مردم ایران شاعر ترین مردم دنیا هستند.

سن و سال ممکن است کمی احساساتمان را تغییر بدهد ،اما هیچ وقت آن را از بین نمی برد.

آره، همه زمین می خوان، همه! نه خیلی، به یه وجب زمین راضی ان‌.یه وجبی که مال خودشون باشه، روش زندگی کنن و کسی نتونه از اون بندازتشون بیرون!من که هیچ وقت این یه وجب زمینو نداشتم.

باید آن قسمت از وجودمان را که وحشی نیست پرورش دهیم. باید به فرشته درون مان کمک کنیم که بر دیومان غلبه کند.

اما دوست داشتن کسی یعنی دوست داشتن ضعف های او.