واقعاً هنر میخواد تا آدم بتونه داستانی از جنگ جهانی دوم رو که در دل آلمان اتفاق میفته و چنین اسم جذابی داره... اینققققققدر کسالت بار بنویسه!😐😐😐
شیوه‌ی روایت شدیداً شبیه "کشتن مرغ مقلد" بود یعنی روایت خاطرات روزانه‌ی چند تا بچه و خانواده‌هاشون در طی چند سال با این تفاوت که اینجا حتی خبری از محاکمه‌ی بزرگ سفید علیه سیاه هم نبود و داستان عملاً هیچ نقطه‌ی عطفی نداشت.
تمام عناصر داستان جذابن ولی اینقدر دچار روزمرگی میشن که کل جذابیتشون رو از دست میدن : جنگ، به فرزندی پذیرفته شدن، پناه دادن یک یهودی (این قسمت واقعاً جای هیجان انگیز شدن داشت ولی دریغ از ذره‌ای فراز و نشیب!) و از همه بدتر، عنوان کتاب دزد! در هر صفحه، ده بار این عنوان تکرار میشد... چرا؟ چون نقش اول چهار تا دونه کتاب از گوشه و کنار پیدا کرده!
انصافاً ازش نا امید شدم! اگه امتیاز کمتری ندادم اولاً به خاطر راوی قصه بود و ثانیاً به خاطر بیان دیدگاه آلمانی ها به جنگ.
      

        عالی بود! واقعاً لازم است که همه؛ چه در زمان تجرد و چه در زمان تاهل، این کتاب را مطالعه کنند.
نکات بسیار ارزشمندی را بیان می کند که با جدی گرفتنشان، از بروز مشکلات فراوانی جلوگیری می شود.
      

        کتابی فوق العاده در مورد تبعیض نژادی بین سیاه پوست ها و سفید پوست ها در آمریکا، بخصوص ایالت می سی سی پی.
داستان مربوط به زمان دوری نیست! بعد از سال ۱۹۵۰ اتفاق میفته و آدم با خواندنش، تازه متوجه میشه که چطور نژاد پرستی در وجود آمریکایی ها ریشه دوانده و غلبه کردن بهش، چقدر براشون دشواره (البته تلاش چندانی هم برای غلبه کردن نمی کنن، حتی با وجود تلاش های مضحک اخیر هالیوود که عملاً از سمت دیگر بام افتادند و نوع جدیدی از نژاد پرستی رو آغاز کردند).
علاوه بر تمام نکات مثبتی که داستان داشت، یک نکته‌ی بسیار جالب در نحوه‌ی روایت کردن رعایت شده بود که اثرش رو نه با صدای بلند، بلکه به طور پنهان در هر صفحه‌ای که ورق می خورد، نشون می داد : تغییر دیدگاه شخصیت اصلی (اسکیتر)!
در ابتدای کتاب، اسکیتر علیرغم تصمیم خطرناک و جسورانه‌ای که می گیره، تصوری از شدت خطر نداره و میگه : مگه میخوان با ما چه کار کنن؟ با چوب بریزن سرمون و کتکمون بزنن؟
ولی تا پایان داستان به چنان درک واضحی از وضعیت سیاه پوست ها میرسه که در هر قدم؛ از ترس، دچار لرزش میشه و احتیاط می کنه که کسی حقیقت رو نفهمه.
پ ن : از این کتاب، فیلمی بسیار دوست داشتنی و خوش ساخت هم تولید شد.
پ پ ن : اخیراً تحقیق مختصری در مورد مسئله‌ی برده داری کردم و نکته‌ی جالب - و البته حرص درار - این بود که تو صفحات وب مثل ویکی پدیا، تمام نقاشی های ارائه شده مربوط به بازار های شرقی و حرم سرای سلاطین بود در حالیکه برده داری و نژاد پرستی هیچ وقت با شقاوتی که در غرب اجرا شد، در شرق وجود نداشت.
      

        یکی از بهترین و قوی ترین کتاب هایی که در مورد واقعه‌ی عاشورا خوانده‌ام. خداوند جناب دکتر آیتی را رحمت کند که تک تک جزئیات و حوادث را با دقت و منطق بررسی کرده و اثر درخشانی ارائه داده‌اند.
پ ن : بدون اینکه از قبل بدانم؛ با خواندن همین کتاب، حدس زدم که مرحوم آیتی و شهید مطهری باید دوست و مصاحب بوده باشند.
      

        داستان خوب و جذابی بود ولی از دیدگاه دیگه‌ای، خواندنش برام بسیار جالب بود : نوشته شدن یک داستان شرقی توسط یک غربی!
حتی اگر این غربی، شرق شناس بوده و مسافرت هایی به خاور میانه کرده باشه... باز هم روایتش کاملاً رنگ و بوی شرقی نداره.
تفاوت های غرب و شرق به قدری ریشه دار و قدیمیه که برای  اصلاً غربی ها قابل تصور نیست که ما در برخی مسائل، به هیچ وجه مثل اون ها فکر نمی کنیم و تصمیم نمی گیریم و بالعکس!
      

        ایده‌ای جالب ولی  پرداخت نسبتاً سریع و سطحی.
شخصاً فیلم های اقتباسی از این ایده را بیشتر می پسندم چون عمق بیشتری از فاجعه‌ی ظاهر زیبا، باطن فاسد را نشان می دهند.
پ ن : متاسفانه این ترجمه، ترجمه‌ی خوبی نبود.
      

        داستان نسبتاً خوبی داشت ولی - شاید به علت طولانی شدن بیش از حد و دادن اطلاعات زیاد - پایانش قابل حدس بود.
ضمن اینکه نویسنده آنقدر روی نکات تاکید می کرد که بی مزه میشد : مثلاً ترس بیرون رفتن از خانه که در حملات اول یا دوم جالب بود ولی نه در حملات سوم و چهارم!
      

        داستانی جالب و قابل تامل راجع به شرایط زن، کلیسا و جامعه در قرون وسطی. به نوعی، روایتگر داستان یک متدین واقعی در مقابل مبلغین فاسد و دروغگویی که از تحریفاتی که بر دین شده، استفاده می کنند.
یکی از جالب توجه ترین بخش های کتاب، برداشتیست که از تحریفات مربوط به داستان حضرت آدم و حوا صورت گرفته : چون حضرت حوا باعث فریب خوردن حضرت آدم شد، خداوند درد زایمان را برای زن ها قرار داد تا کفاره‌ی این گناه باشد. بر اساس این تحریف، هیچ قابله‌ای اجازه ندارد با خلق روش یا ابزاری، زایمان را برای زنان آسان تر کند چون مخالف بحث "کفاره دادن" محسوب می شود.
مشاهده‌ی این برداشت ها، مشخص می کند که چرا - به حکم عقل - آمدن دینی لازم بود که معجزه‌ی آن، دست نخورده ماندن منبع و کتابش باشد.
      

        داستانی بانمک و دوست داشتنی که علیرغم شانسی بودن بیش از حد برخی ماجراها، یادمان می اندازد که افراد مسن را دست کم نگیریم.
      

        متاسفانه سیستم امتیاز دهی برای ابراز میزان تنفرمون نسبت به برخی کتاب ها، کافی نیست!😂
این کتاب رو با احتمال جنایی بودن، خریدم و نمی تونم بگم تنها موضوعی که نداشت، جنایی بود چون کلاً موضوعی نداشت!
بعداً هم تلاش کردم در نقد ها و نظرات دیگران، علت مشهور شدن این کتاب و نویسنده‌اش رو پیدا کنم ولی باز هم به جای خاصی نرسید بجز اینکه اونایی که موفق به تمام کردنش شده بودن، توصیه کرده بودن : صبر پیشه کنید!
انصافاً اینجانب صبر پیشه کردم ولی حلوا نشد که نشد!😄
خلاصه که، بعضی نویسنده ها چنان با ذکر جزئیات  - و به اصطلاح فضا سازی - مشغول میشن که یادشون میره مخاطب به این همه فضا نوردی نیاز نداره و گاهی باید پاش به زمین قرص و محکم داستان اصلی بخوره.
پ ن : چند وقت پیش در حال تصمیم گیری برای مطالعه‌ی کتاب "سرگذشت یک ندیمه" بودم و با توجه به محتواش، تقریباً داشتم منصرف می شدم که ناگهان یادم اومد چرا اسم نویسنده‌اش برام آشناست و همین بود تیر خلاص!😁
      

        اخیراً یادداشتی بر گزارش پیشرفت یکی از کاربران بهخوان، در اعتراض به عشق ورزی عجیب و غریب روسی دیدم (نام این کتاب را هم ذکر کرده بودند) و حق را تا حدی به ایشان دادم.
چرا جناب تولستوی، بعد از به تصویر کشیدن سعادت زناشویی واقعی در زندگی پی یر و ناتاشا (جنگ و صلح) باید چنین کتابی بنویسد؟
آیا پس از گذر عمر، دچار نا امیدی از سعادت زناشویی شده بود یا صرفاً تضاد شخصیتی و اختلاف سن شدید کاراکتر های کتاب، به چشمش نمی آمد؟
ترجیح میدهم تصور کنم دلیل دوم، صحیح است و سعادت زناشویی را همچنان در زندگی دلپذیر و غیر کلیشه‌ای ناتاشا و پی یر ببینم. نوعی زندگی زناشویی که در آن؛ پس از گذشت چند سال، بقدری همدلی و هماهنگی بین زن و مرد برقرار می شود که منجر به شکل گیری تله پاتی می گردد.
پ ن : از دلایل مخالفتم با صحت مطالب این کتاب، نگفتن "دوستت دارم" توسط نقش اول مرد است با این تصور که گفتن این جمله چیزی را تغییر نمی دهد. ولی به گفته‌ی پیامبر اکرم، جمله‌ی "دوستت دارم" از طرف مرد هرگز از قلب زن بیرون نمی رود پس کاریست لازم و قطعاً موجب تغییر!
      

        داستان (یا در واقع مستندی) تکان دهنده، قابل تامل و از جهاتی هولناک!
با خواندن این اثر، درک انقلاب روسیه علیه تزار - حتی اگر منجر به سر کار آمدن کمونیست ها شود - برایم ساده تر شد.
این حجم از فساد و عدم رسیدگی به امور مردم، به هیچ وجه قابل قبول نیست و به یاد فرمایش پیامبر اکرم میفتم : «الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم» (حکومت با کفر باقی می‌ماند ولی با ظلم هرگز).
نتایجی که جناب تولستوی در انتهای کتاب، از روی انجیل استخراج کردند تا حدی مشکلات را برطرف می کند و بسیار جالب توجه است ولی باز هم گره های بسیاری ناگشوده باقی می ماند.
      

        سراسر پند و عبرت آموزی!
      

        عاشق این سبک کتاب های نوجوانانه و معمایی بودم (و هستم!🤭).
      

        حال و هوای دوست داشتنی داشت، شبیه کارتون قدیمی "خداوند لک لک ها را دوست دارد".
پ ن : ماشاالله به آرشیو کامل بهخوان، فکر نمی کردم این کتاب را پیدا کنم.