یادداشتهای بابک قائدنیا (44)
1404/1/2

❇️ رمان «سختپوست« نوشتهی «ساناز اسدی»، داستان خانوادهای چهارنفره را در یکی از شهرهای ساحلی شمال ایران روایت میکند. پدر خانواده، داوود، مردی است که برای بهبود وضعیت مالی خانوادهاش به کارهای مختلفی روی میآورد، اما در هیچکدام، موفقیت پایداری ندارد. این ناکامیها باعث بروز تنشهایی در خانواده میشود، بهویژه در رابطه با پسر بزرگتر، امین. راوی داستان، سینا، پسر کوچکتر خانواده است که با نگاهی به گذشته و حال، زندگی پدر و خانواده را بازگو میکند. نویسنده در این رمان، با استفاده از زبانی روان و ساده، زندگی در شمال ایران را بهخوبی به تصویر میکشد. استفاده از عناصر طبیعی مانند باران و دریا، به فضاسازی داستان کمک کرده است. همچنین، نویسنده با بهرهگیری از فلشبکهای مداوم بین گذشته و حال، عمق بیشتری به شخصیتها و روابط خانوادگی بخشیده است؛ گرچه این رفت و برگشتهای مداوم، کمی ناخوشایند است. 👈 یکی از نقاط قوت رمان، پرداختن به موضوع مهاجرت و تأثیر آن بر خانواده است. داوود با امید به بهبود وضعیت مالی، تصمیم به مهاجرت میگیرد، اما این تصمیم نتایج غیرمنتظرهای به همراه دارد که بر زندگی تمام اعضای خانواده تأثیر میگذارد. این موضوع، بهخوبی چالشهای مهاجرت و تأثیرات آن بر روابط خانوادگی را نشان میدهد. 👈 از نظر من، ریتم داستان در بخشهایی کند میشود و ممکن است برای برخی افراد خستهکننده باشد. در پایان داستان، امین، پس از فروپاشی روانی، دست به اقدام احمقانهای میزند.
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.
1403/12/30

🌳چند ماه پیش این کتاب را برای شنیدن در لیست نشانشدههای فدیبو قرار داده بودم. دو سه روز گذشته سرگرم شنیدن آن بودم، البته در بین آداب و آیین نوروز. 👈 «بارون درختنشین»، اثر «ایتالو کالوینو»، یکی از مهمترین رمانهای ادبیات ایتالیا در قرن بیستم معرفی میشود که در سال ۱۹۵۷ منتشر شد. این رمان، اولین جلد از سهگانهی «نیاکان ما» محسوب میشود. 👈 داستان در سبک رئالیسم جادویی و دربارهی کوزیمو دی روندو، پسر نوجوانی از یک خانوادهی اشرافی در قرن هجدهم است که پس از مشاجرهای با والدینش، تصمیم میگیرد زندگی خود را روی درختان بگذراند. کوزیمو به جای بازگشت به زندگی عادی، شیوهی جدیدی از زندگی را انتخاب میکند و از آن پس، از درختی به درخت دیگر حرکت میکند، با دزدها، فیلسوفها و حتی ناپلئون دیدار میکند و جهان را از زاویهای متفاوت میبیند. این زندگی نمادین، بازتابی از آرمانگرایی، اعتراض به سنتها، و نوعی نگاه متفاوت به جامعه و تاریخ است. 👈 کوزیمو با انتخاب زندگی روی درختان، نماد طغیان علیه سنتها و قواعد اجتماعی است. او آزادی را در ترک زمین و جستوجوی یک شیوهی زندگی جدید مییابد. این تم را میتوان نوعی نقد به ساختارهای خشک اجتماعی دانست که فردیت را محدود میکنند. او که از یک خانوادهی اشرافی است، تصمیم میگیرد از این جایگاه فاصله بگیرد. در طول داستان، او با دهقانان، راهزنان، فیلسوفان و حتی دولتمردان تعامل دارد و این فرصتی برای نقد تفاوت طبقاتی، بیعدالتی اجتماعی و قدرتطلبی حکومتها است. 👈 از مهمترین جنبههای داستان، هماهنگی کوزیمو با طبیعت است. او نه تنها درختان را خانهی خود میداند، بلکه به نوعی پیامآور زندگی پایدار و هماهنگ با محیط زیست است. این مضمون امروزه با توجه به دغدغههای زیستمحیطی، بیش از پیش اهمیت یافته است. 👈 شاید بتوان گفت، چون زمان وقوع داستان در قرن هجدهم، همزمان با جنبش روشنگری دیده شده، کوزیمو بهعنوان شخصیتی که دیدگاهی متفاوت به جهان دارد، بازتابی از فیلسوفان و متفکران روشنگری است که با سنتها مقابله کرده و دنبال عقل، دانش و تجربهی جدید بودند. بسیاری از منتقدان بر این عقیدهاند که بسیاری از نویسندگان پس از این رمان، از سبک او در ترکیب رئالیسم جادویی و فلسفهی اجتماعی الهام گرفتهاند و حتی منتقدانی مانند هرولد بلوم، «بارون درختنشین» را نمونهای عالی از رمانهای پستمدرن فلسفی دانستهاند که در عین سرگرمکنندگی، عمیق و تفکربرانگیز است. خواندن این کتاب را پیشنهاد میکنم.
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.