خاصّیت همینگوی چیست؟ 
نه درونکاوی عمیق همچون داستایفسکی بزرگ!
نه توصیف های فوق العاده مانند گوگول!
نه زیاده گویی های هنرمندانه به سان استیو تولتز!

همینگوی، همینگوی است! ساده نویسی که اصل اساسی داستان نویسی را به نوقلمان و چه بسا پیرقلمان! آموخت. ( نگو. نشان بده. ) 
داستان پیرمرد و دریا در بستر یک قایق است، در دریا! و یک شخصیت اصلی. داستان قطعا لایه های بسیار پنهانی دارد که با یکبار خواندن کشف نخواهد شد. 
ترجمه استاد دریابندری و مقدمه فوق العاده ایشان، خود نقطه قوتی ست بر این شاهکار که مسبب دریافت نوبل شد،برای همینگوی پیر
          

            بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
سلام و نور.
پیرمرد و دریا  را که خواندم همان آرزویی درسرم جان گرفت که هنگام خواندن شاهنامه و نبرد سهراب و رستم.
آنجا دوست داشتم رستم ،تلاش  سهراب   را برای فهمیده شدن باور کند و او زنده بماند...
اما اینجا در داستان همینگوی دوست داشتم ماهی سالم به مقصد برسد. انگار با هربار ربوده شدن  بدن ماهی من هم همراه پیرمرد امیدم کمرنگ می‌شد. طرح و پیرنگ داستان آنقدر خوب پرداخته شده که خواننده از لحظه لحظه داستان لذت می‌برد.پیشنهاد می‌کنم این کتاب را بخوانید .آدمی به این باور می‌رسد که قصه نه  فقط در شهر و روستا و کوچه‌ها ، گاه وسط دریا بدون هیچ مرز و خط کشی در اوج خودش می‌تواند اتفاق بیفتد.
          

            پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی با ترجمه نجف دریابندری رمان کوتاهیست که مخاطب را با خود به دریا می کشاند.پیرمرد در آن روز بخصوص تصمیم میگیرد بزرگترین و مهمترین صید زندگی خود را داشته باشید.اینکه صید در دامش می افتد یا نه جوابیست که خواننده کتاب می بایست به آن پاسخ دهد.مرد در میانه ی راه رسیدن و نرسیدن گیر کرده و درام در همین لحظه آغاز میشود و جدال شکل می‌گیرد.دریای همینگوی دریای زندگیست،سرشار از تلاطم،فراز و فرود،امواج،صیدهای کوچک و بزرگ ،رسیدن ها و نرسیدن ها،آنچه پیرمرد همینگوی برای مخاطب می سراید ،حنگیدن برای رسیدن است .
          

            کتاب پیرمرد و دریا نوشته ارنست همینگوی، نویسنده ی آمریکایی است. این کتاب شرح تلاش‌های یک ماهیگیر پیر کوبایی است برای به دام انداختن یک نیزه ماهی خیلی بزرگ است.
پیرمرد از جوانی ماهیگیری می کرده و در این کار خبره است. ولی مدت زیادی است که حتی یک ماهی هم صید نکرده‌است. و حالا با وجود پیری و ضعف جسمانی، با امید و اعتماد به نفس دوباره به دلِ دریا می زند و جان خود را برای صید یک ماهی به خطر می اندازد. کتاب، دو روز از زندگی پیرمرد را با جزییات زیاد شرح می دهد. توصیفات دقیق و واقعی همینگوی، خواننده را به درون داستان می کشد و او را با پیرمرد همراه می کند.
  کتاب «پیرمرد و دریا» در سال 1953 جایزه پولتیز و در سال 1954 جایزه ادبی نوبل را از آن خود کرده است.
          

            همنیگوی چقدر در نشان دادن درونیات یه آدم، قلم قوی ای داره
به ویژه تنهایی رو بهتر از هر چیز دیگه ای نشون میده، تنهایی که فرد با خودش داره و تلاشی برای بیرون رفتن هم نمیکنه ازش، این حس خیلی حس قوی‌ایه و همینگوی خیلی خوب نشونش میده
این کتاب، سراسر تنهایی بود و تنهایی
شاید حال من این برداشت رو نصیبم کرده، نمیدونم، ولی عالی بود
          

            این رمان، تعداد شخصیت هاش خیلی کمه،
و رمان تقریبا کوتاهی هست،
بنابراین برای کسایی که میخوان کتاب خوندن رو شروع کنند، از این کتاب میتونند شروع کنند.
چون جملات و نوشته های این کتاب هم، سنگین نیست و خیلی راحت آدم میتونه باهاش ارتباط برقرار کنه.
کلا این کتاب 2.3 تا شخصیت داخلش هست.
مثل رمان های روسی نیستند که داخلشون 5000 تا شخصیت باشه.
بنظرم ارزش خوندن رو داره،
اما چون نویسنده بنظرم این کتاب رو بعضی جاهاش رو زیادی کش داده، گاهی یکم خسته کننده میشه، 
همچنین کاش می‌تونست پایان بهتری داشته باشه. 
          

            این کتاب را ۱۳ مهر ۱۳۸۱ خریده بودم از شرکت سهامی انتشارات خوارزمی بها با جلد لوکس ۴۸۰ تومان بها با جلد معمولی ۳۸۰ تومان
ما سال‌ها کتاب‌های خورازمی را که دسترنج علیرضا حیدری و همکارانش بود خواندیم و هیچ یادی ازیشان و زحمات‌شان نکردیم روانش به مینو همی شاد باد!


کتاب در نهایت خوش سلیقگی و پاکیزگی ترجمه شده و به طبع رسیده. جنوبی بودن دریابندری بهره‌مندی از برابرهای دریایی به زبان ما را ممکن کرده که جالب توجه بود. خب نثر همینگوی پرشتاب و بریده‌بریده گزارش‌گری صحنه‌به‌صحنه و لحظه‌به‌لحظه‌اش را جذاب‌تر می‌کند. ماجرا را بارها دیده و خوانده‌ایم و شاید همین از جذابیت داستان کاسته است. مقدمه‌ی موثر دریابندری بر کتاب هم خوب و خواندنی است
          

            یک جایی خواندم ارنست همینگوی زمانی که مشغول نوشتن پیرمرد و دریا بوده است، بارها بدحال شده و بعد از انتقالش به بیمارستان، پزشکان علت را دریازدگی تشخیص داده اند.
در حالی که او در زمان نوشتن آن رمان کیلومترها از دریا فاصله داشته است…
به گمانم آنقدر غرق در پیرمرد و دریای خویش بوده که بوی دریا گرفته و دریازدگی بدحالش کرده!


          

            راهنمایی بودم ، ترم دوم و نزدیک امتحانای آخرسال ؛ مدرسمون مسابقه کتاببخوانی گذاشته بود و کتابش این بود(: از دوستم امانت گرفتمش و از خواندنش ،الله وکیلی کیف کردم (: اون موقع سنی نداشتم ، ولی توی ذهنم با هر داستانش به پیرمرده ایولا میگفتم و تشویقش میکردممممم😂♥️
کتاب خیلی خوبیه (: 
مناسب نوجوان ، جوان ، بزرگسال !
          

            وقتی برای اولین بار این کتاب رو خوندم تقریبا ۱۴ یا ۱۵ ساله بودم. 
و این شاید اولین تجربه مواجهه من با ناکامیِ محض بود‌.
چند سال گذشت و مجددا پیر و مرد دریا رو دست گرفتم، فک کنم دوره کنکورم بود. تصمیم گرفتم دوباره بخونمش.
دوباره خوندم و احساس کردم این ناکامی اونقدر ها هم محض نبود. شاید همون تلاش ها و همون رنج ها معنی بخش تمام زندگی بود فارغ از نتیجه ی نهایی.
ولی خب قصه من با پیرمرد و دریا همینجا تموم نشد! 
گذشت و گذشت تا پارسال. یه بار که داشتم کتابای قفسه‌‌ی آمریکای کتابفروشی رو مرتب می‌کردم، پیرمرد و دریا سر خورد تو دستم.
چند فصل پایانی کتاب رو  دوباره خوندم  و با خودم گفتم ولی تهش نشد.  اگه ته زندگی ماهم نشه چی؟!
این حس و حال از جنس رها کردن و تلاش نکردن برای ساختن نبود. بیشتر یه ترس بود. ترس اون لحظه که به عقب نگاه می‌کنی و تلاش هاتو می‌بینی، به جلو نگاه می‌کنی و فقط ناکامی رو میبینی.

برداشت های ما لحظه به لحظه‌ی زندگی متفاوتن.