3️⃣🔺یکسری مجموعه داستان های یکنواخت ولی در عین حال دوست داشتنی ؛ بیش از حد ساده اما به فکر فرو برنده ؛ نویسنده ای سطحی اما قلمی درگیر کننده 
این کتاب را به پیشنهاد دوست خوبم امیر عباس میثمی از کتابفروشی هواخوری خریدم 
خواندمش
و جزو معدود کتابهایی بود که از خط اول که نه ولی از داستان اول فهمیدم با یک کتاب ساده طرف نیستم 
و به این فکر افتادم چرا در جوامع امروزی کمتر و کمتر همچین نویسندگانی را ما شناخت داریم ازشون و با آثاری که به ظاهر کمی دارند آنها را مطالعه نمی کنیم.
      

        2️⃣🔺یک داستان  کوتاه بیا به قول امروزی ها نوولا 
بدک نبود خوب بود داستان متفاوتی داشت 
      

        1️⃣🔺ابتدای سال جدید 404 قرعه انداختم بین کتاب های نخوانده ام و به نام ایزدان هم آسیموف در آمد 
کتاب خیلی آسون نیست اولش یعنی پیش خودم فکر کردم چرا من برای شروع با آسیموف به خیلی از افراد توصیه اش کردم
بخش اول رو فاکتور بگیریم حس کردم دارم رفرنس اصلی میخونم 
بخش دوم روایت خوبی داشت و زیبا بود انسجام متن هم که آسیموف مو رو از ماست همیشه کشیده بیرون 
در کل اگر آسیموف باز هستید و پیگیر علمی تخیلی بخوانید تا لذت ببرید
      

        کتاب زیبایی بود حال و هوایی که داشت مناسب رنج سنی نوجوان هستش ولی به خاطر قلم شیرین پولمن بزرگسال هم لذت می‌بره 
در کل خیلی نقلی جمع و جور و فانتزی قشنگی داشت 
ولی حیف که هر چیزی که از پولمن میخونم ذهنم ناخودآگاه با نیروی اهریمنی اش مقایسه می‌کنه و امتیاز کم می‌کنه از کتابهاش 
حق این کنت کارلشتاین چهار ستاره است حداقل اما چه کنیم که بهترین هارو همیشه میخوایم
      

        **عنوان:** تلاشی جسورانه اما بی نتیجه  
کتاب «۱۹۸۵» آنتونی برجس با ایده ی جالبی شروع میشود: نقدی بر جامعه ی معاصر با الهام از اورول. اما متأسفانه، اجرا به پای ایده نرسید. بخش اول کتاب که تحلیل‌های سیاسی و زبانی است، گاهی بیش ازحد خشک و شبیه یک سخنرانی دانشگاهی به نظر میرسد. بخش داستانی هم اگرچه پر از نمادهاست، شخصیت ها سطحی اند و هیچکدام به اندازه ی کافی باورپذیر یا عمیق نیستند تا خواننده را درگیر کنند.  

فضاسازی دیستوپیایی کتاب بیشتر از آنکه ترسناک یا تأمل برانگیز باشد، آشفته و گیج کننده است. اعتصاب های بی پایان و هرج و مرجِ توصیف شده، به جای ایجاد حس اضطراب، فقط خستگی می آورد. حتی پایان داستان هم هیچ شوک یا پیام روشنی ندارد؛ انگار نویسنده خودش هم نمی داند می خواسته به کجا برسد.  

نکته ی مثبت؟ ایده ی پشت پرده ی کتاب جذاب است: هشدار درباره ی قدرت اتحادیه ها و بوروکراسی. اما این ایده ها آنقدر نامنسجم روایت شده اند که تأثیرگذاریشان را از دست میدهند. اگر به آثار دیستوپیایی علاقه دارید، شاید ارزش یک بار خواندن را داشته باشد، اما انتظار تجربهای مثل «۱۹۸۴» اورول را نداشته باشید.
      

        دیگه هیچ متن بلند و بالایی رو برای این جلد سوم نمی نویسم چون بهم ثابت کرد خانم کریستوف که تو اصلا نمیتونی خط داستان رو حدس بزنی چه برسه ازش بخوای تعریف کنی 
خلاصه که این مجموعه عجیب غریب هم تموم شد 
و به ظاهر فیزیک اون تموم شده اما یاد و خاطره ی لوکاس کلاوس ، ماتیاس ، کلارا ، پتر و باقی افراد به ظاهر غیر مهم 
توی یاد و خاطره حداقل من باقی میمونن 
خوشحالم که این مجموعه رو تموم کردم 
و ناراحتم از اینکه کاش شروعش نمی‌کردم 
و سراغش نمی‌رفتم 
کاش نمی‌دونستم دوقلوهایی هم وجود داره 
کاش ...
      

        متأسفانه این کتاب برای من بیش از حد فلسفی و ذهن‌گرد بود. داستان زندگی‌های مکرر و پیچش‌های زمانی، اگرچه ایده جذابی داره، اما من نتونستم حس واقعی انسانیت و عواطفی که انتظار داشتم در شخصیت‌ها ببینم. به نظر من، شخصیت‌ها خیلی سطحی و سرد بودند؛ انگار بیشتر به عنوان ابزارهایی برای بیان مفاهیم نظری استفاده شدن تا اینکه بتونند به عنوان افراد واقعی، جایگاهی در قلب خواننده پیدا کنن.

ساختار غیرخطی داستان و توجه زیاد به جزئیات مفهومی، سبب شد که حس سردرگمی ایجاد بشه و بعضی از قسمت‌ها برایم از لحاظ احساسی جذاب نباشن. اگر دنبال کتابی هستید که علاوه بر ایده‌های نوآورانه، بتونه شما رو از لحاظ احساسی هم درگیر کنه، شاید این کتاب مناسب نباشه.


      

        «مدرک» دومین جلد از مجموعه‌ی سه‌گانه «دوقلوها» است که آگوتا کریستوف در آن به شیوه‌ای نوین و منحصر به فرد، داستانی پر از ابهام، تعمق و رمز و راز را روایت می‌کند. این کتاب با سبک سرد و مینیمالیستی خود، نه تنها روایت داستانی از یک جهان پر از پیچیدگی‌های انسانی ارائه می‌دهد، بلکه خواننده را به سفری درونی دعوت می‌کند تا به پرسش‌های بنیادین درباره هویت، حقیقت و سرنوشت پاسخ دهد. از همان اولین برگه تا آخرین جمله، «مدرک» اثری است که سالیان سال جلوتر از ذهن و روح مخاطب شکل داده شده و در هر مطالعه جدید، لایه‌های بیشتری از معنا و احساس را برملا می‌کند.
۱. روایت نوآورانه و سبک سرد و بی‌تزئین
یکی از ویژگی‌های برجسته این اثر، شیوه روایت منحصر به فرد آگوتا کریستوف است. او با به کارگیری جملات کوتاه، بی‌تزئین و در عین حال بسیار دقیق، داستانی را می‌نگارد که در آن هر کلمه حامل بار معنایی عمیقی است. این سبک سرد و مینیمالیستی، که در نگاه اول ممکن است به سادگی و بی‌احساسی تعبیر شود، در واقع دعوت به تأمل و تفکر است. خواننده بدون آنکه احساسات به طور مستقیم برایش شرح داده شود، باید خودش معنا و مفاهیم نهفته در هر جمله را کشف کند.
این نوع نگارش باعث می‌شود که «مدرک» از نظر ادبی جلوه‌ای مدرن و پیشگامانه داشته باشد؛ اثری که مرزهای داستان‌گویی سنتی را می‌شکند و خواننده را به چالش می‌کشد تا از طریق تحلیل و تفسیر شخصی، به درک عمیق‌تری از متن دست یابد. همانگونه که حس سرد و دقیق نویسنده، نشان‌دهنده‌ی دیدگاهی متفاوت نسبت به زمان و مکان است، این اثر نیز به نوعی تصویری از جهانی متفاوت و پیچیده را به نمایش می‌گذارد.
۲. شخصیت‌پردازی چندبعدی و تأثیرگذار
در «مدرک» شخصیت‌ها همچون قطعات یک پازل پیچیده طراحی شده‌اند؛ هر کدام دارای ابعاد و لایه‌های متعددی هستند که در طول روایت به تدریج آشکار می‌شوند. شخصیت اصلی، با تمام تناقضات و چالش‌های درونی، نمونه‌ای از انسانی است که در جستجوی هویت واقعی خود به تردید و بحران فرو می‌رود. این بحران‌ها، نه تنها بازتاب‌دهنده تغییرات فردی بلکه بازتابی از تغییرات اجتماعی و تاریخی نیز به شمار می‌آیند.
آگوتا کریستوف با خلق شخصیت‌هایی که نه تنها از نظر رفتاری بلکه از نظر روانی و احساسی بسیار دقیق و زنده به تصویر کشیده شده‌اند، خواننده را وادار می‌کند تا با هر کدام از آن‌ها همذات‌پنداری کند و در دل تجربه‌های آن‌ها شریک شود. این نوع شخصیت‌پردازی، به خواننده اجازه می‌دهد تا به عمق معانی انسانی نفوذ کرده و خود را در میان پیچیدگی‌های زندگی ببینند.
۳. پرداخت به موضوعات فلسفی و روان‌شناختی عمیق
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های «مدرک»، پرداختن به مسائلی است که از دیرباز دغدغه‌ی بشر بوده‌اند؛ مسائلی همچون هویت، تبعید، تنهایی، و جستجوی حقیقت. در این کتاب، پرسش‌های بنیادینی مانند «چه کسی هستیم؟» و «آیا گذشته‌ی ما تعیین‌کننده‌ی هویت ماست؟» به گونه‌ای مطرح می‌شوند که خواننده را وادار می‌کند تا به تفکر و تعمق بپردازد.
موضوع تبعید، که نه تنها از منظر جغرافیایی بلکه از منظر روانی نیز بررسی می‌شود، به عنوان یکی از محورهای اصلی داستان، بازتاب‌دهنده‌ی بحران‌های هویتی است که بسیاری از افراد در دنیای مدرن با آن مواجه هستند. همین موضوع باعث می‌شود که «مدرک» به عنوان اثری بی‌زمان، همواره در هر دورانی بتواند خوانندگان را به تامل در مفاهیم عمیق انسانی دعوت کند.
۴. نوآوری‌های هنری در ساختار داستان
آگوتا کریستوف در «مدرک» از نوآوری‌های فراوانی در ساختار و روایت داستان بهره برده است. ترکیب واقعیت با عناصر خیال، به کارگیری نمادها و اشاراتی که در طول داستان تکرار می‌شوند، به خلق یک فضای چندبعدی کمک می‌کند. این نوآوری‌ها، نه تنها باعث می‌شود که داستان هر بار خواندن، از نو برای خواننده کشف شود، بلکه به آن عمق و پیچیدگی بیشتری می‌بخشد.
هر جزء از داستان، از ترتیب حوادث گرفته تا انتخاب دقیق کلمات، دارای یک دقت هنری است که نشان از دیدگاه متفاوت نویسنده نسبت به زمان، مکان و حتی مفهوم داستان دارد. این نوع نوآوری، کتاب «مدرک» را از آثار معمولی متمایز کرده و به آن جایگاهی فراتر از یک روایت ساده می‌بخشد؛ جایی که داستان نه تنها به صورت خطی پیش می‌رود بلکه به شکلی پویا و باز، ذهن و روح خواننده را به چالش می‌کشد.
۵. زبان و سبک نوشتاری تأثیرگذار
زبان ساده، روان و در عین حال بسیار تأثیرگذار آگوتا کریستوف، از دیگر نقاط قوت «مدرک» است. او با به کارگیری کلمات و جملات کوتاه و بدون پیچیدگی‌های زبانی اضافی، داستانی را ارائه می‌دهد که از نظر احساسی به خواننده اجازه می‌دهد تا خود به دنبال معنا برود. این سبک نوشتاری باعث می‌شود که هر جمله از کتاب به منزله‌ی یک قطعه هنری به حساب آید؛ قطعه‌ای که با دقت و ظرافت ساخته شده و خواننده را به درون دنیایی از معنا و احساس می‌برد.
این زبان تأثیرگذار، خواننده را وادار می‌کند تا بدون نیاز به توضیحات اضافی، خود به کشف رمز و رازهای نهفته در متن بپردازد. هر کلمه و هر جمله حامل پیام‌هایی عمیق است که، در طول زمان، به مرور در ذهن و روح مخاطب جایگاه ویژه‌ای پیدا می‌کند.
۶. تأثیر عمیق بر ذهن و روح خواننده
یکی از جنبه‌هایی که همواره در گفتگوهای ادبی درباره «مدرک» مطرح شده، تأثیر عمیق آن بر ذهن و روح خواننده است. این کتاب با پرداختن به مسائلی مانند بحران هویت، تبعید درونی و جستجوی حقیقت، مخاطب را به یک سفر درونی دعوت می‌کند. هر بار که به صفحات آن نگاه می‌کنید، احساسی از سکون و در عین حال هیجان در شما ایجاد می‌شود؛ همان احساسی که به شما اجازه می‌دهد تا با تمام تناقضات زندگی روبه‌رو شوید و در عمق وجود خود به دنبال معنا بگردید.
این تأثیر عمیق، تنها به دلیل موضوعات مطرح شده نیست، بلکه ناشی از شیوه‌ی منحصر به فرد روایت است؛ شیوه‌ای که خواننده را وادار می‌کند تا بدون دخالت تفسیرهای زاید، خود به عمق مفاهیم فرو رود. به عبارت دیگر، «مدرک» اثری است که حتی پس از اتمام مطالعه، همچنان ذهن و روح شما را مشغول کرده و تاثیرات آن در طول زمان باقی می‌ماند.
      

        کتاب **دفتر بزرگ** از همان ابتدای داستان خواننده را با زبانی فاخر و روان به دنیایی پر از راز و معما دعوت می‌کند. نویسنده با استفاده از سبک روایتی چندلایه – که در آن قطعات کوچک مانند نامه‌ها، یادداشت‌های شخصی و خاطرات پراکنده به هم گره خورده و تصویری جامع از زندگی را می‌سازد – حس کنجکاوی و تأمل عمیقی را در ذهن خواننده برمی‌انگیزد.

یکی از ویژگی‌های برجسته این اثر، استفاده از پیچش‌های غیرمنتظره است که هرگاه فکر می‌کنید نتیجه‌ای مشخص دارید، با تغییر ناگهانی در مسیر داستان، حس هیجان و اضطراب را دوباره زنده می‌کند. این پیچش‌ها باعث می‌شوند خواننده همزمان درگیر ماجرای داستان و در عمق شخصیت‌های پیچیده و چندبعدی آن شود؛ شخصیت‌هایی که با تناقض‌ها و تحولات عاطفی، تصویری زنده از پیچیدگی‌های انسانی را به نمایش می‌گذارند.

همچنین، **دفتر بزرگ** تنها یک داستان سرگرم‌کننده نیست؛ بلکه سرشار از پیام‌های عمیق فلسفی درباره ارزش زمان، فناپذیری لحظه‌ها و اهمیت ثبت خاطرات است. هر صفحه این کتاب، بازتاب‌دهنده تجربه‌های انسانی، عشق، درد، امید و ناامیدی است و خواننده را به تفکر درباره معنای واقعی زندگی وا می‌دارد.

در مجموع، این اثر با روایت جذاب خود خواننده را به سفری درون دنیای شخصی و عاطفی هر فرد می‌برد؛ سفری که فراتر از داستان ساده، دعوت به بازنگری در زندگی و کشف زیبایی‌های نهفته در هر لحظه است. اگر به دنبال کتابی هستید که هم به ذهنتان چالش بگذارد و هم روح و احساساتتان را نوازش کند، **دفتر بزرگ** انتخابی بی‌نظیر به شمار می‌رود.
      

        در واقع میشه گفت این داستان از جان فانته اگر نبود خیلی قشنگ تر می بود فانته با مجموعه باندینی مخاطبان خودش رو خیلی سخت پسند نموده و هر اثری را نمیتوان به اسم اون خواند از طرفی دیگر در رگ و ریشه به سادگی روایت آرتورو باندینی نیست و همین مفهوم کل داستان رو نقض می‌کنه اما نکته ای که مهمه این است که ادبیاتی که فانته بکار می برد همیشه در عین حال که در زمانهای خیلی دوری جای داشته است اما هنوز هم رنگ و بوی تازگی خودشون رو حفظ کردند ادبیاتی درام در جلوه ی کاغذ های کم حجم و کتابی با جلد عجیب مفهومی تر از اسم اصلی آن 
the brotherhood of the grape
      

        "Epitaph for a Spy" از آن دست کتاب‌هایی است که خواننده را از همان ابتدا تا انتها مجذوب خود می‌کند. داستان درباره یوزف وادرینگ، معلم زبان ساده‌ای است که ناخواسته وارد دنیای پیچیده و پرخطر جاسوسی می‌شود. امبلر در این کتاب با دقت و هوشمندی خاصی توانسته شخصیت‌هایی واقعی و ملموس بسازد که هر کدام نقش مهمی در پیشبرد داستان دارند.

یوزف که به اشتباه به جاسوسی متهم شده، مجبور می‌شود با پلیس همکاری کند تا جاسوس واقعی را پیدا کند و خود را از اتهام تبرئه کند. همین امر او را به مسیری پر از تعلیق و خطر می‌کشاند که در آن هر کسی می‌تواند دشمن باشد و هر حرکت اشتباهی پیامدهای جدی به همراه داشته باشد.

یکی از نکات قوت این کتاب، توانایی امبلر در ایجاد فضایی است که خواننده را به شدت درگیر می‌کند. توصیفات دقیق و جزئیات واقع‌گرایانه او باعث می‌شود خواننده احساس کند در کنار یوزف در همان هتل فرانسوی حضور دارد. این توانایی امبلر در ایجاد فضایی ملموس و پرتنش، داستان را بسیار واقعی و نزدیک به تجربه خواننده می‌کند.

شخصیت‌پردازی قوی نیز از دیگر مزایای این کتاب است. یوزف وادرینگ با ترس‌ها و تردیدها و تصمیمات دشواری که می‌گیرد، به شخصیت قابل درکی تبدیل می‌شود. دیگر شخصیت‌ها نیز، از جمله میهمانان و کارکنان هتل، با دقت و جزئیات پرداخته شده‌اند و هر کدام نقش مهمی در توسعه داستان دارند.

پیچش‌های غیرمنتظره و کشف‌های مداوم نیز از عوامل دیگری هستند که باعث می‌شوند این کتاب به یک تجربه بی‌نظیر برای خواننده تبدیل شود. امبلر با مهارت خاصی تا پایان داستان، خواننده را در تعلیق نگه می‌دارد و هر لحظه را پر از هیجان و انتظار می‌کند.

به طور کلی، "Epitaph for a Spy" یک شاهکار ادبی است که هر علاقه‌مند به داستان‌های جاسوسی باید بخواند. این کتاب با شخصیت‌پردازی قوی، جزئیات دقیق و واقع‌گرایانه، و پیچش‌های داستانی ناگهانی، یکی از بهترین آثار اریک امبلر محسوب می‌شود و تجربه‌ای بی‌نظیر را برای خواننده به ارمغان می‌آورد.
      

        اصولاً در رابطه با این کتاب افراد دو دسته تقسیم می شوند : عده ای کتاب را می خوانند و می گویند چی بود ؟ خوشمان نیومد و بدردشون نمی‌خورد ، عده ای دیگری می گویند  wow چه اثر زیبا و متاثر کننده و پولادین طوفانی بود .
خب استثنا من هم در دسته ی دوم قرار گرفته ام این بارو واقعا لذت بردم یک : نویسنده ی  ایرانی و کتابی که به نگارش در آورده گواهی دهنده ادبیات قوی کشور خودمان را میده 
دو : نثر داستان و پوشش دهی روایت به گونه ای هست که ذهن شما احساس خستگی نکند و به راحتی ادامه دهید 
در پایان داستان هم باید بگم انتظار پایان خوش نداشتم و همان ابتدا پایان اش را تا حدودی پیش بینی کردم اما باز هم متفاوت بود :(
کلا ادبیات مهاجرت ادبیات بسی گمنام و غریب میشه گفت هست که در دل مواج  یک اقیانوسی بی انتها شنا می کند 
      

        خیلی کوتاه و مختصر و مفید و جامع و کامل بخوام بگم 
هر چه قدر شاید به ظاهر جلد اول شش کلاغ برای کسایی که گریشا و مشتقاتش رو نخواندند از جمله خودم گنگ و کند و دیر می رفت جلو 
جلد دوم اون قلمرو ده برابر بد تر شد که :/
ولی وقتی میخوای کتاب رو ببندی کز (یک شخصیته) نمی‌ذاره 
تا آخرش با قاقالی لی گولت میزنه بعد پایان بندی بهت نشون میده که تا آخر هر موقع اسم شش کلاغ اومد گریه کنی ضجه بزنی اره این لی باردوگو ولکن قضیه نبود 
      

        این کتاب یعنی زندگی جعلی من رو از کتابخانه ی محل گرفتم و به نظرم خیلی قوی نسبت به رمان های مشابه خودش خیلی خیلی معمولی بود نوآوری خاصی یا نبوغی که نویسنده بخواد نشون بده رو نداشت 
تجربه ی بدی نبود بلکه فهمیدم دفعه ی دیگر با دیدن نام پیتر کری با فکر و تفکر بیشتری سراغش برم و بررسی اش کنم 
ارزش ندارد خوانده بشه اگر به دنبال موارد تازه ای در کتاب ها می‌گردید به صورت کاملا جعلی نوشته شده و چاپ شده فروش رفته :/
      

        داستان های کوتاه علمی تخیلی گاهی حتی فانتزی 
به نظرم بهترین میون همه ی اونها نیز همین عنوان کتاب  مردی بر مه پل زد بود انسجام بیشتر و بهتری داشت 
این اقدام پریان خیلی پسندیده است جمع و آوری و ترجمه این داستانها سهم و اقدام بزرگی در عرصه ژانر می کند.