تیغ و عسل روایتی شیرین و حماسی از یاران پیامبر و حضرت علی (ع) هست. واقعا نمی‌دانم چگونه از کتاب بگویم که حق مطلب ادا شود. قلم شیوا و البته قدرتمند، شخصیت‌پردازی‌ها به اندازه و مناسب، نوع نگاه نویسنده نو و جذاب...

کتاب یک جان به جان‌هایم افزود و در طول خواندنش مدام گریه‌ام می‌گرفت. مفهوم ولایت و ایستادگی برای آرمان بسیار در کتاب پررنگ بود و حقیقتا به جان می‌نشست. تنها ایراد جدی آن تصویرگری‌های ضعیف‌اش بود که واقعا اذیتم می‌کرد اما باز هم این اثر را از جمله آثاری کرد که اگر نویسنده‌اش را ببینم دوست دارم روی ماهش را ببوسم و بگویم:
انصافا دلم را با این کتاب خوبتان جلا دادید!