محمد مهدی شاطری

محمد مهدی شاطری

پدیدآور کتابدار بلاگر
@shateri
عضویت

آبان 1403

54 دنبال شده

206 دنبال کننده

                دانشجوی کارشناسی کم سواد رشته علوم تربیتی!
دوست دارم محمد مهدی یا شاطری کوچک صدایم کنند:)

نکته : کتاب‌هایی که خوندم رو لزوما پیشنهاد نمی‌دم. مسئولیت انتخاب کتاب‌ از قفسه‌هایم بر عهده خودتان هست. 
              

کتاب‌های نویسنده

یادداشت‌ها

نمایش همه
        کتاب را یکی از دوستانم معرفی کرد که خود در مدرسه به تدریس آن همت داشت. اما بعد از خواندن کتاب فهمیدم که باید بهش بگویم که حلقه کتاب‌خوانی از تدریس در این مورد خیلی بهتر است. چون کتاب متن روانی دارد و اصلا ساختارش خودخوان است. از اصول خوبی هم برای یادآوری مطالب و پرداختن به آن استفاده کرده و به نظرم می‌تواند نمونه خوبی برای کتاب‌های آموزشی باشد. 

نکات خیلی عجیب و غریب و پیچیده‌ای ندارد. شاید خیلی از آن‌ها را قبلا شنیده باشیم ولی خواندن آن در این قالب و به صورت منسجم به شدت به فرایند یادگیری‌مان کمک می‌کند.  من خودم یک دفتر کنارم گذاشتم و نکات مهم را نوشتم و تصمیم دارم هرچند وقت یک‌بار کتاب را مرور کنم.

اما یک مشکل خیلی بزرگ با این کتاب و کتاب‌هایی از این دست دارم. معمولا نویسندگان با ادعای علمی بودن کتاب این تصور را ایجاد می‌کنند که یک منبع منسجم علمی و بدون اختلاف وجود دارد که در آن نظر دیگری و متضادی راه ندارد. برای مثال کتاب در بخشی می‌گوید که موقع یادگیری «از بخشی شروع کنید که دوستش ندارید» و به قولی غورباقه خود را قورت دهید.  این کار می‌تواند مفید باشد به نظر من اما نه برای همه. چون مثلا اگر بجای آن با بخشی که دوست داریم شروع کنیم و در پایان با بخشی که دوست داریم تمام، رغبت‌مان برای استمرار و ادامه دادن بیشتر می‌شود و در نتیجه راحت‌تر سراغ یادگیری در شروع می‌رویم. 

این کتاب را با حفظ دید نقادانه به معلمان، دانش‌آموزان و اصولا هرکه دوست دارد یادگیرنده بهتری باشد پیشنهاد می‌کنم. در کنار آن صوت‌های چگونگی یادگیری محمد رضا شعبانعلی در سایت متمم نیز می‌تواند کمک‌ کننده باشد. 
      

11

        با نگاه بسیار منفی‌ای کتاب را شروع کردم. چرا که قبل از آن «دارویی برای پدر» را خوانده بودم. اما داستان کتاب و چینش محتوایی نویسنده با وجود ضعف‌های بسیار برایم جالب توجه بود. 

خرگوش نامه‌ای دریافت می‌کند که شخصی نوشته؛ فردا به خانه‌اش برای میهمانی می‌آید. ابتدا خرگوش به خاطر آموزه‌های خانوادگی‌اش از آمدن میهمان خوشحال می‌شود اما رفته رفته ابهاماتی برایش پیش‌ می‌آید که؛
این میهمان کیست؟
برای من خطری دارد؟
با چه خوراکی‌ای از او باید پذیرایی کنم؟
و...
و بعد به دنبال جواب سوال هایش می‌رود. 

این نگاه و چینش خیلی برای کودک می‌تواند مفید باشد. هرچند تصویرگری‌های کتاب خیلی جذاب نیست و نویسنده در بیان داستان خلاقیتی به کار نمی‌گیرد. ابهام نیز در اثر به شکل پررنگی وجود دارد که اصلی ترین سوال این است که: «خرس چرا خودش را معرفی نکرد». و البته سوالات دیگری نیز وجود دارد. 

از طرفی من هیچ توجیهی بر وجود این همه سوال در اثر نمی‌بینم. به نظرم کتاب فضایی را برای تأمل ایجاد می‌کند و نیاز به آموزشی و حوصله‌سربر کردن آن با آوردن این سوالات نیست.

با تمام این‌ها محتوای اثر به قدری قوام دارد که آن را بتوان با خیال آسوده و محکم معرفی نمود. به نظرم به مسئله «میهمان» از دریچه جدیدی نویسنده نگاه کرده است. 
      

2

باشگاه‌ها

این کاربر هنوز عضو باشگاهی نیست.

چالش‌ها

لیست‌ها

فعالیت‌ها

فعالیتی یافت نشد.