یادداشت‌های زهرا دشتی (376)

          مدام خوانیِ مدام چهارم، یعنی خواب مدام هم تموم شد. مجله مدام در شماره چهارن سراغ موضوع خواب رفته، موضوعی که هر انسان و حیوان و حتی حسره‌ای، از بدو خلقت درگیرش بوده. در مورد حیوانات و حشرات اطلاعی ندارم اما انسان علاوه بر نفس عمل خواب، با مقوله‌ای خواب دیدن هم از ابتدای تولد درگیره تا زمان مرگ.
تقریبا بیشتر روایات و داستان‌های مدامخواب به خواب دیدن و نگاه نویسنده و راوی به خواب اشاراتی دارند اما در این میان مواردی هم بود که صرفا به نفس خواب و چگونه خوابیدن پرداخته بود. 
در میان روایات‌ها، من روایت «تعبیر خواب همهٔ سنجاب‌های روی زمین» اثر رامبد خانلری رو بسیار دوست داشتم و بسیار همراهش شدم و میان داستان‌ها داستان «زندگی در مختصات یک خواب سخت و سیاه» اثر محمدرضا جوان آراسته من رو شدیدا مسحور خودش کرد، مدت‌ها بود داستانی این طور من رو مسحور نکرده بود.

مدام یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه.😁



        

          مروری بر رمان دیلماج اثر حمیدرضا شاه‌آبادی

رمان *دیلماج* یکی از آثار شاخص حمیدرضا شاه‌آبادی است که با نگاهی دقیق و نثری روان به روایت تاریخی می‌پردازد. این کتاب که در بستر تاریخی ایران در دوره‌ی قاجار روایت می‌شود، از آن دست آثاری‌ست که هم مخاطب نوجوان و هم بزرگسال را جذب خود می‌کند. *دیلماج* نه صرفاً یک رمان تاریخی خشک و مبتنی بر اطلاعات است، و نه داستانی سطحی و بی‌مایه؛ بلکه اثری‌ست متعادل که در آن تخیل و واقعیت، ماجرا و تحلیل، دست در دست هم دارند تا خواننده را به سفری جذاب در دل تاریخ ببرند.
داستان *دیلماج* در دوره‌ای از تاریخ ایران اتفاق می‌افتد که تحولات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی زیادی در حال شکل‌گیری‌ست. این دوره، دوران پس از مشروطه است؛ زمانی که روشنفکران، آزادی‌خواهان، درباریان، و جاسوسان خارجی هر کدام نقش خاص خود را در تاریخ بازی می‌کنند. در چنین فضایی، شخصیت اصلی داستان، یعنی دیلماج، به‌عنوان مترجم و واسطه، به دربار قاجار راه پیدا می‌کند و درگیر ماجراهایی می‌شود که گاه او را به مرز مرگ و زندگی می‌کشاند.
رمان با این که بر پایه‌ی واقعیت‌های تاریخی نوشته شده، اما تمرکز آن بیشتر بر فضای انسانی و روانی شخصیت‌هاست. به همین دلیل، خواننده تنها با یک روایت خطی تاریخی مواجه نیست، بلکه در خلال داستان، با روحیات، تردیدها، ترس‌ها و انگیزه‌های شخصیت‌ها آشنا می‌شود.
شخصیت‌پردازی در *دیلماج* از نقاط قوت اصلی کتاب است. نویسنده با مهارتی مثال‌زدنی توانسته شخصیت‌هایی بسازد که همگی دارای هویت مستقل، انگیزه‌های مشخص، و واکنش‌هایی طبیعی هستند. شخصیت اصلی، دیلماج، شخصی‌ست که در ابتدا نه قهرمان است و نه ضدقهرمان، بلکه انسانی معمولی با دغدغه‌هایی واقعی‌ست. همین امر باعث می‌شود خواننده به راحتی با او همذات‌پنداری کند.
دیگر شخصیت‌های داستان، از درباریان گرفته تا روشنفکران، هر کدام نماینده‌ی طیف خاصی از جامعه هستند. آن‌ها تنها تیپ‌های کلیشه‌ای نیستند، بلکه در رفتار، سخن و نگاهشان پیچیدگی دیده می‌شود که گاه حتی باعث می‌شود قضاوت درباره‌ی درست یا غلط بودن اعمالشان دشوار شود.
یکی از مهم‌ترین نقاط قوت *دیلماج*، فضاسازی دقیق و زنده‌ی آن است. شاه‌آبادی با جزئی‌نگری و شناخت عمیق خود از تاریخ، توانسته فضایی را بازسازی کند که باورپذیر و ملموس است. لباس‌ها، زبان، آداب معاشرت، روابط قدرت و حتی توصیف خیابان‌ها و کوچه‌های تهران قدیم، همگی با دقت و بدون زیاده‌روی ارائه شده‌اند.
زبان داستان نیز یکی دیگر از مزایای آن است. نثر کتاب ساده، روان و در عین حال ادبی‌ست. شاه‌آبادی بدون آنکه وارد افراط در سبک‌گرایی شود، نثری انتخاب کرده که هم شایسته‌ی فضای تاریخی داستان است و هم برای مخاطب امروزی قابل درک و جذاب است.
ریتم داستان نیز بسیار متناسب است؛ نه آن‌قدر کند که خواننده را خسته کند، و نه آن‌قدر سریع که فرصت اندیشیدن و درک لایه‌های پنهان روایت را ندهد. پیچش‌های داستانی، گره‌افکنی‌ها و اوج‌گیری‌های دراماتیک به خوبی جای‌گذاری شده‌اند.
با وجود تمامی امتیازات یاد شده، *دیلماج* نیز از برخی ضعف‌ها بی‌نصیب نیست. یکی از ایراداتی که ممکن است برخی خوانندگان به آن وارد کنند، عدم تعمق کافی در برخی رویدادهای تاریخی است. گاهی احساس می‌شود برخی اتفاقات مهم تاریخی تنها به عنوان پس‌زمینه‌ای برای داستان استفاده شده‌اند و مجال تحلیل بیشتر به آن‌ها داده نشده است.
همچنین در بخش‌هایی از کتاب، اطلاعات تاریخی به صورت مستقیم وارد روایت می‌شوند که اگرچه برای خوانندگان علاقمند به تاریخ جذاب است، اما ممکن است برای کسانی که صرفاً به دنبال داستان‌خوانی هستند، کمی بار اطلاعاتی بیش از حد تلقی شود.
حمیدرضا شاه‌آبادی از نویسندگان مطرح حوزه‌ی ادبیات نوجوان و داستان‌های تاریخی در ایران است. او سابقه‌ی تألیف آثار موفق دیگری چون *لالایی برای دختر مرده* و *زنی که مرده بود* را در کارنامه دارد و همواره تلاش کرده تا تاریخ را از دریچه‌ی ادبیات بازآفرینی کند. نگاه انسانی، روایت نرم، و پرداختن به مفاهیم عمیق با زبانی ساده از ویژگی‌های سبک نویسندگی اوست.
*دیلماج* انتخابی عالی برای نوجوانان و جوانانی‌ست که به تاریخ علاقه دارند و دوست دارند آن را نه در قالب کتاب درسی، بلکه از زاویه‌ی داستانی و انسانی بشناسند. همچنین برای بزرگسالانی که از رمان‌های تاریخی با محوریت شخصیت‌های خاکستری لذت می‌برند، کتابی بسیار ارزشمند است.

افرادی که به روایت‌های اجتماعی، سیاست در ادبیات، و چالش‌های انسانی علاقه‌مندند، از خواندن این کتاب بهره خواهند برد. در عین حال، اگر کسی به دنبال یک رمان صرفاً عاشقانه یا با ریتم بسیار سریع است، شاید *دیلماج* نتواند به‌طور کامل پاسخگوی انتظاراتش باشد.

این کتاب، توسط نشر افق چاپ شده است.
        

          ‍ معرفی کتاب طراحی ارزش پیشنهادی: چگونه محصولات و خدماتی خلق کنیم که مشتری خواهان آن باشد.

کتاب طراحی ارزش پیشنهادی: چگونه محصولات و خدماتی خلق کنیم که مشتری خواهان آن باشد که توسط الکساندر استروالدر، ایو پیگنیور،  گرگ برناردا، آلن اسمیت نوشته شده، راهنمایی جامع برای طراحی پیشنهادات ارزشی است که برای مشتریان جذاب و مفید باشد. این کتاب برای کارآفرینان، مدیران محصول، و تیم‌های توسعه کسب‌وکار ابزارهای عملی و مفیدی برای شناسایی و ایجاد ارزش واقعی برای مشتریان فراهم می‌کند.
در این اثر، نویسندگان با استفاده از چارچوبی ساده و بصری به نام "تابلوی طراحی ارزش پیشنهادی" (Value Proposition Canvas)، مراحل مختلفی را برای توسعه محصولات و خدمات بر اساس نیازها و خواسته‌های مشتریان توضیح می‌دهند. این چارچوب شامل دو بخش اصلی است: یکی مربوط به نیازها و مشکلات مشتریان ( پروفایل مشتری - Customer Profile) و دیگری مربوط به ویژگی‌ها و مزایای محصول یا خدمت (نقشه ارزش - Value Map). این دو بخش به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا ارتباط دقیق‌تری بین آنچه که مشتریان می‌خواهند و آنچه که ارائه می‌دهند برقرار کنند.
از ویژگی‌های برجسته کتاب، تمرکز آن بر روی تجربیات واقعی و کاربردی است. نویسندگان نه‌تنها تئوری‌های پیچیده را توضیح داده‌اند، بلکه ابزارهایی عملی و نمونه‌های واقعی از کسب‌وکارها برای نشان دادن نحوه استفاده از این ابزارها در دنیای واقعی ارائه داده‌اند. این کتاب به‌ویژه برای افرادی که در مراحل ابتدایی راه‌اندازی یک #کسب‌وکار هستند یا قصد دارند محصولات و خدمات موجود خود را بهبود بخشند، بسیار مفید است.
همچنین این کتاب با طراحی گرافیکی ساده و قابل فهم، باعث می‌شود که مفاهیم پیچیده به راحتی درک شوند و خواننده بتواند سریعاً این مفاهیم را در فرآیندهای طراحی محصول خود به کار گیرد. به طور کلی، * طراحی ارزش پیشنهادی * یک منبع ارزشمند برای هر کسی است که می‌خواهد محصولی یا خدمتی خلق کند که نه تنها به نیازهای مشتریان پاسخ دهد، بلکه آن‌ها را شگفت‌زده و راضی کند.
این کتاب برای کارآفرینان و استارتاپ‌ها، مدیران محصول، تیم‌های بازاریابی و فروش، مشاوران و مربیان کسب‌وکار، مدیران نوآوری و توسعه، افراد علاقه‌مند به طراحی تجربه کاربری (UX) و طراحی خدمات و به طور کلی، برای هر کسی که در فرایند خلق و توسعه محصول و خدمت مشغول به کار است، چه در مرحله ایده‌پردازی و چه در مرحله بهبود محصولات و خدمات موجود، می‌تواند مفید باشد.




        

          کتاب شش کلاه تفکر نوشته‌ی ادوارد دوبونو یکی از آثار برجسته در زمینه تفکر خلاق و مدیریت ذهن است که به طور گسترده در محیط‌های کاری، آموزشی و تصمیم‌گیری مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوبونو در این کتاب با زبانی ساده و قابل درک، روشی نوآورانه برای ساختاردهی به فرایند تفکر ارائه می‌دهد که می‌تواند برای حل مسائل پیچیده، تصمیم‌گیری‌های مؤثر و همکاری تیمی بسیار کاربردی باشد.
دوبونو در این کتاب مفهوم "شش کلاه" را به عنوان شش سبک یا شیوه تفکر معرفی می‌کند که افراد می‌توانند در موقعیت‌های مختلف از آن‌ها استفاده کنند. هر کلاه نماد یک حالت خاص از تفکر است و پوشیدن آن کلاه به شما کمک می‌کند تا از زاویه‌ای مشخص به مسئله نگاه کنید. این روش به افراد و تیم‌ها امکان می‌دهد تا از تعصبات ذهنی دور شوند و تمامی جنبه‌های یک مسئله را به طور ساختارمند بررسی کنند.
کلاه‌های شش‌گانه:
کلاه سفید (تفکر بی‌طرفانه و اطلاعاتی): تمرکز بر داده‌ها، حقایق و اطلاعات. سوال‌هایی نظیر «چه اطلاعاتی داریم؟» و «چه چیزهایی باید بدانیم؟» مطرح می‌شود.
کلاه قرمز (تفکر احساسی): بازتاب احساسات، عواطف و شهود. این کلاه به شما اجازه می‌دهد تا به طور آزادانه احساسات خود را بیان کنید.
کلاه سیاه (تفکر انتقادی و منفی): نگاه به خطرات، مشکلات و نقاط ضعف ایده‌ها. هدف از این کلاه جلوگیری از تصمیمات غیرعملی یا ریسک‌های ناخواسته است.
کلاه زرد (تفکر مثبت): تمرکز بر مزایا، فرصت‌ها و نقاط قوت. با این کلاه به دنبال جنبه‌های امیدوارکننده و خوش‌بینانه هستیم.
کلاه سبز (تفکر خلاقانه): ایجاد ایده‌های جدید، تفکر خلاق و ارائه راه‌حل‌های نوآورانه.
کلاه آبی (تفکر مدیریتی و فرآیندی): مدیریت فرایند تفکر، برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی به شیوه تفکر برای دستیابی به نتایج.
یکی از نکات برجسته‌ی این کتاب، قابلیت کاربردی بودن آن در موقعیت‌های مختلف است. دوبونو به خوانندگان ابزارهایی ارائه می‌دهد که بتوانند:
در جلسات گروهی به طور مؤثر بحث و گفتگو کنند.
تصمیم‌گیری‌های بهتر و آگاهانه‌تری داشته باشند.
خلاقیت و همکاری را در محیط‌های کاری تقویت کنند.
روش شش کلاه به طور ویژه برای افرادی که درگیر حل مسائل پیچیده، مدیریت تیم‌ها یا هدایت پروژه‌های بزرگ هستند، مفید است.
نقاط قوت
ساختاردهی روشن: ایده‌ها به شکلی ساده و قابل فهم ارائه شده‌اند.
کاربرد گسترده: از محیط کسب‌وکار گرفته تا زندگی شخصی و آموزشی، این روش قابل استفاده است.
تمرین‌های عملی: کتاب شامل مثال‌ها و تمرین‌هایی است که خواننده می‌تواند به طور مستقیم از آن‌ها استفاده کند.
با وجود این، کتاب و روش آمدخالی از ضعف نیست، شاید برجسته‌ترین مورد این است که  هرچند کتاب اصول و چارچوب کلی را توضیح می‌دهد، اما ممکن است در برخی موارد فاقد جزئیات لازم برای اجرای این روش در موقعیت‌های پیچیده باشد. خوانندگان ممکن است به راهنمایی‌های بیشتری برای کاربرد در زندگی واقعی نیاز داشته باشند.
در نهایت باید گفت "شش کلاه تفکر" یک ابزار ساده اما قدرتمند برای بهبود مهارت‌های تفکر است. این کتاب به شما یاد می‌دهد که چگونه دیدگاه‌های مختلف را در نظر بگیرید و به شکلی منظم‌تر و متعادل‌تر به مسائل نزدیک شوید. اگر به دنبال بهبود تصمیم‌گیری‌های خود یا ارتقاء سطح تفکر خلاق و گروهی هستید، این کتاب می‌تواند راهنمای ارزشمندی باشد.
این کتاب در ایران چند ترجمه دارد که من ترجمه آقای حمیدرضا بلوچ که توسط شبگیر چاپ شده را مطالعه کردم که ترجمه‌ی قابل قبولی بود.



        

          کتاب «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» اثر آگاتا کریستی، یکی از مشهورترین آثار این نویسنده است که در سال 1934 منتشر شد. این رمان، داستان یک قتل مرموز را در قطار معروف اورینت اکسپرس روایت می‌کند. داستان در شرایطی پیچیده و در حالی که سرنخ‌های مختلف در هم تنیده‌اند، به تدریج توجه خواننده را جلب می‌کند.
طرح کلی داستان در مورد کارآگاه بلژیکی هرکول پوآرو است که به طور تصادفی در قطار اورینت اکسپرس، که از استانبول به پاریس می‌رود، سوار می‌شود. در میانه سفر، یکی از مسافران قطار به نام راچت به طرز مشکوکی به قتل می‌رسد. پوآرو به عنوان کارآگاه ماهر و دقیق، شروع به بررسی ماجرا می‌کند و در روند تحقیقات خود با شخصیت‌های مختلفی روبه‌رو می‌شود که هر کدام ممکن است در این قتل دخیل باشند.
شخصیت‌ها در این کتاب به دقت طراحی شده‌اند و هر کدام با ویژگی‌ها و انگیزه‌های خاص خود به داستان اضافه می‌شوند. پوآرو با استفاده از هوش و تحلیل دقیق خود، مسائلی را که ممکن است برای دیگران پنهان بماند، کشف می‌کند. از سوی دیگر، نویسنده با پیچیدگی و دقت زیاد، هر کدام از شخصیت‌ها را به نوعی در داستان گنجانده است تا از لحاظ روانشناسی و انگیزشی برای خواننده جذاب باشند.
از نظر نقاط قوت، یکی از ویژگی‌های برجسته کتاب، ساختار داستانی آن است. آگاتا کریستی با مهارت در کنار هم قرار دادن نشانه‌ها و سرنخ‌های مختلف، داستانی جذاب و گیرا می‌سازد. همچنین، تعلیق بالا و پیچیدگی‌های روانشناختی شخصیت‌ها به شدت به جذابیت کتاب افزوده است. اما شاید یکی از نقاط ضعف کتاب این باشد که برخی از خوانندگان ممکن است در طول داستان با توضیحات دقیق و جزئیات زیاد درباره شخصیت‌ها و حرکات آن‌ها دچار کندی شوند. این بخش‌ها ممکن است برای افرادی که به دنبال سرعت بیشتر در داستان هستند، کمی آزاردهنده باشد.
آگاتا کریستی، نویسنده این اثر، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان جنایی و معمایی تاریخ است. با بیش از 80 رمان در این ژانر، او به عنوان «ملکه جنایت» شناخته می‌شود. سبک نوشتاری او به دقت در توصیف محیط‌ها، شخصیت‌ها و ویژگی‌های ذهنی آنها شناخته می‌شود. کریستی همچنین توانسته با خلق شخصیت‌های ماندگار مانند هرکول پوآرو و خانم مارپل، دنیای ادبیات جنایی را غنی‌تر کند.
کتاب «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» برای علاقه‌مندان به داستان‌های معمایی و جنایی بسیار مناسب است. کسانی که از حل پازل‌ها و معماهای پیچیده لذت می‌برند، این کتاب می‌تواند تجربه‌ای رضایت‌بخش باشد. همچنین، علاقه‌مندان به شخصیت‌های پیچیده و تحلیل‌های روانشناختی در داستان‌های جنایی نیز از این اثر بهره‌مند خواهند شد. اگر به دنبال داستانی هستید که به تدریج ذهن شما را درگیر کند و تا آخرین صفحه شما را شگفت‌زده کند، این کتاب را توصیه می‌کنم.
من ترجمه خوب محمد گذرآبادی که توسط نشر هرمس چاپ شده را خواندم.
        

          مدام خوانی سوم، یعنی  جنگ مدام هم تموم شد. مجله مدام در شماره سوم سراغ موضوع جنگ رفت. موضوعی که از ابتدای تاریخ، بشر همیشه درگیرش بوده. 
من ایده‌ای ندارم که مسئولین مجله، از چه زاویه‌ای به جنگ نگاه کردند، اما برای من، به عنوان خواننده، این مجله نه ضد جنگ بود نه خلافش. برای من روایت‌‌ها و داستان‌ها چیزی از جنس نظاره کردن جنگ و آثار و ... بود، چنان که هست: بی‌تقبیح، بی‌ستایش.
برای من چنین رویکردی تجربه‌ای جذاب و کمتر تجربه شده بود که بسیار تامل برانگیز بود.
مدام  یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه
        

          جلد دوم ‌مجله مدام به موضوع سفر پرداخته است. موضوعی نسبتا نامانوس برای من. شرایط خانوادگی و روحیه‌ی شخصی‌ام (شاید تحت تاثیر تربیت خانوادگی) باعث شده تجربه‌های سفر محدودی به مقصدهایی مشخص و غیرتوریستی داشته باشم. سفرهایی منظم، پیش بینی شده، ایمن و عموما خانوادگی. در نتیجه این نسخه از #مدام برای من سفر به دنیایی ناشناخته بود. این مواجهه‌ی ضد و نقیض با سفر برای من عجیب و جالب بود. به خاطر نداشتن تجارب مشابه از بعضی دیدگاه‌ها شگفت‌زده می‌شدم.
مدام یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه.
        

          مدام خوانی هم تمام شد. اولین مجله‌ای بود که همه صفحاتش رو خوندم. 😅
این مجله ماحصل شور و شوق آدم‌هایی هست که افتخار آشنایی نزدیک با بعضی از اون‌ها رو داشتم، آدم‌هایی که عاشق ادبیات هستن و به قدرت ادبیات واقف و دلسوز اون. 
جلد اول با موضوع کتاب بود. نقطه شروع مشترک همه‌ی عشاق ادبیات. پس به قول سردبیر مدام باید عرض ارادتی به محضر عالیجناب کتاب می‌کرد.
مدام یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه.
        

          کتاب کنترل دوپامین (چطور دچار اعتیاد به هر چیزی نشویم) نوشته‌ی دکتر آنا لمبکی، روانپزشک و متخصص در حوزه اعتیاد، به بررسی تأثیرات دوپامین بر رفتار انسان و اعتیادهای مدرن و جستجوی لذت آنی در زندگی معاصر می‌پردازد. این کتاب به طور خاص بر روی نقش دوپامین تمرکز می‌کند: ماده شیمیایی مغز که به عنوان «ماده لذت‌بخش» شناخته می‌شود و در ایجاد اعتیاد به لذت‌های فوری و اثرات منفی آن بر روان انسان اثر دارد.

کتاب از دیدگاه علمی، تجربی و پزشکی بررسی می‌کند که چگونه فرهنگ مصرف‌گرای امروز باعث شده تا افراد به دنبال پاداش‌های آنی و بی‌پایان بروند و این موضوع می‌تواند به ایجاد اختلالات روانی مختلفی مانند اضطراب، افسردگی و حتی اعتیاد منجر شود. کنترل دوپامین سعی می‌کند تا با استفاده از مثال‌های واقعی و مطالعات علمی، درک بهتری از عملکرد دوپامین و ایجاد تعادل در مصرف لذت‌ها برای حفظ سلامت روانی ارائه دهد. دکتر لمبکی همچنین به روش‌هایی برای مقابله با اعتیاد به لذت‌های آنی و بازیابی تعادل در زندگی اشاره می‌کند، از جمله تمریناتی برای بازسازی لذت‌های پایدار و عمیق‌تر.

نقاط قوت این کتاب شامل ارائه توضیحات علمی روشن و قابل فهم در مورد دوپامین و فرآیندهای مغزی است. استفاده از مثال‌های واقعی و داستان‌های شخصی کمک می‌کند که خواننده به راحتی با مفاهیم پیچیده ارتباط برقرار کند. همچنین، نویسنده توانسته است توازنی میان علم و روانشناسی ایجاد کند که نه تنها برای خوانندگان علاقه‌مند به علوم پزشکی مفید است، بلکه برای عموم افراد نیز قابل استفاده است.

اما نقاط ضعف کتاب نیز وجود دارد. برخی از قسمت‌های آن ممکن است برای خوانندگانی که در زمینه‌های علمی و روانشناسی تجربه کمی دارند، پیچیده یا بیش از حد تخصصی به نظر برسد. علاوه بر این، در برخی بخش‌ها ممکن است راه‌حل‌های ارائه شده برای مشکلات پیچیده به‌نظر کمی سطحی برسند و نیاز به توضیحات بیشتر و عمیق‌تری دارند.

این کتاب به افرادی که با مسائل اعتیاد، مصرف بی‌رویه رسانه‌ها، اینترنت یا دیگر لذت‌های آنی درگیر هستند، توصیه می‌شود. همچنین، افرادی که به دنبال یافتن راه‌هایی برای ایجاد تعادل در زندگی و بهبود سلامت روان خود هستند، می‌توانند از مفاهیم و تکنیک‌های مطرح‌شده در این کتاب بهره‌مند شوند. کنترل دوپامین یک کتاب کاربردی و در عین حال علمی است که می‌تواند به هر فردی در مسیر بهبود کیفیت زندگی و مدیریت بهتر لذت‌ها کمک کند.

ترجمه‌های متعددی در ایران از کتاب وجود دارد. من ترجمه فاطمه ضیاءتوحیدی از نشر یوشیتا را مطالعه کردم که اگر ترجمه خوانایی بود، اما به لحاظ ویرایش، جای کار داشت. ضعفی که گاهی باعث عدم درک راحت بعضی جملات و پاراگراف‌ها داشت.
        

          مرثیه‌ای بر یک رهایی

مرثیه‌ای بر یک رهایی، مجموعه‌ای از ... روایت، پیرامون طلاق و جدایی است.
بعضی روایت‌ها توسط خود تجربه‌گر نوشته شده است و بعضی توسط نویسنده و از زبان تجربه‌گر و سه یا چهار روایتی نیز از زبان شاهدی نزدیک به تجربه‌گر.
از نگاه من، روایت‌ها از نظر قدرت و پرداخت در یک سطح نبودند. بعضی از روایت‌ها، شاید به خاطر رنج به خاطر آوردن خیلی سرسری با وقایع برخورد کرده بود. بعضی روایت‌ها که توسط ناظر بیرونی بود نتوانسته بود فضای حاکم بر شرایط زوج را نشان دهد و بیشتر صدای ذهنی نویسنده بود، اما بعضی روایت‌ها، علی‌رغم رنجی که نویسنده، موقع نگارش تجربه‌اش داشت، تا حد معقولی توانسته بود در انتقال آنچه که گذشته بود موفق باشد. یا این همه بیشتر آن‌ها درگیر نوعی پرده‌پوشی و خودسانسوری بود، یا حداقل منِ خواننده چنین برداشتی داشتم.
کتاب، موضوعی شیرین و خوشایند نداشت و برای خواننده عادی، گزینه‌ی دلچسبی نباشد. از طرفی دید دقیق و موشکافانه نیز در روایت‌ها، به آنچه گذشت یا دلایل و ... وجود نداشت. شاید از این لحاظ برای کارهای پژوهشی کمک کننده نباشد. از نظر تکنیکی هم روایت‌ها به صورت میانگین، سطح متوسطی داشت و قدرتمند نبود. در واقع برای خود من نیز گزینه‌ای نبود که به صرف موضوع سمتش بروم و به دلیل همراهی با حلقه کتاب مبنا، مطالعه آن را شروع کردم.
        

          یک عاشقانه‌ی نجیب

«اصلاً به من چیزی نگو. تو برایم ملکه‌ای بودی که باید ستایش شوی. من آموخته شدم که دوست داشتنت را کتمان کنم؛ آن قدر که حتی برای خودم بهتر از تو و دیگران کتمانش کردم. آموخته شدم تو را همان طور نگاهت کنم که دوست داری؛ نه آن طور که دوست دارم.» - بخشی از متن کتاب
سال‌ها بود عاشقانه‌ی نوشته‌ی یک نویسنده‌ی مرد این‌قدر به دلم ننشسته بود. شاید عبارت عاشقانه‌ی نجیب بهترین توصیف برای بخش‌های عاشقانه‌ی «عاشقی به سبک ون‌گوگ» باشد. 
هرچند که با وجود چنین نامی، محمدرضا شرفی خبوشان صرفا رمانی عاشقانه ننوشته است، بلکه رمانی با رنگ و بوی مقاومت، در دو برهه زمانی حوالی انقلاب اسلامی و بخشی در دوران رضا خان نوشته است.
عمده‌ی داستان آمیخته با فضای ذهنی عاشقانه البرز، قهرمانِ داستان، می‌گذرد. داستان علی‌رغم وجود بخش‌هایی که به کشتار و شکنجه‌های مربوط به انتهای دوران پهلوی است، زبانی شیوا، هنرمندانه و پُر لطافت دارد، گویی نه رمان، که یک اثری تماما هنری است. از این جهت رمان را بسیار پسندیدم. هرچند عاقبت عشق البرز برایم کمی قابل درک و پذیرش نبود. 
بخشی از کتاب که در زمان رضاخان رخ داد، اگر چه خالی از لطف نبود اما نبودش هم خللی به بخش اصلی کتاب وارد نکرد. البته چرخش شدید زبان، از یک زبان روان و معیار به زبان لهجه‌دار و قدیمی کمی برایم آزاردهنده بود، به ویژه که ناآشنایی با لهجه سرعت خوانش‌ام رو به شدت کم کرد. با این همه در نوع خودش لذت‌بخش بود.
اگر اهل رمان خواندن هستید، به ویژه از تجربه یک نگاه عاشقانه جدید لذت می‌برید، خوانش این کتاب را به شما توصیه می‌کنم.
این کتاب توسط نشر شهرستان ادب چاپ شده است.
        

          کتاب از طرف فرزند کوچک شما مجموعه‌ای از چهارده روایت از نویسنده‌های مختلف است. یازده روایت به صورت مستقیم به ارتباط نویسنده با یکی از والدین نوشته شده و یک روایت از ارتباط نویسنده با مادربزرگ و دو روایت، روایت تجرد دختران در سن بالاست، یکی بر محور فرزند نداشتن و دیگری بیشتر بر همان چالش‌های تجرد است. بیشتر روایت‌ها از خالی از تنش‌های جدی والد/فرزندی است و بیشتر بر پایه نظاره کردن عملکرد والدین توسط نویسنده است. روایات خوش خوان بودند و جز دو سه مورد، نثر یکدست بود و در شیوه‌ی بیان اختلاف فاحشی نداشت.  برای من این مجموعه علی‌رغم جالب بودن، چندان هم‌ذات‌پنداری ایجاد نکرد. شاید به این دلیل که چالش‌هایی از جنس چالش‌های نویسنده‌ها با والدینم نداشتم. بیشترین درک را از دو روایت تجرد در سنین بالا داشتم، به خاطر تجارب شخصی‌ام در گذشته و مشاهده افرادی با شرایط مشابه‌‌ام در نسل خودم، یعنی دهه شصتی‌ها. 
این مجموعه، مجموعه‌ای آرام بود، خوانش آن، علی‌رغم موضوع حساسش، موجب تنش یا آزار روحی برایم نشد و احتمالا برای دیگران هم چنین باشد. کتاب کم حجم است و در یکی دو نشست خوانده می‌شود.
اگر تجربه چالشی با والدین خود داشته‌اید یا تجربه خاصی از زیست با/بدون والدین خود داشته‌اید یا به ارتباط والدین و فرزند توجه ویژه دارید این کتاب برای شما جذاب خواهد بود.
روایات این مجموعه از زهره دلجو، فاطمه سادات موسوی، زینب خزایی، فاطمه لیالی، فاطمه مرادی، محمد امیر هنزایی، حانیه مسلمی، مکرمه شوشتری، مجتبی بنی اسدی، مریم دوست محمدیان، آسیه طاهری، معصومه صفایی‌راد، فاطمه طبسی و زهرا کاردانی است.
دبیر مجموعه خانم مکرمه شوشتری است و توسط نشر مهرستان چاپ شده است.
        

          ‍قصه‌گویِ زندگیِ خویش

کتاب  قصه‌ای که انتخاب می‌کنیم اثر  دیوید دنبورو اثری ارزشمند در زمینه‌ی درمان روایتی است که به خوانندگان کمک می‌کند روایت‌های زندگی خود را بازبینی و بازتعریف کنند. دنبورو که از پیشگامان این رویکرد درمانی است، با الهام گرفتن از تحقیقات و اصول بنیادین مایکل وایت و اپستون، این کتاب را به زبانی ساده و کاربردی برای عموم مردم و متخصصان نوشته است.
در این کتاب، دنبورو به ما نشان می‌دهد که چگونه داستان‌هایی که درباره زندگی و هویت خود می‌گوییم، می‌توانند قدرت فوق‌العاده‌ای در شکل‌دهی به تجربیات، باورها و احساسات ما داشته باشند. او با استفاده از مفاهیم کلیدی درمان روایتی، مانند "روایت‌های جایگزین" و "تمرکز بر نقاط روشن"، خواننده را تشویق می‌کند تا داستان‌هایی که موجب محدودیت یا ناراحتی آن‌ها شده‌اند را بازنویسی کرده و جایگزین روایت‌هایی الهام‌بخش‌تر و امیدوارکننده‌تر کنند.
یکی از ویژگی‌های برجسته این کتاب، ارائه تمرینات عملی و مثال‌های واقعی از زندگی افراد است که به خوانندگان امکان می‌دهد به‌طور ملموس‌تر با مفاهیم مطرح شده ارتباط برقرار کنند. دن‌برو به خوانندگان ابزارهایی ارائه می‌دهد تا بتوانند داستان‌های خود را از دیدگاه تازه‌ای ببینند و با تأکید بر نقاط قوت، ارزش‌ها و موفقیت‌های خود، روایتی قدرتمندتر از زندگی‌شان بسازند.
از دیگر نقاط قوت این کتاب، ساختار منسجم و فصل‌بندی روشن آن است که خواننده را مرحله‌به‌مرحله در فرآیند بازسازی روایت‌های زندگی همراهی می‌کند. همچنین، ارائه مثال‌های واقعی و تمرینات عملی در هر فصل، مفاهیم کتاب را برای خواننده ملموس‌تر می‌سازد.
این کتاب نه تنها برای متخصصان حوزه روان‌شناسی و مشاوره مفید است، بلکه برای هر کسی که به دنبال رشد فردی، خودشناسی و تقویت هویت خویش است نیز جذاب و کاربردی خواهد بود. 

در مجموع، «قصه‌ای که انتخاب می‌کنیم» یک راهنمای الهام‌بخش برای تغییر مثبت در زندگی است. اگر به دنبال روشی عملی و عمیق برای بازتعریف تجربیات گذشته و ترسیم آینده‌ای بهتر هستید، این کتاب یک انتخاب فوق‌العاده است.

ترجمه کتاب توسط حسنا مهرمحمدی انجام شده که انصافا ترجمه خوب و روانی‌است.
نشر اطراف ترجمه این کتاب را در ایران چاپ کرده است.


        

          شکار و تاریکی رو به خاطر حجم کم و پیشنهاد دوستان انتخاب کردم: داستانی ژاپنی در ژانر پلیسی معمایی.
مدت‌ها بود که در این ژانر کتابی نخونده بودم. هرچند از همون ابتدای کار، مجرم رو حدس زدم اما، در بخشی از داستان نویسنده گمراهم کرد. 
در مجموع داستانی خوش‌خوان با ترجمه‌ای خوانا بود که در یک یا دو نشست می‌شد خوند و ازش لذت برد.
این کتاب به قلم ادو گاوارانپو با ترجمه‌ی محمود گودرزی توسط نشر چترنگ چاپ شده است.
        

          وقتی به پیشنهاد همکارم مشغول مطالعه چند مقاله در حوزه متاورس شدم به رمانی برخوردم که ظاهرا، الهام بخش اکثر بزرگان فعلی حوزه متاورس بوده. این کتاب Snow Crash اثر نیل استفنسن نام داره و در ایران با دو ترجمه متفاوت با نام‌ها برفک و سقوط برف چاپ شده که البته با توجه به محتوای داستان، شخصا عنوان برفک رو بیشتر می‌پسندم و از قضا ترجمه‌‌ی پیمان اسماعیلیان که از نشر باژ مطالعه کردم با این عنوان منتشر شده. 
برفک، رمانی در ژانر سایبرپانک از نیل استیونسن است که در سال 1992 منتشر شد. این رمان نه تنها به عنوان یکی از اولین آثار علمی-تخیلی در مورد متاورس شناخته می‌شود، بلکه به دلیل ترکیب هوشمندانه‌ی ژانرهای مختلف و دنیای پیچیده‌ای که خلق کرده، به یک اثر کلاسیک در این حوزه تبدیل شده است.
داستان برفک در آینده‌ای نزدیک رخ می‌دهد که در آن، یک ویروس مرموز به نام برفک" در فراجهان (یا همان متاورس جهان داستان)، دنیای مجازی سه‌بعدی، شیوع پیدا کرده است. این ویروس نه تنها به کاربران در فراجهان آسیب می‌رساند، بلکه بر دنیای واقعی نیز باعث تاثیرات مخرب روی مغز آن‌ها و نوعی مسخ‌شدگی آن‌ها می‌شود. هیرو پروتاگونیست داستان، یک پیک پیتزارسان و هکر آزاد است که که همراه با ارشا، دخترک پانزده‌ساله‌ای که به عنوان پیک اسکیت‌سوار کار می‌کند برای یافتن منشأ این ویروس و نجات جهان، وارد ماجراجویی خطرناکی می‌شوند. 
یکی از نقاط قوت این رمان، جهان‌سازی دقیق و خلاقانه‌ای است که استفنسن برای دنیای آینده‌ای خود به تصویر کشیده است. دنیای متاورس که در کتاب به تصویر کشیده شده، سال‌ها پیش از به وجود آمدن ایده‌های امروزی از واقعیت مجازی و اینترنت، یک مفهوم انقلابی به حساب می‌آمد. همچنین زبان طنزآمیز و تند و تیز کتاب و نقد اجتماعی شدید آن از وضعیت جوامع مدرن، اثری بسیار خواندنی خلق کرده است.
با این حال، برای برخی از خوانندگان، کتاب شاید به دلیل مفاهیم پیچیده تکنولوژیکی و فلسفی‌اش کمی سنگین باشد. همچنین شخصیت‌پردازی در برخی بخش‌ها ممکن است به دلیل تمرکز بیشتر بر جهان‌سازی و موضوعات تکنولوژیک، کمی سطحی به نظر برسد.
برفک، یکی از شاهکارهای ژانر سایبرپانک و از آثار برجسته ادبیات علمی تخیلی است. این کتاب نه تنها تصویری پیش‌رو از آینده فناوری و اینترنت را به تصویر می‌کشد، بلکه پرسش‌های عمیقی دربارهٔ کنترل اطلاعات، آزادی فردی، و تأثیرات فرهنگی و اجتماعی فناوری مطرح می‌کند. این کتاب برای علاقه‌مندان به آثار علمی تخیلی و سایبرپانک، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی خواهد بود.
ترجمه آقای اسماعیلیان ترجمه روان و خوانایی بود اما کتاب نیاز به ویراستاری دقیق‌تری داشت که امیدوارم نشر باژ در چاپ‌های بعدی اعمال شود.
اگر به دنیای متاورس و فناوری علاقه‌مندید، یا دوست دارید درک شهودی خوبی از متاورس داشته باشید، برفک، به شما دیدگاهی عمیق و جذاب از آینده‌ی فناوری و تأثیرات آن بر جامعه ارائه می‌دهد.
 
        

          کتابی که هر برنامه‌نویس باید بخونه! شاید این جمله خیلی تبلیغاتی باشه، راستش قبل از این که خودم این کتاب رو بخونم، وقتی این جمله رو در مورد این کتاب شنیدم چنین حسی داشتم‌ اما الان به جرات می‌گم که این جمله، اصلا تبلیغاتی نیست و یک توصیه حرفه‌ای است. 
بخشی از حرفهای این کتاب رو، قبلا در کتب دیگه، بعضا با ادبیات تخصصی‌تر خونده بودم. مخصوصا در حیطه تست و ریفکتور. اما خیلی از مباحث تازگی داشت. به ویژه مباحث مربوط به حوزه مدیریت پروژه، چگونگی همکاری تیم، چگونگی ارتباط با کاربران و .... بسیار جذاب و اثر گذار بود. 
من ویرایش اول کتاب رو نخوندم اما برای من بسیار جالب بود که نویسنده‌های کتاب، بر اثر بیست سال تجربه، بعضی نظرات گذشته خودشون رو نقض می کردند و اعلام میکردند که اشتباه کردند و بعد، بر اساس تجارب جدیدشون اطلاعاتی رو در اختیار خواننده می‌گذاشتند. 
مثالهای ملموس کتاب، خواننده رو در درک بهتر کتاب یاری می‌کرد.
در مجموع کتابی است که توصیه می‌کنم بخونید. حتی اگر ویرایش اول رو خوندید، حتما ویرایش دوم رو مطالعه کنید. خیلی دوست دارم بعدها، مجددا این کتاب رو بخونم و ببینم چقدر تونستم توصیه‌های کتاب رو، عملیاتی کنم.
        

          در ستایش جازدن
سخنرانان انگیزشی همیشه با قدرت و لحنی پُر هیجان ما را به ادامه دادن و «جا نزدن» تشویق کردند، معلم‌ها و دوستان و اقوام هم. «جا زدن» فعل زشتی بود ناشی از کم ارادگی و سستی. ست گادین اما نگاه متفاوتی دارد. او در کتاب کوچک شیب از هنر به موقع «جا زدن» همان‌قدر می‌گوید که از «ادامه دادن و جانزدن»! 
گادین معتقد ما نمی‌توانیم در همه چیز بهترین باشیم و اگر بخواهیم همزمان در همه چیز بهترین باشیم احتمالا فقط یک آدم معمولی باقی می‌مانیم پس شاید بهتر باشد به جای تلاش در بهترین شدن در همه چیز، در یک چیز بهترین باشیم. این جاست که باید بفهمیم وقت جا زدن در بسیاری کارهاست که قرار نیست در آن‌ها بهترین شویم. از طرفی اگر کاری که قرار است در آن بهترین شویم را پیدا کردیم نباید جابزنیم و تا پشت سر گذاشتن شیب ادامه دهیم.
این کتاب کم حجم اما کاربردی را در روزهایی خواندم که نیاز داشتم کسی به من بگوید که «جا زدن» خفت‌بار نیست، در واقع جلوگیری از شکست و هدر دادن منابع است. و ست گادین با این کتاب کوچک، این هدیه را به من داد.
اگر مثل من، همزمان هندوانه‌های بسیاری را بلند کرده‌اید و به خاطر سنگینی بارشان قادر نیستید قدم از قدم بردارید و فکر می‌کنید زمین گذاشتن حتی یکی از آن‌ها هم یعنی شکست و حقارت، توصیه می‌کنم کتاب کوچک شیب را بخوانید. بیشتر از یک الی دو ساعت از شما وقت نمی‌گیرد، اما بدون شک، نگاه شما را برای بقیه عمر، عوض خواهد کرد.
        

          کشتن مرغ مینا 

اسکات فینچ، دخترک هفت ساله و برادر بزرگترش جیم با پدرشان که وکیل عدلیه است، در ایالت آلاباما در جنوب آمریکا  زندگی می‌کنند. در دورانی که هنوز تبعیض نژادی بر زندگی سیاه‌پوستان سایه تیره‌ای انداخته است. در میانه‌ی دعوایی که در آن سیاه‌پوستی متهم به تجاوز به دختری فقیر و -از نظر شهروندان بی‌اصل و نسب اما- سفید پوست است، اسکات و برادرش که پدرشان وکیل مرد سیاه‌پوست است، با بی‌عدالتی سهمگینی مواجه می‌شوند. ذهن کودکانه راوی، اسکات فینچ، از درک بسیاری از مفاهیم و کلمات عاجز است. با اتکا به حرف‌های برادرش که چند سالی از او بزرگ‌تر است سعی می‌کند وقایع را که به نظرش بی‌منطق جلوه می‌کنند درک کند. 
هارپر لی استادانه توانسته سادگی و بی‌اطلاعی یک دختر در آن زمان و مکان را به تصویر بکشد و در روند ساده و روزمره زندگی یک جنوبی در آمریکا، روبرویی آن‌ها با جهانی که برخلاف شعارهای زیبای برابری مسیحی، لبریز از تبعیض و بی‌عدالتی است به تصویر می‌کشد و ما به نرمی در میان صفحات این رمان، -که بازه‌ی زمانی دو سال را نمایش می‌دهد- رشد و پختگی این دو کودک را می‌بینم، چیزی که خانم لی بسیار هنرمندانه و طبیعی آن را به تصویر درآورده، که نشان از توانمندی نویسنده است که بدون شعارزدگی و جملات درشت و عالمانه در میان سطور داستان، به شیواترین شکل ممکن، «بی‌عدالتی و تبعیض» را به خواننده «نشان» می‌دهد.
کشتن مرغ مینا که در سال ۱۹۶۰ چاپ شده از شاهکارهای ادبی محسوب می‌شود در سال ۱۹۶۴ میلادی، جایزه پولیتزر را برای هارپر لی به ارمغان آورده است.
این رمان با چند ترجمه در ایران چاپ شده است، من ترجمه‌ی فخرالدین میررمضانی با چاپ نشر امیرکبیر را مطالعه کردم.
        

          اریک نه ساله از پیانوی کهنه‌ای که میراث خانوادگی‌شان است بیزار است، چون تنها چیزی که از آن شنیده، صداهای ناخوشایندی است که خواهرش با آن ایجاد می‌کند. تا روزی که خاله جوان و مرموزش، امه، به خانه‌ی آن‌ها می‌آید و پشت آن پیانو می‌نشیند و قطعه‌ای از شوپن را می‌نوازد. جادوی موسیقی شوپن، اریک را مسحور می‌کند و تصمیم می‌گیرد که شوپن بنوازد اما آن چنان که آرزو دارد، موفق نیست. 
سال‌ها می‌گذرد و در جوانی و در راه رسیدن به این آرزو با زنی میانسال به نام مادام پیلینسکا آشنا می‌شود که استاد موسیقی به ویژه شوپن است و طریقه‌ی عجیبی برای آموزش اریک جوان دارد.
داستان مادام پیلینسکا و راز شوپن در واقع داستان لمس زندگی است. داستان درک لطیف زندگی، جذبه، عشق و نور است و ما در این سفر با اریک جوان هم سفر می‌شویم.
این رمانِ کوتاه، خوش‌خوان و گیراست و من در یک نشست آن را نوشیدم.
اگر جزئیات و لطایف زندگی شما را به وجد می‌آورد توصیه می‌کنم حتما این کتاب را بخوانید.

این اثر که به قلم اریک امانوئل اشمیت به تحریر درآمده با ترجمه عاطفه حبیبی در نشر چترنگ چاپ شده است.
        

          ‍ اردو در قبرستان ژغاره داستان پسر هفده ساله‌ای با نام عجیب «بادآورد» است- نامی که پدربزرگش برای او که اولین نوه‌ی مذکر اوست، انتخاب کرده. بادآورد که از تمسخر همکلاسی‌ها و مردم به خاطر اسمش رنج می‌کشد، قصد دارد بعد از هجده سالگی، نام خود را عوض کند. اما می‌داند این کار ساده نیست و سرزنش یک فامیل و دلخوری پدربزرگ مقتدرش را به دنبال دارد. عزم خود را جزم می‌کند که از پدربزرگش بپرسد چرا چنین نام عجیب و مضحکی برایش انتخاب کرده و از او بخواهد که این نام را عوض کند و این سرآغاز روبرو شدن او با ماجرایی عجیب از زندگی نیاکانش است.
رمان کم حجم اردو در قبرستان ژغاره مانند هر رمان نوجوان خوب دیگری، زبانی روان و گیرا دارد و خالی از حواشی یا جزئیاتی که ممکن است خواننده مخاطب خود را خسته کند. ریتم داستان تند و متناسب با ماجراست. مخاطب این اثر می‌تواند از سنین ده سال تا همان هفده سال باشد، هرچند ممکن است برای بعضی نوجوانان بالای چهارده سال کمی کودکانه به نظر برسد با این همه خوانش آن برای منِ بزرگسال نیز خالی از لطف نبود.
این کتاب شیرین به قلم زهرا جلالی‌فر نوشته و توسط نشر به‌نشر چاپ شده است.