمها رو کر و کور نکند🫠🫠🫠
داستان رو دوست داشتم واقعا چالش برانگیز بود .
        

          اثر بسیار قوی با یکی از بهترین قاتل ها،واقعا از خوندن این کتاب خوشحالم.
        

          تا اواخر کتاب به نظرم در حد چهار ستاره بود ولی بعد از فهمیدن انگیزه و دلیل فداکاری و کامل شدن پازل خیلی بیشتر لذت بردم و شد پنج تا.
        

          داستان به شدت جذاب بود و کشش زیادی داشت ،با اینکه قاتل مشخص بود ولی همش مشتاق تر میشدی تا بخونی و ادامه بدی .
ایشیگامی و یوکاوا فوق‌العاده بودن .
حتما پیشنهاد میکنم خونده بشه.. 

        

          ▪️کتابی از دسته‌ی جنایی و پلیسی
🔸بدون اسپویل
شخصیت های کتاب از همون ابتدا مشخص هستن و حتی قاتل هم برای خواننده رو میشه. اینطوری بگم؛ پیچیدگی و سیر داستان بیشتر در نوع تحلیل و شواهدی هست که پلیس داره. خواننده در ابتدا فقط اسم و نقش قاتل رو می‌دونه اما در ادامه با کندوکاو کارآگاه، با رسم و روش اون آشنا میشه که از قضا پیچیدگی های خاص خودشو داره. حقایقی در داستان وجود دارن که میتونن خواننده رو به خوبی غافلگیر کنن.
▪️نظر شخصیم:
از بین کتابهایی که با این ژانر خونده بودم، هیچکدوم همون اول کار قاتل رو به من معرفی نکرده بودن. مشتاق بودم ببینم نویسنده میخواد با چه چیزی من رو غافلگیر کنه و آیا انگیزه‌ی ادامه دادن کتاب در من حفظ میشه یا نه! از خوندنش ناراضی نیستم و اتفاقا کتاب رو خیلی دوست داشتم.  
فکر میکنم خواننده(به دلیل شناختن قاتل) بهتره صبور باشه و کارآگاه رو ساده فرض نکنه، به نویسنده اعتماد کنه و داستان رو دنبال کنه تا ارتباط خوبی با کتاب برقرار کنه.

▪️نقد؟
۱. این چه کاری بود تو کردی ؟! نه انصافا چرا؟! درک نمیکنم!😐😂
۲. نقدی که دوستان به «عنوان کتاب» وارد کردند رو قبول دارم. لفظ فداکاری روی هم رفته برای مظنون داستان زیادی بود.

▪️نقش ها:
یاسکو هانائوکا
میساتو هانائوکا
شینجی توگاشی
مهندس
کودو
ایشیگامیِ بودا (ریاضیدان)
یوکاوا (فیزیکدان)
کوساناگی(کارآگاه)
کیشیتانی(دستیار کارآگاه)
        

          حس میکنم بازی خوردم.راوی سوم شخص یا دانای کل داره کتاب را روایت میکنه واین یعنی ما باید اگاه باشیم.اما‌نویسنده عمدا بخشی از قصه را در اختیارمون قرار نداد تا پایان عجیب خودش را بسازه.
شخصیت اصلی ایشیگامی، ادم متفاوتی بود اما به نظرم زیادی اغراق آمیز و غلو شده بود.
پایانش‌،میتونست یه پایان سینمایی باشه که براش کف بزنم.اما فقط منطقی و واقع گرایانه بود.نه احساساتی برانگیخت نه هیجان زده ام‌کرد...
من بعد از پایان کتاب:🫤🫤🫤

        

          ز یه جایی به بعدش رو فقط خوندم که بار نیمه‌تموم موندنش روی ذهنم نمونه و تموم بشه؛ مخصوصا که تمام مدت خوندنش داشتم از خودم می‌پرسیدم پس این "فداکاری" که اسم کتاب هست، کجای قصه است و چطوری اتفاق افتاده؟ اما با پیچ هولناکی که اواخر کتاب در داستان اتفاق افتاد و با پایان‌بندی عالی رمان، همه‌چی سر جای خودش قرار گرفت و پازلی که شکل پیدا کرد، تصویر خیلی جذابی رو نشون داد و نظر من هم به کلی عوض شد.

کار قرص و محکمی بود. روند کلی قصه، ایدهٔ اصلی کار و پایان‌بندی تر و تمیزش، خوندنش رو به یک تجربهٔ لذت‌بخش تبدیل می‌کرد. البته برخی قسمت‌های کتاب و بعضی دیالوگ‌ها حوصله‌سربر و طولانی بودن اما آسیبی به کلیت کار نمی‌زدن.

عشق، با همهٔ احمقانه‌بودنش، پدیده‌ای‌ه که می‌تونه گاهی بسیار زیبا و گاهی بسیار هولناک باشه. فداکاری مظنون ایکس به خوبی این گزاره رو ثابت می‌کنه. خوندنش رو حتما پیشنهاد میدم.
        

          یک معمای جذاب و هوشمندانه ،که به عشق و فداکاری اشاره داره
بشدت داستان پر کشش و جذابیه من از صفحه ی ۶۰متوجه شدم فیلمش رو دیدم و بشدت برام ناراحتت کننده بود.ولی چیزی از جذابیت کتاب برام کم نکرد و خیلی سریع و با هیجان تا آخرش خوندم
        

          خیلی سریع خوندم کتابو اما خیلی راضی‌ام ‌‌‌ ⁦(⁠ ⁠ꈍ⁠ᴗ⁠ꈍ⁠)⁩

داستان از مردی شروع میشه که معلم ریاضی یک دبیرستانه. ما از خونه تا مدرسه همراهش میریم تا زمانی که میرسه به مغازه‌ی نهارفروشی نزدیکه مدرسه. نهارشو میگیره و میره👋🏻. و خیلی سریع میریم سراغ خانومی که تو این نهارفروشی کار می‌کنه و از قضا (به لحن آقوی همساده😁) این خانوم همسایه‌ی دیوار به دیواره آقامعلمه: از شوهرش جدا شده ولی هنوز مزاحمش میشه و این مزاحمت در نهایت به یک قتل ختم میشه (≖ᴗ≖).

این ازون دسته کتاباییه که خود نویسنده پیش‌آگهی میده: یعنی داستان به شکلی پیش میره که شما میدونین قاتل کیه، مقتول کیه و حتی چطور کشته میشه! ازون به بعدش طبق معمول پای پلیس میاد وسط و کاراگاها دست به کار میشن. و شما هی بین قاتل و کاراگاها و صحبت‌ها و تحلیل‌ها در کش و قوسین! 
پس از نکات مهمش: چگونگی روند داستان و شخصیت‌پردازیشه. همینطور چرخشی که به داستان میده و پایان‌بندیش.

بقول آقای میرصادقی تو کتاب “عناصر داستان”: «داستان جنایی برای سرگرم کردن خواننده نوشته شده.» پس طبیعیه که یه مقدار از اطلاعات رو ما دیر دریافت می‌کنیم و همین نکته‌ی ریز ممکنه قضاوت و پیش‌بینی مارو مختل کنه. این کتابم ازین قضیه خارج نیست. 

دو روزه خوندمش و تقریبا بدون وقفه.
در طول این دو روزی که مشغول خوندنش شدم انواع شکلکای کیبورد تو صورتم دیده میشد ولی 
۱.قسمتای روان‌شناختی 
۲.پایان‌‌بندی
۳.و البته مفهوم این جمله‌ی معروفه کتاب:
🌱گاهی برای این که نجات‌دهنده کسی بودی تنها کاری که باید می‌کردی این بود که وجود داشته باشی.‌
نقش زیادی تو نمره‌ی نهایی دشت.

خلاصه از خوندنش لذت بردم. اگه به داستان‌های جنایی علاقمندین این کتاب می‌تونه گزینه‌ی خوبی باشه. البته یکم طول می‌کشه بفهمین کدوم زنه و کدوم‌یکی مَرده! اما خیلی دستو‌پاگیر نمیشه و سریع درست میشه.^◡^.



❌⚠️ احتمال لو رفتن داستان:
با اینکه طرح و اسم کتاب کاملااا همه‌چیز داستان رو لو میده: یعنی  اواسط داستان به این نتیجه میرسیم که اون فداکار احتمالا همون ایشیگامیه. ولی اینکه نویسنده تمام تلاشش رو کرده بود که الکی از کلمه‌ی نابغه‌ی فیزیک و ریاضی استفاده نکنه رو دوست داشتم هرچند که یکم اغراقم داشت🤷🏻‍♀️. یا شاید برای ما معمولیا اینطور به نظر میرسه🤚🏻😂.

در نهایت وقتی که دقیقتر متوجه دلیل فداکاری ایشیگامی شدم، بیشتر لذت بردم. اما دوست داشتم که کسی که به آستانه‌ی خودکشی رسیده و بعد دلیلی برای ادامه‌ی زندگیش پیدا کرده، انقدر راحت مرتکب قتل نشه دیگه، ها؟🤔 ولو اون فرد یک بی‌خانمان باشه.
        

          همش در طول داستان با خودم میگفتم که این کتاب چه چیزی قرار داشته باشه برای ارائه و شوکه کردن مخاطب چونکه توی این کتاب جنایی هم قاتل مشخصه هم مقتول هم کارآگاه پرونده و هم روند قتل ولی یه دفعه به طرز شوکه کننده ای مشخص میشه که نابغه داستان حتی از چیزی که فکر میکردیم هم باهوش تره و تمام محاسباتتون راجب کتاب بهم میریزه در اواخر کتاب،  و در کل سبکش جالب و متفاوت بود و شخصیت کارآگاه گالیله ( فیزیکدان نابغه ) و خود ایشیگامی که ریاضی دان نابغه امون بود و طرز فکر و ارتباط دوتا آدم به تمام معنا نابغه و شبیه هم در عین حال بسیار متفاوت واقعا جالب بود 
        

          با اینکه از اول همه چیز مشخص است اما کشش خوبی داشت و پایانش هم غافلگیرم کرد.

        

          (یادداشت ممکنه آلوده به اسپویل باشه)
عجیب بود.
 حقیقتا شخصیت اصلی رو درکش نمی‌کنم.
چرا و به چه علت؟! حیف اون همه هوش و استعداد که صرف چنین کاری بشه :/
آسیای شرق خاکش سایکو خیزه🚶🏻‍♂️
ژانر جنایی باید آدمو شکه کنه و تو فکر ببره. خب این وظیفه رو به خوبی انجام داد.👍🏻

        

          غیر منتظره بود و جالب!!
        

          می خواستم پنج ستاره کامل بدهم(که حق کتاب هم است)، اما دوست داشتم پایان بندی متفاوت باشد. 
 به هر حال خیلی از انتخاب این کتاب و خواندنش لذت بردم. کتاب های این نویسنده با آثار آگاتا کریستی یا داستان های شرلوک هلمز فرق دارد، نوعی احساس انسانی شرقی در آن است. آدم واقعاً و جدا با شخصیت ها درگیر می شود. برعکس داستان های کارآگاهی انگلیسی شما با یک جسد یا یک قاتل رو به رو نیستید، که بعد از تمام شدن داستان فقط از مهارت کارآگاه کیف کنید و تمام، نه، احساس در این کتاب موج می زند.
        

          با خوندن این اثر فهمیدم، میشه کتابی نوشت که تک تک کلماتش سر جای درست خودش قرار گرفته باشن
        

          احتمالاً وقتی دارید این کتاب رو می‌خونید این طور به نظرتون میرسه که همه چی از اول مشخصه و دیگه چیز خاصی که بتونه  غافلگیرتون کنه وجود نداره ؛ منم اولش همین فکر رو میکردم ولی آخرش رو واقعا انتظار نداشتم ...
خب اکثر کسایی که کتاب رو خونده بودن ، آخرش رو دوست نداشتن ، کار یاسوکو به نظرشون غم انگیز بود و از یوکاوا بدشون اومده بود ! در صورتی که من کاملاً برعکس ، واقعا از کار یاسوکو خوشحال شدم ! ( به نظرم عادلانه اومد )  و برخلاف بقیه من از شخصیت یوکاوا خوشم اومد و به نظرم اون نابغۀ واقعی بود ...
کار ایشیگامی به نظرم کاملا بی منطق و بی نتیجه اومد ؛ در واقع سر هیچی زندگی خودش و یه نفر دیگه رو تباه کرد ! 
ولی دلم هم به حال میساتو سوخت ؛ به هر حال فکر نکنم سرنوشت خوبی در انتظارش باشه !
و در نهایت با اینکه خودم از فیزیک بدم میاد ولی بازم میگم که  یوکاوا تنها شخصیت دوست داشتنی کتاب بود ! فقط اون بود که تونست با دقت و تحلیل درست تیکه های پازل رو کنار هم بچینه .
        

          می‌تونست خیلییی بهتر باشه ولی بازهم خیلی دوستش داشتم
باهمه کتاب های جنایی متفاوت بود🥲🤌🏻
اگه میخواین بخونید بهتره صوتیش رو گوش کنید🌸💖