کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها - نقد و نظرات دربارۀ کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

می‌دانست که بدترین اتفاق‌ها هنوز در راه است. از همین حالا احساس می‌کرد دنیایی از مشکلات و گرفتاری‌ها پشت در بعدی به کمینش نشسته، اما بدترین اتفاق ممکن را پشت‌سر گذاشته بود؛ اینکه می‌توانست کاری بکند اما نکرده بود، احساس گناهی که مجبور می‌شد باقی عمرش را با آن سر کند. متحمل هر درد و رنجی هم که می‌شد به درد و رنجی که دختر کنار دستش کشیده بود نمی‌رسید و حالا مانده بود تا رنجی ورای آن را حس کند.

کتاب «چیزهای کوچک اینچنینی» رمانی‌ست کوتاه در ۸۲ صفحه که در قالب هفت فصل روایت می‌شود. «کلر کیگن» نویسنده‌ی این رمان، داستانی خیالی را در یکی از روستاهای کوچک ایرلند روایت می‌کند. روایتی درباره‌ی «بیل فرلانگ» که با همسر و دو دختر خود زندگی آرامی را می‌گذراند. اما در یکی از این روزها او با وضعیتی غیرانسانی در صومعه‌ی روستا مواجه می‌شود که نقطه‌ی شروع چالش‌های او و رمان است. بیل نمی‌تواند موضوع را فراموش کند و در یک دوراهی اخلاقی قرار می‌گیرد. همانطورکه بالاتر اشاره کردیم داستان و شخصیت‌های آن خیالی هستند اما کلیت رمان ارجاعی‌ست به وقایعی که در مجموعه رختشویخانه‌های مگدالن در ایرلند رخ داد که تعداد زیادی از زنان و دختران در این موسسات محبوس نگاه داشته شده و مجبور به کار اجباری بودند. همانطور که از اسم رمان می‌شود فهمید کلر کیگن اتفاقات کوچک و پیش پا افتاده را به شکلی دقیق و تاثیرگذار شرح داده. این امر سبب شده تا پرداخت شخصیت‌ها به خوبی انجام شود و خواننده به فکر فرو برود. من رمان را با ترجمه «محمد حکمت» از نشر نون مطالعه کردم. توضیح جزییات و المان‌های فرهنگ بومی ایرلند در پانوشت‌ها به فهم بهتر داستان کمک زیادی می‌کند. رمان را به کسانی که تمایل دارند با فرهنگ ایرلند آشنا شوند و به دنبال یک رمان کم‌حجم هستند که از کیفیت بالایی برخوردار باشد پیشنهاد می‌کنم. همچنین از این رمان فیلمی به همین نام به کارگردانی «تیم میلانتس»‌ و نویسندگی «اندا والش» ساخته شده که در سال ۲۰۲۴ اکران خواهد شد.

آیا برای شما هم پیش آمده تا از گذشته درس و جلوی یک فاجعه را در آینده بگیرید ؟ بیل فرلانگ، تاجر و سرپرست یک کارگاه ذغال سنگ و چوب است که پنج دختر دارد . او کودکی بسیار سختی داشته و مادرش خدمتکاری بوده است در خانه ی زنی ثروتمند . فرلانگ با تجربه ی زندگی سخت خودش و مادرش و هم چنین اتفاقات شوم گذشته، می خواهد هر طور شده است زندگی دخترانش را به بهترین شکل تامین کند و مانع از بیراهه رفتن آنها از مسیر سعادت و حال خوبشان شود . در این بین جنگ او با کلیسا بر سر زندگی دختر بیچاره ای که مظلومانه برای آنها و در رخت شوی خانه ی شهر کار می کند شروع می شود . آیا باید دختر را رها کند تا به سرنوشت مادر بیچاره ی خودش دچار شود یا او را مثل دخترانش دوست بدارد و از او حمایت کند ؟ کلر کیگن را با آنتون چخوف مقایسه می کنند و این کتاب او برنده ی جایزه ی اورول ۲۰۲۲ برای رمان سیاسی شده است . هم چنین این کتاب از نامزدهای جایزه ی بوکر ۲۰۲۲ نیز بوده است .

۱۲۰ صفحه حرف ، ۱۲۰ صفحه پیام پنهان تازه میفهمم چرا این کتاب نامزد جایزه کتاب اورل شده یک رمان به ظاهر ساده که دلت نمیخواد ول کنه آخرش رو نویسنده، کتابی که وقتی تمومش میکنی میفهمی یک داستان چقدر میتونه دردناک و بسی عجیب باشه وقتی واقعیت داشته ، بهرحال از انتخاب مترجم گرامی اون و نشر بیدگل برای این چاپ کتاب باید تحسین کرد

کوتاه ولی عمیق... زندگی همین چیزهای کوچیکه... با چیزهای کوچکی مثل این کتابهای کوچک فکر بزرگی تو ذهنت جا میگیره... به راحتی در دسته اینو بخون اینو نخون ها قرار میگیره😅 بعنوان مثال، اینو بخون ولی انسان در جستجوی معنا رو نخون :))))

چیزهایی کوچکی مثل اینا مثل شروع اول بند زنجیر می مونه حالا چه زنجیری؟! بافنده اش شما ایین ولی همیشه با چیزهایی کوچکی شروع میشه

کتاب کوتاه و عمیقی بود. رشد یک فرد در سایه ی ریسک. پیدا کردن معنای زندگی با خطر. اگه مادر بیل تجربه ی مشابه دختران رخت شورخانه نداشت هم بیل به اون دختر کمک می‌کرد؟ دوست دارم بفهمم آیلین چه ری اکشنی نشون میده به کار فرانگ. آیا ند پدر بیل بوده. . . 8/10 از اون کتابایی نبود که دلم بخواد داشته باشمش تو کتابخونه. ولی به بار خوندنش خوبه.

هر خیابانی که پا می‌گذاریم، به جایی می‌رود که ما می‌خواهیم. اما شده که گم شده باشید و برسید به جایی که نمی‌دانید و کف پایتان از خستگی ذوق‌ذوق کند و از کسی بپرسید که این خیابان به کجا می‌رود و آن پیرمردی باشد که دستۀ داس را بر زمین می‌کوبد و می‌گوید: «هرجایی که تو دلت بخواهد.»؟ مردِ قصۀ ما که زندگی کسالت‌بارش را صدصفحه به زور تحمل کردم، بلاخره مثل رودخانۀ شهر فهمید به کجا می‌خواهد برود و بقیۀ زندگی و بیست صفحۀ آخر را متفاوت به پایان رساند. این یادداشت گنگ هم فقط به درد خودم می‌خورد و کسی که کتاب را خوانده باشد.