یادداشت معصومه مهدی‌فر
1404/5/29
کتاب جالبی بود و دوستش داشتم. نثر روانی داشت و سفر به گذشته و آینده باعث نمیشد گیج بشم؛ بنظرم پلات توییست‌های خوبیم داشت. ولی نمیدونم چرا حس میکنم اندازه دوتا کتاب قبلی که از این نویسنده خوندم یعنی دیزی دارکر و سنگ کاغذ قیچی نتونست شگفت زدم کنه. احتمال بخاطر ریدینگ اسلامپی باشه که دچارش شدم.
پیشنهادش میکنم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.