((این نظر داستان رو لو نمیده ولی هیجانش رو میگیره))


رمان خوبیه، ولی من با استراتژی نویسنده مشکل داشتم، نویسنده تو کل داستان روی یک سوژه (شلغم) مانور میده ولی هدف اصلی داستان جای دیگه‌ست، برای همین اون شلغم رو آخر داستان خیلی راحت ول میکنه میره.
با شلغم فقط میخواد شما رو تا آخر کتاب بکشونه، هیچ کارکرد دیگه ای نداره.

ولی چیزی که به شخصه خوشم میاد توصیفهای خیلی خوبیه که از فضای زندگی مردم عامه تهران دهه ۵۰ میکنه.
        

          تعریف این کتاب رو خیلی شنیده بودم اما اونقدرها هم تعریفی نبود. داستان خوبی داشت اما شاید من انتظاراتم بیش از حد بود.
https://taaghche.com/book/34148
        

          آخه من نمیفهمم چرا یه نویسنده خوب باید یه همچین کتاب ضعیفی داشته باشه؟!!
نه شخصیت پردازی مناسبی صورت گرفته بود و نه خود داستان جذابیتی داشت!!!
واقعا متوجه نشدم هدف نویسنده از نوشتن این کتاب چی بوده!؟؟
سرانجام شخصیت‌ها چیشد؟؟؟
من اگر اطلاعات علمی نداشتم اصلا نمیفهمیدم چرا اون پسر بچه انقدر اضافه وزن پیدا کرده بود بر اثر خوردن شلغم
افتضاح بود کتاب
 اصلا پیشنهادش نمیکنم.
        

          اصلا چیز چشمگیری نداشت جز معرفی چندی از رسوم و آداب ایرانی. از لحاظ داستانی آدم را جذب نمی کرد، چیزی که باعث شد کتاب را تمام کنم این بود که بیاید توی رزومه م. فقط همین.
        

          داستان درباره دو تا خانواده هست که تو ی خونه کوچیک تو دو تا اتاق جداگانه باهم زندگی میکنن و به روابط بین آدما و باور های خرافی اونا میپردازه ، گل عنبر یک زن خیلی ساده و خرافاتی و بیماری خیلی عجیب عابدین ، دوست داشتم آخر داستان توضیحات بیشتری داشت  
        

          اولین کتابی بود که از این نویسنده خوندم.
قلمش، توصیفاتش از مردم، اصطلاحات عامیانه و تصویر کردن فضای اون موقع جامعه جذاب بود و من رو یاد کتاب‌های محمدعلی جمال‌زاده می‌انداخت.
تا یه جایی از کتاب فکر میکردم ماجرا درباره گل‌عنبر هست و نویسنده قراره درباره زنانی که وفادارن اما حسرت عشق در وجودشون هست حرف بزنه.
اما اصلا اینطور نبود و موضوع اصلی کتاب -چنان که از عنوانش هم معلومه- درباره شلغم و یک بیماری مرتبط باهاش و فضای خرافی حول این موضوع در اون جامعه بود. 
پایانی ناگهانی و بدون توضیحات لازم و تعیین تکلیف مسائل داشت.
فکر میکنم برای قضاوت درست درباره افغانی باید کتاب‌های دیگرش رو خوند. 
        

          نه بد بود نه خوب