باز هیگاشینو ، باز یک قتل معمایی 
تمیز بدون شاهد و غیر ممکن 
قاتل کیست 
چقدر باید تحمل کنی ؟ تقریبا یه سیصد خورده ای صفحه 
تعداد شخصیت ها بالا بود و خوب این خیلی به داستان ربطی نداشت 
از طرفی دیگه نسبت به کتابهای دیگه اش ضعیف تر بود 
ولی خب باز هم جنایی خوبی بود اگر پشت هم خونده بشه بهتره چون پرونده این سری خیلی کمتر بهش پرداخته میشه و بیشتر فرضیه ها رو باید تو طول داستان خودت به دست بیاری 
درسته که کارآگاه کاگه یا همون گالیله خودمون توضیح میده 
ولی این سری نویسنده گفته دیگه وقتشه خود خواننده تصمیم گیری کنه قاتل کیه کلی هم بهت شواهد میدم پیدا کردی که کردی 
ولی اگر پیدا نتونستی بکنی و گیج شدی باید دیگه شلوغ نکنی بذاری واست خودم بگم :)
      

        شروعی با یک پرونده ای به ظاهر سخت ، این بار هم یک قتل مشکوک که باید راز آن را پیدا کنیم اما کیگو هیگاشینو عادت نداره ساده بهمون رمز و راز رو بگه و منتقل کنه 
سرعت پیشروی داستان به اندازه مناسب است و خسته کننده نیست 
و همچون باقی کتاب های آن قراره شگفت زده و میخکوب شویم 
به راستی که کارآگاه گالیله خیلی زرنگ تر از اون چیزی که همیشه فکر میکنند اطرافیانش . 
      

        یک اثر پاد آرمانشهری و دیستوپیا که ترکیب شده کتاب مرگ به وقت بهار با عناصر دیگری در غالب اینکه روستایی وجود ندارد اما خرافات بیشتر از قبل وجود دارن
در کل چون حجمش کم بود خوندم اما ضعیف ارزیابیش کردم
      

        همیشه گفتم ادبیات عرب خیلی جذابیت کافی و خوبی ندارند اما این کتاب فارغ از موضوعش چون بحث جنگ ایران و عراق هم داخلش دیده میشد زاویه جدیدی از این جنگ و جنگ ها را نشون میداد 
واقعا عجیب ، تلخ ، روان بود 
کوتاه و جمع و جور خواستید بخونید
      

        با خوندن جلد ترغیب شدم به خوندن این کتاب 
یک خانم پیر که شغل او حذف کردن افراد و اشخاصی هست که سازمان دستور میده فردی کاملا حرفه ای و قاتلی زبده که اهداف را به بهترین و سریع ترین شیوه حذف می کند اما فاکتور سن اهمیتی ندارد ؟!
و به راستی چه پرونده ای ناتمام باقی موند ؟...
با اینکه نویسنده کره ای بود و نشر دانش آفرین عناوین خوبی رو برای ترجمه و چاپ از آثار نویسندگان آسیایی انتخاب میکنه
اما این کتاب متوسط بود 
ایده اش جذاب متن روان اما نویسنده نمی‌خواست تو ۲۰۰ صفحه به جمع بندی بهتری برسه و به نوعی از اواسط داستان دیگه اون جذابیت لازم را از دست میده با این حال خوندنش بد نبود دوست داشتم 
      

        اول باید بگم این کتاب اثر دیگری از نویسنده برزخ بی گناهان و به ویژه ایستگاه پایانی هست 
پس با یک کار مریض دوبرابر حتی بیشتر از دو کار قبلی هستیم 
به این کتاب زمان که بدید متوجه میشوید داخل چه لوپ عجیبی قرار گرفته اید 
این کتاب رو به استاکر های عزیز این سرزمین باید تقدیم کنم :)
ترجمه هم کمی شاید استاندارد نباشه ولی اونجوری هم نیست که نفهمید بیشتر سر سانسور صحنات های خشن و خشونت های سکشوال هستش که باعث میشه واقعا برای زیر ۱۸ مناسب نباشه با این سانسورها حتی 
خلاصه کار مریض ، عجیب ، روانشناختی ، جنایی و پکیج کاملی از بازی های روانی با پایانی غیر خوش .
      

        و بالاخره تمام 1493 ص جلد سوم گات ، قسمت بود توی این شرایط اینترنت ملی و عدم دسترسی به اپلیکیشن های حتی کتابخوانی داخلی 
این فایل پی دی آف را به اتمام برسانم
و هنوزم باور این داستان و قلم از مارتین و اینکه ممکنه زنده نباشیم برای ادامه اش 
اذیت می‌کنه :(
      

        داستان مترو ۲۰۳۴ در ادامه ی اتفاقات ۲۰۳۳ رقم میخوره جایی که شخصیت های هومر و ساشا رو داریم که هر دو راجع به شخصیتی به نام هانتر که جلد قبلی ازش بی خبر شدیم تحقیقاتی انجام میدن
اما کل این جلد مترو حول محور این سه شخصیت هست و به عنوان یک اسپین آف زیبا بود 
و یجورایی فلسفه ی بزرگتری رو از مترو پوشش میده 
انتخاب این کتاب برای من حداقل این شرایط نابسامان جنگی بود 
ترجیح دادم آخرین کتاب هام حداقل مرتبط باشند با این فضا 
      

        شروع کتاب و مواجهه اولیه با بارتیموس انتخاب خوبی بود.
توصیف شهر لندن و فضای جادوگری اولین المانی میتونه باشه که خواننده با اون روبرو میشه
توصیفاتی که از خود بارتیموس میشه کاملا دقیق و امکان تصویر سازی رو به مخاطب میده
کششوری که شاگردانی بی نام می پذیره تا زیر نظر یک جادوگر تعلیم ببینند
در واقع در طول داستان میتوان گفت رفرنس های زیادی از باور های دینی ، نویسنده برداشته 
مثلا لنز یا عینکی که شیاطین را با اون میشه مشاهده کرد ؛ که به باور های ما همون قابلیت چشم برزخی برای افراد خاصی و صالح می باشد که همین موضوع خیلی میتونست روی سانسور کتاب اثر گذار باشد .
روند احشار کردن جن ها و سطح بندی هر کدام ، قصه را در بطن فانتزی بیشتری فرو می برد شخصیت فکارل ، بارتیموس خودشون یک اسپین اف جداگانه هستند اصلا به قدری روایت هر دو گاهی خنده دار حتی می شود :)
این جلد هم به عنوان شروع درباره ی طلسم سمرقند می باشد طلسمی که رفته رفته اهمیت آن بیشتر میشه
از دستگیری بارتیموس و تنبیه ناتانیل یا جان مندریک همه و همه قصه ی جلد اول است .
دو جلد بعدی را حتما خواهم خواند و به عنون یک اثر نوجوان هنوزم زیبایی های خودش رو برای مخاطب بزرگسال داره.
      

        داستان شاون و جورجیا میسن از همون خطوط اول با هیجان و شور خاصی تعریف میشه جوری که تو نیز سه ترک موتور کراس نشستی و داری از دست یک سری زامبی فرار می کنی ..
ویروس کلس آمبرلی به زیبایی به تحریر دراومده اگر بگویم همانند یک سریال حتی دقیق تر کتاب به جلو میره خالی از لطف نیست.
تجهیزات پیشرفته ای هم برای تشخیص این ویروس وجود دارند مثلا خانه ای که در ابتدا می خواستن وارد بشن با استفاده از فرمان صوتی ، مردمک چشم و آزمایش خون را بررسی می کرد تا هر گونه آلودگی و زامبی به داخل نفوذ نکنه 
جالب بود که کاراکتر ما مشکل گشادی مردمک هم داشت و سیستم این رو نقص تعریف میکرد همیشه... پس :) ؟
پانویس ها و اصطلاحات نیمه تخصصی و گاهی تخصصی کامپیوتر و برق مخابرات بیشتر ترغیبم می کرد برای داستان 
یعنی زامبی و کامپیوتر مگه داریم دو موضوع جذاب برای یک گیک geek 
ادبیات گفتاری کتاب هم خیلی خودمانی و خیابانی در سطح خوبی بود به طوری که اصلا احساس خستگی نمیکنی
از همه ی اینها مهم تر حذفیات نداریم و این رو به هنگام خوندن خودتون بعدا درک خواهید کرد
جلوه ای بی رحمانه حتی زمانی که ==>  «همکار و هم تیمی خودت دچار این ویروس میشه هم قابل تامل بود»
از اینجا به بعد چون درگیر شرایط جنگ شدیم روایت متفاوتی از ادامه ی کتاب دارم
تقریبا  توی این چند روز تحولات منطقه ، روند خوندن کتاب هم کمتر شد
و استرس و اضطراب همواره با خبرمایه جلو می رفت
اسنرس و لحظه ای که با خبرمایه تموم بشه شیشه ی عمرم :)
در نهایت خیلی خوب بود و منتظرم بی صبرانه که ادامه ی اون ترجمه و منتشر بشه .
      

        من این کتاب رو داخل ایران صدا گوش دادم 
فریدا مک فادن همینجوری داستان هایی که می نویسه الکی یه ذره فضا رو راز آلود می‌کنه بعد آخرش هم هیچی 
فقط خوشحالم صوتی بود وگرنه باید با کتاباش یه آتیش برپا میکردم 
ایده هم یک قتل یک مظنون چنتا شخصیت فرعی 
پایان شاد 

      

        من صوتی با صدای آقای عمرانی گوش دادم 
و میتونم بگم مرحوم بارگاس در حجمی کم مفهومی عمیق جای جای کلمات کتاب قرار داده 
داستان و قصه ای ساده نداریم 
بادها سرگذشت پیرمرد داستان ما نیست 
حتی داستان راجع به شخصیت های دیگه هم نیست 
بادها خود ما هستیم :)
      

        و بالاخره پایان قصه محسن و دریا و دایی اکبر و باقی افراد که باهاشون حداقل من یک نفر چندین سالی زندگی کردم 
نمی‌دونم راجع به خود کتاب چی باید بنویسم چون من خیلی شرایط محسن داستان رو تجربه کردم حداقل تا وسط کتاب قبل از خواستگاری ها 
اما تقریبا از اواسط به بعد حس کردم شاید سرگذشت من نیز همین شکلی قراره رقم بخوره  و داستان رو سریع تر از قبل خوندم 
شاید در طول این سالها با مجموعه شاد شدم و خندیدم اما این جلد اشک من را در آورد نه اینکه غمگین باشه متن نه 
اتفاقا خیلی موقعیت های خنده داری داشت اما وقتی داری داستان مشابه سرگذشت خودت رو میخونی دیگه نمیتونی بخندی درسته ؟ :)
      

        شروع خوبی داشت از اون اول دوست داشتم یه تفنگ بود میزدم تو سر اون دختر بچه فلان فلان شده که مدام رو اعصابم راه می‌رفت کم پیش اومده اینجوری حرصم بگیره شاید یادآور اشخاص خاصی برای من بود که دقیقا همین رفتارها رو داشتن 
داستان سرعت خوبی طی شد از اولش شما حدس هایی می زنید که نشونه خوبیه تعلیق و پیچیدگی خوبی داشت 
شخصیتی پردازی به اندازه بود و اضافه گویی نداشتدچیزی که واقعا تو ژانر جنایی معمایی نیاز حیاتیه 
داستان از اوایل من حدس زدم که خب اره مشخصه این ایده تکراری هست و این قتل ها هم کار اون شخص به خصوصه 
اما هر چی جلوتر می‌رفت این شک بیشتر به یقین تبدیل میشد
تا لحظه های آخر که رسماً شاینینگ شد و تبر و ...
اما ، اما در فصل آخر ورق باز برگشت و نشون داد هی تو ای خواننده نمی‌ذارم ذهنت قسر در بره حالا حالا با هم کار داریم 
من دقیقا یاد کتاب بچه های روی تپه افتادم 
انگار ( ر ) و (ک) هر دو از انجمن هیولا ها بودند 
خلاصه قشنگ بود فرصت بهش بدید 
یک روزه تمومش کردم چون از باقی کار های روزمره ام زدم به خاطرش ⁦⁦^⁠_⁠^⁩
      

        همیشه وقتی بهترین اثر یک نویسنده رو مطالعه می‌کنی و میخونی 
دیگر آثارش شاید خیلی جذاب نباشند 
سرگذشت کتاب های فیلیپ پولمن هم همینه دقیقا 
به نسبت باقی کارهای کنت کارلشتاین و مترسک خوب بود ولی باز هم اون فضای جذاب نیروی اهریمنی اش رو نداشت 
اون ایده ی نوین و داستان گویی به اندازه 
در واقع اینجا با یک دختری مواجه هستیم که پدرش فوت شده و قراره سرگذشت یک جواهر را برای خواننده به همراه بیاره 
خلاصه نه :)