یادداشت بابک قائدنیا

        این کتاب را همزمان با کتاب دوپامین خواندم.
✍️ نویسنده دیدگاهی را مطرح می‌کند که برخلاف باور غالب در ادبیات خودیاری و خودسازی، تلاش برای خوشبختی از طریق مثبت‌اندیشی بی‌وقفه است، او معتقد است که مثبت‌اندیشی، اغلب نتیجه معکوس دارد. او بیان می‌کند که در آغوش گرفتن اضطراب، شکست، عدم قطعیت و حتی مرگ می‌تواند منجر به نوعی رضایت عمیق‌تر و ماندگارتر شود. موارد مطرح شده با عمق بسیار بیشتری در کتاب روان‌درمانی اگزیستانسیال از یالوم، توضیح داده می‌شود.