شبکه اجتماعی کتاب‌دوستان

        کتاب موش ها و آدم ها قبل از این خواندم واقعاً برام جذاب و روان بود و من خیلی لذت بردم برای همین انتخاب بعدی هم از این نویسنده بود. نظرات دیگران را که خواندم همه گفتند داستان ساده و روان و از توصیفات لذت بردند اما من  از توصیفات  لذت نبردم به نظرم خیلی زیاد و خسته کننده بود البته برای من.
اصل ماجرا را دوست داشتم ولی برایم خسته کننده هم بود نسبت به کتاب موش ها و آدم ها.
      

        این کتاب را فقط  چنین می‌توانم معرفی کنم:
تمام زندگی اش به دنبال چیزی جز نفی بود، چرا در هیچی معنایی وجود نداشت؟ کمترین توانایی این حیوانات ناطق مگر چیزی جز دوست داشتن بود، پس چرا، به خاطر رضای خدا چرا اون حتی نمی‌توانست دوست داشته باشد حتی اگر شده مرگ را؟
کل زندگی اش قدم زدن در جاده ی نهیلیست بود به امید اینکه در ته جاده شاید خدا را ملاقات کند تا به او بگوید اشتباه می‌کرده است یا شاید حتی به آبزورد برسد، به اینکه زندگی بی‌معناست و انسان زیادی آزاد است، اینکه انسان آزادی وحشتناکی را در دستان خود دارد، آزادی که در کمالش به این سوال ختم می‌شود: آیا خودم را بکشم یا بهتر است یک لیوان قهوه بنوشم.
      

        من این کتاب رو از کتابخونه گرفتم خیلی سبکش رو دوست داشتم اما زندگی دختره با اومدن اون پسر رده ۷ تقریبا خراب شد و اینکه قیمت مجموعه این کتاب خیلی بالاستتتتت!!!!!! چون من دوست داشتم ادامه داستان رو بدونم سرچ کردم ببینم چند کل مجموعه باهم ۲.۵۰۰.۰۰۰بود که برای ۸ تا کتاب یه کم زیاده و خرید تکی کتاب ها بیشترشم میکنه و دست دومشم تو بازار وجود نداره اگرم داره با قیمتای نجومی  اما خب راجب داستان 
دیگه حس میکنم این سبک ها برام قدیمی شدن  اون زمان که خوندمش عاشقش شدم اما الان از بس عاشقانه خوندم دیگه کلا دارم از عاشقانه دست میکشم  اگه کسی دوست داره این سبک رو و قیمت خوبشم پیدا کنه اول این مجموعه رو بهش پیشنهاد میدم بعد تا تلاقی خطوط موازی  میگم بخونه که رمان ایرانیه و برای سبک عاشقانه شروع جالبی نیست و خواننده کسل میشه  این کتاب  رو خیلی وقته دنبالش میگردم که با قیمتی معقول بخرم اما پیدا نمیشه و احتمالا ارزو به دل و عقده ایی بمیرم با اینکه این سبک قدبمی شد اما من عقده خوندن بقیش برام میمونه 
اگه توی کتابخونه جلد بعدی یعنی برگزیده رو پیدا کنم از دستش نمیدم
      

        رمان آدم‌خواران (Les Orpailleurs) نوشته‌ی ژان تولی (Jean Teulé)، داستانی است تاریک، پر از طنز سیاه و سرشار از تضادهایی که قلب خواننده را هم‌زمان به لرزه و لبخند وا‌می‌دارد. این کتاب، که بر پایه‌ی یک واقعه‌ی واقعی در فرانسه‌ی قرن نوزدهم بنا شده، روایت سقوط تدریجی انسان‌ها در دل فقر، انزوا و جنون است. آدم‌هایی که از سر استیصال، مرزهای اخلاقی را یکی‌یکی پشت سر می‌گذارند و به جایی می‌رسند که تنها راه زنده‌ماندن را در خوردن هم‌نوعانشان می‌بینند.

تولی با مهارتی بی‌نظیر، نه صرفاً قصه‌ی وحشت و گرسنگی را تعریف می‌کند، بلکه عمق فاجعه‌ی انسانی را می‌کاود. در دل سرما، برف، گرسنگی و فراموش‌شدگی، شخصیت‌های داستان، کم‌کم از چهره‌ی انسانی خود تهی می‌شوند. اما تراژدی واقعی آنجاست که خواننده، با همه‌ی انزجار و وحشتی که از اعمال آن‌ها دارد، نمی‌تواند از حس دلسوزی و هم‌دلی با قربانیان ماجرا رهایی یابد.

در این روایت، آدم‌خواری فقط خوردن گوشت انسان نیست؛ بلکه استعاره‌ای است از دنیایی که در آن انسان‌ها، به‌دست جامعه، حکومت و تاریخ، تکه‌تکه می‌شوند. جامعه‌ای که اگر در آن زاده شوی، شاید روزی مجبور شوی برای زنده‌ماندن، چیزی از انسانیتت را بخوری.

خواندن آدم‌خواران تجربه‌ای است دردناک اما بی‌نهایت تأثیرگذار؛ تلنگری به ما که فراموش نکنیم، انسان‌بودن، نعمتی است که به سادگی از دست می‌رود، اگر که عشق، همدلی و عدالت در آن نباشد.
      

        جزو اولین کتاب‌هایی بود که چند سال پیش توی نقد سینما، نظریه فیلم و این‌جور صوبتا خوندم و چیز کامل و خوبی بود برای بحث‌های مقدماتی.

از نکات مثبت و خوب کتاب اینه که روی "نوشتن در مورد فیلم‌ها" خیلی تاکید داره. یعنی وقتی میاد در سه فصل و در سه وجه به میزان‌سن می‌پردازه، آخر هر فصل میاد و یه راهنما می‌ذاره که با این چیزهایی که از کتاب یادگرفتن چجوری می‌تونه در مورد یا فیلم حرف بزنی.


مفاد کتاب هم تقریبا کامله دیگه،
توی سه فصل اول به میزان سن، قاب‌بندی و حرکت دوربین می‌پردازه.
فصل چهارم: تدوین
فصل پنجم: صدا
فصل ششم: روایت
فصل هفتم: از فیلم‌نامه تا فیلم (مثلا همینکه این فصل توی کتاب هست خیلی ارزشمنده. واقعا فکر کردن به روندی که توی فیلم از یک فیلم‌نامهٔ بالقوه تبدیل به یک فیلم بالفعل می‌شه خیلی به فهم درست‌تر فیلم‌ها کمک می‌کنه.)
فصل هشتم: فیلم‌سازان
فصل نهم: نقش‌آفرینی
فصل دهم: ژانر
فصل یازدهم: جلوه‌های ویژه
فصل دوازدهم: کنار هم چیدن، چگونگی نوشتن مقاله‌ی 8الی10 صفحه‌ای در مورد فیلم‌ها


از نکات مثبت کتاب همینه که در عین نه‌چندان طولانی بودن، به صورت فراگیری به عناصر اصلی‌ای که در تحلیل یک فیلم باید مورد توجه آدم باشه می‌پرداخت و اون جمع‌بندی آخری که داشت در مورد مقاله نوشتن در باب فیلم‌ها کاری می‌کرد بتونی دوباره فیلمی رو که تکه تکه کردی به اجزا مختلف، دوباره به هم وصل کنی و تبدیل بشه به یک کل منسجم، مثل وقتی که بدون نظریه و شبیه آدم داشتی فیلم‌ات رو می‌دیدی.


اگه می‌خواید یه ذره جدی‌تر با جهان فیلم‌ها مواجه بشید حتما کتاب خوبی برای شروع کار خواهد بود. من همیشه به خاطر اینکه داداشی دارم که مفصل سینمایی هستش و کالکشن کاملی از مثلا مجله فیلم (قبل از اون کودتای کذا!) داره و همیشه برنامه هفت (زمانی که دیدن داشت) رو می‌دید به نوعی همه این چیزهایی که تو این کتاب هست رو می‌دونستم، ولی هیچ وقت تا چند سال پیش که این کتاب رو خوندم به صورت مدون و منطقی باهاشون مواجه نشده بودم.


قطع به یقین، بدون دونستن این موارد فرمی/تکنیکی باز از فیلم‌ها لذت خواهید برد، ولی اگر بتونید با این موضوعات اندکی روی فیلم‌هایی که می‌بینید دقیق‌تر بشید می‌بینید که کلی حرف‌ برای زدن دارید و آدم‌ها در اغلب مواقع وقتی حرفی برای گفتن داشته باشن، موجودی شادتر هستند  :) 
      

        کتاب قشنگی بود.
نسخه صوتی کتاب را گوش دادم. 
اولش یکم گیج بودم ببینم چه خبره.
اما از وقتی رسیدن به مزرعه هم ماجراها جالب شد، هم کتاب برایم جذاب،
اینکه هعی دلت می‌خواست ببینه چی میشه بالاخره، و اینکه باید با دقت گوش بدید تا کلیدواژه هایی که بهت میده و ماجرا را بر اساس اونا پیش می‌بره را متوجه بشی، 
گره ایجاد کردن ها و باز کردن گره ها واقعا زیبا بود. 
پیشنهاد می‌شود. 
      

        این عکس واقعیه موریه 🥲
از چیزی که فکر میکردم دوست داشتنی تره.
فکر میکنم فیلم a monster calls   2016,  رو دیده باشید چندین بار صدا و سیما پخش کرده. داستان درمورد پسر نوجوانیه که نمیتونه با مرگ مادرش که از سرطان مرده کنار بیاد. 
اما تو این مسیر با موجودی آشنا میشه که براش داستان کیمیاگری رو تعریف میکنه و در نهایت اون رو به پذیرش مرگ میرسونه.
فیلم بر اساس کتابی به همین نام نوشتهٔ پاتریک نس (Patrick Ness) ساخته شده. اما ایدهٔ اصلی داستان از Siobhan Dowd بوده؛ یک نویسندهٔ کودک و نوجوان که خودش به سرطان مبتلا بود و  قبل از اینکه بتونه داستان رو کامل کنه، از دنیا رفت.
پاتریک نس، به احترام اون و ایده‌اش، داستان را کامل کرد.


بعد از اون فیلم ، این کتاب هم  تنها داستانی  بود که اینقدر مرگ رو زیبا و قابل پذیرش توصیف کردند.
      

        داستانی پرفروش با موضوعی مرتبط با معنویت که می‌توان جزء ادبیات تعلیمی مدرن حسابش کرد. مسأله معنویت در این داستان، موضوع عقل عملی و در پیوند با فضیلت‌های انسانی‌ست. پیغام داستان که دیکنز سعی می‌کند بیانش بکند، بسیار واضح است. رذایل اخلاقی زندگی را زهر مار می‌کند و فضائل اخلاقی، به زندگی نشاط و معنویت می‌بخشد. احتمالاً مهم‌ترین عامل فروش بالای این رمان نیز همین است که چنین پیامی خیلی واضح در حوادثی ساده، پیش روی مخاطب قرار داده شده است. نگاهی به خلاصه داستان، همه‌چیز را آشکارا نشان می‌دهد.

ممکن است به نگاه مخاطب، این پیام خیلی پیش پا افتاده به نظر برسد، اما همین نکته ساده، معمولاً مغفول بسیاری از متفکرین قرار می‌گیرد؛ فضائل انسانی زندگی را معنوی‌تر می‌کنند و خو کردن به رذائل، زندگی را جهنم می‌سازد. یعنی فارغ از بنیادهای روایی عالم دیکنز در داستان‌ها، این مقدار بدیهی‌ست که داستان دعوت مشخصی دارد به معنویت از طریق انجام اعمال نیکِ به‌ظاهر پیش‌پاافتاده. همین نکته می‌تواند رنگ زندگی انسان‌ها را در همین دنیا تغییر بدهد و رایحه‌ای از بهشت، بر جهنم دنیای ماده‌گرایانه بوزاند.
      

        "فراتر از زندگی روزمرە رفتن" برای من موضوع اصلی بود. فکر کردن دربارەی موضوعاتی مهم‌تر و به عمل درآوردن‌شان. موضوعاتی که انجام آنها به نوعی نجات‌بخش است و جاودانە. نجات یک زندگی‌.

از متن کتاب :
"آیا زندە بودن، بدون آنکه آدم‌ها به همدیگر کمک کنند ارزشی دارد؟ آیا ممکن است که آدم سال‌ها و دهه‌ها و تمام عمر به زندگی ادامە بدهد، بدون آنکە حتی یک بار برای مقابلە با آنچە زندگی رویارویش قرار می‌دهد شهامت کافی داشتە باشد؟"