دیلماج را یک روزه خواندم
نمونه یک رمان تاریخی خوب و خوشخوان
در یادداشتی که برای رمان تاریخی داشتم .به نکاتی اشاره کردم👇
https://www.ibna.ir/news/503267/%D9%86%D9%82%D9%84-%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D9%81-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%88-%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%B9-%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AF

رمان دیلماج نشان داد که واقعا می شود یک رمان تاریخی نوشت که استاندارد ها را رعایت کند ،در عین حال داستان باشد .و در عین حال تاریخی .
دیلماج راجع به فردی است که وجود خارجی ندارد ،یوسف خان مستوفی الممالک ،اما قصه بسیاری از روشنفکران ایرانی است چون میرزا سیاح ،طالبوف،تقی زاده،کسروی،فروغی و ....او هم این ها هست و در عین حال نیست .او برآیندی از همه آنها است .

نویسنده به نظرم بسیار زندگی افراد مذکور را و کتاب هایشان را و تاریخ آن زمان را مطالعه کرده .

حتما به قشر دانشجو و طلبه 
خصوصا علوم انسانی خوانان پیشنهاد می کنم
در قالب و نوع ارائه هم جالب بود 

درود بر حمیدرضا شاه آبادی 
و نشر افق بابت این رمان خوب

#کتاب_های_خوانده_شده
#معرفی_کتاب
#کتاب_خوب

@neveshtanijat
        

                عالی بود عالی 
به محتوایش ایراد دارم
اما قالب روایتش،قصه اش ،شروع و میانه و پایانش بی نقص بود
خرده روایت هایش دلچسب بود 
و دلکش
عالی یک شبه خواندمش

خواندم که بعضی این را سفرنامه خوانده اند 
این یک رمان است که موضوعش سفر و نوشتن سفرنامه است .
قصه ای پر کشش از مردی در زمانه ای که معلوم نیست 
در  مکان هایی که معلوم نیست .
        

                کتابی که یک روزه می توان آن را خواند .
از دکتر احسان رضایی ،آداب کتابخواری را خوانده بودم .واقعا خیلی خوب بود .این کتاب هم لنگه آن ،خیلی خوب بود .چون نظیر ندارد .
تو بیایی با زبان طنز اساطیری چون دوال پا ،آل ،شبدیز و ....را توضیح دهی ،در نظرات طاقچه می خواندم که بعضی انتقاد کرده بودند که چرا این کتاب اینطوری است .می گفتند که چرا متن زیاد است و محتوایی که به تو از اسطوره می دهد کم است .داداش من تو اگر از اساطیر می خوای بدونی به زبان علمی برو ارنست کاسیرر بخون ،میرچاالیاده بخون ،ژاله آموزگار بخون ....
اما از یک پزشک دانشگاه تهران خونده که کتابخوار است و از فن های مرحوم بورخس است انتظار یک کتاب علمی صرف نداشته باش ،که اگر اینطور بود 
همان مسیر علمی خودش را می رفت .
اصلا کتابی که به پیشنهاد امید مهدی نژاد نوشته شود ،از آن می توان انتظار یک کتاب جدی داشت عایا!!
خلاصه کتاب خوشخوان و روان و پر مطلبی است که در این هوای دلنشین اردیبهشتی ،آب روغن ما را تنظیم کرد
        

                خیلی خوب پیش می رفت اما از یکجایی به بعد دیگر اذیت کنند بود ،زوم کردن روی افراد و توصیف هایشان 
از صفحه ۵۰به بعد برایم کسل کننده بود.
اگر داستان کوتاه ۵هزار کلمه ای بود 
خیلی می پسندیدمش
        

                چی بگم والا 
کتاب نوشتن هم بچه بازی شده به خدا :-)
آخه کله سبزیجاتی رو چه به این کارا ...


این کتاب بازنویسی داستانک های کشکول شیخ بهایی به زبان امروزی است .طنزیم مدرن و سبزیجاتی طور از داستانک های یک عالم در چهارقرن پیش
        

                این را خیلی وقت پیش خواندم 
حالا که دیدم یکی از بچه ها در به خوان یادداشت نوشته
زیرش این کامنت را گذاشتم که تبدیل به یادداشت خودم هم شد 

: استدلال های این کتاب که خیلی چرت است .همان‌قدر چرت که اگر جلال هم از فیزیولوژی می گفت چرت می شد(البته از اعتماد به سقف جلال بعید نیست)
اما ،امان از نثرش 
با اینکه می دانستم چرت می گوید ولی چنان توصیف می کرد که حالم از گوشت خوردن به هم میخورد
خصوصا آن توصیفات سربریدن گوسفند ...هنوز جلوی چشم ام هست .
واقعا قلم اش شاهکاره 
من هم بعد خواندن کتاب تا مدتی گوشت نخوردم و لی بعد به تنظیمات کارخانه برگشتم .البته اگر  هدایت امروز اگر زنده بود و قیمت گوشت را می دید شاید این را نمی نوشت .:-)
        

                از حسین شریعتمداری خوشم نمی آد
اما این کتاب رو از نمایشگاه کتاب خیلی  سال پیش گرفتم و خواندم
گفت و شنودهای روزنامه کیهان 
فارغ از محتوای این گفت و شنود ها ،گفت و شنود یک نوع الگو برداری از چرند و پرند دهخدا بود ،با دو تفاوت اولا ،آن مونولوگ بود ،این دیالوگ است .دوما این کوتاه است و آن بلند بود .
و نکته دیگر ،گفت و شنودهای کیهان خیلی قبل تر از توییتر شروع شده بود .و آن زمان که توییتر نبود برای من مینی‌مال نویس جالب بود

        

                در ابتدا از ناشر به علت عدم پایبندی به ترجمه صحیح ناراضی هستم
آن هم ترجمه صحیح متن نه،متن خوب است 
پس چه
عنوان
عنوان ((درآمدی بر روایت شناسی ))است .اما ظاهراً بازار مسلمی ناشران‌ ،دیگر عنان اعتماد را ربوده
خصوصا ناشری که وابسته به ترجمه آثارخازجی بدون پرداخت کپی رایت است (هلو بپر تو گلو)
****
جمله عیبش همه گفتی حسنش بگو ....
کتاب عالی است ،واقعا عالی باید جمع خوانی شود ،چند بار
البته اگر مثل من یه مباحث تئوریک و عقلانی ادبیات علاقه دارید 
اگر ندارید ابدا سراغش نروید که فصل یک در تعریف روایت می بندیدش 
مثال های بکر و جمع آوری آنها ذیل هر عنوان ،هم‌به فهم متن کمک می کند ،هم به فهم متن برای فهم خود!
نشر اطراف هم یکی از نشرهای مورد علاقه منه،همه آثارشون هم‌درجه یکه چون تیم خانم مرشد زاده درجه یکه
پس با اطراف مشکلی ندارم ،اتفاقا از معدود نشرایی هست که برای من کتاباش دور ریز نداره،گوشت لخمه برام
        

                تلخ تلخ تلخ تلخ تلخ تلخ تلخ تلخ 
زهر مار 
حالم  بد شد
و این از تبحر  نویسنده است .
منظر آلکسویچ را تحسین می کنم  و نمی گویم غلط است ،اما منظری که من می پسندم کتاب   خیر النسا  است‌ ،کتاب حوض خون است ،کتاب قصه ننه علی است ....این ها نگاهی حماسی  از منظر یک زن به جنگ‌ دارند ....مثلاً بروید بخوانید کتاب غاده چمران را ،مصطفی چمران را از منظر او ببینید ...من واقعا قلم ،ظریف نگری،قدرت خبرنگاری و درک سوتلانا از تاریخ شفاهی را می پسندم
اما از کتاب لذت نبردم به خاطر منظرش ....
نویسنده کارش را درست انجام داده ...
اما یحتمل مشکل از من است که نمی توانم از توصیف  تجاوز گروه ده نفره سربازان به یک زن ،لذت ببرم!
        

                توی اسنپ ام ،سعی کرده ام در سال جدید به یک نویسنده بپردازم 
هفته اول سال جدید را با جلال شروع کردم 
دیشب نوجوانی با مادرش نشسته بودند 
هرچه نوشته های توی ماشین را میخواند ،میگفت جلال  کیست ؟
گفتم جلال  فلان است ،بهمان است .
یکهو گفت من فقط از نویسنده ها خانم فاطمه رهبر را می شناسم 
هرچه به ذهنم فشار آوردم ...خانم فاطمه راکعی داریم و ....
گفتم از چه کتابیش ،گفت کتاب بیست و هفت روز و یک لبخند 
تازه دو هزاری ام افتاد این کتاب را می گوید ...
گفتم ایشون کار اولش بود.
وقتی که داشت پیاده میشد کتاب از رنجی که می بریم جلال را هدیه دادم به او 
           ***
کتاب جالبی است همانطور که گفتم نویسنده کار اولش است و انصافا خوب توانسته از آب در بیاورد ،سیر روایتش مثل  بقیه کتاب شهدا نیست .مثل یک سفرنامه است که فاطمه رهبر خودش را روایت می کند که می رود در بین پدر و مادر و خانواده ،مصاحبه می کند .....
اگر تلاش و کوچینگ مرتضی سرهنگی که نویسنده خود در کتاب به آن اشاره می کند نبود ،شاید کتاب خیلی داغون میشد ...
        ***
.... ولش کنید
                                                       

        

                خیلی خوب بود ،ترجمه اش معمولی بود ....
ولی چقدر سختی کشیده بود...
پرتاب از تایتانیک به قله اورست ....
فقط اونجایی که میگه سخت ترین سکانسش لخت رفتن توی وسط جنازه یک اسب توی دمای منفی ۲۰ توی برف بود .توی فیلم از گور بازگشته .....
در کل جالب بود ....
ولی به لحاظ پیوستگی ،گپ هایی داشت و به بعضی جاها اشاره نشده بود که ریتم رو می انداخت ،شایدم سانسور شده !؟
        

                خوراک اقتباس یک مینی سریال کمدی_تراژیک
        

                دیدم فردی ارشد تحلیلی خوانده در کتاب باز 
این کتاب را برای شروع فلسفه خوانی معرفی کرده
این کتاب سم‌ است .
تو باید ابتدا استرن و دریفوس و استرن را بشناسی بدانی که اینها از بهترین شارحان هگل و هایدگر و ...اند‌ ،دوتا کتاب بخوانی
از اینها 
بعد ارزش کارشان را بفهمی 
اصلا بیا قبل تر 
تو اصلا یک دور از ارسطو تا دریدا را باید بخوانی 
بعد از شارحان امروزی شان
بعد قدر این کتاب را میدانی
باید تاریخ فلسفه آنتونی کنی،و کاپلستون بخوانی بعد بینی وقتی از کاپلستون نئو توماسی راجع به شوپنهاور می پرسی چه به تو می گوید و فرقش با کنی چیست 
خلاصه این کتاب اصلا برای شروع نیست .
این کتاب شرح ۱۵برنامه تلویزیونی است که برایان مگی که خود استاد فلسفه است ،با ۱۵ تا از بهترین شارحان فلاسفه بزرگ صحبت کرده ،که عمدتا انگلیسی و تحلیلی مشرب آن
این ۱۵تا گفت و گو ،دو و نیم سال طول کشیده!
        

                کتاب خوبی است برای شروع 
من کتاب صوتی اش را گوش دادم
گوینده اش ،دوبلور بندیکت کامبریج توی شرلوک بود
هر لحظه فکر می کردم مثلاً دکارت یا روسو یا کانت قاتل ان،و‌این میخواد کشفشون کنه ،بعضی واژه ها رو هم مثل این نرم افزار نشان که اشتباه اسم بعضی خیابونا رو میخونه،میخوند
در کل خوب بود ....لذت بردیم 
ترکیب شرلوک و فلسفه ...فقط آخرش برون‌روی گرفتم
        

                کتابی عالی پیرامون این شخصیت بزرگ 
فقط اول تا را بخوانید و بعد این را و بعد به رنگ صبر را 
تا بشود سالاد سزار به علاوه پیتزای قارچ و گوشت و نوشابه سیاه
که بعدش تا چند وقت هیچ شخصیتی به دیده تان بزرگ نیاید