آد گفت: "جادو." و لبخند زد و با خود گفت: اگر جادو یعنی آن که بگذاری هر کاری چنان که باید پیش برود با هر چیزی چنان که هست باشد...

"مرد دانا می‌داند کجا ساکت بماند. فقط احمق‌ها هرچه را که می‌دانند به زبان می‌آورند."

آد گفت: "پدرم همیشه می‌گفت کنده‌کاری در خود چوب هست. تو فقط باید بدانی چوب چه می‌خواهد، بعد چاقویت را برداری و هرچه را که غیر از آن هست بتراشی."

برای هر چیز زمانی هست. بله. زمانی برای ویران کردن، و زمانی برای ساختن. بله. زمانی برای سکوت و زمانی برای سخن گفتن. بله. همه‌ی این‌ها درست، ولی دیگر چه، دیگر چه؟ چیزی که، چیزی که...

"پدربزرگم می‌گفت هر کسی باید وقتی می‌میره، چیزی از خودش باقی بذاره. بچه‌ای، کتابی، تابلویی، یا خونه یا دیواری که ساخته یا یه جفت کفش که خودش دوخته. یا باغچه‌ای که کاشته. چیزی که دستت یه‌جوری بهش خورده باشه تا روحت بعد از مرگ جایی داشته باشه که بره، و هر وقت مردم به اون درخت یا گلی که کاشتی نگاه می‌کنن، تو اون‌جایی."