به معنی واقعی کلمه، عالی! 
یادمه سال ۸۳، از خوندنش لذت چندانی نبردم. هفده سال پیش، به نظرم زیادی طولانی بود، ترجمه سنگین بود و از همه بدتر نقش لگولاس به شدت کمرنگ بود! 
اما ارباب حلقه‌ها -مثل سیرترشی و گویا شراب- با گذر زمان دلنشین‌تر میشه. الان عاشقش هستم. داستان به شدت قویه، شخصیت‌پردازی فوق‌العاده‌ای داره، روایت طنازانه‌یِ شیرینِ تالکین بی‌نظیره و خب، با گذر از سال‌های نوجوانی، کمرنگ بودن نقش لگولاس چندان آزاردهنده نیست. به علاوه ترجمه از چیزی که به یاد داشتم، خیلی بهتر و تقریبا بی نقص بود.
        

          ینی واقعن چی میشه گفت راجع به ارباب حلقه ها؟ 😁
داستان ب کنار ... ترجمه کتاب، ترجمه خوبو روونیه .. 
دوسش دارم خیلی خیلی زیاد😍
        

          شروع کرده‌ام به دوباره خواندن ارباب حلقه ها. برای بار پنجم ششم است که می‌خوانم و هنوز هم لحن ترجمه را دوست ندارم و هنوز هم از سرحوصله و بادقت روایت کردن آقای تالکین چیز یاد می‌گیرم و هنوز هم خواندنش، وقتم را خوش می‌کند. به نظرم این سه‌گانه خیلی به درد این روزها (و آبیته روزهای دیگر) می‌خورد. حرفهای زیادی در پشت خطوط این کتاب هست. حرفهایی دربارۀ سیاهی، دربارۀ تباهی، دربارۀ ترس، ... و البته دربارۀ امید.
        

          شاید من از خواندن ادبیات « ژانری » ( در تضاد با ادبیات جریان اصلی ) به وجد نیایم، اما خواندن ارباب حلقه ها بر هر کتابخوان حرفه ای « واجب » است!
شخصیت پردازی درونی کاراکتر ها به مراتب بهتر از شخصیت پردازی بیرونی بود. در عین حال که شخصیت پردازی ها در کل قوی و خیره کننده بود. 
توصیف ها « اعتراف میکنم » بعضی اوقات خسته کننده میشد. از توصیف فراری نیستم. بلوار نیفسکی گوگول را خوانده ام و با توصیف هایش قلبم نورباران شده است! توصیفات بینوایان را خوانده ام و حس قدم زدن در تاریخ به من دست داده است... با توصیف مشکلی ندارم، اما وقتی توصیف بیش از اندازه باشد برای مخاطب اندکی آزاردهنده است. 
پیرنگ داستان خیلی عالی ست ( مهر تایید بر این سخنم تاریخی ست که برای سرزمین میانه نگاشته است این نویسنده چیره دست ) 
درونمایه داستان همانطور که از ادبیات ژانری انتظار می‌رود کاملا تک بعدی ست و به قول یکی از دوستان اندیشمندم: این نوع ادبیات صرفا سرگرمی ست!
        

          البته که من این کتاب را با صدای آرمان سلطان‌زاده گوش کردم و خود نخواندم.
و توصیه میکنم هم قبل از تماشای فیلم، کتاب خوانده و ترجیحا گوش داده شود.
هابیت برای از بین بردن حلقه سفری را آغاز می کند که هم زیبایی دارد و هم وحشت و هیجان. 
بیش از همه دوست داشتم من هم با او وارد سرزمین اِلف ها شوم و از آن زیبایی مسحور کننده لذت ببرم :)
ولی الباقی سفرش را گمان نکنم 😅

سلطان زاده کتاب را برایتان نمی‌خواند، بلکه ان را جلوی چشمتان نقاشی می‌کند :)
        

          واقعا اونقدر جدی درمورد اسناد و .. صحبت میشه که از خودم خجالت میکشدم موقع خوندن که این رو جزو فانتزی ها میدونستم :)) :-"
وای... الف ها... الف ها... علاقه ی من به این موجودات حقیقتا غیرقابل وصفه!!! و تا مدت زیادی بعد از دیدن فیلم هاش من موهام رو سعی میکردم مثل لگولاس ببندم :">
وای آخه چقدر دوستداشتنی؟ آواز میخونن، چنگ میزنن، قدیمی ن، همراه طبیعتن، زیبان، و ... آه...
پ.ن: همراه با مریم خوندم، و با اینکه اون خائن (!) کلی از من عقب بود، یهو یه روز زود تر تموم کرد :-ال
پ.ن 2: تا 9 روز دیگه که لیلی رو میبینم مجبورم صبر کنم برای خوندن دو :-<
پ.ن 3: واقعا ستاره ای جز پنج به نظرم نمیرسه :د
        

          خب راجب ارباب حلقه‌ها چی باید گفت؟ جز اینکه شاهکار ادبیات فانتزی محسوب میشه و بعد از سال‌ها هنوزم فانتزی جذاب و پر مفهومی داره؟ 

همچنین صحنه‌هایی داره که اصلا در فیلم گنجانده نشده. این یکی از دلایلی هست که خوندن کتاب رو علاوه بر دیدن فیلم پیشنهاد می‌کنم.
دلیل دیگه تفاوت شخصیت پردازی در کتاب و فیلم بود. مثلا شخصیت مری در کتاب خیلی پخته و حساب شده عمل می‌کرد ولی در فیلم خیلی شوت بود. بگذریم که پی‌پین همچنان همون شخصیت رو داشت. اما فرودو هم همون هابیت ترسو فیلم نبود و شجاعت بیشتری به خرج می‌داد. نکته جالب اینکه حدودا ۵۰ تا ۵۵ سال سن داره و  به غیر از این دلیل که ارباب سام محسوب میشه، سام او رو "آقای فرودو " صداش میزنه.

اما یه چیزایی این وسط اذیتم می‌کرد. اونم این بود که همش شرق و غرب می‌کرد و خیلی از این لحاظ‌ها گیج می‌شدم. اما خوبی نقشه‌های اول و آخر کتاب این بود که سریع ورق می‌زدم به اول کتاب، تا از موقعیت سر در بیارم‌. 
دوم ترجمه‌ی اون بود که به نظرم باز جای کار داره واقعا. ترجمه‌ای نبود که ازش خیلی لذت ببرم.
سوم هم دیالوگ‌های طولانی شخصیت‌ها بود که به شخصه خیلی روی این موضوع حساسم و یادم میاد اولای کتاب به خاطر همین نتونستم باهاش ارتباط بگیرم و به کتابخونه برگردوندمش. اما دلم نیومد نخونمش. دوست داشتم دوباره صحنه‌های ناب فانتزی‌ش رو برای خودم مجسم کنم. اما راستش هیجان فیلم رو خیلی بیشتر می‌پسندم. 

همه‌ی این‌ها به کنار، ویژگی داستان کلاسیک همینه.

با این حال فکر می‌کردم از خوندن کتابش بی نیازم و به جلد دوم به بعد نیازی ندارم اما دیدم نه، نمیشه! 
        

          جذابیت و هیجان هری پاتر برای من بیشتر بود.
        

          سلام
خب....
کتاب ارباب حلقه ها هم تمام شد.
بهتره با این جمله شروع کنم:

شاید هرچیزی که در زمان خودش شاهکار بوده است،در زمان دیگر نباشد.

📌داستان:حلقه قدرت دست هابیت هاست و باید به دست انها نابود شود؛قبل از انکه به دست سائورون برسد و نابودی این حلقه تنها در موردور که محل فرمانروایی سائورون است،ممکن هست.

📌جهان سازی:غنیه و واقعا پیچیدست.به تک تک محل ها و حتی تعداد خانه ها و درخت ها و نوع زندگی افراد مشخص شده.

📌شخصیت:برای من شخصیت سام خیلی خوب بود؛حتی بالاتر از فرودو.به طور کلی شخصیت ها تاثیر گذار هست ولی میشد همون طور که روی بیل بو کار کرده بود،روی بقیه هم کار کنه.

📌امتیاز:در اخر با تمام این توصیفات،امتیاز من ۴ از ۵.

💥بخشی از متن کتاب:
گندالف جواب داد:《باید هم این طور باشد.تو شروع کرده بودی به تحلیل رفتن.سرانجام زخم داشت مغلوبت می کرد.اگر چند ساعت دیگر می گذشت،از دست ماهم کمکی بر نمی آمد.اما قدرت پایداری تو خوب است هابیت عزیزم! این موضوع را در گورپشته نشان دادی.اصلا معلوم نبود چه اتفاقی می افتد؛شاید خطرناکترین لحظه همان بوده.ای کاش می توانستی در ودرتاپ هم مقاومت بکنی.》

#ریویو
#ارباب_حلقه‌ها
        

          حلقه عامل پیوند است و دشمن به دنبال گسستن پیوندها. این زیرمتن هاست که اثر تالکین رو جذاب کرده.
        

          متاسفانه از اونجایی که من قبلا تمام فیلم های این مجموعه رو دیده بودم و چون داستان برام معلوم بود نتونستم اونقدر که باید و شاید از خوندن این کتاب ها لذت ببرم. پیشنهادم هم اینه که هر کس میخواد کتاب های تالکین بخونه قبلش ترجیحا سراغ فیلم ها نره. اول کتاب بعد فیلم.
        

          کتاب اول تموم شد؛ با توصیفِ شجاعت و امیدِ رهایی از تاریکی‌ . 
دارم به این فکر می‌کنم که ای کاش به زیبایی و روشناییِ الف‌ها، شجاعت فرودو و وفاداریِ سام بودم.
        

          دو سال پیش، حدود ۲۰۰ صفحه‌ی اول کتاب رو خوندم و چون اولین کتابی بود که از تالکین می‌خوندم هیچ نظری راجع به شخصیت‌ها و موجودات کتاب نداشتم، خیلی گیج کننده بود برام از طرفی توصیف های زیادش در مورد طبیعت و راه و... حوصله‌ام رو سر برد و رهاش کردم.
تا اینکه با خوندن هابیت یه شانس دیگه به تالکین دادم و چه کار خوبی کردم! الان هیجان زده‌ام برای جلدهای بعدی.

پس دوست من اگه داری وارد دنیای تالکین می‌شی اشتباه من رو نکن.
        

          من کتابشو نخوندم ولی چون فیلمشو دیدم قضاوتش میکنم
اونقدری که تعریف میکردن جذاب نبود 
فیلم طولانی بود 
خسته کننده میشد 
ولی در کل فانتزی قوی بود
        

          برای چندمین بار خواندم  و برای چندمین بار، محظوظ شدم‌ آغازی بر سر پر از مخاطره‌ی یاران حلقه‌.
،
        

          یاران حلقه، اتحاد بین موجودات هر گوشه جهان برای نابودی حلقه ای که نابودی جهان را در پی خواهد داشت، شاهکار تاکین که برای همیشه در فکر انسان خواهد ماند. حقا که اینچنین داستانی لیاقت بیشترین اسکار تاریخ را دارد.
        

          - چرا باید کتاب‌های فانتزی بخوانیم؟ [ در جواب کسانی که بیان می‌کنند چه نیازی به فانتزی‌خوانی هست ]
1. گسترش تخیل
کتاب‌های فانتزی به خوانندگان اجازه می‌دهند تا به دنیایی فراتر از واقعیت روزمره سفر کنند. این آثار با ارائه دنیایی پر از جادو، موجودات خیالی و ماجراجویی‌های هیجان‌انگیز، تخیل خواننده را تحریک می‌کنند و به او امکان می‌دهند تا به شیوه‌ای جدید به مسائل نگاه کند.
2. بررسی مسائل انسانی
اگرچه داستان‌های فانتزی در دنیایی خیالی رخ می‌دهند، اما اغلب به بررسی مسائل انسانی و اجتماعی می‌پردازند. "یاران حلقه" نیز با موضوعاتی چون دوستی، فداکاری، قدرت و فساد، به خوانندگان کمک می‌کند تا به درک عمیق‌تری از این مفاهیم برسند.
 3. الهام‌بخشی و انگیزه
داستان‌های فانتزی می‌توانند الهام‌بخش باشند و به خوانندگان انگیزه دهند تا با چالش‌های زندگی واقعی خود روبرو شوند. شخصیت‌های قهرمان در این داستان‌ها اغلب با موانع بزرگی مواجه می‌شوند و با غلبه بر آن‌ها، به خوانندگان نشان می‌دهند که هیچ مشکلی غیرقابل حل نیست.

 تأثیر تالکین بر ادبیات فانتزی
 1. خلق دنیای پیچیده
تالکین با خلق دنیای میانه (Middle-earth) و جزئیات دقیق آن، استاندارد جدیدی برای دنیاسازی در ادبیات فانتزی ایجاد کرد. نقشه‌های دقیق، زبان‌های ابداعی و تاریخچه غنی این دنیا، به خوانندگان حس واقعی بودن می‌دهد و آن‌ها را به عمق داستان می‌کشاند.
 2. شخصیت‌پردازی قوی
شخصیت‌های "یاران حلقه" هر یک دارای ویژگی‌های منحصر به فرد و داستان‌های پس‌زمینه‌ای هستند که به آن‌ها عمق و واقعیت می‌بخشد. از فرودو بگینز، حامل حلقه، تا گندالف، جادوگر خردمند، هر شخصیت نقشی کلیدی در پیشبرد داستان ایفا می‌کند.
3. تأثیر فرهنگی
تالکین با آثار خود تأثیر عمیقی بر فرهنگ عامه گذاشته است. از اقتباس‌های سینمایی گرفته تا بازی‌های ویدئویی و آثار هنری، "ارباب حلقه‌ها" الهام‌بخش نسل‌های متعددی از هنرمندان و نویسندگان بوده است.

تحلیل "یاران حلقه"
 1. موضوعات اصلی
قدرت و فساد: حلقه قدرت نمادی از وسوسه و فساد است. داستان نشان می‌دهد که چگونه قدرت می‌تواند حتی بهترین افراد را نیز به فساد بکشاند.
دوستی و فداکاری: یاران حلقه با همکاری و فداکاری برای هدفی مشترک تلاش می‌کنند. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت دوستی و همکاری در مواجهه با چالش‌هاست.
۲. نمادگرایی
تالکین از نمادگرایی به‌طور گسترده‌ای در داستان خود استفاده کرده است. حلقه به عنوان نمادی از قدرت مطلق و فساد، و شخصیت‌هایی مانند گندالف و سائورون به عنوان نمادهای خیر و شر، به داستان عمق بیشتری می‌بخشند.


        

          برای بار دوم بود که میخوندمش
این بار بیشتر دوسش داشتم حتی 
ولی هنوزم فیلم ها جایگاه دیگه‌ای دارن توی قلبم😍
        

          اقای نویسنده بسیار با حوصله بودند و با جزئیات بسیار زیاد همه اتفاقات را شرح دادند و انقدر اسناد برای ما از وجود دورف ها و الف ها و هابیت ها ذکر کردند که باور نکردن وجودشان سخت است ،
کتاب زیباست ولی انقدر داستان کش دار است که در ۸۰۰ صفحه کتاب اول هنوز یک سوم  سفر یاران حلقه روایت شده وپایان دلخواه من رو نداشت 🤣ینی اصلا پایان نداشت یهو کات شد 

        

          خب من خیلی تعریف هم درباره ی کتاب و هم فیلم ارباب حلقه ها شنیده بودم و علاقه ی زیادی داشتم که بخونمش تا اینکه امسال از کتابخونه قرض گرفتم و خوندم و واقعا خیلی جالب بود .البته یه چیزی هست که قبلش کتاب هابیت رو بخونین بهتر متوجه مسائل کتاب و ... میشین. 
من در ابتدا فکر میکردم ارباب حلقه ها از این داستان های نوجوان پسند مثل پرسی جکسون و هری پاتره و توی یه دنیای مدرن اتفاق میفته و کلا تصورم ازش یه چیز دیگه بود ولی کم کم فهمیدم نه بابا اصلا قضیه یه چیز دیگه ست😂
حالا از اون بگذریم؛برای من خلاقیت تالکین خیلی جالبه که همچین دنیای پیچیده و فانتزی ای خلق کرده .موجوداتی مثل هابیت ها،اورک ها،و ...و اینکه تونسته از یه حلقه ی کوچولو،چنین داستان شاهکاری دربیاره...
کتاب خیلی زیبایی بود .واقعا توصیفات خوبی داشت و ترجمه ش هم خوب بود .و اینکه خیلی نظرات منفی ای تو بعضی سایت ها جلد کتاب هست ؛درسته که اصلا جلد جذابی نداره ولی مهم محتوا و ترجمه ست که واقعا خوبه...
با خوندن این کتاب ،واقعا با یاران حلقه همراه میشی .از سرزمین های خطرناک سفر میکنی .به سرزمین الف ها میری و با بانو گالادریل زیبا ملاقات میکنی .با اورک ها مبارزه میکنی و ...
من خیلی دوستش داشتم .و شخصیت پردازی ها خیلی جالب بود بعضی جاها واقعا خنده م میگرفت از دست سم وایز گمگی(وفادار ترین شخصیت داستان و بانمک ترینشون)!و خب واقعا هر شخصیتی نقش خودش رو ایفا میکرد و شخصیت پردازی خیلی قوی ای داشت .
خلاصه که دیگه اصلا ارباب حلقه ها جای نقد و نظر نداره ...حتما بخونید .چون به معنای واقعی کلمه ارزش خوندن داره :))!