فقط وقتی کتاب را تا آخر می‌خوانی، میفهمی که چرا یکی از شاهکارهای ادبی جهان است.
        

          اوایل دهه‌ی هشتاد بود که ترجمه‌ی مهدی سحابی از رمان «تربیت احساسات» فلوبر به بازار آمد و هم‌چنان بی‌رقیب مانده است. ماجراهای عاشقانه‌ی فردریک موروی جوان در تربیت احساسات به تحولات پرشتاب پاریس در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم گره می‌خورد، پاریسی که، به قول گوته، در هر گوشه‌اش می‌شد تاریخ را یافت. چند سال بعد، سحابی «مادام بوواری» را هم ترجمه کرد تا نشر مرکز دومین شاهکار فلوبر را هم به بازار فرستاده باشد. «مادام بوواری» شرح جاه‌طلبی‌های زن جوانی است که از حدود عرف و اخلاق شهر کوچکش فراتر می‌رود و با سرنوشتی تراژیک مواجه می‌شود. فراتر از این‌ها، سبک‌ قدرتمند فلوبر در پرداختن به مضمون و توصیف اشیاست که ما را مدام تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. 


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی هشتم، سال ۱۳۹۵.
        

          داستان تلخی بود...از اون تلخی های زننده ای که از حقیقت محض سرچشمه می گیرند
***
اگر رنج های ما به حال کسی سودی داشت می توانستیم به نام این که فداکاری می کنیم خود را دلداری دهیم
        

          کتاب جالبی بود سرشار ا ز احساسات؛ چه خانوادگی، چه نوستالژیک، چه اروتیک و چه طبقاتی
در مجموع خیلی تضادهای جالبی رو تصویر می کرد و آشفتگی های ذهن و ارتباطات اجتماعی رو خوب نشون میداد، هرچند به نظر می رسید داستان در طعن ها و همراهی هایی که با مادام بواری داشت قصد داشت تصاویری مقطع از گذاری انسانی در وضعیت اجتماعی رو نشون بده؛ سرنوشت دختری از صومعه تا روستا، از رمان تا زندگی و از روستا تا شهر، ولی برای من، و شاید شرایط اجتماعی ما، قدری کتاب ناهمگون و نامتجانس نشون میداد و البته، من از این عدم قرابت زیاد لذت نبردم!
جذاب ترین بخش کتاب کنایه هایی بود که به خود کتاب باز میگشت: مثلا نقدهای که در لفافه به رمان وارد می کرد و خیال پردازی ها که سرنوشت تباه می کرد تا نسبت های دوگانه ای با شهر که گویا خود فلوبر هم درگیرش بوده
با تصاویر انتهایی داستان می شد عجیب همدل بود و تحقق عینی سبکی از نویسندگی رو دید که در اون، هرچند با شخصیت اصلی داستان به خاطر کارهاش نمی تونی احساس قرابت کنی ولی در نهایت سخت ازش دل می کنی؛ مثل فیلم دایره زنگی و ... 
در مجموع به یکبار خوندش می ارزید
        

          با عذاب وجدان تمومش نکردم 😂
خیلی تعریفش رو شنیده بودم و کتاب صوتی اش رو تهیه کردم و واقعا برام مثل یک شکنجه بود ، شاید چون عادت کردم با شخصیت اصلی داستان ارتباط مثبتی برقرار کنم که خب فکر کنم توی این کتاب  میسر نیست .
        

          خیلی خسته کننده بود خیلی..اگه قصد نویسنده این بود که ملال روزمرگی را با پوست و گوشت و استخوانمون احساس کنیم کاملا موفق بوده...منتظر نقطه عطف داستان بودم ولی اتفاق نیوفتاد و فقط به امید پایان متفاوت یا غیر منتظره تا آخر خواندمش...
داستانی پر از خیانت و حماقت...اعصابم خورد شد از حماقت این زن و شُل و ولی این مرد... 

تنها پیام مثبت این داستان این بود که هرچقدر به هوس و نفس دل بدی و جلوی خودت را نگیری توی باتلاقی از اشتباهات و حماقت ها گیر میوفتی...و به آدم های هول و سیری ناپذیر دل ند که زندگیت به باد میره...
در رابطه وقتی شور وهیجان اولیه از بین میره ملال زندگی روزمره خودنمایی میکنه...و راه حل،شروع یک رابطه جدید دیگه نیست چون این دور باطل ادامه پیدا میکنه اگر راه حل درستی براش پیدا نکنی... 

اگه تمام کتاب های توی لیستتون را خواندید و کتابی باقی نمونده بازم وقتتون را برای این کتاب نزارید....
        

          حقیقتش اینه که نه کتابی هست که به کسی معرفی کنم، نه هدیه بدم. پس دو ستاره براش کافیه.
خط داستانی تا حدودی شبیه آنا کارنیناست، ولی تولستوی کجا و فلوبر کجا!
با خوندن آنا کارنینا و شخصیت پردازی که تولستوی کرده این احساس به آدم دست میده که آدم‌های اطرافش رو می‌تونه روانکاوی کنه و بهتر بشناسه.
با خوندن مادام بوواری چی؟ هیچی. متوجه می‌شین که پرتوقع و خیالباف نباشین و سعی کنین با رشد سنی، عقلتون هم رشد کنه :)
        

          چرا داستان‌های کلاسیک که در مورد زنان نوشته شده، بیشتر تم خیانت دارند؟!
از این که بگذریم کتاب جذابیت فوق‌العاده‌ای ندارد،خصوصا از باب ماجرا و داستان.
اما ترجمه آقای مهدی سحابی شاهکار بود و استفاده به جا از واژه‌ها توصیفات موجود در رمان را جذاب‌تر کرده بود. 

        

          مادام بوآری، کاراکتری‌ست که هرگز از ذهنم پاک نمی‌شود. فلوبر آن‌قدر دقیق و موشکافانه حس‌ها و افکار این‌زن را توصیف می‌کند و طوری این‌توصیف‌ها تا مغز استخوانم نفوذ کرده که گویی دیگر برای همیشه یک‌مادام بوآری در وجود خودم دارم. از سرنوشت پرتلاطم و عجیب و غریب‌ش زبان بند می‌آمد. واقعا یک‌تراژدی بی‌نقص
        

          خوشحالم فقط آخرش اِما نتیجه خیانتاشو دید
        

          از فیدیبو نسخه صوتی این کتاب رو خریدم. بدون اینکه نظرات رو بخونم و خب میتونم بگم پولم رو انداختم تو جوب! افتضاح بود خوانش گوینده‌ی محترم. انگار یه دانش‌آموز نوجوانه که همون لحظه کتاب رو دادن دستش، بخونه. پر از غلط و تپق
هشت فصل گوش دادم ولی دیدم واقعا دارم با زجر گوش میدم. رهاش کردم و فعلا در قفسه کتاب‌های ناتمام قرارش دادم.
        

          شاهکار جاودانه فلوبر ؛ اثری سترگ در نقد فانتزی های بلندپروازانه جامعه طبقه متوسط.
        

          وقتی یوسا یه کتاب در مورد مادام بوواری می‌نویسه دیگه آدم چی بگه؟!! اسم کتاب هست عیش مدام! (the perpetual orgy)!
        

          
از معدود کتب کلاسیک که" دوستش نداشتم". 
اما خانمی بسیار زیباو همسر پزشک خوشنامی است. اما ارتباط اجتماعی خوبی  باهمسایگان ودوستانش دارد وهمین ارتباط به ظاهر چهار چوب دار برای او دردسر و زمینه ساز خیانت اما به همسرش می‌شود.  
به عنوان یک خانم  خواندن داستان هرزگی یک  زن برایم خوشایند نبودو باید بگویم از  خوشگذرانی افراطی و بیش از حد اما ان هم بعنوان یک مادر منزجرشده بودم وتنها برای اینکه مشتاقانه منتظر تماشای تاوان دادنش بودم کتاب راادامه دادم که بدانم نویسنده چقدر اخلاق مداربوده واما چه اندازه بخاطراشتباهاتش تنبیه شده. 

خوشبختانه نویسنده  نشان می‌دهد که اما نه تنها برای اشتباهات خودش که برای کوتاهی که درحق اطرافیانش کرده هم تنبیه می‌شود ودرنهایت به طرز دردناکی ازدنیا می‌رود.  از نکات عجیب کتاب برایم توصیف بیش از اندازه دقیق نویسنده از حالات روحی نامتعادل این خانم بود. 

اما درواقع زنی است که قربانی زیاده خواهی نفسش می‌شود ودر نهایت  همسر ودخترش هم فدای "طمع"  وی به عشق وثروت می‌شوند. 
        

          داستان کشش و جذابیت نداشت و موضوع هوس بازی زن شوهر دار هم جالب نبود 
فقط پردازش نویسنده به جزییات اطراف شاید نقطه قوت کتاب بود که متاسفانه اون هم با ترجمه نه چندان خوب راه به جایی نبرد
        

          و بله بالاخره به اتمام رسید :)
این کتاب را در مرداد ماه شروع به خواندن کردم و
 در زمانی بود که دچار آبله مرغان شدم حال و احوالمان در آن روزگار بسی داغان و نالان بود و به همین دلیل از  حال و هوای  این کتاب به کلی دور گشتم ...
و حالا  تقریبا پس از گذشت ۶ ماه..
دوباره خوانشش را در دو روز به اتمام رساندم .
داستان خیلی دلنشین و با پایانی قابل پیش بینی داشت البته برای من ،
خیلی ها برایشان غیر قابل پیش بینی بود .
خیلی با خودم کلنجار میرفتم که بتوانم مادام را دوست بدارم 
اما نمیشد ....
تمام و کمال پذیرایش باشم یک سری زمان ها واقعا درکش
میکردم و اما یک سری زمان ها از جهل او اعصاب و روانم بهم می‌ریخت ،
بیش از اندازه برت کوچولو را دوست می‌داشتم و برای سرنوشت او دلم بسیار میسوخت ...

        

          یکی از بهترین اثرهای فلوبر هست. 
کتاب تربیت احساسات فلوبر هم خوبه.
فلوبر یه جورایی تحت تاثیر اثر بالزاک ینی‌ زن سی‌ساله قرار گرفت و این کتاب رو نوشت. این کتاب عالیه واقعا. نویسنده به خاطر این کتاب خیلی اذیت شد و اونو هم متوقف کردن  چون می‌گفتن از نظر اخلاقی مشکل داره. ولی به نظرم همه‌ی انسان‌ها‌ باید این اثر زیبارو بخونند.