یادداشت زهرا دشتی

        کتاب بافته (La Tresse) نوشته‌ی لتیسیا کولومبانی، رمانی‌ست با ساختاری خاص و موضوعی انسانی که زندگی سه زن از سه قاره‌ی مختلف را به‌صورت موازی روایت می‌کند. این زنان با وجود تفاوت‌های فراوان فرهنگی، جغرافیایی و اجتماعی، همگی درگیر مبارزه‌ای مشترک‌اند: مبارزه برای استقلال، شأن انسانی، و آینده‌ای بهتر. یکی در هند، دیگری در ایتالیا و سومی در کانادا زندگی می‌کند، اما روایت کتاب به‌زیبایی نشان می‌دهد که چگونه سرنوشت این سه زن، مانند رشته‌های یک بافته، به هم پیوند می‌خورد.
اثر با زبانی ساده و روایتی سریع، خواننده را به دل زندگی این زنان می‌برد؛ زنانی از طبقات مختلف که هرکدام در برابر تبعیض، سنت، بیماری یا فشارهای اجتماعی ایستاده‌اند. پیوند این سه داستان در پایان، مفهومی نمادین و تأثیرگذار می‌سازد که تا مدت‌ها در ذهن می‌ماند.
*بافته* مناسب خوانندگانی است که به ادبیات اجتماعی و روایت‌هایی با محوریت زنان علاقه‌مندند. اگر دنبال داستانی روان، الهام‌بخش و قابل لمس هستید، این کتاب می‌تواند تجربه‌ای خوشایند برایتان باشد. به‌ویژه برای کسانی که به موضوعات حقوق زنان، عدالت اجتماعی و همبستگی انسانی توجه دارند، این اثر انتخاب خوبی‌ست.
لتیسیا کولومبانی، نویسنده، فیلمنامه‌نویس و کارگردان فرانسوی‌ست. *بافته* نخستین رمان اوست که با استقبال گسترده‌ای در جهان روبه‌رو شد و به زبان‌های بسیاری ترجمه شده است. سبک نگارش او بیشتر متأثر از نگاه سینمایی‌اش است؛ روایت‌ها کوتاه، بدون حاشیه و مستقیم‌اند.
از منظر فرم ادبی، کتاب در بیشتر بخش‌ها حالتی گزارش‌گونه دارد. دیالوگ‌ها بسیار کم‌اند و بیشتر روایت در قالب توصیف وقایع یا بازگویی افکار شخصیت‌ها پیش می‌رود. فضاسازی عمیق یا پرداخت‌های شاعرانه در آن کم‌تر دیده می‌شود و تمرکز اصلی نویسنده بر انتقال محتوا و پیام است تا ساختن فضا یا زیبایی‌های زبانی. این ویژگی شاید برای برخی مخاطبان نقطه‌ضعف تلقی شود، اما در عین حال باعث شده کتاب برای خوانندگانی با فرصت کم یا علاقه‌مند به روایت‌های مستقیم، مناسب‌تر باشد.
*بافته* با ترجمه‌ی نرگس کریمی، توسط نشر نیماژ در ایران منتشر شده است. البته ترجمه‌های دیگری نیز از این اثر هست که اطلاعی از کیفیت آن‌ها ندارم.