یادداشت زهرا دشتی

        مدام خوانیِ مدام چهارم، یعنی خواب مدام هم تموم شد. مجله مدام در شماره چهارن سراغ موضوع خواب رفته، موضوعی که هر انسان و حیوان و حتی حسره‌ای، از بدو خلقت درگیرش بوده. در مورد حیوانات و حشرات اطلاعی ندارم اما انسان علاوه بر نفس عمل خواب، با مقوله‌ای خواب دیدن هم از ابتدای تولد درگیره تا زمان مرگ.
تقریبا بیشتر روایات و داستان‌های مدامخواب به خواب دیدن و نگاه نویسنده و راوی به خواب اشاراتی دارند اما در این میان مواردی هم بود که صرفا به نفس خواب و چگونه خوابیدن پرداخته بود. 
در میان روایات‌ها، من روایت «تعبیر خواب همهٔ سنجاب‌های روی زمین» اثر رامبد خانلری رو بسیار دوست داشتم و بسیار همراهش شدم و میان داستان‌ها داستان «زندگی در مختصات یک خواب سخت و سیاه» اثر محمدرضا جوان آراسته من رو شدیدا مسحور خودش کرد، مدت‌ها بود داستانی این طور من رو مسحور نکرده بود.

مدام یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه.😁