نوشته ای بر کتاب کنت مونت کریستو


کتاب کنت مونت کریستو از الکساندر دوما قطعا یکی از مهمترین آثار ادبیات فرانسه‌ست که ازش اقتباس های سینمایی زیادی شده.
و یکی از اثار پرفروش قرن نوزدهم هست که همچنان هم در کشور های مختلف ازش فیلم،سریال و نمایش تولید میشه و حتی همین پارسال در ایران سریال قطب شمال پخش می‌شد که با اقتباس از این کتاب بود.

به نظر خودم با اینکه کتاب خیلی طولانیه و یکچیزی حدود ۱۳۰۰ صفحه است یا این حال تمام صفحه هاش ارزش خوانده شدن داره.

داستان کتاب درمورد شخصی به اسم ادموند دانتسه که یم ملوان بیست ساله است که قرار بود پس از سفر دریایی اش مقامش عوض بشه و کاپیتان بشه.
اما در اون سفر دریایی شخصی میمیره و وصیت خودش رو به دانتس میگه و دانتس برای انجام دادن اون وصیت به مشکلاتی بر میخوره.
دانتس زندگیشو وقف نگهداری از پدرش کرده و عاشق دختری به نام مرسده شده، که پسر عموی مرسده هم از اون خوشش میاد و بنابرین نفرتی بین او و دانتس شکل میگیره. اما او تنها دشمن دانتس نیست و به خاطر اینکه دانتس به زودی مقامش به کاپیتانی عوض میشه یکسری دشمن دیگه هم داره.
بنابراین در روز ازدواجش، دانتس رو با اتهام خیانت از سمت رقیبانش دستگیر میکنن و به قصری دورافتاده و ترسناک در کنار بندر مارسی زندانی میکنن. و آنقدر کینه و نفرت وجود دانتس رو فرا میگیره که یک نقشه فرار و انتقام بی نظیر میکشه.

معروف ترین اقتباسی که از این کتاب شده مربوط به سال ۲۰۲۴ هست که توسط متیو دلاپورت و  الکساندر دو لا پتولیر کارگردانی شده و پیِر نینِی نقش ادموند دانتس رو توش بازی کرده.

 من خودم این کتاب رو زبان اصلی خوندم ولی از این کتاب هم خلاصه شده و هم متن کاملش ترجمه های مختلفی شده. اگر خلاصه شده خواستید بخونید بهترین ترجمه از نشر افق هست که با دوتا طرح جلد مختلف از دوتا مجموعه چاپ کرده و اگر متن کامل خواستید بخونید از نشر هرمس‌.



      

        نوشته ای بر رمان خانه ماتریونا


رمان خانه ماتریونا، نوشته ی الکساندر سولژنیتسن هست که اولین بار در سال 1963 انتشار یافت. 
 راوی این داستان، یک معلم ریاضیه که قبلاً در اسارات «گولاگ» (اداره کل اردوگاه های کار و اصلاح اتحاد جماهیر شوروی) بوده. و او الان دنبال کار میگرده و کاری رو در مدرسه ای در یک مزرعه ی اشتراکیِ بزرگ پیدا میکنه. 
بعد از این اتفاق، ماتریونا(پیرزن شخصیت اصلی) به راوی، جایی رو در خونه ی خودش که رو به ویرانیه پیشنهاد میکنه. راوی این پشنهاد رو قبول میکنه و ماتریونا و راوی باهم توی یک خونه زندگی می‌کنند. و اینطوری میشه که داستان شروع میشه.
و تقدیر سرنوشت غم‌انگیزی رو برای ماتریونا رغم زده،در اطرافش هیچکس نمونده،شوهرش در جنگ ناپدید شده و شش فرزندش در کودکی مرده اند.

داستان،داستان بسیار کوتاهیه و در سه فصل تعریف میشه و میشه گفت نویسنده دو فصل اول رو صرف توضیح دادن موقعیت ماتریونا و شخصیت او و طوری که دیگران باهاش رفتار میکنن میکنه.
و اتفاق اصلی داستان که خط اول کتاب به اون اشاره داره درواقع در فصل آخر میوفته.

همونطوری که در یادداشت ته کتاب نوشته، خانه ماتریونا ریشه در زندگی شخصی خود نویسنده داره و او هم مثل راوی این داستان به خاطر افشای جنایات جوزف استالین در رمان هاش، بیست سال رو در تبعید گذروند.
این داستان درواقع ریشه در حقیقت داره و از زندگی و مرگ ماتریونا واسیلیونازاخارُو نوشته شده و ففط نام روستا تغییر یافته.

در این داستان دو نوع جهان‌بینی به تصویر کشیده شده.از یک طرف خدمت بی چشمداشت به اطرافیان و کمک به اونا که شخصیت ماتریونا هست و از طرفی دیگر مال اندوزی آزمندانه که اغلب ساکنان دهکده هستند. و دیگران درک شخصیت ماتریونا براشون سخته و او رو سرزنش می‌کنند که چرا مال اندیش نیست.

و در یادداشت آخر رمان نوشته:
خانه ماتریونا در یک کلام شرح دشواری های دردناک زندگی است که آدمی را به تأمل در باب مفهوم زندگی و غایت آدمی در این جهان وا می‌دارد.


      

        در مرداد ۱۴۰۴ دیوان اشعار رودکی رو خواندم.

عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی زاده اواسط قرن سوم هجری قمری که البته تاریخ و سال تولد دقیق او مشخص نیست یکی از شاعران ایرانی دوره سامانی در سده چهارم هجری قمری هست و همچنین استاد بعضی از شاعران قرن چهارم هجری قمری در ایران.

رودکی را خیلی ها به نابینا بودن میشناسند،
اما درست مشخص نیست که او از کودکی نابینا بوده و یا در بزرگسالی نابینا شده است.
خیلی ها معتقدند که ممکن نیست که رودکی از بدو تولد نابینا بوده باشد چون در شعر هایش طوری طبیعت رو وصف کرده که حتی برای افراد بینا هم دشوار است.

او در روستایی به نام بَنُج رودک در ناحیه رودک در تاجیکستان امروزی در نزدیکی سمرقند به دنیا آمد.
رودکی رو به عنوان پدر شعر پارسی می‌میشناسند.

رودکی در همان آغاز جوانی اش به دعوت وزیر سامانیان به دربار سامانیان رفت و شاعر ندیم نصربن احمد بن اسماعیل یکی از پادشاهان سامانیان شد و از این راه دارای ثروت زیادی شد.

علت اسم رودکی هم یکی دیگر از چیزهاییه که کاملا مشخص نیست و درموردش نظر های گوناگونی داده میشه.
عده ای می‌گویند چون رودکی ساز رود میزده اسمش شده رودکی
و عده ای دیگه می‌گویند چون در روستای رودک به دنیا اومده.
      

        نوشته ای بر مجموعه ۷ جلدی آتش بدون دود

از عشق سخن باید گفت،همیشه از عشق سخن باید گفت.
خواندن این مجموعه برای من حدود یک ماه طول کشید و الان حرف های زیادی برای زدن دارم.
در نوشته ای که بعد از اتمام کتاب اول نوشتم توضیحات اولیه ای راجع به کتاب دادم،پس الان مستقیم به سراغ داستان و ادبیات ان میروم.
 ابتدا داستان در ترکمن صحرا و مشکلات بین قبیله گوکلان و یموت بر سر آب است اما داستان بعد از کتاب سوم دیگر تمرکزش از روی "صحرای ترکمن" به روی "ایران" می‌رود.

در جلد اول داستان سریع تر می‌گذرد و اتفاقات خیلی زیادی رو توی چند صفحه به صورت مختصر اما با ادبیات بسیار زیبا توضیح می‌دهد.
و درواقع کتاب اول روی عشق گالان و سولماز و مشکلات قبایل ترکمن تمرکز دارد
کتاب دوم و سوم روی آلنی و حکیم شدن او و اتفاقاتی که در نبود او در صحرا می‌افتد
و کتاب چهارم تا هفتم به مبارزات سیاسی آلنی مارال و عشق بین آن دو.

من قطعا خیلی جاها با نویسنده و عقاید او موافق نیستم اما با این حال نمیشه از قلم زیبای نادر ابراهیمی و ادبیات اصیل او چشم پوشی کرد. و به نظرم حتی اگر کسی از داستان خوشش نیاید قطعا از قلم نادر ابراهیمی لذت می‌برد.
و به بعضی از قسمت های کتاب هم نقد دارم که بعضی از جملات جنسیت زده یا زن ستیزانه بود اما شاید هم دلیلش این بود که داستان این کتاب در سال 1265 شروع می‌شود و در سال 1339 به پایان می‌رسد.
خود نویسنده در باره این مجموعه گفته: 《اینطور بگویم و خلاص‌تان کنم: نوشتنِ آتش بدون دود، کمرم را شکست. تمامم کرد و خمیرم کرد. خسته و بیمارم کرد.》
و نوشتن این مجموعه‌ برای او حدود 30 سال زمان برده.

و البته قطعا این رمان فکت معتبر تاریخی نیست و اتفاقاتش همه واقعی نیستند و خود نویسنده هم در پایان مجموعه به این موضوع اشاره کرده است.

و بعضی از شخصیت های این مجموعه واقعا بی نظیر هستند مثل سولماز و غرورش و ات میش و شباهتش به گالان که هنگام عاشق شدن کاملا تغییر کرد و آیناز و شجاعت و استقلالش و ملان و حمایتش از آلنی.
و قسمتی دیگری که برای من جالب بود نوعی بود که نویسنده شخصیت ها رو می‌کشت.
در یک جمله می‌کشت بدون هیچ احساسی و تمام.

اتش بدون دود نمی‌شود،جوان بدون گناه
      

        نوشته ای بر رمان آتش بدون دود،جلد اول:گالان و سولماز

آتش بدون دود یک مجموعه شامل ۷ کتاب است.

اسم کتاب اول از این مجموعه گالان و سولماز است.
این کتاب داستان دو قبیله ترکمن را نشان می‌دهد به نام های یموت و گوکلان‌ که در صحرا ترکمن به سر می برند و از این دو قبیله هیچ دختر و پسری نمی‌توانند باهم ازدواج کنند.
شخصیت های اصلی این رمان گالان پسر شاعر بزرگ قبیله یموت که شاعری رو از پدرش یازی اوجا یاد گرفته و همچنین قوی ترین و‌خشن ترین جنگجو کل ترکمن صحراست. 
و از طرفی دیگر‌ سولماز دختر کدخدای قبیله گوکلان که زیبا ترین و مغرور ترین دختر ترکمن صحراست.

نویسنده این کتاب،نادر ابراهیمی نویسنده ایرانی معاصر بود که در سال ۱۳۸۷ درگذشت. و ایشان هم در حوزه سینما هم ادبیات کار کرده است.

این مجموعه کتاب برگرفته شده از یک مثل ترکمنی است."اتش،بدون دود نمیشه،جوان بدون گناه."

چون هنوز کل ۷ جلد رو کامل نخوندم نمیتونم نوشته کاملی هم بنویسم. بعد از اتمام کل ۷ کتاب نوشته ای جدید مینویسم.
چون راجع به این کتاب هنوز خیلی حرف ها دارم به خصوص راجع به نوع نگارش.
      

        نوشته ای بر نمایشنامه خانه عروسک

نمایشنامه خانه عروسک نوشته هنریک ایبسن قسمتی از زندگی یک خانواده در قرن نوزدهم رو نشون میده.

نورا، زنی هست که در یک خانواده مرفه، زندگی ظاهراً خوشبختی رو با همسرش توروالد و سه فرزندش داره.
به هر حال پشت ظاهر این زندگی زیبا یک راز بزرگ نهان هست که می‌تونه جون خیلی ها رو  به خطر بندازه،ولی فقط خود نورا در ابتدا نمایش از این راز خبر دارد و کم کم آدم های بیشتری می‌فهمن و زندگی نورا با مشکلات زیادی مواجه میشه.

این نمایشنامه اولین بار سال 1879 در کپنهاگ منتشر شد و اولین نمایشنامه مدرن ایبسن به شمار میاد و بلافاصله توجه هارو به خودش جلب کرد.
اولش منتقدان این نمایشنامه رو یک نمایشنامه تراژدی حساب می‌کردند اما کم کم همه شک کردند که این نمایشنامه تراژدی محسوب می‌شود یا نه و حتی بعضی جاها اون رو طنز حساب می‌کردند.

یکی از دلایل اینکه این نمایشنامه محبوب شده بود دیدگاه فمنیستی اون بود که من هم به شخصه ازش بسیار لذت بردم و در پرده آخر نمایش بیشتر قابل توجهه.
و چیزی که این نمایشنامه در واقع بهش می‌پردازه اهمیت استقلال فردی و حق انتخاب زنانه. و ایبسن با نشون دادن نورا درواقع داره نقش سنتی زنان در خانواده رو نقد میکنه و یکی از تیکه های نمایشنامه که من خیلی دوستش داشتم میگه:

 "هلمر: اما این شرم آور است. پس اینگونه مقدس ترین وظایفت را نادیده می گیری؟ نورا: در نظر تو، مقدس ترین وظایف من چیست؟ هلمر: این را هم من باید به تو بگویم؟ وظیفه ات نسبت به همسر و فرزندانت مقدس ترین نیست؟ نورا: من وظیفه ی دیگری دارم که به همان اندازه مقدس است. هلمر: نمی توانی داشته باشی. منظورت چه وظیفه ای است؟ نورا: وظیفه ام نسبت به خودم."

در همین جهت این نمایشنامه به عنوان آثار پیشگام توی جنبش فمینیسم شناخته میشه.

حالا برین سراغ خود ایبسن.
هنریک یوهان ایبسن،زاده 20 مارس 1828 نمایشنامه نویس و درام نویس نروژی بود.
ایبسن با وقوع انقلاب 1848 در شمال اروپا به سرودن شعر های آزادی خواهانه پرداخت و کلا از اول این بخش آزادی خواهانه در نوشته هاش بود همونطور که توی خانه عروسک هم بود.
      

        نوشته ای بر فیلمنامه به همین سادگی


فیلمنامه به همین سادگی توسط شادمهر راستین و رضا میرکریمی نوشته شده و فیلمنامه خوب و موفقی بوده که زندگی ساده  طاهره رو به ما نشون میده.

طاهره و امیر باهم ازدواج کردن و در تهران زندگی میکنن و دو فرزند به نام علی و ارزو دارن.
خانواده طاهره در شهرستان زندگی میکنن و در ابتدا فیلمنامه مادر طاهره به او زنگ می‌زنه که پیش اون ها برگرده ولی طاهره نمیتونه علی و ارزو رو تنها بزاره و از طرفی دیگه واقعا دوست داره که بره.
امیر،شوهر طاهره مهندس معماره و شغلش به طوریه که وقت زیادی برای طاهره و بچه ها نمیتونه بزاره.
طاهره به دنبال اینه که زندگی آرومی برای خودش و بچه هاش درست کنه اما با تغییراتی که در محل زندگی و همسایه هاشون داره پیش میاد اینکار کمی دشواره و طاهره رو با مشکلات زیادی روبرو میکنه.

سبک این فیلم رئالیسم و با بیانی ساده به موضوعات اجتماعی و زندگی یک زن خانه دار می‌پردازه.و تلاش داره نشون بده که بهتره در شلوغی زندگی دنبال کمی آرامش باشیم.

همونطور که گفتم فیلمنامه نویس های این اثر رضا میرکریمی و شادمهر راستین هستن.

که رضا میرکریمی کارگردان،تهیه کننده و نویسنده ایرانیه و 8 بهمن 1345 در زنجان متولد شد. 
ایشون فارغ‌التحصیل رشته گرافیک از پردیس هنر های زیبای دانشگاه تهران هست.
و فعالیت سینمایی خودش رو از سال 1366 با فیلم کوتاه 16 میلیمتری آغاز کرد.

شادمهر راستین سال 1343 در تهران متولد شد و فارغ‌التحصیل رشته معماری از دانشگاه تهران هست.
شادمهر راستین فیلمنامه نویس و منتقد سینماست و در زمینه های برنامه های تلوزیونی هم فعالیت میکنه.
از مشهور ترین کار های شادمهر راستین میشه به فیلمنامه "به همین سادگی" و " امروز"  و " افساید" اشاره کرد.

به همین سادگی پنجمین فیلم میرکریمی با ساختاری جدید بود که در سال ۱۳۸۶ ساخته شد.
 به همین سادگی  فیلمنامه و فیلم موفقی  شد و میرکریمی با این اثر سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر و جایزه گئورگ طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو رو گرفت.
      

        نوشته ای بر رمان برباد رفته جلد اول


رمان "بر باد رفته" رمانی کلاسیک و تاریخیه که بسیار محبوبه و به دست نویسنده آمریکایی،مارگارت میچل، نوشته شده و در سال 1936 برای اولین بار منتشر شده.

کتاب اینگونه شروع می‌شود که روزی در شمال جورجیا سال 1861 اسکارلت اوهارا در مزرعه خانوادگی اش،تارا، به همراه دو پسر دوقولو برنت و استوارت تارلتون نشسته و درباره احتمال جنگ داخلی صحبت میکنه. اسکارلت باور داره که جنگ اتفاق نمیوفته و صحبت درمورد جنگ براش خسته کننده شده،دوقلو ها همچنین به اون خبر نامزدی اشلی ویلکنز و ملانی همیلتون رو می‌دهند اما اینجاست که فکر اسکارلت درگیر میشود، او عاشق اشلی بود و فکر می‌کرد اشلی هم عاشق اوست.

به طور خلاصه بر باد رفته نگاهی رمانتیک به جنگ داخلی آمریکا از دیدگاه کنفدراسیون ارائه میده و درباره دختر زیبایی به نام اسکارلت اوهاراست که توی شرایط جنگ در شرایط سخت به دور از خانواده اش هست و در شرایط های عاشقانه گوناگونی قرار میگیره.

وقتی این رمان همان بار اول چاپ شد بلافاصله به محبوبیتی دست یافت که اساسأ در آن زمان بی سابقه بود. و حتی امروزه از نظر میزان فروش،یکی از محبوب ترین رمان های آمریکایی تاریخ به شمار میره.
برخی از منتقدان حجم و سبک آن را با آثار دوران ویکتوریایی چارلز دیکنز مقایسه کردند.
و جوایز مختلف این کتاب اون رو به یکی از اثار مهم آمریکایی تبدیل کرده.

این رمان دگرگونی محیط رو با پیشرفت جنگ به تصویر میکشه و به تاثیر عمیق رویداد های تاریخی بر زندگی فردی و هویت فرهنگی در جنوب تاکید داره.

کتاب دو جلده و خوندن جلد اول به تنهایی کافی نیست و با فقط خوندن جلد اول داستان عاشقانه اسکارلت ناقص میمونه.
      

        نوشته ای بر نمایشنامه چراغ گاز یا گس لایت

چراغ گاز نمایشنامه ای محصول سال 1938 که در دهه 1880 توی شهر لندن اتفاق میوفته. و جالبه بدونید که فعل Gaslighting یا گس لایت کردن هم از روی این نمایشنامه برداشته شده.

این نمایشنامه رو رمان نویس و نمایشنامه نویس بریتانیایی،پاتریک همیلتون نوشته و یک داستان تاریک از ازدواجی سرشار از فریب و دیوانگیه.

پاتریک همیلتون زاده 17 مارس 1904 در انگلستان،نمایشنامه نویس و رمان نویسی بود که برای به تصویر کشیدن فضا و گویش مرتبط با شرق لندن شهرت داشت.
همیلتون بازیگری رو در سال 1921 آغاز کرد و با علاقه اش به ملودرام تئاتری،نویسنده شد. و با رمان "خانه ترسو" شناخته شد.
بعضی از فیلم های سینمایی موفق بر اساس آثار همیلتون ساخته شدن.
برای مثال یکی از محبوب ترین آن ها "طناب" بود که توسط آلفرد هیچکاک  در سال 1948 به فیلم تبدیل شد.

نمایشنامه چراغ گاز هم موافق بود و اولین اجرای اون توی لندن در سال 1938 بود که بعدا در نیویورک با عنوان "خیابان فرشته" تولید شد. 
همچنین دوتا اقتباس سینمایی از اون شد که اولین اقتباس بریتانیایی بود که در سال 1940 با همان عنوان چراغ گاز منتشر شد و در سال 1952 با عنوان خیابان فرشته توی ایالات متحده دوباره اکران شد. دومین اقتباس هم در سال 1944 در ایالات‌متحده با عنوان چراغ گاز و در بریتانیا با عنوان "قتل در میدان تورنتون" منتشر شد که به کارگردانی جورج کیوکر و با بازی اینگرید برگمن و چارلز بویر بود که در سال 1944 اسکار گرفت.

توی نمایشنامه چراغ گاز، همیلتون دستکاری و تاثیر سواستفاده روانی بر سلامت روحی افراد رو نشون میده.
داستان درمورد مردی هست که مدام به همسرش میگه که در حال دیوانه شدنه و داستان  توی دوران ویکتوریایی روایت می‌شه و شخصیت اصلیش بلا مانینگهام نام داره که مدام توسط همسرش، آقای مانینگهام، دیوانه خطاب می‌شه و به سلامت عقل خودش شک میکنه. و بلاخره روزی کارآگاهی به نام راف میاد و پرده از داستان این خانواده برمی‌داره.
      

        نوشته ای بر رمان پیرمرد و دریا؛

کتاب پیر مرد و دریا نوشته ارنست همینگوی، یک کتاب در نگاه اول ساده  اما عمیقه و در ادبیات امریکا جای به خصوصی داره.
داستان یک ماهی گیر پیر و باتجربه ست که به نظر بقیه بد شانس میاد و با چالش های زندگی خودش دست و پنجه نرم می‌کنه.این پیرمرد کوباییه و ۸۴ روزه که هیچ ماهی ای صید نکرده  و این داستان،داستان بزرگ ترین صید اونه.

این کتاب جزو محبوب ترین کتاب های همینگویه و یکی از شاهکار های ادبی قرن بیستم و اثریه که فروش بسیار چشمگیری داشته و همچنین جایزه پولیتزر رو کسب کرده.
      

        نوشته ای بر رمان آمریکا

رمان یا «مفقودالاثر» امریکا،به نویسندگی کافکا بین سال های 1911 و 1914 نوشته شده.
اما تا سال 1927 که چندین سال از مرگ کافکا میگذره منتشر نمیشه.

این رمان دستان مهاجرت پسری به اسم کارل است که بنا به دلایلی خانواده اش او را به تنهایی از آلمان به آمریکا می‌فرستند.

کارل توقع دارد بتواند زندگی جدیدی را در آمریکا آغاز کند و اشتباهات گذشته خود را جبران کند.

کتاب زمانی آغاز می‌شود که کارل در کشتی در راه آمریکا است و آنجا اتفاقات مهمی میوفتد که باعث رقم خوردن بسیاری از اتفاقات در آینده کارل می‌شود.

چیزی که در این رمان خیلی جالب است این است که کافکا هرگز به آمریکا سفر نکرد و هرچه در این کتاب نوشته را از سفر نامه ها و سخنرانی ها یادگرفته بود و قصد داشت مدرن ترین آمریکا را به نمایش بزاره.

 تقریبا توی همه نوشته‌های کافکا یک تاریکی و انزوایی وجود داره که شخصیت اصلی رو دربرمی‌گیره. یک نوع ترس و درک نشدن موقع برخورد با دنیای بیرون.
 توی رمان امریکا هم این موضوع تکرار میشه و شخصیت اصلی ما کارل همه جا اون احساس انزوا رو با خودش داره.

اما با توجه به گفته‌های خود کافکا، او این رمان رو بسیار روشن‌تر و خوشبینانه‌تر از بقیه رمان هاش میدونه.

      

        نوشته ای بر رمان روستای استپانچیکووا و ساکنانش 


در مقدمه این کتاب میخوانیم که روستای استپانچیکووا و ساکنانش اولین بار در نشریه یادداشت های وطنی سال 1859 به چاپ رسید.در این داستان داستایفسکی((تارتوف روسی)) شخصیت اصلی نمایشنامه تارتوف یا دغل باز مولیر را در قالب اپیسکین به تصویر می‌کشد.
داستایفسکی به مدت دو سال روی این رمان کار کرده و سال 1359 اون رو به چاپ رسوند.
روستای استپانچیکووا و ساکنانش در زمان داستایفسکی تاثیر چندانی نگذاشت. اما پس از مرگ داستایفسکی به محبوبیت زیادی رسید و نام فومافومیچ آپیسکین یک ضد قهرمان ماندگار باقی موند.

داستان این رمان درواقع حول املاک یگور ایلیچ اتفاق میوفته و راوی داستان برادرزاده اون سرگئی الکساندروویچه.
و سرگئی بعد از دریافت نامه ای از طرف عموش فورا به روستای استپانچیکووا سفر میکنه.
در راه یک مردی رو تصادفی توی یک گاراژ میبینه که این مرد چندین صفحه به انتقاد از وضعیت امور توی املاک عموی سرگئی می‌پردازه و میگه که همین الان از سر یک نهار توی اون خونه با وحشت فرار کرده و حتی قبل از سرو دسر رفته. و  اون در بین صحبت هاش مدام به فردی به اسم فومافومیچ اشاره میکنه طوری که انگار تمام مشکلات اون خونه و حتی اون روستا زیر سر فومافومیچه.

جایی در نیمه دوم کتاب داستایفسکی تصمیم میگیره که به عشق بپردازه ولی به نظر من درگیری شخصیت ها با فومافومیچ جذاب تر و مهم تره. 
و داستایفسکی خیلی خوب توانسته ازاردهندگی فوما رو برسونه.

و بدون شک خود شخصیت فومافومیچ برای خودش موضوع حرف های طولانی ای میتونه باشه.

به نظر من ترجمه کتاب با ترجمه خانم میترا نظریان ترجمه روان و خیلی خوبی بود و پیشنهادش میکنم.
      

        یادداشتی بر رمان نازنین


همونطور که پشت جلد کتاب میگه نازنین در کنار «شب‌های روشن» ستوده‌ترین و پخته‌ترین رمانک داستایفسکی به شمار میاد، شاهکاری که به قول سوزان سونتاگ مثل هر هنر والایی خودش رو در قامت یک راز جلوه‌گر می‌سازه. 
راوی عاصی و سرگشته و در این جا حق به جانب و خودشیفته. داستان از زبان امانت فروشی روایت می‌شه که به یکی از مشتریان همیشگی مغازه‌اش علاقه مند میشه.
دختر شونزده ساله، جوان و سرشار از شور زندگی.

من بسیار از نثر نازنین خوشم اومد،نازنین مثل یک مونولوگ طولانیه که در افکار شخصیت اصلی که اسمش رو هم نمیدونیم می‌گذره.و برخلاف بسیاری از رمان های داستایفسکی مقدمه دارد،یعنی خود داستایفسکی خواسته قبل از شروع داستان با ما سخنی بگوید.
داستایفسکی در مقدمه کتاب میگوید:« اگر یک تندنویس حرف‌های قهرمان داستان را استراق سمع می‌کرد و به سرعت می‌نوشت احتمالاً نتیجه‌اش اندکی از آنچه پیش روی ماست خام‌تر در می‌آمد!»
درواقع کل این کتاب افکار به‌هم‌ریخته مردیست که بالای جنازه همسرش که تازه خودکشی کرده.

داستایفسکی رمانکی نوشته که راویش قصد داره زن جوانش رو تحقیر کنه.
و به اون بفهمونه که باعث خوشبختیشه ، وگرنه باید در همان بدبختی سابق  بمونه و آخر هم زن اون بقال خپل بشه.

داستایفسکی نازنین رو سال 1886، بعد از نوشتن بیشتر آثار درخشانش و پنج سال قبل از مرگش نوشت.نازنین نه از روی خام دستی، که اتفاقا آگاهانه به شکلی نوشته شده که با دیگر آثار نویسنده فرق داشته باشه.

نازنین تا امروز چند باری ترجمه و چاپ شده و فیلم‌های متعددی هم از روش ساخته‌ شده.
      

        یادداشتی بر رمان مرگ ایوان ایلیچ


کتاب مرگ ایوان ایلیچ، رمانیه به نویسندگیه لئو تولستوی که اولین بار توی سال 1886 به چاپ رسیده. 

این رمان به عنوان یکی از برترین شاهکارهای ادبیات در رابطه با موضوع مرگ در نظر گرفته شده.

برای خلاصه داستان میتونم بگم کتاب مرگ ایوان ایلیچ داستان یک قاضی صاحب‌منصب روسیه که ایوان ایلیچ نام داره.
و ماجرای کتاب با مرگ اون آغاز می‌شه.
این کتاب راجع به مرگ و فناپذیری انسانه.چالش اصلی داستان از شروع بیماری لاعلاج ایوان آغاز می‌شه. بیماری‌ای که اون رو به سمت مرگ سوق میده و سپس مرگی که تنها حقیقت محض توی زندگیه و از هیچ بنی‌بشری دور نیست. 
اما همه سعی میکنن این مرگ رو انکار کنن و همه تقصیر هارو گردن خود ایوان ایلیچ بندازند،میخوان وانمود کنند که بیماری ایوان ایلیچ بیماری بسیار عادی ای هست،طوری که اینطور نیست و این رو خود ایوان ایلیچ هم میدونه و اینکه انگار اون تنها کسیه که این حقیقت رو باور داره آزارش می‌ده.

توی کتاب مرگ ایوان ایلیچ تولستوی نمیخواد که ما رو با اندیشه نیستی و عدم حضور خود ما پس از مرگ آشتی بده. ترسناک بودن مردن رو هم پنهان نمی‌کنه. کاملا برعکس، اون نمونه‌ای از مرگ رو انتخاب می‌کنه که بیش از اندازه معمول دردناکه و به جزئیات اون می‌پردازه.و همینطور هم حسادت اون رو به کسانی که به وقت بیماری اون، به زندگی ادامه میدن،به خواننده نشون میده.

همچنین صالح حسینی(مترجم این کتاب از نشر نیلوفر)راجب این کتاب چنین گفت:

آنچه تالستوی در ذهن دارد، زندگی فضیلت‌بار یا پارسایانه نیست – منظورش زندگی در قالب هرگونه واقعیت است، هرگونه زندگی که به راستی به سر برده می‌شود. ندامت ایوان ایلیچ از بابت گناهانی نیست که مرتکب شده، به خاطر لذت‌هایی است که از آن‌ها محروم مانده. تالستوی در نخستین جمله پرآوازه در بخش دوم می‌گوید:

از زندگی ایوان ایلیچ ساده‌تر و معمولی‌تر و بنابراین وحشتناک‌تر پیدا نمی‌شد.

و خواننده داستان کار و بار ایوان ایلیچ را در مقام فردی «موفق» دنبال که می‌کند به نتیجه‌ای جز این نمی‌رسد که اگر کامجویی طفلکی ایوان به گناه آلوده می‌شد، زندگی‌اش آنقدرها «معمولی» و بنابراین آنقدرها «وحشتناک» نمی‌شد.

در کل به نظر من تولستوی در این کتاب از مرگ به عنوان ابزاری برای نشون دادن ارزش زندگی استفاده کرده و این کار رو به خوبی انجام داده.
      

        یادداشتی بر نمایشنامه مهمانسرا دو دنیا 


           خلاصه نمایشنامه"مهمانسرا دو دنیا"

"مهمانسرا دو دنیا" داستانیه که تو یک مهمانسرا مرموز رخ میده. این مهمانسرا به عنوان نقطه تلاقی دو دنیای متفاوت عمل می‌کنه.
 شخصیت‌ها از زمینه‌های مختلف و با داستان‌های زندگی متفاوت وارد این مهمانسرا میشن و اونجا با یکدیگر ملاقات می‌کنن. هر شخصیت با چالش‌های خاص خودش روبرو میشه و از طریق گفتگوها و تعاملاتشون، به درک عمیق‌تری از خود و دیگران دست می‌یابند. این نمایشنامه به بررسی مفاهیمی چون هویت، عشق، ترس و امید می‌پردازه و نشون میده که چگونه تجربیات مشترک میتونه افراد رو به هم نزدیک‌تر کنه.

نویسنده این نمایشنامه اریک امانوئل اشمیته فرانسوی بلژیکیه که در سال 1960 در خانواده ای کاملا غیر مذهبی در اطراف شهر لیون فرانسه متولد شد.

وقتی اشمیت یکبار در سنین کودکی همراه مادرش به دیدن تئاتری از ادموند رستان رفته بود به نوشتن علاقه مند شد و کارشو از همون موقع شروع کرد.

اشمیت دکترای فلسفه داره و همچنین رمان و داستان کوتاه هم می‌نوشته.

از اثار مطرح و محبوب اشمیت میشه به همین مهمانسرا دو دنیا و خرده جنایت های زناشویی اشاره کرد.

توی این نمایشنامه شخصیت ها در جایی میان دو دنیا حضور دارن و هرکدام زندگی،سوال ها،آرزو ها و حسرت های مختلفی دارن.ولی هرکدوم در آخر کم و بیش تغییر پیدا میکنن و به یک آگاهی ای می‌رسن،و همین موضوع باعث میشه مخاطب به فکر فرو بره.