برای خوندن این کتاب قطعا خیلی سوال ذهنتون رو درگیر کرده. من سعی میکنم که خیلی از این سوالات رو براتون جواب بدم ولی خب اصل حرفام رو میذارم برای ویدیوش.

🟢اول: شما هیچ پیش نیازی از دنیا نغمه نیاز ندارید برای خوندن این کتاب. خیلی راحت میتونید با همین کتاب وارد دنیا مارتین بشید.

🟡دوم: کتاب از سه تا داستان کوتاه تشکیل شده که هدف اصلی داستان ها شخصیت ها، ماجرا، و دوره تاریخی هست که در جریانه. این کتاب در کمال تعجب با اینکه سه داستان کوتاه هست ولی به شدت شخصیت پردازی و دنیا سازی قوی داره. توصیفات، فضا سازی و غیره این کتاب به شدت خوب نوشته شدند و قطعا براتون جذاب خواهد بود.

🟠سوم: کتاب ترجمه به شدت عالی داره. آرت یا طراحی هایی از شخصیت ها و مکان ها برای درک بهتر وجود داره که خیلی به فهم و درک داستان کمکتون میکنه. ظاهر خیلی زیبا و جذابی داره. از حاشیه رنگی تا خود طرح جلد. در آخر کتاب هم برای گیج نشدن هم افراد هم مکان ها کامل و دقیق توضیح داده شده.


🟥🔴اگر میخوای بخونی این نکته ها رو حتما باید بدونی: کتاب کمتر دارکه نسبت به نغمه و مجموعه اصلی. شخصیت خوش قلب و مهربونی داره و راحت میشه باهاش ارتباط گرفت. سادست و پیچیده نیست. و شما یه داستان کوتاه و ساده رو دنبال می‌کنید. پس برای شروع خیلی خوبه. ولی اگر از قبل اطلاعاتی داشته باشید خیلی مسائل رو بهتر متوجه می‌شید که باز برای این، کتاب یه راه حلی داره. آخر کتاب تمام اسامی، خاندان ها، و مکان هارو اگر متوجه نشید توضیح داده و هست. پس با خیال راحت بخونید.😁🔴🟥


🟧شخصیت پردازی: به شدت عالیه. شما با دانکن شخصیت اصلی و اگ همراه میشد و با ده ها شخصیت دیگه روبه‌رو میشید که همشون به نوبه خودشون خاصن. و دانکن که شخصیت اصلیه خیلی بیشتر بهش پرداخته شده و شخصیتی هست که راحت ارتباط می‌گیرید باهاش و ازش خوشتون میاد. دیالوگ ها و رفتار هر شخصیت به شدت خاص و مخصوص خودش بود جوری که از حرف ها و اعمال، شخصیت رو تشخیص می‌دادید اگر اسمش رو هم نمیدونستید. طنز خیلی خوبی داشتن شخصیت ها و به خوبی ترجمه شده بود. مرگ های به شدت وحشتناک و شوکه کننده ای داشت. از اون مرگ های مارتینی. و در کل برای داستان کوتاه واقعا عالی بودن.😁

البته اینم بگم که انقدر شخصیت و خاندان مختلف داره که از مغزتون دود بلند میشه. 


🟨دنیا سازی و فضا سازی: شما با اون دوره تاریخی و اتفاقاتی که در قبلش افتاده آشنا میشید. با خاندان تارگرین ها، خیلی از خاندان ها، و اتفاقات تاریخی و غیره آشنا میشید. و به چندین مکان مختلف وستروس سفر می‌کنید. 
فضا سازی و توصیفات این کتاب هم که به شدت عالی بود. مکان ها، طبیعت، درختان، آسمان و هرچیزی که توصیف میکرد به راحتی میتونستید تصور کنید و انگار زنده میشد و شما رو داخل اون مکان پرت می‌کرد. حتی بو ها و گرما و سرما رو هم توصیف میکرد انگار خود شما اون هارو تجربه می‌کردید.

🟥تنها ایرادی که کتاب داشت کاغذ بی کیفیتی بود که داشت و باعث میشد موقع خوندن یکم اذیت شید.🟥

درکل اگر بخوام توصیه کنم میگم حتما بخونیدش. لذت خواهید برد حتی اگر با نغمه یا گیم آف ترونز آشنا نباشید.👍😁

حرف ها بیشتر از این خواهد بود ولی برای متن کافیه. و حرفای بیشتر رو میذارم برای ویدیو شوالیه. 

🟢🟨اگر خوندیش با نظراتم موافق هستی؟🟨🟢


      

        خب اول از همه این کتاب رو به هیچ کس، رسما هیچ کس پیشنهاد نمیکنم. کتابیه که واقعا درصد کمی از مردم می پسندن و میتونن تحملش کنن.

چند تا موضوع هست که باید بگم درباره اینکه ممکنه خوشتون نیاد:
🔴اول: کتاب یک خشونت باور نکردنی داره با توصیفات و تشبیه های خیلی دقیق و قوی. خشونتی که واقعا منزجر کننده و عجیبه. تحمل این خشونت واقعا سخته و به احتمال زیاد به خاطر همین موضوع نمیتونید بخونیدش.

🔴دوم: دنیا و فضا خیلی دارکی داره و بدون یه زره امید و خیره. همه چی شر و بدون خیر. تنها چیز یکم خیر تو داستان شاید شخصیت پسر باشه. این فضا هم ممکنه کاری کنه که ادامه ندید.

🔴سوم: پلات مشخصی رو دنبال نمی‌کنید و فقط پسر رو دنبال می‌کنید که به جاهای مختلف سفرو با گروه های مختلف آشنا میشه تا زمانی که با گلانتون آشنا میشه. و بعد از آشنایی با این گروه هدف مشخصی دارن ولی خب چیزای فرعی هم زیاد دنبال میکنن.

🔴چهارم: شخصیتی نیست که دوستش داشته باشید یا باهاش همزاد پنداری کنید. 

🔴پنجم: توصیفات خیلی زیادی داره بعضی اوقات صفحات خیلی زیادی به توصیف سنگ ها، آسمون، فضا، درخت ها و غیره می پردازه که خب حجمشون زیاده.

🔴ششم: هر پنج صفحه ده صفحه یه بار از حجم خشونت و تاریکی این دنیای کتاب تعجب می‌کنید و شوکتون میکنه. این کتاب انقدر قتل، تجاوز، جنایت و غیره داره که ممکنه زده بشید.

🔴هفتم: پایان و موخره گنگی داره که فقط حدس و گمان براش هست و جواب مشخصی نداره و به شدت تو شوک می بردتون.

🔴هشتم: کتاب پر از مفاهیم و نماد های خاصه. و همین طور درون مایه عمیق. ولی خیلی سخت میفهمید که دقیقا چین اینا و میشه گفت حتی غیر ممکنه.

البته اینم بگم که من اینا رو برای کسایی که میخوان بخونن گفتم و گرنه من خودم مشکلی با هیچ کدومشون ندارم و اگر مشکلی داشته باشم آخر ریویو گفتم.
حالا یه سری مورد هم داره کتاب که خیلی جذابه و واقعا قویه:

🟢اول: توصیفات فضا، مکان ها و خشونتش باور نکردی بود و واقعا عالی بود. ده ها بار ماه و خورشید و دشت ها رو تکرار میکنه و هر دفعه خاص و متفاوته. و تشبیه هایی که استفاده میکنه عالین واقعا. خشونت هم من شخصا دوست داشتم و جالب بود.

🟢دوم: شخصیت های باور نکردنی و موندگار مثل قاضی هولدن داره که روی خیلی از آثار بعد از خودش تاثیر گذاشته. قاضی هولدن واقعا شخصیتی مثال زدنی و خیلی خوفه. عالیه واقعا...

🟢سوم: هیجان و استرس و در کل انتقال حس کتاب خیلی خوبه. واقعا تو یه لحظه و یه جمله میتونه قلبتون رو تو دهنتون بیاره. صحنه های خیلی شوکه کننده و ترسناکی هم داره و به خوبی اون ها توصیف میشن.

🟢چهارم: چیزایی که پسر از سر میگذرونه واقعا جذابن و هدف پشت این اتفاقات هم همین طور. کلا پسر شخصیت جذابیه با اینکه حضور کمی داره و بیشتر اول و آخر کتاب حضورش پر رنگ تره. ولی باز شخصیت جالبیه و همین طور نقشش در داستان و این دنیا و کتاب.

🟢پنجم: خیلی خوب با اون دوره تاریخی در آمریکا و اعمالی که صورت گرفته آشنا میشید. می فهمید که چه قدر انسان میتونه پلید و بی رحم باشه. میتونه اون خوی شیطانی خودش رو بیدار و سر این دنیا چه بلا هایی بیاره. پلیدی و دارکی دنیا و انسان رو خوب نشون میده و قشنگ لمس میکنید این موضوع هارو...

🟨نظر شخصی خودم:🟨 من با دنیا و طرز نگاه نویسنده اصلا خوشم نمیاد. دنیا به شدت تاریک و بدون هیچ امید و خیری. همش شر. این نگاه تاریک رو دوست ندارم. و اون بی خدایی رو. این نوع طرز فکر جوریه که کاری میکنه از هیچی لذت نبری، زندگی پوچی داشته باشی، از شادی حقیقی فاصله بگیری. من نمیتونم دنیا رو اینقدر شر و تاریک ببینم چون برعکسه. البته دوره تاریخی که نویسنده بوده و زندگی کرده و چیزایی که تجربه کرده هم تاثیر داره ولی خب من خودما شخصا این موضوع رو دوست ندارم. ولی خب کتاب تاثیر گذاری بوده و خوبه که خوندمش و باهاش آشناییت دارم. خیلی چیزا هم بود که دوست داشتم ولی خب این مشکل اصلی من با کتابه.

🟥و میگم هیچ کس نخوندش و اصلا توصیش نمیکنم.🟥



      

        و جلد آخر از سه گانه اول قیام سرخ. یه سفر پرفراز و نشیب که به ظاهر با این جلد تموم میشه ولی هنوز ادامه داره. برای پایان مجموعه به نظرم بهترین پایان بود و عالی بود این جلد. برخلاف خیلی ها که جلد دوم رو بیشتر دوست داشتن من این جلد رو خیلی بیشتر دوست دارم. یعنی اول جلد اول بعد دوم و بعد سوم رو دوست دارم. دقیقا مثل مه زاد. هر جلد جلد قبلی رو تکمیل میکنه و همه ایرادات گرفته میشه و بهتر و بهتر میشه. خب به نظرم بریم سراغ بحث اصلی...

🟣شخصیت پردازی:🟣 تو جلد دوم شاهد تغییر و تکامل شخصیت پردازی شدیم. شخصیت هارو بیشتر شناختیم، با همشون ارتباط برقرار کردیم، آرک های شخصتی همه شروع شد و از جلد اول یه پیشرفت خیلی تو چشمی داشتیم. این جلد آرک های شخصتی رو تموم کرد. شخصیت ها فهمیدن که تا الان داشتن اشتباه میکردند و همشون قدم گذاشتن توی مسیر درست. شخصیت ها به بهترین شکل ممکن تغییر کردن مخصوصا یکی از شخصیت های منفی که اسمشو نمیگم. این تغییر شخصیت ها واقعا جذاب بود. از همون شروع داستان ما با افسردگی حاد دارو طرفیم. بالا پایین شدن امید و تمام عقایدش. فروپاشی شخصیتی که داره. و با تک به تک کلمات و فکر های دارو قلبم می‌شکست که چیو داره تحمل میکنه مخصوصا با اون پایان جلد دوم. احساسات دارو با جملاتی کوتا ولی به شدت عمیق گفته شده بود که یه بخشیش رو متوجه میشید ولی اگر اون مشکلات رو حتی نزدیک بهش رو تجربه کرده باشید متوجه میشید که پیرس چه مسائلی رو پشت سر گذاشته که تونسته این احساسات رو به این خوبی توصیف کنه. خیلی درس ها میده بهمون که تو متن جا نداره و تو ویدیو میگم شون...

🔵دنیا سازی:🔵 تکنولوژی و سیاره های دیگه، دین و اعتقادشون، طرز تفکرشون، سیستم حکومتی، خاندان ها و خیلی از مسائل به شدت برامون مشخص تر شد که دقیقا چی به چیه و همشون کاملا واضح شدن. خیلییی بهتر از جلد دوم. 

🟢توضیحات تکمیلی:🟢 بالاخره چیزایی که منتظرش بودیم اتفاق افتادن ولی به روشی که اصلا فکرشم نمی‌کردیم. تاثیر عاطفی این جلد ده برابر بیشتر شده بود. یعنی هزار جای این جلد شما فقط میخوای بشینید برای شخصیت ها زار بزنید. صحنه های غیر منتظره و هیجانی این جلد از بقیه جلدا خیلی سنگین تر بود. یه صحنه داشت که جاییه که میرن سیاره لونا. باورم نمیشه از استرس فشارم افتاد.😐 خیلی عجیب بود کتاب رو گذاشتم کنار و انقدر فشار داشت روم که میخواستم ادامه ندم خوندنو...
شاید بعضیا بگن کند تر شده ولی من میگم اتفاقات این جلد نیاز به پیش زمینه دارن پس این که قبلش بخواد آمادتون کنه کند بودن نیست این باید اتفاق بیوفته. بهترین فایت کل سه گانه تو این جلد بود. اصلا پشماام. مرگ های شخصیت ها به طرز عجیبی شوکه کننده و غیر منتظره بود. واقعا می‌ترسم از ادامه قیام چون به راحتی شخصیت های اصلی رو می‌کشه. 
آنتاگونیست های به شدت خطرناک، تو مخ و منطقی داشت. و خیلی بهتر با منطق و هدفاشون آشنا میشیم. درون مایه کتاب رو با وضوح این جلد درک میکنیم که نویسنده چیا میخواد بهمون بگه؟ و انقدر عمیق و سنگینه که حتما باید با کسی که خونده صحبت کنید.

🔴پایان:🔴 صد صفحه آخر کتاب شاهکار بود. نتیجه دادن آرک های شخصتی، به اوج رسیدن داستان، صحنه های استرسی و به شدت هیجانی، بمبارون پلات تویست های مختلف پشت سر هم، مرگ های شوکه کننده و لذت بخش.اصلا این صد صفحه یه طرف کل سه گانه اول یه طرف. عالی بود.  
بخونیدش و وقتی به جمله بیدار شو گابلین رسیدید بهتون میگم منظورم از همه این حرفا چیه؟

(حرفای اصلی میمونه برای ویدیو...)

در کل که شاهکاره. این کتاب باید ده ستاره از پنج بگیره. تروخدا از خوندنش خودتونو محروم نکنید چون یکی از بهترین مجموعه های زندگیتون رو از دست میدید. پس حتما بخونیدش.😂

🟨🟧با نظراتم موافقی؟🟧🟨




      

        واقعا کتاب عجیبیه. و واقعا موفق. موفق در ناامید کردن خواننده. در خراب کردن هر ایده و برنامه هایی که ریخته بود و موفق در خیلی چیزای دیگه که پایین میگم...

خب مثل همیشه اول خوبی های کتاب رو میگم:
🟢اول:🟢 روایت داستانه. ما با دوتا خط داستانی از یک شخصیت طرفیم. حالا یعنی چی؟ تالون یکی از آنتاگونیست های داستان، شخصیت اصلی داستان که کیهرینه رو اسیر کرده. تالون قدرت اینو داره که حافظه آدم هارو بخونه و بفهمه تو گذشته چی از سر گذروندن. خیلی خفنه نه؟🤓 
یه قراری با تالون میزاره که تالون از یه جا که دوست داره داستان زندگیشو بگه و تالون از اول اول و جایی که همه چی شروع میشه تعریف میکنه داستانو. یعنی یکی نوجوانی های کیهرین یکی جوونیاش. یک فصل از زبون تالون گفته میشه یه فصل از زبون کیهرین. تا آخر کتاب که داستان تالون به داستانی که کیهرین تعریف میکنه میرسه و داستات کیهرین به اینجایی که الان اسیر تالونه. (یکم همه چی پیچید تو هم..😂) این کاری که نویسنده کرده واقعا خفنه و یه تعلیق عجیب غریبی کتاب داره که تا آخر این جلد بخونی که این داستان ها همه به هم برسه و کامل شه همه چی. این یکی از جذابیت های کتابه. البته اوایلش یکم پیچیده و سنگینه به خاطر هم روایت هم تمام اطلاعاتی که میده ولی آروم آروم بهتر میشه.

🟢دوم:🟢 دنیا سازی کتابه. البته فقط تا اوایل کتاب و ایده هاش. یعنی نژاد هایی که وجود داره، دنیا و کشور های مختلف و مناطق مختلف، گذشته این دنیا و چیزی که از سر گذرونده، سلاح ها و وسایل جادویی که تو این دنیا وجود داره. همشون جذابن و واقعا میگم خیلی جذابن.🙋 شاید تو هیچ کتابی اینطوری نبینید. اصلا نژاد هاش و سلاح ها و وسایل جادوییش. و اصلا اون سیستم جادویی که دارن. واقعا جذابه و میخوای بدونی دقیقا چه کار هایی میتونن بکنن و دقیقا چین اصلا؟
خدایان و اعقاید و زبان های مختلف و خیلی چیزای دیگش واقعا جذاب بود.

و همین جا نکات مثبت تموم میشه.🙂 همین.
رسما این کتاب پتانسیل اینو داره که بشه جزو بیست سی تا مجموعه برتر فانتزی به خاطر ایده هاش. انقدر که جذاب و خفنن ولی خب همه چیو خراب میکنه. به خاطر این پتانسیل و دوتا نکته بالا هم این امتیاز رو دادم.
🔴دوتا توضیح بهتره بدم و بعد برم سراغ نکته های منفیش. اول که کتاب تا صفحه های سیصد اینا واقعا عالیه و بعدش گند میزنه. و دومی اینکه من در تلاش بودم که یه جوری معرفی کنم که دقیق بدونید چیه. و میخواستم بگم که ممکنه شما با تمام این ایرادات ازش خوشتون بیاد و مثل من جدی یک کتاب رو نخونید که دنبال ایراد های نویسندگی و داستانی باشید و فقط حسی و چون خوشتون اومده می‌خونید. ولی باز با این حالم مطمئنم از این کتاب خوشتون نمیاد و خیلی کم احتمال میدم که دوستش داشته باشید. چون واقعا این ایرادات اذیتتون میکنه.🔴

🟥ایرادات:🟥
🟧اول:🟧 نویسنده رسما گند میزنه به تمام قول هایی که بهتون میده. تمام ایده ها و برنامه هایی که میریزه. یعنی توهین از این بزرگ تر به من تا حالا نشده بود. آقا ما تا اینجا دنبال کردیم داستانتو. انتظار هایی داریم آخه چرا باید همچین کاری بکنی؟😐 و واقعا همشونو خراب میکنه. نکه بگیم خب حداقل یه دونه از ایده هاشو خوب جلو میبره. نه همرو خراب میکنه. از شخصیت پردازی و شخصیت اصلی بگیر تا مفهوم، دنیا سازی، جادو و غیره...

🟨دوم:🟨 شما با هیچ چیز تو این کتاب ارتباط برقرار نمی‌کنید. خب یکی از چیزای مهمی که کتاب باید داشته باشه اینه که با شخصیت ها ارتباط برقرار کنید دیگه که تو کل کتاب بهتون قول میدم حتی تو شخصیت های فرعی هم با یکیشون ارتباط برقرار نمی‌کنید. من تو کل کتاب از دوتا شخصیت خوشم میاد که اونم تالون و تارویشاره. تالون چون قدرتش باحاله و تارویشار چون شخصیتش یکم جذابه و همین. این دوتا شخصیت شاید سر جمع صد صفحه هم حضور نداشته باشن و بازم میگم ارتباط نیست فقط خوشم اومده. تمام شخصیت ها خاکستری ان و اکثرشون منفی. یه کتاب گریم دارکه و از اون بداش. که هیچ شخصیتی حتی شخصیت اصلی هم خوب نیست. هیچ امیدی وجود نداره. دنیا پر از فساد و تاریکیه. هیچ چیز خوبی وجود نداره. همه آدم ها بدن. یعنی شما با هیچ شخصیتی ارتباط برقرار نمیکنید چون همه یه آشغال و عوضین. از اون طرف دنیایی که داستان درش در جریانه هم هیچ چیزی نداره که باهاش ارتباط برقرار کنی. اصلا چیو داریم دنبال می‌کنیم اگر قرار نیست چیزی درست شه و همه بدن؟

🟥سوم:🟥 شخصیت اصلی واقعا داغونه. اولا که تکلیفش با خودش مشخص نیست که داره چیکار میکنه و اصلا چیکار میخواد بکنه؟ یعنی از من موقع خوندن این کتاب می‌پرسیدید که کیهرین چی میخواد واقعا هیچ جوابی نمیتونستم بدم. از اون طرف میگفتید چیکار داره میکنه و هدفش از این کارا چیه بازم هیچی نمیتونستم جواب بدم. و واقعا هم معلوم نیست که اصلا چی میخواد و خوبه یا بد؟ انگار در کنار خود شخصیت و ما، نویسنده هم نمیدونه میخواد چیکار کنه با شخصیت.
از اون طرف که آقا شخصیت اصلیه باید خوب باشه تو این دنیا فاسد. و اصلا پیشگویی داره کیهرین که دنیا رو نجات میده، پلیدی رو از بین میبره. این شخصیتی که خودش بد حساب میشه و خاکستریه چجوری میخواد نجات بدهه دنیارو؟😐

🟧چهارم:🟧 کتاب از صفحه سیصد تا پنصد یه سقوط جذابیت و تعلیق داره که دلیلش رو توضیح میدم. این نمودار رو نگاه کنید تا دقیقا متوجه بشید چی میگم:📉
خب حالا چرا؟ چندین دلیل داره. اولا که گذشته این دنیا واقعا جذابه که بد خرابش میکنه. یعنی اصلا انتظارتون رو برآورده نمیکنه. کل کتاب تعریف میکنه که تو گذشته اینجوری شده، فلانی با فلان سابغه بلند بالا آدم خیلی خفنی بود و فلان کارو کرد و چیزایی مثل این ولی وقتی میخواد توضیح بده همه اینارو به ساده ترین و سطحی ترین شکل جعمش میکنه. انگار هول هولکی نوشته تا تموم شه و اصلا اونی نیست که مثلا پونصد صفحه منتظرش بودی. 
بعد سیستم جادویی این دنیا. جادو بی حد و مرز. مشکل اصلی خیلی از کتاب ها. وقتی من ندونم این جادو چه حد و مرزی داره از چی میخوام هیجان بگیرم یا بترسم؟ جادوش دقیقا همه کاری میتونن باهاش بکنن. پس ویلن هایی که ازش استفاده میکنن نمیتونی ازشون بترسی چون نمیدونی میتونن چیکار کنن. و از اون ور هم اصلا خطرناک باشن، شخصیت ها قطعا فرار میکنن یا شکستشون میدن چون این جادو هیچ محدودیتی نداره و شخصیت ها هیچ وقت مورد خطر قرار نمی گیرن. حالا باز جا داره.😄 میگیم باشه جادوت بی حد و مرز ولی شخصیت ها میمیرن دیگه. فکر کنم صفحه پونصد، ششصد اینا بود که شخصیت اصلی می‌میره. اونجا من امیدوار میشم نسبت به داستان. گفتم ایول بالاخره یه هیجانی یه چیز جدید و خاص. ولی چند صفحه بد شخصیت رو زنده کردن. و باز هم میتونن همچین کاری بکنن. یعنی تمام خطر هایی که شخصیت اصلی و بقیه رو تهدید میکنه از بین رفت. خب من چیو دنبال کنم؟ قراره همه رو بزنه یا از هر خطر فرار کنه و وقتی بمیره هم که زندش میکنن پس چیو دنبال کنم وقتی  داستان هیچ هیجان و استرسی به من وارد نمی‌کنه؟😐

🟨پنجم:🟨 مفهوم و هدف داستان اصلا معلوم نبود چی بود. چی میخواست بگه؟ دقیقا دنبال چی بود نویسنده و چیو میخواست به ما گوش زد کنه؟ واقعا هیچ. حتی با کسی هم که خونده صحبت کردم اونم همین نظر رو داشت چون واقعا همینه. عمیق نیست مفهموش که نشه فهمید اصلا مفهوم نداره.😂 
از این کتاباست که چون یه سری چیزا خفنه و جذابه آورده نویسنده. شخصیت بمیره زنده شه. سلاح و وسایل جادویی و جادو خیلی قدرت مند. نژاد های مختلف و سرزمین خیلی بزرگ. حتی یه جا کیهرین میره تو گذشته و هر بار که میمیره از یه جای مشخص زنده میشه تا کاری که باید رو درست انجام بده و از اون لوپ زمانی خارج شه. اینا همشون جذابن نه؟ خیلی خفنن. ولی دلیلشون چیه؟ چرا وجود دارن؟ چرا اتفاق میوفتن؟
شما هیچ وقت به جواب این سوال ها نمی‌رسید.

🟥ششم:🟥 روابط جنسی  و مسائل جنسی این کتاب واقعا اذیت میکنه. مرد و زن از شخصیت اصلی خوششون میاد مثلا. بعد شخصیت اصلی اوکیه با این مسئله.😐 بابا تو چه قهرمانی هستی که میخوای دنیا رو نجات بدی؟ من چیو تورو باید دنبال کنم و دوستت داشته باشم؟
واقعا مسائل جنسی کتاب بیش از اندازه بود و اذیت میکرد. همین طوری دارک هست کتاب این دارک ترشم میکنه.

در کل که هرچی انتظار دارید برآورد نمیشه. تو ذوقتون میخوره. از ششصد صفحه به بعد فقط میخوندم تموم شه همین. انقدر اذیتم می‌کرد. اصلا نا امیدم کرد شدید. واقعا میشستی هشتصد صفحه فحش مینوشتی من میخوندم اینطور ناراحت نمیشدم و بهم بر نمیخورد که این کتاب بهم برخورد. 

لپ کلام که نخونید. من خوندم که شما نخونیدش.
🔴🟥به لیست بدترین کتابایی که خوندم اضافه شد.🟥🔴

🟪🟦اگر خوندیش با نظراتم موافق بودی؟🟦🟪

      

        حالم بد خرابه. این جلد واقعا داغونم کرد. خیلی جلد خفنی بود و با پایان این جلد بهم ثابت شد که مجموعه خفن تری نسبت به مه زاد هم وجود داره. خب بریم سراغ اصل مطلب...
از همون اول ما وسط یک ماجرا شروع میکنیم داستان رو و دو سه سال از اتفاقات جلد اول گذشته. هم میخوایم بفهمیم تو این سال های گذشته چی شده و هم این ماجرایی که داخلشیم دقیقا چی هست. که حدودا پنجاه شصت صفحه اول یه جورایی آشنایی با شرایط جدیده. ولی از همون اول معلومه که پیرس قلمش خیلی پخته تر شده و مشکلاتی که داشت رو داره حل میکنه.

🔴شخصیت پردازی:🔴 جلد دوم قیام واقعا بهترین شخصیت پردازی که تا الان تو کل کتابایی که خوندم رو داشت و میدونم کتاب های دیگه ای که قراره بخونم واقعا اصلا نزدیکشم نمیشن و اگرم بشن به سختی و خیلی تک و توک...
شخصیت پردازی ها خیلی بهتر شده. به خاندان ها و گذشته ها و خانواده ها داره بیشتر میپرداره. به اعتقاد ها و عقایدشون خیلی بیشتر. شخصیت ها عمق لازمشون رو پیدا کردن غیر از خفن بودنشون.
تو دقیقا تایپ و نوع شخصیت ها میاد دستت با خوندن این کتاب و شخصیت ها رو می فهمیشون. نه فقط رد کنی بره، شخصیت هارو میشناسی. یکی از جادو های قلم پیرس همینه. شخصیت ها همشون خاصن و انقدر شخصیت های خفن این جلد داره که هیچ مویی براتون نمیمونه. شخصیت ها هرچی بودن تو جلد اول ده برابر تو این جلد بهتر شدن. شخصیت های جدیدی هم که وارد میشن خیلی خوب بهشون میرسه. مخصوصا رگنار. 🗿
اصلی ترین مسئله شخصیت برای شخصیت اوله طبیعتاً. این جلد درک مارو نسبت به دارو چندین برابر بیشتر میکنه. اصلا منطقی ترین و قابل درک ترین شخصیت تو کل کتاب هاست به نظرم. جوری که ارتباط برقرار میکنی با این شخصیت اصلا باور نکردنیه. ناراحته ناراحت میشی، خوشحاله خوشحال میشی، اعصابش خورد میشه تو هم اعصابت خورد میشه...
امتحان هایی که میشه دارو از همون اول جلد، سختی هایی که میگذرونه، افسردگی که درگیرشه، مشکلات و تناقض رفتاری که داره، گنگه و نمیدونه باید چیکار کنه واقعا کاری میکنه که از یه شخصیت عادی داخل یک کتاب تبدیل بشه به یک شخصیت واقعی. فرو پاشی های روانی که داره، تمام مشکلاتی که باهاش دست و پنجه نرم میکنه اصلا به طرز غیر قابل باوری منطقی و قابل درکه.
یک روان شناسی خاصی تو شخصیت داروعه که دوستش دارم و خیلی روش کار شده.
و شخصیت ها رو هم به خوبی میکشه. مرگ تاثیر گذاره و همین جوری الکی پلکی نیست.

🟠دنیا و فضا سازی:🟠 دنیاش رو خیلی بهتر بهش میپردازه. خیلی مسائل اصلا تو جلد یک مطرح نشد که اینجا متوجهشون شدیم. صدر این حکومت کیه؟ خاندان ها دقیقا چجورین؟ کیان و چرا دشمنن؟ تکنولوژی هاشون دقیقا چیاست و چیکارا میتونه بکنه؟ دقیقا رنگ بندی ها برای چیه و خاصیت خیلی رنگا برای چیه؟ آرس داره چیکار میکنه؟ زرین ها دقیقا دارن چیکار میکنن؟ و غیره...
کلا خیلی بیشتر با این دنیا و سیستم جذاب آشنا میشیم که واقعا جذابه و خوب روش کار شده. به یک لحجه خاصی صحبت میکنن یه سری جاها. دین و مذهب مسئلش مطرح میشه. و خیلی چیزای دیگه از این دنیا که تو جلد قبلی نبود. 
فضا سازیشم که خیلی بهتر شده. مکان های جدید و حال و هوای اونجا که تو جلد اول کمتر بود و یه جاهایی اصلا نبود. ولی الان هست و به راحتی میشه تصور کرد و تو ذهنتون شکل میگیره اون جمله ها و حال و هواش. این یه نکته خیلی مهمشه.

🟡احساسات و مفهوم:🟡 همون طور که تو جلد اولم گفتم با روح، روان و قلبتون بازی میکنه. ولی با این تقاوت که از جلد اول ده برابر بیشتر و جدی تر. اگر جلد اول یه بار گریه کنید این جلد ده بار گریه می‌کنید. اگر مثلا جلد اول یه صحنه خیلی خفن داشته باشه این جلد ده تا داره. سر این جلد من دارو رو یک شخصیت داستانی نمی‌دیدم و دوستم حسابش میکردم انقدر که واقعی بود. و همون طور که ما از مشکلات و درگیری های دوستمون ناراحت میشیم همون طوری ناراحت میشدم. هربار که دارو ناراحت میشد و نزدیک میشد به فرو پاشی روانی، بغض گلوم رو خفه میکرد از سنگینیش. و همین طور شخصیت های دیگه.
پیرس قشنگ دست میزاره روی مسائل خیلی خاص، مهم و حیاتی و قابل بحثی که هم نیاز به فکر کردن داره و نیاز به یک پاتنر فکری، کسی که بشینید درباره کتاب باهاش صحبت کنید و ساعت ها بحث کنید. چون این کتاب خوراک بحث کردنه. مفهوم داستان خیلی عمیق تر شده و خیلی با هدف پیش میره. ارتباط ها، مسیر ها و مشکلات دارو، شخصیت ها، تصمیماتشون، مکان ها و روند شکل گیری اتفاقات داخلشون و همه چیز داخل این کتاب یک مفهوم برای خواننده داره و یک مفهوم برای دارو و شخصیت ها تا یک چیزی رو گوش زد کنه یا یه تلنگری بهشون بزنه. اصلا مفهوم این جلد خیلی سنگین تر و عمیق تر شد. 


🟢پلات:🟢 هنوزم غیر قابل پیش بینیه ولی چندین برابر بیشتر مثل همه چیزای دیگش که بهتر شده. هنوزم منتظر باشید که هر ده بیست صفحه ضربان قلبتون به هزار برسه و بخواد از تو دهنتون بزنه بیرون. یه لحظه آرومتون نمیزاره. هر دفعه میاید میگید خب دیگه از این بدتر نمیشه دقیقا از همون بدتر میشه. بعد میگی خب دیگه از این که دیگه بدتر نمیشه، دقیقا از همونم بدتر میشه.🥲 روند خیلی سریعی داره و حس میکنم از جلد اولم بهتره. نکه سریع تره، بهتره. اونم به خاطر سبک اتفاقاتیه که باهاش طرفیم تو این جلد. البته پنجاه صفحه اول یکم کنده ولی خب اوکی میشه.
و اما بخش پلات تویست.😁 بخش مورد علاقه من تو کتاب ها. فکر کنم سه تا پلات تویست بزرگ داشتیم. یکی صد صفحه اول، یکی صد صفحه آخر و یکی آخر کتاب. و همشون هم داغونتون میکنه. دومین پلات تویست خفنه و حال می‌کنید باهاش با اینکه شوکه کنندس ولی اولی و آخری داغونتون میکنه. اصلا بهمتون میریزه. سر اولی که یه ربع به دیوار زل زده بودم و سر پایان که فقط با عربده آروم شدم. پلات تویست هاش اصلا مثال زدنیه. خیلی خوبن. اگر عاشق پلات تویست هستید عاشق این جلد میشید.

🔵پایان:🔵 اولا که هر فصل رو خیلی خوب تموم میکرد. و خیلی فصلا اینطوری بود که اصلا چیشد؟😐 و به معنای واقعی کلمه نمی‌فهمیدید چی شده و باید حتما فصل بعدی رو میخوندید تا بفهمید، که اینم نشون میده نویسنده چه قدر کار بلده که نگهتون میداره.
و پایان کتاب که واقعا با کلمه نمیشه توصیفش کرد. پایان کتاب دقیقا منو یاد یک سکانس از فیلم حرومزاده های لعنتی (Inglourious basterd) میندازه. جایی که طرف سه تا انگشتش رو بالا میاره. اگر دیدید که دقیقا میدونید چه حسی داره. اینکه دو جلد پایه ریزی و نقشه برای یه هدف و با پایان این جلد هرچی ساخته بودن شخصیت ها خراب شه و گند بخوره تو همه چیز. من همزمان با این پایان قسمت نه از فصل سوم گیم آف ترونز هم دیدم. اگر اونو دیدید میدونید که دارم چی میگم. قسمت red wedding یا عروسی سرخ دقیقا مثل پایان این جلده. 

🟣ترجمه و خود کتاب:🟣 که اصلا جا نداره توضیح بدم، انقدر که خفنن. خیلی خوشگل و خوش خوان و خوش دسته. ولی هنوزم مشکل صفحه بزرگ و کلمات ریز رو داره. 
ترجمه هم که عالی مخصوصا پانویس های خوبش. عالیه. طرح جلد این جلدم خیلی دوست داشتم و جذاب شده. عالیه اصلا باژ.

🟤فایت ها:🟤 این جلد فایت های باور نکردنی داشت. مخصوصا اینی که تو تصویر میبینید. اصلا جون به لبتون میکرد. واقعا عالی بود. یسری ها هم که میگن این فایتی که تو تصویر میبینید بهترین فایت تو کل مجموعست. بهترین فایت تا الان بوده واقعا، ولی اینکه تو کل مجموعه نمیدونم. باید بخونم.😄

و درکل که خیلیییی بهتر شده بود همه چیش. هر مشکلی که داشت از لحاظ داستانی همه حل شدند و بهتر شدند و این مجموعه رو وارد یه سطح دیگه کردن. اصلا از دستش ندید و حتما بخونیدش. واقعا رستگار میشید با خوندنش.😂
سوالی، حرفی چیزی هم دارید حتما بنویسید.

🟧🟨اگر خوندی تو هم نظرات منو قبول داری؟🟨🟧


      

        باید بگم با یه ریویو طولانی طرفید. چرا؟ چون این کتاب یک کتاب ساده نیست. یک کتاب عادی و معمولی نیست که نشه براش چیزی نوشت. این کتاب پتانسیل هزاران کلمه برای نوشتن داره و اگر بخوام بهتون معرفیش کنم و نظرمو دربارش بگم واقعا باید جامع و کامل باشه.😁
🔴(اگر دنبال ایرادات کتابی پایین تر بخش ایرادات رو بخون.)🔴

خب طبق معمول میریم سراغ نکات مثبت کتاب:

🟥اول: شروع خیلی بمبی داشت. شما برید اولین جمله ای که کتاب رو شروع میکنه بخونید متوجه میشید چی میگم. از همون جمله اول معلومه با چی طرفید و از همون اول سفت نگهتون میداره که بفهمید اول کتاب چی داره میگه.

🟧دوم: این کتاب با روح، روان و قلبتون بازی میکنه. حالا چرا و چجوری؟ یکی از دلایلش اینه که از زاویه اول شخصه کتاب. یعنی ما با تمام احساسات، افکار، اعمال و غیره دارو نزدیک ترین ارتباط رو برقرار میکنیم. یکی دیگه از دلایلش بر میگرده به مسائلی که پیرس روشون دست میزاره و قلم جادوییش. چیزایی که روشون دست میزاره پیرس هممون درک میکنیم یا تجربشو داشتیم و میفهمیم چیو داره دارو تجربه میکنه. و اون درد و اتفاقات رو انقدر با شور و حرارت تعریف میکنه که امکان نداره شما به هم نریزید.( من بعد از خوندن هفتاد صفحه زار میزدم. تنها کتابی که به طور جدی تونسته بود اشکمو دربیاره شمشیر کایگن بود ولی قیام نابودم کرد واقعا. جوری که گریه نمیکردم زار میزدم. بعد جالب بود که گریه میکردم میرفتم جلوتر و هی بیشتر و بیشتر میشد. اصلا خودم مونده بودم که بابا هفتاد صفحه خوندم. حتی به وسط کتابم نرسیدم چرا باید اینطوری باشه؟😂)

🟨سوم: خفن ترین شخصیت هایی که خوندم و میدونم خواهم خوند داخل همین کتابه. سورو، پکس، دارو، ماستنگ، کسیوس و... همشون خفنن. اصلا شخصیت های این کتاب لعنتی عالین. دارو و سورو انقدر خفنن که تا آخر کتاب یه دور کامل اپلاسیون میشید سر کاراشون. یه سری شخصیت ها انقدر رو مخن که میخواید کتاب رو جر بدید.( این کارو نکنید گرونه کتاب.😂 حیفه.) یه سری شخصیت ها انقدر خوب و عالین که اصلا دوست داری برای یه لحظه هم شده زنده بشن و فقط باهاشون صحبت کنید. شخصیت پردازی این کتاب خداس. تا الان هرچی کتاب خوندم در حد شخصیت پردازی این کتاب نبوده. و مرگ شخصیت ها انقدر شوکه کننده و تکون دهنده ست که واقعا قلبتون میشکنه و حس میکنید یه نیزه رو فرو کردن داخل روحتون.
(تصویر سورو رو هم مشاهده میکنید.)

🟩چهارم: دنیایی که قیام داره انقدر جذابه که امکان نداره کسی خوشش نیاد. امکان نداره. از همون اوایل کتاب که شروع میکنه به توضیح سیستم رده بندی رنگ ها و نژاد ها و توصیفاتی که از تکنولوژی شون میکنه متوجه میشید که چه قدر زحمت، فکر و هدف پشت اینا بوده. تکنولوژی شون که خیلی جذابه و واقعا عالی توصیفشون میکنه و دقیق متوجه میشید چه کار هایی میتونه بکنه. سیستم حکومت و قوانینش هم که خیلی عظیم و بزرگه و قرار نیست همه چیو تو جلد اول بفهمید ولی همون یه ذره هم که میگه اصلا برگاتون رو میریزونه. تنها کلمه هایی که میتونه سیستم حکومتی قیام رو توصیف کنه: خفن، ترسناک و خوف، کارشده و با هدف و کلی فکر، چیزی که قرار نیست تو هیچ فیلم و سریال و کتابی تجربش کنید...❤️‍🔥

🟦پنجم: یکی از عمیق ترین و سنگین ترین کتابیه که خوندم از نظر مفهوم و هدفی که داره. تمام شخصیت ها نماد چیزین که بهتون گوش زد میشه. تمام اتفاقات کتاب با هدف و برنامه ریزی چیده شده که یه چیزی رو یا به شما یا به شخصیت های داخل کتاب گوش زد کنه. روند داستان، شخصیت ها، سیستم حکومتی و کلا همه چیز داخل این کتاب با هدف قرار گرفته و کلی فکر پشتشه. معلومه نویسنده مطالعات خیلی زیادی داشته و اطلاعات خیلی زیادی هم برای این کتاب کسب کرده. اگر بشینید تحلیل کنید قیام سرخ رو شاید ده برابر این متن ازش مفهموم بیرون بکشید که اینجا جاش نیست بگم.( تو ویدیوش سعیمو میکنم.) 
تازه این جلد اوله که اینطوریه.🔥

🟪ششم: ترجمه عالیی داره. کیفیت خیلی خوبی داره و راحت خوانه. طرح جلدشم که اصلا نگم. هم وقتی تو دستاتونه هم وقتی تو کتاب خونه اتقدر جذاب و خوشگله که فقط دوست دارید دستتون بگیرید حتی اگر نخونیدش. طرح جلدشم دیتیلی که داره واقعا جالب انگیزه چون وقتی بخونید کتابو براتون معنی پیدا میکنه. کلا باژ گل کاشته.❤️‍🔥✨

🟫هفتم: یکی از خفن ترین چیزای این کتاب اینه که، به شدت غافلگیرتون میکنه و غیر قابل حدسه. اصلا انقدر غافلگیر و سوپرایزتون میکنه که برای یه لحظه هم آرامش ندارید. تا نخونید نمی‌فهمید این غافلگیری ها یعنی چی...😩

⬜اضافات: و چیزای دیگه هم هست که باعث میشه این متن زیاد شه برای همین برای ویدیو نگهش میدارم. 

خب نکاتی که ممکنه شما بدتون بیاد ازش یا منفی بدونیدش:
( من اینارو ایراد نمیدونم ولی خب برای شما گفتم که بدونیدش اینارو که راحت بخونید کتاب رو.)

🔴یک: خب اوایل کتاب خیلی کند پیش میره. خیییلیییی کند. چون داره این دنیا رو تو ذهنتون جا میده، داره با شخصیت های زیادش بمبارونتون میکنه، داره با تکنولوژی شون آشناتون میکنه، داره با حکومت و دنیایی که داستان توش درجریانه و غیره آشنا میکنه برای همین ممکنه خستتون کنه ولی زیاد طول نمیکشه. یکم بخونید تا شخصیت ای یو وارد بشه. اون شخصیت انقدر قیام رو جذاب میکنه که اصلا یادتون میره تمام اینارو. وااای ای یو.🥹

🟠دوم: صفحه ها بزرگه و متن ریز. پدر چشماتون یعنی درمیاد. البته که ارزش کتابشو داره ها ولی خب واقعا هم کند پیش میرید هم دیگه کشش ندارید تو روز حجم بالایی از این صفحات رو بخونید. اینو جدی من ایراد حساب میکنم.🚨

🟡سوم: توصیفاتش یه جاهایی کمه. ما با یک داستان خیلی سریع طرفیم، تغییر صحنه های زیاد، مکان ها و شخصیت های زیاد، تکنولوژی های عجیب غریب. برای همین نباید انتظار داشته باشید همه چیز رو توصیف کنه. یه جاهایی صحنه که عوض میشه یکم طول میکشه که بفهمید کجان و دارن چیکار میکنن. یا دقیقا یه سری مکان ها چه شکلین. یا فضا هارو دقیق براتون دربیاره. برای خودش واقعا خوب درمیاره ها ولی خب اونطوری نیست. ممکنه بعضیا بگن ایکاش بیشتر باشه. البته بگم یه جاهایی با نگفتن یه سری چیز ها و توصیف نکردنشون یه جوری غافلگیرتون میکنه که فقط باید سرتون رو بکوبید به دیوار تا هیجان و استرستون خالی شه. و از اون طرف شخصیت ها و پلات انقدر جذابه این اصلا به چشم نمیاد.

درکل قیام بخونید تا رستگار شوید. چون هیچی چیزی مثلش پیدا نمی‌کنید. نه فیلم، نه سریال، نه کتاب... هیچی. عالیه. انقدر خفنه که تو لیست کتاب هایی که خوندم با مه زاد برابری میکنه. اونم با یه جلد. ( بهترین کتابی که خوندم مه زاده برای همین مقایسش میکنم.)

👇👇👇👇👇👇

🟠🟨اگر توهم خوندیش نظرتو دربارش بگو بهم. با حرفام موافقی؟🟨🟠




      

        خب یک کتاب دیگه از سندرسون.😄 واقعا لذت بردم از همه چیش واقعا خوب بود. دلمم خیلی برای سندرسون و کارایی که میکنه تنگ شده بود و واقعا نیاز داشتم. حلا بریم سراغ اصل مطلب. این کتاب چطوریاست؟
👇(بخش ایراداتشم یکم پایین تره بخونش حتما.)👇

🟢۱: دنیا به شدت جذاب و پیچیده ای داره. مذهب های مختلف، عقاید مختلف، نژاد های مختلف مثل کتاب های دیگش. مسئله مذهب و درگیری های مذهبی خیلی مطرح بود تو این کتاب و واقعا خوب و قوی درآورده بودش. و نتیجه گیری هم که با شخصیت هارتن میکنه سر این مذهب و خدا های مختلف واقعا عمیق بود و پسندیدمش. نشون میداد که به بهانه مذهب چه کار هایی که انسان نمیکنه. با اسم خدا کشور ها و ملت ها نابود میشدن و مردم ها قتل عام میشدن و میگفتن که این خواسته خداست در صورتی که همه چیز به نفع اون پادشاه و رهبر دینی اون مذهب بود. واقعا دنیا سازیش قوی بود و بیشترین تلاش و وقت روی همین دنیا سازیش گذاشته شده بود.

🟢۲: شخصیت پردازی خوبی هم داشت. مخصوصا شخصیت های اصلی. به شخصیت های فرعی هم خوب میپرداخت. عالی نبود ولی بدم نبود، خوب بود. هرکدوم اخلاق و شخصیت های خاص خودشون رو داشتن و واقعا خوشت میومد. ارتباط شخصیت ها با هم واقعا جذاب بود و خیلی دوست داشتی خیلی از شخصیت ها مقابل هم قرار بگیرن و با هم بحث کنن که ببینی چی میشه. البته شخصیت پردازیش یه ایراد هایی داشت که پایین تو بخش ایراد میگم.😌
ولی در کل که واقعا عاشق شخصیت رائودن و سارنم و شخصیت های جذابین. مخصوصا رائودن که خداسس...😁

🟢۳: رومنسش واقعا جذاب بود.🥹 وااااای سارن و رائودن خیلی به هم میومدن. البته بگم که رسما سندرسون میکشتتون تا این دو نفر به هم برسن. مثل تمام رومنس های دیگش خیلی تو دل برو و شیرین بود. مخصوصا اینکه شخصیت های خیلی خفنی هم با هم بودن. باز مثل کتاب های دیگش.😅

🟢۴: سیستم جادویی جذابی داشت مخصوصا به خاطر اینکه باید کشف میشد و اینکه دقیقا چه کار هایی می‌کنه. یعنی معما سیستم جادویی خیلی جذابش میکرد. یکی دیگه که شکل اجرا جادو هم جذاب بود ولی خود جادو واقعا نمیشه گفت مثل جادو های دیگش جذاب بود. واقعا راه داشت بهتر بشه ولی در کل جالب انگیز بود.😅

🟢۵: شروع خیلی قوی داشت و همون طور هم پایان خوبی داشت. بخش آخر داستان، که جاییه که سندرسون مانور میده هم مثل همیشه خفن بود. پلات تویست های مختلف. ربط دادن مسائلی که تا الان جلوی چشمت بود ولی نمی دیدی. رسیدن به اوج داستان و ربط همه چیز به هم...
 پلات قوی داشت. خط داستانی های جذابی داشت و میدونست به کدوم باید بیشتر بپردازه و به کدوم کمتر. زاویه دید های مختلف واقعا داستان رو جذاب میکرد و تعلیق خوبی بهش میداد. سفت و محکم نگهتون میداشت تا این معما ها و درگیری های شخصیت ها حل بشن. یعنی تا آخر کتاب خسته نمی شدید و اصلا حوصله سر بر نبود. هیجان به شدت بالایی داشت. خیلی جاها استرس خیلی زیادی می‌گیرید که چی میخواد بشه و شخصیت ها چیکار میکنن مخصوصا آخرای کتاب. خیلی جاها باید داد بزنید خیلی جاها باید کتاب رو پرت کنید یه ور دیگه و و و... اینطور چیزا که اگر سندرون خوندید میدونید چی میگم.🤣 ولی باز از اینا میتونست بهتر باشه که توضیحش رو این پایین نوشتم.

🟥🟥🟥🟥🟥🟥

خب ایراداتی که بهش وارده:
🔴۱: شخصیت پردازیش ضعیف بود نسبت به کتاب های دیگش. نسبت به نویسنده های دیگه خیلی بهتر بود من سندرسون رو با خودش مقایسه میکنم. وگرنه ضعیف ترین کار سندرسون از قوی ترین کار های بعضی نویسنده ها هم قوی تره. ضعفش اینجا بود که به یه مسئله می‌پرداخت ولی به اون یکی نه. مثلا سارن مسئله عشق داخل زندگیش خیلی کم بهش اشاره میشد در صورتی که یکی مهم ترین مسائل تو ذهن خود سارن بود. یا سارن برای رائودن که تازه وسط های کتاب رائودن به یادش افتاد که با سارن صحبت میکرد. یا مسئله اعتقاد هارتن به دین.
و یسری جاها به جای اینکه ما تو گفته های شخصیت یه اخلاق یا رفتار رو ببینیم یکی دیگه از خارج میومد میگفت اون اخلاق رو. مثل مسئله اعتقادی هارتن که یکی‌ از کشیش های شو کورات مطرحش میکنه. یعنی کامل نیست دیگه. مثل پیکارگسل و مه زاد شخصیت ها همه مسائل رو نمیتونن با هم پیش ببرن.

🔴۲: سیستم جادوییش حد و مرز خاصی نداشت به غیر از فاصله با الانتریس. توضیح اون طوری هم نداشت که دقیقا چطوریاست و اصلا مثل بقیه کتابایی که ازش خوندم چیز زیاد مطرحی نبود. مهم بودا مثل قضیه شائود ولی اونطوری نه.

🔴۳: آخر کتاب شوکه کننده و جذاب بود و در عین حال یسری از بخش هاش قابل پیش بینی. چیزی از خفنیش کم نمیکرد ولی خب میتونست بهتر باشه.

🟠۴: این نظر کاملا شخصیه و ایراد نیست ولی اقا سندرسون بیشتر به کاپل هات بپرداز. ما میخوایم اونارو کنار هم ببینیم بیشتر. انقدر اذیت نکن عه. عهههههه😐

⭐⭐⭐⭐⭐⭐

حالا چون اولین کتابیه که از سندرسون چاپ شده و خودشم قبول داره که نسبت به بقیه ضعیف تره این مشکلات مهم نیستن چون درکل جذاب و قوی بود و لذت بردم. شما هم بخونید و لذتشو ببرید چون برای استورم لایت مهمه و اونجا بهتر مسائل رو شاید بفهمید.😁
امیدوارم این ریویو کمکتون کرده باشه و خوشتون اومده باشه.🔥

🟩🟨حالا اگر خودتم الانتریس رو خوندی نظرت دربارش چی بود؟ با من موافق بودی؟🟨🟩
      

        چی بگم اخه؟😂
عالی بود. خیلی وقته میخوام بخونمش ولی نشده بود. ولی بالاخره خوندمش. بزار بریم سراغ اصل کار حسمم نسبت بهش، اون بین میگم.😁

🔴۱. شروع خیلی خوبی داشت و از همون اول تعلیقش رو شروع میکرد. یعنی مقدمه کتاب واقعا جالب و جذاب بود و خیلی هم خوب ربطش داد به داستان اصلی. و بعد فصل اول هم شروع خفنی داشت.😌

🟠۲. فضا سازی و توصیفاتش خب طبق معمول معمولیه. دارن شان معمولا خیلی کمتر میپردازه به این دوتا ولی توی این کتاب خیلی بهتر از کتاب های قبلیش بود. کتاب یک تم و فضای دارک و مه آلود و مرموزی داره. یک فضای خیلی عجیب، و دوست داشتی در عین حال. توصیفاتش هم که شخصیت ها اونطور که باید توصیف ندارن. یعنی شما نباید انتظار اینو داشته باشید. و این مسئله اصلا ایراد نیست.❌ چرا؟ چون اصلا هدف این کتاب اینکارا نیست و به چیز هایی که مهمه میپردازه. حالا رسما قیافه ها چه شکلیه و چطورین مهم نیست.

🟡۳. شخصیت پردازی ها عالین. نسبت به کار های قبلیش شخصیت پردازی این کتاب خیلی قوی تره. همشون به نسبت همینن. راحت ارتباط برقرار میکنید. شخصیت ها عمقی که دارن خیلی جذابه. مخصوصا اد که شخصیت اصلیه و اصلا عاشقشم. خیلی شخصیت خفنیه. ولی خب بحث شخصیت پردازی قویش سر پلات تویست ها ثابت میشه که در ادامه توضیح میدم. شخصیت ها پیچیدگی و مشکلاتی که دارن به خوبی قابل درکه و این مشکلات خیلی شخصیت هارو جذاب میکنه و شما همش دنبال این هستید که این مشکلات کی درست میشه؟ یا اصلا از کجا اومده و چجوری حل میشه؟

🟢۴. پلات و پلات تویست ها: واقعا پلات جذابی داره مخصوصا به خاطر رومنسی که در جریانه داخل کتاب. یعنی یه چاشنی خیلی قوی میده به طعم اصلی کتاب. واقعا دلنشین و تو دل بروعه.😂 خیلی دوسش داشتم. از این رومنس های لوس و مسخره هم نبود و یه رومنس کاملا جدی بود. ارتباط شخصیت ها و مشکلاتشون هم به شدت منطقی و بالغانه بود. 
نویسنده یه لحظه هم ولتون نمیکرد و هی داستان بالا پایین میشد. یه جا فکر میکردی دیگه همه چی آرومه ولی یهو همه چیز به هم میریخت و دوباره به نسبت آروم میشد و دوباره اوج میگرفت.
پلات تویستم که فکر کنم پنج شیش تایی داشت.😂 انقدر همه چیز چرخید و موضوع اصلی عوض شد که اصلا گیج شده بودم. من معمولا پلات تویست هارو حدس میزنم ولی سر این کتاب رسما هیچ ایده ای نداشتم که چی میخواد بشه؟ و هیچ ایده هم نداشتم که اصلا همین الان چی هست؟
پلات تویست آخر و پایان کتاب هم که تیر خلاص بود. مشخص شد که همه چیز چیه و رسما هیچ برگی برام به جا نذاشت. یعنی اگر میخواستم هم نمیتونستم این پایان رو حدس بزنم. پایان دارن شانی بود دیگه. اونایی که خوندن بهتر میدونن. البته از پایان های دیگش منطقی تر و ملو تر بود ولی باز هیچ فرقی نداشت. آخر کتاب رسما خرابم کرد. داغونم کرد. آخه چرااااا...😐

🔵 و در آخر که قلم نویسنده به شدت پخته تر از بقیه کاراش بود، از همه نظر. همه چیش خوب بود. اصلا خسته کننده نبود و تا آخرش تعلیقش رو سفت و سخت نگه میداشت. ضربآهنگ تندی داشت. راحت خوان بود. یسری جاها تیکه های طنز خاصی داشت که باز جذاب میکرد کتاب رو. 

🟣ترجمه خوبی هم داشت. طرح جلدشم که واقعا زیباااستتت. در کل که ویدا سنگ تموم گذاشته.

🟤و بگم که قراره براتون هیچ برگی نمونه. به شدت کتاب هیجانی و استرسیه. یه جاهایی انقدر شوکه میشید که فقط باید کتاب رو پرت کنید یه گوشه و بگید چی شد الان؟😐 خیلی قشنگ بود.


🔵🟣شما که خوندید نظرتون چی بود؟🟣🔵
      

        اولین کتابی که از داستا خوندم. من با انتظار خیییلییی زیاد شروع کردم این کتاب رو برای همین یسری فکرا میکردم که برآورده نشد ولی خب این قرار نیست روی نظرم تاثیری بزاره. واقعا میشه گفت این اثر زیبا بود. زیبا.🔥🥹

چند نکته داشت که خیلی جذاب بود و واقعا دوستشون داشتم.

🟦اولی اینکه فضا سازیش خیلی خوب بود و واقعا غرق میشدید داخلش. مخصوصا شروع و پایان کتاب. واقعا زیبا بود توصیفاتش و با ذهنتون بازی میکرد.😄

🟪دومی اینکه شخصیت پردازی خیلی جذابی داشت. با اینکه کوتاه بود ولی واقعا خوب بهشون رسیده بود. یک چیز دیگه که خیلی جذابش میکرد این بود که شخصیت پردازی ها داخل دیالوگ ها شکل می‌گرفت که کار هر کسی نیست و واقعا درست درآورده بودش. به شدت تصمیم ها و حرف هایی که میزدن منطقی بود بر اساس شخصیتشون. کار هایی که میکردن هم همین طور. راحت با شخصیت ها میشد ارتباط گرفت. مخصوصا شخصیت مرد داستان که برای من خیلی راحت بود. البته بگم که شخصیت زن هم خیلی راحت باهاش ارتباط برقرار کردم ولی خب مرده بیشتر. و این یه چیز کاملا منطقیه. دوتا شخصیت به شدت قابل درک بودن و خیلی می فهمیدم شون. در کل که خیلی خوب بود برای یک داستان کوتاه.🔥

🟩سومی اینکه داستان و مفهوم خوبی داشت. اول داستانش که واقعا عالی و جذاب بود. مفهومش هم خیلی عمیق بود و چیزیه که به فکر فرو میبردتون. این مفهوم از شروع تا دیالوگ ها تا شخصیت پردازی ها تا گذشته ها و تصمیم های شخصیت ها و پایان داستان پخش شده. چیزیه که وقتی تموم میشه مجبورید بشینید و به افق خیره بشید و فقط فکر کنید که چی خوندید؟
پایان جذاب و منطقی هم داشت و حداقل برای من قابل پیش بینی بود. ولی چیزی از خفن بودنش کم نمی کرد. پایان غمگینی داشت که خیلی ها به خاطر همین میخونن اینطور کتاب هارو.🥲

و در آخر تو یک روز میشه تمومش کرد. خیلی روونه و راحت خوانه. ترجمه خوبی هم داره.
( این کتاب با روح و روان و قلبتون بازی میکنه.)
من که خیلی دوستش داشتم ولی باز میدونم این اندازه کار های طولانیش قوی نیست پس برای همین نمره کم میدم.
ولی بخونیدش. خوشتون میاد. البته با پایانش شاید در حدی ناراحت بشید که اشک بریزید ولی این نشون میده که نویسنده پتانسیل چه کار هایی رو داره.
👇👇👇
🟥اگر خوندیدش شما نظرتون دربارش چی بوده؟🟥

      

        چه کتاب خفنی بود. اینکه یک کتاب چجوری شروع بشه چه قدر مهمه که یک کتاب دویست صفحه ایی باید نوشته بشه که فقط به این موضوع بپردازه. خیلی چیزا رو برام روشن و واضح کرد. الان تازه متوجه میشم که چه قدر از کتاب هایی که خوندم ایراد نویسندگی داشته و چه مشکلاتی داشتن که نمی دیدمشون.🤔🥲

خب این کتاب از یه نویسنده ایه که کاراش خیلی موفق بوده. برای همین متوجه میشید که دارید تجربه های یکی رو میخونید که کارش رو بلده و همین جوری نیومده یه چیزی بگه. ایشون کلی کلاس و شاگرد داشتن و همین طور کتابشونم موفق بوده. پس از این رزومه یه کتاب خیلی مفید انتظار میره. که همین جور هم هست.💪😤

این کتاب کلا به این میپردازه که نوشته هاتون رو چجوری باید شروع کنید. با چه روش هایی خوبه. چه کار هایی نباید بکنید و چه کار هایی باید بکنید. مثال هایی از کتاب های معروف میزنه که خیلی کمکتون میکنه. کتاب خیلی راحت خوانه و راحت متوجه میشید که داره نویسنده چی میگه. به قولی با زبان ساده همه چیو توضیح میده. خیلی کاربردی و به درد بخوره اگر مینویسید.💥

🔥اگر دنبال این هستید که بنویسید ولی نمیدونید چه کتابی بخونید که کمکتون کنه این واقعا برای شروع عالیه. هر چیزی که برای شروع لازم دارید رو بهتون میگه و با تمرین هایی هم که داره کاری میکنه که بهتر پیش برید توی این روند.🔥


      

        یک کتاب خلاصه برای آشنایی با داستان ها و اسطوره های یونان. کتاب کوتاهه و سریع پیش میره. هدفش اینه که شما یک نمای کلی از اتفاقات و ماجرا های مهم اسطوره های داشته باشید. واقعا برای شروع و ورود به اساطیر یونان کتاب عالیه( البته اگر پیداش کنید.). من خودم با اساطیر اسکاندیناوی و یونان بزرگ شدم و خیلی هاشون رو اسمی و بعضیاشون رو یکم بیشتر میشناختم. با خوندن این کتاب چشمم به اون شخصیت ها خیلی باز تر شد. و یکی از خوبی های کتاب اینه که به صورت داستانی از اول آفرینش تا آخر داستان که هرکول خدا میشه رو دنبال میکنیم. 
یکم یه سری از اسامی ایراد داشت که خب طبیعیه چون کتاب خیلی قدیمی و ترجمه خیلی قدیمی داره. ولی چیزی از جذابیت و تاثیر خود کتاب کم نمیکنه.

🟥حالا یه سوال ایجاد میشه اینجا.🟥
💥چرا باید اساطیر بخونیم؟💥

🟧اول: شما متوجه میشید که مردم زمانه قدیم به چه چیز هایی نیاز داشتن. اون زمان چه تفکراتی داشتن. برای چی این خدایان رو برای خودشون ساختن. و غیره...
به قولی شما دارید یه بخشی از تاریخ رو میخونید.

🟨دوم: اساطیر یونان یا گریک و اساطیر اسکاندیناوی یا نورس همشون تو تاریخ تاثیر گذار بودن. روی هر چیزی که فکر کنید. فیلم، سریال، انیمه، کتاب، بازی، نقاشی، تاریخ، فرهنگ، اعقاید و هر چی که فکر کنید. چیزیه که صد ها ساله داره ازش استفاده میشه و بهتره ازش آگاهی داشته باشیم حتی اگر قراره ازش استفاده نکنیم. مثلا من خودم که میخوندم این کتابو، متوجه میشدم که هرچی که تا الان خوندم و دیدم چه قدر از این اساطیر استفاده کرده و الهام گرفته. یک تاثیر خیلی بزرگ و جهانی داشته این اساطیر. پس خوندنشون ضرر که نداره هیچ مفید هم هست.
تمام شخصیت ها، اتفاقات، و غیره این اساطیر همه جا استفاده شده. حالا با مستقیم یا غیر مستقیم.

🟩سوم: اگر هنرمندید نویسنده، نقاش، فیلم ساز و غیره خیلی به دردتون میخوره. چون متوجه میشید اون ور دارن از چیا استفاده میکنن و شما هم میتونید از این مسائل یا همون جوری یا به سبک خودتون استفاده کنید. و به شدت و خیلی زیاااااد به دردتون میخوره مخصوصا اگر نویسنده هستید. چون می‌فهمید که این داستان ها همه تخیل بوده، همه خدایان تخیلی بودن ولی همه این تخیلات کاری کرده که مردم باورشون کنن و چیزایی که وجود خارجی ندارن رو بپرستن. پس متوجه میشید از چیا تو نوشته هاتون استفاده کنید و چه کار هایی باید بکنید که ذهن خواننده رو جذب کنه و ذهن خواننده به چه چیز هایی نیاز داره.

و درکل که خیلی خفنه حتما اسطوره های معروف رو بخونید. هم قشنگ و آموزندست هم به درد بخور. پشیمون نمیشید.😄🔥
👇👇👇
🟩و یه سوال دیگه. آیا شما هم علاقه دارید به اساطیر جهان؟ چرا؟🟩
      

        اسطوره آفرینش نخستین زن و مرد. مشی و مشیانه. خیلی مفهوم ها داره که هم نشون میده که مردم دنبال چی بود در زمان های قدیم و تفکرشون چجوری بوده. به شدت داستان عمیقیه چون روی مسئله عمیقی هم دست میزاره و یه مسئله ایه که خیلی ها هنوز روش گیرن و سوال میپرسن. خیلی داستان مفهومیه و چیز های خیلی جالبی رو نشون میده که آدم رو به فکر فرو میبره. نشون میده که فقط نباید منتظر خدا باشی که کمکت کنه، خودتم باید کاری بکنی. نشون میده که دلیل زندگی چیه. برای چی آفریده شدیم. چرا مرد و زن آفریده شدن. چه فرق هایی دارن و چرا فرق دارن. چه جوری همو کامل میکنن. اسطوره ای پر از مفهوم های عمیق درباره زندگی و خدا. بالا پایین شدن داخل زندگی و سختی کشیدن. نشون میده بعد از هر سختی و امتحان دوران خوشی هم هست و خیلی مسائل دیگه که واقعا جالب انگیز بودن...😂

ولی مخصوصا تمرکزش روی زن و مرد بود که چه فرق هایی دارن و به شدت خوب میپرداخت به این مسئله. البته اینم بگم که خیلی مردا رو میزد و خیلی سنگین هم میزد و واقعا تو مخ بود این مسئله ولی باز کتاب جذابی بود و ازش استفاده خواهم کرد.

🟥اگر مینویسید مخصوصا فانتزی این کتاب حتما به دردتون میخوره و کمکتون میکنه.🟥

درکل هم که جذابه. قلم نویسنده خیلی روون و جذابه. تعلیق مناسبی داره. فصل ها کوتاهه و از خوندنش خسته نمیشید. و میتونید راحت تو یک روز تمومش کنید.😊🔥
      

        جالب بود. خیلی روون بود و سریع پیش میرفت. داستان نسبتا جذابی هم داشت. استفاده از شخصیت هایی که هممون میشناسیم هم خیلی باحال بود. و چیزی که باحال ترش میکرد این بود که اتفاقات داخل این کتاب خیلی بعد از تموم شدن اون داستان های معروفه. مثلا چند سال از اون اتفاقاتی که برای سیندرلا افتاده میگذره. و این واقعا جذابش میکرد. آنتاگونیست خوبی هم داشت. اون اوایل کتاب که واقعا ترسناک بود ولی بعد که گذشت کم تر شد.😉
فضا و حال و هوای خوب و یه جورایی نوستالژی داشت چون یاد سنین پایین تر میندازدتون که برای من جذاب بود ولی ممکنه شما از اینکه یک کتاب شمارو به دوران کودکی ببره خوشتون نیاد.🤷
کتاب کتابیه که بچگانه ست پس نه نکته مثبت اونجوری داره نه منفی. ( اینم که میگم بچگانست منظورم اینه کتاب برای سنین ۱۰ تا ۱۴ ساله. ) فقط میشه گفت که حال میده خوندنش و اگر بین کتاب های سنگین هم بخونید میشوره میبره پایین. 

🟥البته به اینجا دقت کنید. اگر از قلم بچگانه بدتون میاد، ممکنه بخونید و حس کنید که فضای کتاب دخترونست، یا انتظار بالا دارید نخونید این کتاب رو.🟥

من خودم این مشکلاتو نداشتم ولی خب کلی گفتم که اگر داری این یادداشت رو میخونی کمکت کنه چون این انتظار هاییه که نباید ازش داشته باشی.👌💥

فعلا که توصیش نمیکنم و باید بخونم چون مجموعست. همه میگن بهتر میشه و خب منم میخونم که ببینم چی میشه. ولی فعلا نه میگم بخونید نه میگم نخونید، دیگه تصمیم با شماست. حالا تا جلد های بعدیو بخونم و ببینم چی میشه.😁

💥اگر خوندیدش، شما نظرتون دربارش چی بود؟💥

      

        واقعا کتاب عالی بود. برای شروع خیلی خوبه و حسابی ذهن رو باز میکنه که چجوری باید شروع کنید و چه کار هایی باید بکنید. یه ایده خیلی جامع و خوب بهتون از طرح کلی داستان میده که باید چجوری باشه و چجوری نباشه. چه کار هایی خوبه و بهتره و چه کار هایی رو نباید بکنید. میگه چجوری باید شروع کنی داستان رو، چجوری تمومش کنی، زاویه دیدت چجوری باشه، چجوری صحنه های خوب خلق کنی، چجوری تعلیق ایجاد کنی و کلی چیز دیگه که میگم واقعا خیلی به درد بخور و کاربردیه. 👌
مثال هاش کمه ولی خب بعضی از مثال هایی که میزنه بد نیستن. در کل چشم و ذهنتون رو برای نوشتن خیلی خوب باز میکنه. برای خوندن هم همین طوره. ولی حیف که دیگه نیست و شاید اصلا پیدا نشه و گرنه مجموعه عالیه. 🥲
      

        جلد دوم سیاه دل خیلی عجیب بود برام. جلد اول دوست داشتم و تنها کتابی بود که واقعا احساساتم غلبه کرد به یادداشت و نظری که دربارش داشتم. یعنی ایراداتشو چون دوستش داشتم نادیده گرفتم. ولی جلد دوم اصلا اینطوری نیست. تا حدود صفحه دویست اینا بود که واقعا دوستش داشتم. خیلی خوب بود چون دنیای جدیدی رو میدیدم. شخصیت ها داشتن بالاخره یک خودی نشون میدادن. بالاخره داشت به اون هیجان لازم و پیش‌روی که انتظار میرفت میرسید. ولی نه انگار فونکه قرار نبود که از جلد اول بهتر عمل کنه. 😬😤

خب میرسیم به بخش جذاب ماجرا😁

🟥اول: که خب ما با یک دنیایی که تو کل جلد اول ازش تعریف میشد داریم روبه‌رو میشیم. دنیایی پر از چیز های عجیب غریب مثل پری ها، دوره گرد ها، اتش خواران و غیره... و واقعا دنیای جذابیه برای همین دویست صفحه اول خیلی بهم چسبید چون قرار بود خوب جمعش کنه به نظر ولی اینطوری نشد. حالا چرا؟ چون از یه جایی به بعد دیگه واقعا همه چیز مسخره بود چون ما هیچی از این دنیا نمیدونستیم. نویسنده باید تو جلد اول خیلی از چیز هارو پایه ریزی میکرد برای این دنیا ولی معلومه که هیچ فکری نکرده بوده. مثلا اون پزشک معروف، اون شاهزاده هه که خیلی مردم دوستش دارن ( اسمشو یادم نمیاد.)، اون یارو دوره گرده که خرس داشت و افراد دیگه ( حتی اسم شخصیت هارم یادم نمیاد.😂) تا جلد دوم کجای این دنیا و داستان بودن؟ چرا یک اشاره هم بهشون نشده بود؟ حالا شاید بگید که اصلا اینا مهم نیست و اینا، ولی مهمه. حالا باز چرا؟ چون نویسنده داره برای اینا تاریخچه میسازه. همه این شخصیت ها که نام بردم و حتی اونایی که نام نبردم هم تو این دنیا به شدت معروف هستن. کل مردم میشناسنشون و به شدت مشهور، معروف و سرشناس و بلند آوازه هستند. حتی تا زمانی که وارد داستان هم میشن شما هیچی از این ها نمیدونید. یک سری از موجودات، مکان ها و غیره دیگه هم همین طوری هستند و تا وقتی با اینا رودرو میشن شما هیچی ازشون نشنیدید. یعنی رسما شما هیچی نمیدونید تا آخر داستان و نویسنده همین جوری هی اطلاعات جدید میده بهتون و میگه نه همه مردم میدونن مثلا این مکان چیه یا چجوریه یا این شخصیت کیه ولی شما که خواننده هستید از هیچ کدومشون هیچی نشنیدید.😐

🟥دوم: این یه جورایی ادامه بخش اول هم حساب میشه که نویسنده به هیچ وجه انتظار هاتونو برآورده نمیکنه. شما از یک شخصیت تو کل کتاب تعریف های جورواجور و عجیب غریب میشنوید. طرف بهترینه فلانه و بیساره و اینطور حرف ها. ولی وقتی به جایی میرسه که باید خودشو نشون بده متوجه میشید که با سیب زمینی هیچ فرقی نداره. و این فقط برای یک شخصیت اتفاق نمی‌افته. برای همه شخصیت ها اینطوری هست داخل این کتاب از شخصیت های خوب تا بد، اصلی یا فرعی همه اینطوری میشن. همه شخصیت ها یک آوازه خیلی بلند دارن ولی وقتی باهاشون رودرو میشن یا میخوان خودشونو نشون بدن شما هیچ تفاوتی بین کدو تنبل و این شخصیت ها پیدا نمی کنین. 😶
حالا برای اتفاقات هم همین طوره مثلا شما چندین فصل و صفحه منتظر یک رویارویی یا یک اتفاق بزرگید. و وقتی نوبت به پردازش اون مسئله میرسه  تو کمتر از یک صفحه جمع میشه و به مسخره ترین شکل ممکن تموم میشه.
این کتاب هیچ کدوم از انتظار هاتونو براورده نمیکنه. شخصیت ها فقط آوازه خفنی دارن ولی درواقعیت سطل زبالن. ( مثل انگشت خاکی.) هیچ خطری شخصیت هارو تهدید نمیکنه. هیچ اتفاق خاصی نمی افته. و کلا هیچی هیچی هیچی.
حتی خوب تموم هم نمیشه. شخصیت هارو خوب نمیکشه. جادوش حد و مرز نداره.🫠

🟥سوم: هیچ خطری تهدید نمیکرد شخصیت هارو. کلا تا آخر کتاب یکی یه تیر خورد و کلا همین. شخصیت ها هیچی شون نمیشد. تو هر مخمصه و خطری هم می افتادن به راحتی و به شکل خیلی مسخره ای فرار میکردن. همیشه خدا فرار میکردن. حتی یه زخمم برنمی داشتن که بگی اقا باز یه خطری هست که اینا زخم بردارن. انگار نویسنده میترسید آسیب بزنه به شخصیت هاش. خیلی هم میترسید. حتی یک شخصیت هم که کشت دوباره زندش کرد.😐 وقتی مرد گفتم خب خوبه حداقل میتونه یکی رو بکشه و اینطور حرف ها ولی چند صفحه بعد مسئله زنده کردنش مطرح شد که گفتم نه بابا از این نویسنده همچین کاری بر نمیاد.😮‍💨

🟥چهارم: جادو بی حد و مرزی داشت. شخصیت میتونستن باهاش بسازن. شخصیت میتونستن باهاش زنده کنن. میتونستن درمان کنن. میتونستن از دنیایی به دنیا دیگر تلپورت کنن. و هر کاری که فکرشو بکنی. برای همین میگم که هیچ خطری تهدیدشون نمیکرد. چون مسئله جادو بی حد و مرز به این قضیه بیشتر دامن میزد.😩

🟥پنجم: پیش روی کندی داشت به خاطر داشتن چند خط داستانی. اوایلش واقعا جذاب بود ولی بعدش نه. چون یکسری فصل ها نبودشونم هیچ اهمیتی نداشت. فصل های الینور خیلی تو مخ بود و مسخره و نبودشون هیچ فرقی نداشت. تو یکسری فصل ها فقط به توصیف و احساسات و افکار شخصیت ها میپرداخت و اصلا داستان رو پیش نمی‌برد. به خودت میومدی میدیدی که صد صفحه خوندی بدون هیچ پیش روی داستانی. و فقط به پیرنگ های فرعی و چیزایی که مهم نبود میپرداخت و خط داستانی اصلی این وسط گم شده بود.

ولی یکسری نکات مثبتم داشت مثل اینکه یکسری شخصیت ها واقعا جذاب بودن مثل انگشت خاکی و چند نفر از دوره‌گرد ها. ولی باز خوب انتظاراتمو برآورده نکردن ولی باز چون منتظر بودی خودشونو نشون بدن یه تعلیقی ایجاد میشد که باز میگم خوب جعمش نمیکرد. فضا کتاب خیلی عالی بود و حال و هوای خوبی داشت. اون جنگل ها، اون موجوداتی که داشت، توصیفات بو ها و رنگ ها و کلا توصیفات خیلی عالی داشت که غرق شون میشدی. و دیگه هیچ نکته دیگه ای به ذهنم نمیاد. معلوم نیست جلد سوم رو به زودی بخونم ولی میخونم که ببینم چجوری میخواد جلد سوم رو گند بزن... چیزه یعنی اینکه جلد سوم رو تموم کنه.😊

🟥من خوندم تا شما نخونید.🟥