نادر اشتباه کرد؛
داستان تمام نشد؛ هنوز ادامه داره ...

خوندن این مجموعه ۷ جلدی توی تقریبا یک ماه، مطمعنا چیزی رو در من تغییر داده. البته که قابل گفتن نیست.  ۳بار باعث شد من کتابو ول کنم و فقط گریه کنم. شاید بعدا یادداشت رو بروزرسانی کردم چون الان نمی‌تونم بیشتر بنویسم.

خلاصه بگم اینکه یک ایرانی باید این اثرو بخونه. تعصب هایی تو دیدگاه ابراهیمی دیده می‌شد ولی چیزی از ارزشمند بودن اثر کم نکرد.

ممنون از دعوت کنندگان برای مطالعه این اثر🙏🏻
      

        فوق العاده    فوق العاده    فوق العاده 
روند داستان، شخصیت پردازی و تصاویر (از همه بیشتر) عالی بودند.
به من که بزرگسالم خیلی کیف داد خوندنش.
اول شاید بنظر برسه داره فرار یا پس زدن احساستو می‌گه ولی اینطور نیست. باید دقت کنیم که روند پذیرش احساسات و کنار اومدن با احساسات در کودکان و بزرگسالان تفاوت دارند و در نهایت به کودک نشان داد که بعضی وقت ها احساس های ناراحت کننده هیچ جوره از بین نمی‌رن و این اوکیه.
قطعا برای کودکتون این کتابو بخونید. تازه ما با تصاویرش، داستان های جدیدی رو حدس زدیم و ساختیم که واقعا خوش گذشت.
      

        سری کتاب های دایره کوچک، احساسات و دغدغه های کودکان را به تصویر می‌کشد و آن ها را تعریف می‌کند.
در این جلد به احساس نگرانی (از نوع سالم و ناسالم) پرداخته شده است.
بعد از توصیف این احساس و دلیل به‌وجود آمدنش، چند تا راهکار برای مقابله با آن را نیز به کودک معرفی می‌کند.
✨️مناسب کودکان ۴ الی ۹ سال
      

        ♦️بخش اول: آنچه گذشت (بدون لو رفتن داستان)
روند داستان از فضای عاشقانه و درگیری‌های قبیله‌ای فاصله می‌گیرد (ناسلامتی صلح برقرار شد) و به سوی مبارزه جمعی قبایل و مردم صحرا علیه حکومت پهلوی می‌رود. و شعله ها از درخت مقدس و چادرها به سمت کاخ شاه روانه می‌شود. از آن‌جا که این جلدها پس از انقلاب نوشته شده‌اند، به‌وضوح می‌توان دیدگاه‌های ابراهیمی را نسبت به حکومت پهلوی مشاهده کرد.

چند شخصیت جدید به داستان اضافه می‌شوند که بر آلنی و روند کلی داستان تأثیرات عمیقی دارند. به شرایط تاریخی و سیاسی آن دوره نیز تا حدی اشاره شده است.

نکته قابل توجه این است که حتی قهرمان داستان نیز نه فرشته‌ای بی‌خطا، بلکه انسانی است زخمی از تردید، سنگین از اشتباه، و گاه دیررس به میدان؛ به رنگ خاکستری نه سفید و سیاه مطلق. در اینجا با یک «سوپرمن» مواجه نیستیم، بلکه قهرمان ما انسانی واقعی است. این ویژگی به پختگی داستان اضافه کرده بود.

مکالمات متعددی بین آلنی و دیگر مبارزان، به‌ویژه با مارال، شکل می‌گیرد که با وجود طولانی بودن، برای من بسیار جذاب بود. نوشتن از دیدگاه‌های متفاوت و گاه متضاد، اصلا کار آسانی نیست.

♦️بخش دوم: برداشت شخصی (شاید بوی اسپویل بده)
بار دیگر حس غالب من از این جلد، «غم» است؛ غمی که سرچشمه‌های متعددی دارد. 
بخشی از آن به پرسش همیشگی من بازمی‌گردد که ما چه زمانی قرار است از تاریخ درس بگیریم؟ دقیقاً چه زمانی؟ 
بخشی دیگر به فداکاری‌هایی مربوط می‌شود که برخی انجام دادند تا بهای سکوت و انفعال اکثریت را بپردازند. 
بخشی دیگر به غم مردمی برمی‌گردد که مثل رعیتِ حمال به آنان نگریسته می‌شد، مردمی که هیچ حقی نداشتند و ناگهان فردی از عرش الهی تلپی می‌افتاد و صاحبشان می‌شد.
بخشی نیز مربوط به جوانانی است که از ظلمی که به آنان روا شد، سرشار از خشم شدند؛ آن‌چنان که در همان خشم خفه شدند و در نهایت گفته شد که تقصیر از خودشان بوده است.

باقی ماجرا بماند.

در پایان، 
✨️برای آلنی‌ای که نمی‌داند چه چیزی درست و چه چیزی نادرست است، با وجود آشفتگی و بی‌خوابی، اما روحیه مبارز بودنش را از دست نمی‌دهد. 
او سردرگم است، اما  منفعل هرگز!
✨️برای یاشا که طرد شد و به ناحق سیلی خورد.

...

پ.ن: چقققققققدر دوست دارم یکی بیاد اینو به ژاپنی ها معرفی کنه و اونام از روش انیمه بسازن ... خیلی خفن می‌شد (اصلا مشخص نیست علاقه شدید به انیمه و هنر ژاپنی ها تو این حوزه دارم)
      

        هرکی یجوریه دیگه! 
چون متفاوت هستید دلیل بر اشتباه بودنتون نیست. مثلا "برای اینکه صدایت را بشنوند نیازی به غریدن نیست ..."
کتاب بشدت دوست داشتنی و آموزنده بود و میشه تقریبا به هر مدل کودکی هدیه دادش. مخصوصا بچه هایی که شک و تردید برای خودشون بودن دارن و مدام منتظر تایید بقین. رنگ و ظاهر کتابم که دیگه نگم🤌🏻
مرسی از مترجم اقای رضی هیرمندی. فقط یک جا فکر می‌کنم میشد بهتر ترجمه کرد:  بجای "پس شانست گفته" بهتر بود بگن شانس اوردی. من تاحالا شانست گفته رو تو عمرم نشنیده بودم و مجهول بود برام🤔
      

        موضوع: آموزش مفهوم  آلزایمر  به کودکان
تمثیل جالب و قابل فهمی برای کودکان ۸سال به بالا داره. شخصا تاحالا این موضوعو تجربه نکردم اما اگر برای اطرافیان کودک اتفاق افتاده، کتاب واقعا آموزنده ای هست و اون حس ناخوشایند و تعجب کودکو پاسخ میده.
      

        کتاب بامزه ای بود ... تصاویرش تقریبا تنها چیزی بود که من دوستش داشتم
ولی اولین انتخابم برای هدیه به کودک نخواهد بود اصلا
داستان خاصی هم نداشت
      

        بنظرم کتاب حساسی بود؛ یعنی باید مراعات خیلی چیز هارو کرد و سنجید آیا مناسب کودک هست یا نه؟ آیا من به عنوان تسهیل کننده میتونم کنار کودک بمونم و نزارم توی غم داستان غرق بشه یا نه؟
با اینکه اشاره مستقیمی بهش نشد، من که از مرگ چارلی خیلی غمگین شدم.
بطور کلی اگر بدونید چطور به کودک کمک کنید که داستان رو درک بکنه، کتاب مناسبیه ولی اگر قراره بخونید و رد شید نخونید بهتره.
      

        ✨️موضوع: آموزش کارگروهی
هدف کتاب خوب بود و آغاز و میانه‌ی خوبی داشت اما پایان؟!
بنظرم باید نشون میداد که اگر باهم همکاری کنن چه اتفاقای متفاوتی میوفته ولی نداد و خب کودک از کجا بفهمه؟؟؟
      

        داستان کتاب در ارتباط با آموزش مرگ برای کودکان است.تصاویر هم عالی بودن.
شاید مخاطب اول این کتاب، کودکانی هستند که در نزدیکیشون مرگ رو تجربه کردن، حتی می‌تونه مرگ حیوون موردعلاقشون باشه.
اینکه آیا همه بابد بخونن یا نه، یکم سوال سختیه. نظر شخصیم اینکه اگر کودک سوال براش پیش اومده و اضطراب جدایی و استرس نداره میتونه برای کودک خونده بشه؛ لازمم نیست خانوادش فوت شده باشن حتما، میتونیم از حیوانات برای آموزش این مفهوم کمک بگیریم یا تغییر فصل و مرگ گیاهان ... در کل صحبت درباره مرگ با کودک (غیراضطرابی) مسئله‌ی لازمیه چون اونارو آماده می‌کنه که اگر باهاش مواجه شدن خیلی آسیب نبینن.
      

        ✨️او آن‌قدر بزرگ نیست که بتواند دنیا را یک‌روزه تغییر دهد، اما آن‌قدر حقیقی است که بتواند دل‌ها را کنار هم بنشاند — حتی اگر دشمن دیروز باشد. و وقتی اتحاد بزرگ شکل می‌گیرد، وقتی قبیله‌ها می‌فهمند که دشمن واقعی، جهل است نه همسایه، تو می‌مانی و بغضی از امید.
...

عموم یادداشت ها اینو می‌گن که وایی چه شاهکاری و چقدر لذت بردن و ...
اما من!
خوندنش بیشتر دردناک بود. درد وطن! درد هم‌وطن! درد زخم تکراری! درد انسان بودن! درد تکرارِ درد!!!
یجاهایی توی سرم می‌خواستم داد بزنم و بگم چرا انقدر نفهمی ... این که خیلی واضحه ... چرا انقد متعصبی و ... چرا و چرا و چرا!
بعد میام به لحظه حال و این سوالم همه‌ی قضاوت هارو هل می‌ده به ...
سوال: مگه تو چکار کردی؟! مگه ما داریم چکار می‌کنیم؟!  چه گلی به سر خودمون و آیندگان می زنیم؟
قضاوت ها هل داده می‌شن و بعد تبدیل می‌شن به خشم و غم! در نهایت بغض!
بجای قضاوت، شروع کردم به التماس کردن (به خودم که من همه است و همه من) تبر به درخت مقدسمون بزنیم و با هر ایده ای که هستیم، اونو زیر سوال ببریم و انقدر ادعای "دونستن" نداشته باشیم که بخدا نمی‌دونیم ...

آخرای کتاب یاد این بخش آهنگ چاوشی افتادم (که هربار هم گوش می‌دمش گریم می‌گیره):
مردم علاج در وطن است ...
#به_امید_علاج

....

✨️هر وقت با مسئله‌ای دست و پنجه نرم کردید می‌تونید از خودتون بپرسید کی و کجا و چه‌قدر دور از حالا سکوت کرد یا کاری نکرد که این شد؟ یا اگر مسئله‌ای خیلی بدیهی هست هم میشه همینو پرسید که کی و کجا و چه زمانی براش جنگید که الان هست؟  نفرین کنیم و قدردانی که نفرین خواهیم شد و مورد قدردانی.

در مورد معنای *عنوان کتاب* هم یکم تحقیق کردم، موافقید در این‌باره یک پست بزارم؟
      

        📖 «برف بهاری» داستانی عاشقانه 💔 و تراژیک است که در دوران اوایل قرن بیستم ژاپن، زمانی که سنت‌های کهن در حال فروپاشی و مدرنیته در حال طلوع است، رخ می‌دهد. این رمان به تقابل میان میل شخصی و وظایف سنتی و اجتماعی می‌پردازد.
در سرزمینی که آیین و آفتاب در هم تنیده‌اند، جایی میان رؤیای شکوفه‌های گیلاس و پژواک ناقوس معابد، پسری ایستاده بر مرز میان گذشته و آینده، آرام آرام به سوی نابودی قدم می‌زند. زمانیکه دستش را به سمت عشق دراز می‌کند، او را آلوده و نامقدس می‌کند.

در این اثر شما پیاده‌روی‌ای در مرز میان تن و روح ، زندگانی و مرگ ، زیبایی و پستی خواهید داشت. (اسپویل👈🏻) این کتاب، مرثیه‌ای‌ست برای عشق‌هایی که هنوز به ثمر نرسیده، از صفحه‌ی روزگار محو می‌شوند(پایان اسپویل).

🫧خواننده شاهد زیبایی و آرامشی (اما لحظه‌ای) است که بسیار شکننده است و به بندی پوسیده تکیه کرده است .

🌟شخصیت‌پردازی این نویسنده برای من بسیار بسیار لذت‌بخش بود. جزئیاتی از هر شخصیت بیان شده بود که تسلط نویسنده را نشان می‌داد.

در این حرکتِ جامعه از سنت‌ها به مدرنیته (که در کشور خودمونم داره اتفاق میوفته) عمیقاً شخصیت اصلی را درک کردم . تحیرش، تحیرم بود. سکوتش، سکوتم بود، رخوتش، رخوتم بود. زمانیکه تلاش می‌کنی خودت را وفق دهی و دو دستی غربت را پس بزنی؛ اما خواهی دید دستانت را هم از دست داده‌ای و غربت تازه‌ای را در آغوش گرفته‌ای.

تنها نکته‌ای که من را اذیت و عصبی کرد، سانسور بود!!! 🚫 (ولی مترجم جوری سانسور کرده بود که قابل فهم بود. باز دستش درد نکنه 🙏🏻)

♦️جمع بندی:
وصف عاشقانه🤌🏻
توصیف صحنه‌ها 🤌🏻
شخصیت‌پردازی 🤌🏻🤌🏻🤌🏻
این کتاب اولین جلد از یک چهارگانه است. مجموعه "چهارگانه دریای حاصل‌خیزی" شامل: برف بهاری، اسب‌های لگام‌گسیخته، معبد سپیده‌دم و زوال یک فرشته است.


📌 اینجا به بعد خودمونی اسپویل کردم (برای کسایی که کلیت داستانو می‌دونن):

شاید ابتدای امر از کی‌یو خشمگین بشویم  و دلمان به حال ساتوکو بسوزد  (که به ناحق واقعاً نابود شد) ولی کی‌یو  عشق‌ورزی را بلد نبود!
فرض کنید در خانه‌ای بزرگ شده‌اید که مادر و پدر عشقی به هم ندارند و فقط از روی وظیفه زندگی می‌کنند و پدر هم معشوقه دارد...🫥 
حس‌ورزی‌ای نیاموخته بود که بتواند عشق بورزد. اینجاست که می‌توان برای هر دو دل سوزاند.

پدر هر دو اعجوبه‌هایی برای خود بودند. (آخهههه کی اینکارو با بچش می‌کنه مرد حسابی 😤)
بچه‌هایشان را اشرافی‌وار تربیت کرده بودند اما به آن‌ها صداقت و اصالت یاد نداده بودند.
وقتی به ابتدای داستان فکر می‌کنم، از همان ابتدا این شخصیت آینده‌ای نداشت  (واقعاً نمی‌تونستم آینده‌ای براش متصور بشم 😶‍🌫️)
با این وجود، مرگش واقعاً غیر قابل پیش‌بینی بود برام 🥲
اینجا بود که دلم برای هوندا هم سوخت🙃.

بنظرم تمام احساسات و تجاربی که داشتم، بواسطه قلم خوب و خاص نویسنده بود
شخصیت‌پردازی صد از صد واقعا!

      

        ⬅️ می خواید یک فرزند اصیل، شجاع، خلاق و همدل (بطور خلاصه یک انسان خوب و واقعی) تربیت کنید؟ این کتاب می تونه بهتون کمک کنه.
رویکرد این کتاب (نظریه‌ای که بر اساس آن به شما آموزش می ده) عصب‌زیست‌شناسی بین‌فردی (Interpersonal Neurobiology) هست. این رویکرد تاثیر متقابل (1) تعاملات اجتماعی و روابط بین‌فردی با (2) مغز و بدن رو بررسی می کنه.

⬅️ مخاطب کتاب چه کسی هست؟خطاب کتاب به والدین هست اما برای آشنایی دیگران با این رویکرد هم مناسبه. متن کتاب بنظرم خیلی سبک و قابل فهم بود. پس اگر برای تربیت فرزند خودتون یا فرزند بقیه برید سراغ کتاب، ناامیدتون نمی کنه.

⬅️ چی می خواد بهتون یاد بده؟ ایده اصلی کتاب اینکه می خواد "مغز بله (Yes Brain) رو به شما معرفی بکنه و راه های دستابی به اونو توضیح بده. حالا مغز بله یعنی چی؟ 
(1)	مغز بله مغزیه که منعطف، کنجکاو، تاب‌آور، مایل به امتحان کردن چیز های جدید هست. 
(2)	مغز بله مغزیه که نسبت به دنیا و روابط پذیرا هست و بهمون کمک می کنه خودمونو و دیگرانو درک کنیم.
(3)	مغز بله مغزیه که دنبال متبلور کردن خودِ واقعی و منحصر به فرد هر فرد هست و میخواد انقدر به چالش کشیده بشه تا مدام شکوفا بشه.
(4)	مغز بله مغزیه که رشد درونی از دستاورد های بیرونی رو مهم‌تر میدونه اما اونارو نادیده نمی گیره.

⬅️ ویژگی های اصلی این مغز بله چیه؟  
✨️متعادله!
✨️تاب‌آوره!
✨️درون‌نگره!
✨️ و همدله!
برای هر کدوم از موارد ذکر شده توضیح می ده که چرا اینا مهمن و چنتا تمرین ساده برای تقویت این مهارت ها در کودک می ده. (البته قابل ذکر هست که آخر هر فصل هم توضیح می ده چجوری اون مهارت رو در کودک پرورش بدیم و هم چجوری خود والدین اون مهارتو تمرین کنند)
.
.
.
⏺️ تجربه شخصیم از مطالعه این کتاب:
مطالب با زبان ساده توضیح داده شده که خیلی خوب بود ولی چون گاها زیاد توضیح میداد (برای والدین این میزان توضیح بجا هست) حوصلم سر می‌رفت. فرصت خوبی رو برای آشنایی با رویکرد عصب‌زیست‌شناسی بین‌فردی برام فراهم کرد چون این رویکرد تو ایران خیلی رو بورس نیست فعلا.
      

        کتابی است که نیاز به هم‌خوانی و همراهی والدین دارد. یعنی نمی‌شود کتاب را دست کودک داد و انتظار تاثیر گذاری داشت. باید خود والدین به راه حل ها و مباحث مسلط باشن تا به کودک کمک کنند.
بنظرم زبان روان و خوبی برای کودک داشت. امکان نقاشی از نگرانی ها و ... را هم فراهم کرده بود که برای کودک بسیار موثر است. راه حل ها را هم قدم به قدم و ساده توضیح داده بود.

مخاطب کتاب کودکان حدود ۷ الی ۱۲ سال است. 

♦️نقد: بنظرم در بخش راهنمای والدین باید توضیحات بیشتری داده‌ می‌شد؛ چراکه اکثر والدین اطلاعات حداقلی درباره اضطراب و نگرانی را ندارند. در پیاده سازی تکنیک ها والدین مطمعنا یا گیر خواهند کرد یا اشتباه.

محتوای کتاب قابلیت آموزش در مدارس ابتدایی، بصورت گروهی (با کمی تغییر)، را دارد.

رویکرد آموزشی نیز CBT یا شناختی رفتاری است که مناسب کودکان می‌باشد.

نظر نسبتا مثبتی نسبت به این نوع محتوا دارم و احتمالا دیگر جلد هاشونم در آینده چک بکنم.

مرسی از نشر ارجمند که در راستای سلامت روان جامعه قدم بر‌می‌داره.
      

        ⛓️‍💥ارتباط با دیگران می‌تواند نجاتمان دهد؛ می‌تواند نفرینمان کند!
✨️در صفحه صفحه این کتاب داستانی از انسان هایی خواندیم که سراسر رنج بود. رنج برخواسته از دیگری!
♦️برخی از داستان ها انقدر دردآور بودند که خواننده را از انسان ها ناامید می‌کرد!
✨️اما در اعماق این ناامیدی جمله ای از نمی‌دانم کی را به یاد می‌آورم: در این تاریکی تو شمعی روشن کن!
.
.
.
✅️کتاب مناسب چه گروهی است؟
بدلیل اینکه کتاب بطور مفصل عناوین خود را توضیح داده و توضیحات هم تخصصی هستند؛ پیشنهاد مطالعه به عموم را ندارم. درمانگران، دانشجویان حوزه سلامت روان، مددکاران اجتماعی، معلمان، افرادی که در اورژانس کار می‌کنند، محققان علوم انسانی و بطور کلی هر کسی که با انسان آسیب دیده ممکن است برخورد کند و باید وی را کمک کند، مخاطبین این کتاب اند.
اگر کتاب خلاصه تری باشد که همین موضوع را توضیح دهد و اهمیت پرداختن به آن را تبیین کند، برای عموم بهتر خواهد بود.
.
.
.
✳️کتاب چه ها گفت؟
ابتدا در ارتباط با آسیب هایی که افراد تروما‌زده (traumatized) که به آن دچار شدند گفت. روایت سربازان جنگی، قربانیان تجاوز جنسی، قربانیان بر رفتاری های رشدی( در حین رشد کودکی به بزرگسالی)، بازماندگان سوانح طبیعی یا تصادفات و افرادی که در فقر ارتباطی (از نوع معنادار و حمایتی) به سر بردند بازگو شده است.
سپس توضیحی در ارتباط با علائم کلی افراد ترومازده مانند گسستگی، رفتار های تکانشی و خطرناک، خشم های انفجاری، کناره گیری از دیگران و ... را داده است.
بعد از آن سراغ مبانی زیستی و مغزی رفته است. برای مثال توضیح اینکه چه می‌شود که فردی که در کودکی مورد تجاوز گدرش قرار گرفته، در بزرگسالی سراغ مرد های می‌رود که به او تجاوز می‌کنند.
بعد مبانی و تبیین های نظری این علائم را توضیح می‌دهد. چه اتفاقی بر سر روان کودکی که با بدرفتاری مادرش بزرگ شده می‌افتد و از این قبیل مسائل. نبود عشق با آن ها چکار کرده؟ و چه می شود که کاملا بی‌حس می‌شوند.
در بخش پایانی مسیر های رسیدن به بهبود را توضیح می دهد. برخی از راه حل ها کمتر شناخته شده اند (مانند بازخورد عصبی، تئاتر درمانی، سیستم های داخلی خانواده و ...). برخی دیگر راه حل های عمومی تر و از پیش ثابت شده‌ای هستند. مانند ارتباط (از نوع سالم و حمایتی و امن) با دیگری می‌توانند زخم های ارتباط های قبلی را تسکین دهد. یا استفاده از بان بجای کنش. یا تاثیرات ذهن آگاهی و یوگا و از این قبیل.
در بخش پایانی نتایج خوبی در تحقیقات ناشی از روش های گفته شده نشان داده شده است که ما را به باز بودن راه بهبود امیدوار می‌کند. اما ...
⚫️🔴⚫️در این میان از اشتباهات دولت ها در ارتباط با این مسئله نیز گفته شده است که نکته حائز اهمیتی است. چرا که تا زمانی که دولتی برای منافع خودش، جوان هایی را روانه جنگ می‌کند و بعد از بازگشت پکی از قرص به او می‌دهد و می‌گوید این ها را بخور و اگر خوب نشدی مشکل خودت هست (تازه اون قرص ها هم سود مالی برای دولت و شرکت های بیمه و تولید دارو دارد). یا بجای کار فرهنگی و تربیتی، به کودکان قربانی خشونت خانگی از هر نوعش، برچسب ناهنجار بودن می‌زند و باز برای آن ها هم کار مفیدی نمی‌کند.
دنیا تکه ای از بهشت می‌شود اگر قدرتمندان سراغ پیشگیری بروند و مسائل را ریشه ای حل کنند نه اینکه به آدم هایی که خودشان به آن ها آسیب زدنند برچسب های بی‌پایان بززند و بعد در رنج خودشان رهایشان کنند. انسان ها را پر از خشم می‌کنند و بعد آن را گردن نمی‌گیرند؛ "خشم جایی برای رفتن پیدا نمی‌کند و تبدیل به افسردگی، خودانزجاری و اقدامات خودمخرب می‌شود".