از دفتر اول کسل‌کننده‌تر و از لحاظ زبانی دشوارتر و پیچیده‌تر بود. گویی مولانا صرفا می‌خواسته ادامه دهد. با این وضعیت، خدا می‌داند دفترهای بعدی چطور هستند!!
داستان‌های مهمی البته در این دفتر بود که در ادبیات عامه و کودک تاثیر بسیاری گذاشته‌اند.
      

        زبان ساده و روانی دارد که احتمال زیاد به خاطر کتاب درسی بودنش است. اما همین زبان ساده مرا ترغیب می‌کرد که بخوانمش؛ حداقلش این بود که از کتاب اصلی دستور زبانمان ساده تر و قابل فهم تر است. ؛)
از کل کتاب، سه بخش انتهایی‌اش را بیشتر دوست دارم. مخصوصا بخش آخر که معرکه است. ایراداتی که استاد در این بخش ها از دستور زبان امروز می‌گیرند و توضیحات و استدلال‌های جامعشان، باعث شد که همین سه بخش آخر را به کل کتاب ترجیح بدهم. البته اینکه قسمت‌های دیگر کتاب برایم تکراری بود هم بی تاثیر نیست. ؛)
در کل خواندنی و آموزنده بود. شما هم بخوانید.
      

        این هم از این؛ بعد از سال‌ها، یک کتاب جنایی خواندم!
تعریف خانم کریستی را فقط شنیده بودم و همیشه برایم سوال بود برنده‌ی ماجرا کانن دویل است یا او. حالا یک طرف مبارزه را خوانده‌ام و وقتش است یک کتاب هم از آقای کانن دویل گیر بیاورم و مبارزه را تکمیل کنم و بالاخره به سوال همیشگی‌ام پاسخ بدهم.
اینکه در آن زمان یک خانم بتواند چنین ماجرایی را بسازد و بنویسد، اینقدر روی شخصیت‌ها و ملیتشان تسلط داشته باشد، برایم عجیب بود و واقعا پایان‌بندی هم شگفت‌زده‌ام کرد. اما از آن هم مهم‌تر، برایم این مسئله بود که چرا هیچ‌وقت در ادبیات آکادمیک به داستان‌های جنایی و پلیسی نمی‌پردازیم و به تکنیک‌هایشان فکر نمی‌کنیم. به این هم فکر کردم که چرا یک کارآگاه داستانی قوی مثل پوآرو و شرلوک در ایران نساخته‌ایم و مجموعه کتاب برایش ننوشته‌ایم. مثل هر کتاب خوب دیگری، دری به سوال‌های جدید برایم باز کرده است!
      

        برای من اندیشه‌ی ادونیس از شعر او مهم‌تر است؛ در میان جامعه‌ی محافظه‌کار عرب، شاعری برخاسته تا شعری نو بیافریند. نیمای عرب است و آشنا به ادبیات فرانسه. چه چیزی در این مرد هست که دوست نداشته باشم؟
این کتاب را با حوصله بخوانید، اجازه بدهید تصاویر و اکتشافاتش در شما رسوخ کند و جهان متفاوتی ببینید. :)
      

        کدام کلمه می تواند واقعا 《جنگ》 را توصیف کند؟ جنگی که بیشتر از آنکه نمود خارجی داشته باشد، در درون ماست!
      

        خوشحالم که این کتاب را خواندم
هر سه جلدش خواندنی ست و اطلاعات فراوانی در زمینه ی ادبیات و تغییرات آن به خواننده می دهد.
      

        بخشی از متن کتاب:

قلب جهان با قلب تو می تپد،
اما با ترانه ی تو به سوز نمی آید.
دنیا، آرام و شاد به صدای تو گوش می سپارد،
اما از جای خود بر نمی خیزد.
انسان می خواهد چون تو خواب ببیند،
اما نمی خواهد بیداری ای چون تو داشته باشد
که خواب بزرگ تر اوست.
آرزو دارد کاش با بصیرت تو نگاه کند،
اما دوست ندارد که گام های سنگین خود را تا عرش تو بکشد،
هر چند که بسیاری تاج تو را بر سر گذاشتند
و لباس قدرت تو را پوشیدند
و طلای خاک پایت را تاجی برای سر خود،
و عصایی برای دستشان ساختند.
      

        فقط تعداد کمی از اشعار کتاب زیبا بوده و به معنای واقعی شعر هستند، اما در دیگر اشعار مضامین کلیشه ای و حتی اروتیک دیده می شود.
دوستان عزیز دقت فرمایند که به نظر بنده این کتاب به هیچ وجه ارزش خریداری ندارد.
      

        و کدام کتاب عرفانی معاصر از پیامبر و دیوانه بهتر است؟ وقتی پیامبرانه به زندگی می نگرد و دیوانه وار به دنبال حقیقت است
      

        فوق العاده بود
      

        حسین منزوی از دیدگاه من بهترین شاعر کلاسیک معاصر است
      

        هیجان انگیز و جالب بود
این اولین کتابی بود که توی این ژانر خوندم و تجربه جالبی بود
      

        بهترین شاعر سپیدسرا از ابتدا تا کنون
      

        تا حدودی برای دانش آموزی مثل من سنگین بود اما در کل کتاب خوبی بود.
حتما در سالهای بعدی دوباره این کتاب را مطالعه میکنم.
      

        ماجرایی متفاوت از جنگ و پایان جنگ
باید حتما بخوانید