معرفی کتاب سفر تنهایی اثر هاروکی موراکامی

سفر تنهایی

سفر تنهایی

4.5
5 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

9

خواهم خواند

7

شابک
9789647440653
تعداد صفحات
272
تاریخ انتشار
1395/3/1

توضیحات

        سفر تنهایی حکایتگر زندگی انسان های عصر مدرن است. زندگی در تنهایی، غرق شدن در کار و فردگرایی، رانده شدن، کنش ها و واکنش ها و... بدون درک دلایل آن. اما گاهی همین تنهایی می تواند انسانی را به حرکت درآورد تا به دنبال آنچه از دست رفته بگردد بلکه دلایل رانده شدن را درک کند و به دنبال محبت و شاید عشق بگردد. برخی انسان ها، در پایان سفر تنهایی خود یار و همدمی می یابند و به درکی عمیق تر از زندگی می رسند؛ عده ای نیز در این تنهایی و خود فروماندگی غرق و مستحیل می شوند. با سفر تنهایی تسوکورو تازاکی بی رنگ همراه شوید و جاده زندگی را از دیدگاه او نظاره کنید.
      

یادداشت‌ها

          
این رمان نوشته‌ی هاروکی موراکامی، نویسنده‌ی نام‌آشنای ژاپنی است. عنوان اصلی آن به انگلیسی Colorless Tsukuru Tazaki and His Years of Pilgrimage است که ترجمه‌ی تحت‌اللفظی‌اش می‌شود «تسوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش». اما در ترجمه‌ای که من خواندم، یعنی ترجمه‌ی محمد قصاع که انتشارات ویژه آن را منتشر کرده، عنوان تغییر کرده است.
رمان داستان مردی است با گذشته‌ای زخمی و ریشه‌دار، که در سکوت و انزوا زندگی می‌کند و ناگهان تصمیم می‌گیرد به گذشته بازگردد و پاسخی برای پرسش‌های قدیمی‌اش پیدا کند. روایت با نوعی خلأ روانی و حسی آغاز می‌شود و به‌تدریج، از طریق مواجهه با آدم‌هایی از گذشته، تکه‌های گم‌شده‌ی شخصیت او را بازسازی می‌کند. می‌توان گفت این یک سفر بیرونی نیست، بلکه نوعی سلوک درونی برای درک بهتر خود، رنج‌ها، خاطرات و معناهای ازدست‌رفته است.
این کتاب مناسب کسانی است که با جهان درونی شخصیت‌ها ارتباط برقرار می‌کنند، علاقه‌مند به روان‌کاوی‌های ظریف در دل داستانی آرام و تأمل‌برانگیز هستند، و از خواندن روایت‌هایی لذت می‌برند که در ظاهر ساده‌اند اما در عمق، پیچیده و چندلایه. اگر دنبال حادثه یا هیجان بیرونی هستید، این کتاب شاید مناسب‌تان نباشد. اما اگر از تنهایی، خاطره، هویت، و جست‌وجوی آرام معنا می‌نویسید یا می‌خوانید، این کتاب می‌تواند همراه خوبی باشد.
هاروکی موراکامی نویسنده‌ای است که در بیشتر آثارش به خلوت‌های انسانی، مرز واقعیت و خیال، و تأثیرات زمان و گذشته می‌پردازد. سبک روایی‌اش مینیمال، خیال‌انگیز و گاهی به‌شدت شخصی است.
در ایران ترجمه‌های متعددی از این کتاب وجود دارد، اما ترجمه‌ای که من خواندم، با وجود آن‌که عنوان اصلی را تغییر داده بود، در مجموع ترجمه‌ای خوش‌خوان و روان بود.
        

0