یادداشت‌های زهرا دشتی (390)

          کتاب بافته (La Tresse) نوشته‌ی لتیسیا کولومبانی، رمانی‌ست با ساختاری خاص و موضوعی انسانی که زندگی سه زن از سه قاره‌ی مختلف را به‌صورت موازی روایت می‌کند. این زنان با وجود تفاوت‌های فراوان فرهنگی، جغرافیایی و اجتماعی، همگی درگیر مبارزه‌ای مشترک‌اند: مبارزه برای استقلال، شأن انسانی، و آینده‌ای بهتر. یکی در هند، دیگری در ایتالیا و سومی در کانادا زندگی می‌کند، اما روایت کتاب به‌زیبایی نشان می‌دهد که چگونه سرنوشت این سه زن، مانند رشته‌های یک بافته، به هم پیوند می‌خورد.
اثر با زبانی ساده و روایتی سریع، خواننده را به دل زندگی این زنان می‌برد؛ زنانی از طبقات مختلف که هرکدام در برابر تبعیض، سنت، بیماری یا فشارهای اجتماعی ایستاده‌اند. پیوند این سه داستان در پایان، مفهومی نمادین و تأثیرگذار می‌سازد که تا مدت‌ها در ذهن می‌ماند.
*بافته* مناسب خوانندگانی است که به ادبیات اجتماعی و روایت‌هایی با محوریت زنان علاقه‌مندند. اگر دنبال داستانی روان، الهام‌بخش و قابل لمس هستید، این کتاب می‌تواند تجربه‌ای خوشایند برایتان باشد. به‌ویژه برای کسانی که به موضوعات حقوق زنان، عدالت اجتماعی و همبستگی انسانی توجه دارند، این اثر انتخاب خوبی‌ست.
لتیسیا کولومبانی، نویسنده، فیلمنامه‌نویس و کارگردان فرانسوی‌ست. *بافته* نخستین رمان اوست که با استقبال گسترده‌ای در جهان روبه‌رو شد و به زبان‌های بسیاری ترجمه شده است. سبک نگارش او بیشتر متأثر از نگاه سینمایی‌اش است؛ روایت‌ها کوتاه، بدون حاشیه و مستقیم‌اند.
از منظر فرم ادبی، کتاب در بیشتر بخش‌ها حالتی گزارش‌گونه دارد. دیالوگ‌ها بسیار کم‌اند و بیشتر روایت در قالب توصیف وقایع یا بازگویی افکار شخصیت‌ها پیش می‌رود. فضاسازی عمیق یا پرداخت‌های شاعرانه در آن کم‌تر دیده می‌شود و تمرکز اصلی نویسنده بر انتقال محتوا و پیام است تا ساختن فضا یا زیبایی‌های زبانی. این ویژگی شاید برای برخی مخاطبان نقطه‌ضعف تلقی شود، اما در عین حال باعث شده کتاب برای خوانندگانی با فرصت کم یا علاقه‌مند به روایت‌های مستقیم، مناسب‌تر باشد.
*بافته* با ترجمه‌ی نرگس کریمی، توسط نشر نیماژ در ایران منتشر شده است. البته ترجمه‌های دیگری نیز از این اثر هست که اطلاعی از کیفیت آن‌ها ندارم.
        

          مدام رفاقت در روزهایی به دست رسیدم که سوگ رفاقتی گران‌بها رو پشت سر گذاشتم. سوگی که قابل بیان نبود، چون واژه‌هایی که برای وصف رفاقت از دست رفته لازم داشتم رو پیدا نمی کردم. رفاقت مدام کمکم کرد که بتونم واژه‌های لازم برای وصفش را پیدا کنم. این، یکی از ویژگی‌های ادبیاته. 
مجله مدام، در ششمین جلد خودش از رفاقت گفته، تعریفش، ارزشش، به دست آوردنش، از دست دادنش و زیستنش.
در میان روایات و داستان‌های مدام، سه روایت «معادلهٔ دومجهولی» اثر رامبد خانلری، «آداب جدایی» اثر اگنس کالارد با ترجمه مریم‌حسینی و «خسارت جانبی یا مرثیه‌ای برای کارت پستال‌ها» اثر آزاده عبدی‌فرد توانست در آداب رفاقت و گذر از سوگ رفاقت از دست رفته من رو با خودش همراه کنه. در میان داستان‌ها هم داستان «پروانگی» اثر نادر سهرابی برای من، حرفی تازه داشت.
مدام یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه.😁

        

          ‍ از دیرباز جشن، بخشی جدایی ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان بوده و شاید همین عجین بودن جشن با اجتماع انسانی باعث شده #مجله_مدام در پنجمین جلد خودش به موضوع جشن بپردازه.
بیشتر روایات و داستان‌های مدام جشن رویکرد غیر شادی به جشن دارند. اغلب، به نوعی غم پنهان در جشن‌ها پرداختند که در اوج شادی گریبان افراد را در لحظه‌ای می‌گیرد. گاهی این غم، نوعی غم وجودی است و گاهی عاملی خارجی دارد. البته جنبه‌های شاد و سرورانگیز جشن فراموش نشده، بلکه ادغام غم و شادی - تلخ و شیرین - در کنار هم به تصویر کشیده شده است.
در میان داستان‌ها و روایات جشن مدام  روایت «صدای آرام تشویق‌ها» اثر مژده سالارکیا رو دوست داشتم به خاطر بررسی موضوعی که ذهن من رو سال‌هاست درگیر کرده. بعد از اون روایت  «رقص بر شانه اندوه» نوشته‌ی علی کعبی عمیقا من را تحت تاثیر قرار داد .
از بین داستان‌ها بدیع بودن موضوع داستان «دندان، خداست» اثر آزاده رباط‌جزی رو به خاطر موضوع کاملا متفاوت و پرداخت بانمک و طنز لطیفش دوست داشتم و  بدیع بودن داستان «جشنی برای همه فصول» اثر نعیمه سادات کاظمی برایم بسیار دلنشین بود.
مدام یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه.😁

        

          
کتاب «قدم عاشقی» اثر حجت‌الاسلام محمدرضا عابدینی، اثری ژرف‌نگر و بینارشته‌ای درباره حماسه اربعین حسینی است که با نگاهی عرفانی، تاریخی و تمدنی به جایگاه این واقعه در امتداد عاشورا و نسبت آن با ظهور حضرت ولی‌عصر (عج) می‌پردازد. این کتاب، نه صرفاً گزارشی از مناسک پیاده‌روی اربعین، بلکه تحلیلی عمیق از ظرفیت‌های پنهان و فعلیت‌نیافته آن برای شکل‌گیری تمدن توحیدی در عصر حاضر است.

قدم عاشقی در سه گفتار اصلی تدوین شده است. در گفتار نخست، با عنوان «اربعین و ظهور حق در طول تاریخ»، نویسنده تاریخ نبرد حق و باطل را از منظر انبیای الهی تحلیل کرده و عاشورا را نقطهٔ عطفی در این سیر می‌داند. اربعین، در این نگاه، امتداد ظرفیت‌های عاشورا و بستری برای ظهور نهایی حق در آخرالزمان است.

در گفتار دوم، با عنوان «اربعین؛ امتداد عاشورا تا ظهور»، با تکیه بر تجربه زیسته راهپیمایی اربعین، این حرکت جهانی به عنوان یک الگوی عینی اجتماعی و تمدنی تحلیل می‌شود. استاد عابدینی در این بخش با نگاهی آسیب‌شناسانه، مخاطب را نسبت به مسئولیت تاریخی و دینی در قبال اربعین آگاه می‌سازد.

گفتار سوم نیز به «شرح زیارت‌نامه اربعین» اختصاص دارد؛ جایی که متن این زیارت‌نامه به عنوان بیانی عارفانه و دقیق از حقیقت اربعین بررسی می‌شود و به زائر کمک می‌کند تا زیارت را نه تنها عملی شعائری، بلکه سلوکی معرفتی و وجودی بداند.

این کتاب ماحصل سخنرانی‌های استاد عابدینی در ایام اربعین است که با تلاش علی جعفری هرستانی گردآوری، تدوین و با نظارت مستقیم ایشان منتشر شده است. حمایت فکری از سوی مجموعه «منظومه فکری علامه طباطبایی» در مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) نیز بر پشتوانه معرفتی اثر افزوده است.

حجت‌الاسلام محمدرضا عابدینی، متولد ۱۳۴۰ در شهر ری، از شاگردان برجسته حضرات آیات بهجت، فاضل لنکرانی، جوادی آملی و حسن‌زاده آملی است. ایشان ضمن تدریس در حوزه علمیه قم، در جمع‌های دانشگاهی نیز حضوری فعال دارند و دروس تخصصی ایشان عمدتاً بر تفسیر قرآن، شرح اصول کافی و روایات مهدوی متمرکز است.

قدم عاشقی کتابی است برای همه‌ عاشقان حسین (ع) که می‌خواهند از ظاهر پیاده‌روی اربعین عبور کرده و به عمق فلسفه این حرکت جهانی برسند. اثری است که با زبانی ساده و نگاهی ژرف، مخاطب را از شور تا شعور و از مناسک تا معرفت رهنمون می‌سازد.
        

          در آستانه‌ی سقوط 
مروری بر رمان «پرتگاه پشت پاشنه» 

رمان پرتگاه پشت پاشنه نوشته‌ی مجید اسطیری، بر اساس زندگی شهید عبدالبصیر جعفری (معروف به علی بلوچ)، یکی از رزمندگان تیپ فاطمیون نگاشته شده است. کتاب داستان زندگی مردی را روایت می‌کند که از کودکی در افغانستان آغاز می‌شود، از مهاجرت به ایران و کارگری در شهرهایی چون مشهد، اصفهان و قم عبور می‌کند و نهایتاً در سوریه و در راه آرمان‌هایش به پایان می‌رسد؛ اما نه پایانی بسته، بلکه سرآغاز یک روایت ماندگار.
آنچه این کتاب را از بسیاری از آثار مشابه متمایز می‌کند، پرداختن به سیر تحول شخصیتی قهرمان داستان است. شهید جعفری تنها یک نماد مقدس نیست؛ بلکه انسانی است از دل واقعیت، که طعم گناه، سقوط، اعتیاد و لغزش را چشیده، اما برخلاف بسیاری، در همانجا نمانده است. او برخاسته، جنگیده و ساخته شده است. همین نمایش صادقانه، یکی از مهم‌ترین نقاط قوت کتاب است: این‌که نشان می‌دهد «قهرمانان زاده نمی‌شوند، بلکه ساخته می‌شوند».
مجید اسطیری تلاش کرده است با فرمی غیرخطی و زبانی ساده، دوره‌های مختلف زندگی عبدالبصیر را به‌صورت موازی روایت کند؛ از روزهای تلخ کودکی و غربت تا عاشق شدن، ازدواج، لغزش، توبه و در نهایت شهادت. با این حال، هرچند کتاب از نظر محتوایی بسیار ارزشمند و انسانی است، از نظر فرمی انتقاداتی نیز به آن وارد است. در برخی بخش‌ها، به‌ویژه در نیمه‌ی اول، نویسنده از جملات و تأملات فلسفی درباره‌ی زندگی استفاده کرده که با بافت رمان همخوانی ندارد. چنین سبک نگارشی بیشتر به مقاله یا یادداشت شخصی شباهت دارد و در یک رمان ممکن است برای خواننده آزاردهنده یا غیرضروری به نظر برسد.
همچنین گاه سبک قلم و لحن نویسنده در بخش‌های مختلف دچار نوسان می‌شود که برای خواننده حساس، ثبات روایی را مخدوش می‌کند. اگرچه داستان شهید جعفری به‌تنهایی آن‌قدر قدرتمند هست که مخاطب را با خود همراه کند، اما از نظر فنی، کتاب می‌توانست پرداخت بهتری داشته باشد و از این طریق، هم‌سنگ محتوا، در فرم نیز درخشان‌تر ظاهر شود.
مجید اسطیری نویسنده‌ای است که بیشتر در حوزه ادبیات مستند-داستانی و دفاع مقدس فعالیت می‌کند. آثار او با تمرکز بر روایت‌های واقعی از زندگی شهدا، تلاش دارد چهره‌هایی ملموس و انسانی از قهرمانان معاصر ترسیم کند. پرتگاه پشت پاشنه یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های این رویکرد در کارنامه اوست.
این اثر توسط انتشارات خط مقدم منتشر شده است.
        

          کتاب «ادب عاشقی» اثر حجت‌الاسلام محمدرضا عابدینی، اثری تأمل‌برانگیز و تربیتی در باب آداب حضور در مجالس اهل‌بیت علیهم‌السلام است. این کتاب با نگاهی عمیق به مفهوم محبت و ادب در ارتباط با خاندان پیامبر(ص)، کوشیده است تا به مخاطب نشان دهد که چگونه می‌توان مجالس اهل‌بیت را از سطح عادت و مراسم، به ساحتی از معرفت، ادب، و انس با حقیقت ارتقا داد.
ادب عاشقی حاصل بیانات استاد عابدینی در مجالس حسینی، هیأت‌های دانشجویی و محافل معرفتی است. این نکات معرفتی و سلوکی توسط علی جعفری هرستانی گردآوری و با نظارت استاد، تدوین و مرحله به مرحله تکمیل شده است. این اثر با حمایت «هسته‌های احیاء امر» و «منظومه فکری علامه طباطبایی» در مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام منتشر شده و ساختار آن در قالب ده فصل تنظیم شده است که از آداب مقدماتی و معرفتی گرفته تا نکات کاربردی فردی، جمعی، تشکیلاتی و حتی تمدنی را شامل می‌شود.
نویسنده در این کتاب تأکید می‌کند که محبت و ادب نسبت به اهل‌بیت، نه صرفاً امری عاطفی، بلکه راهی برای دریافت محبت و توجه ایشان است. اگر انسان با بی‌توجهی و بی‌ادبی در این مجالس حضور یابد، در حقیقت خود را از دریای لطف الهی محروم کرده و در حجاب بی‌اعتنایی قرار داده است. این نوع محرومیت، از منظر نویسنده، خسارتی بزرگ و خسرانی ابدی است.
استاد محمدرضا عابدینی، متولد ۱۳۴۰ در شهر ری، از شاگردان برجستهٔ حضرات آیات بهجت، جوادی آملی، حسن‌زاده آملی و فاضل لنکرانی است. ایشان علاوه بر تدریس در حوزه علمیه قم، حضوری فعال در میان دانشگاهیان و دانشجویان دارند و دروس تخصصی ایشان شامل تفسیر المیزان، شرح اصول کافی و مباحث مهدویت است.
ادب عاشقی کتابی است برای آنان که می‌خواهند مجالس اهل‌بیت را نه‌تنها با حضور جسم، بلکه با دل و جان تجربه کنند؛ کتابی که دل را به ادب می‌آموزد و ادب را به عاشقی پیوند می‌زند.
        

          بعد از پنج سال هم‌نشینی با مجالس مکتوب سلوک عاشوریی حاج آقا مجتبی تهرانی (هر سال، دو جلد از مجموعه رو مطالعه کردم) امسال که دلتنگ کلام شیرین ایشون بودم، سراغ کتاب خلاصه مباحث ایشون رفتم که به همت نشر مصابیح الهدی، خلاصه‌ای از جلسات ده ساله‌ی ایشون در باب حرکت امام حسین (ع) برای قیام در برابر حکومت بنی‌امیه است رفتم. 
این کتاب که بیشتر به نیت مرجعی خلاصه برای آماده کردن منبر برای علاقه‌مندان و سخنرانان تهیه شده، به نظر من، اصلا مناسب کسی که مباحث رو به طور کامل مطالعه نکرده یا گوش نکرده (صوت جلسات در سایت موجود هست) نیست. تنها در صورتی به سراغ این کتاب برید که قبلا مبحث یا مباحث رو مطالعه داشتید و حالا می‌خواین یادآوری کنید یا به عنوان منبعی سریع بهش دسترسی داشته باشید. به ویژه برای طلاب و سخنرانان مذهبی، بسیار مرجع سریع خوبی است.


        

          کتاب مجمع سری نوشته‌ی رابرت هریس، رمانی‌ست مهیج و در عین حال عمیق که در بطن یکی از بسته‌ترین و مرموزترین فرایندهای مذهبی جهان، یعنی انتخاب پاپ جدید در واتیکان، رخ می‌دهد. داستان با مرگ ناگهانی پاپ آغاز می‌شود و فضای رمان در پشت درهای بسته‌ی کلیسای سیستین شکل می‌گیرد؛ جایی که ۱۱۸ کاردینال از سراسر جهان گرد هم آمده‌اند تا با رأی‌گیری، رهبر جدید کلیسای کاتولیک را انتخاب کنند.

در مرکز این روایت، کاردینال لوملی،که از نظر دینی مردد و انسانی مسئول است، قرار دارد که به‌عنوان رئیس جلسه انتخاباتی، سعی دارد این فرآیند پیچیده را با آرامش و عدالت مدیریت کند. اما همچنان که رأی‌گیری‌ها ادامه می‌یابد، فشارها، رقابت‌های درونی، رازها و غافلگیری‌هایی که هیچ‌کس انتظارش را ندارد، کم‌کم چهره واقعی برخی از شخصیت‌ها را آشکار می‌کند.
مجمع نه فقط یک رمان سیاسی-مذهبی جذاب است، بلکه اثری‌ست که در سکوت و خویشتنداری‌اش، درون انسان، قدرت، ایمان، جاه‌طلبی و حقیقت را به چالش می‌کشد.
این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های معمایی، سیاسی و روان‌شناسانه بسیار جذاب است، به‌ویژه کسانی که از روایت‌هایی در فضاهای محدود، پرتنش و پر از تضاد لذت می‌برند. همچنین برای خوانندگانی که به موضوعات مربوط به مذهب، ساختار قدرت، و اخلاق در سطوح بالای تصمیم‌گیری علاقه‌مندند، می‌تواند اثری بسیار تامل‌برانگیز باشد.
رابرت هریس نویسنده‌ای بریتانیایی‌ست که سابقه روزنامه‌نگاری دارد و با رمان‌های تاریخی و سیاسی‌اش شناخته می‌شود. از جمله آثار موفق او می‌توان به پدرلند، آرکادیای آخرالزمان و سایه نویس اشاره کرد. سبک روایی او همواره دقیق، پخته و پر از جزئیات واقع‌گرایانه است.
کتاب مجمع توسط مهدی فیاضی‌کیا به فارسی ترجمه شده و نشر چترنگ آن را منتشر کرده است؛ ترجمه‌ای روان و قابل اعتماد که خواندن این اثر پرکشش را برای فارسی‌زبانان دل‌نشین‌تر کرده است.
        

          خرده جنایت‌های زناشوهری

«خرده جنایت‌های زناشوهری» یک نمایشنامه‌ی کوتاه اما عمیق از اریک امانوئل اشمیت است که در قالب یک گفت‌وگوی دو نفره بین زن و شوهری می‌گذرد. داستان درباره‌ی مردی است که پس از یک حادثه‌ی مشکوک حافظه‌اش را از دست داده و اکنون در حال بازسازی روابط خود با همسرش است. در طول مکالمات‌شان، رازها، سوءظن‌ها، و نیت‌های نهفته‌ی هر دو طرف آشکار می‌شود و رابطه‌ی زناشویی آنها در بوته‌ی آزمونی روان‌شناختی قرار می‌گیرد.
اشمیت به طرز ماهرانه‌ای از زبان استفاده می‌کند تا روان‌شناسی شخصیت‌ها را آشکار کند. گفتگوها پر از پیچیدگی‌های عاطفی و فلسفی‌اند که به خواننده امکان می‌دهد درباره‌ی ماهیت عشق، قدرت و حقیقت تأمل کند.  
کتاب حجم زیادی ندارد، اما در همین فضای محدود، دنیایی از احساسات، ابهامات، و پرسش‌های عمیق را برای مخاطب ترسیم می‌کند.  
اشمیت به‌خوبی دینامیک‌های پیچیده‌ی روابط زناشویی، بازی‌های قدرت، و فریب‌های متقابل را به تصویر می‌کشد، و این نمایشنامه را به یک مطالعه‌ی روان‌شناختی جذاب تبدیل می‌کند.  
هرچند این یک نمایشنامه‌ی گفت‌وگومحور است، اما دارای تعلیق و غافلگیری‌های متعددی است که خواننده را درگیر نگه می‌دارد.
این کتاب را به علاقه‌مندان به نمایشنامه و ادبیات روان‌شناختی، کسانی که به داستان‌های پر از دیالوگ‌های تیز و تفکربرانگیز علاقه دارند و مخاطبانی که دوست دارند روابط انسانی، مخصوصاً زندگی زناشویی، را از زاویه‌ای فلسفی و روان‌شناختی تحلیل کنند  توصیه می‌کنم.
اما احتمالاً کسانی که انتظار یک داستان پرحادثه یا پر از ماجراهای بیرونی دارند یا خوانندگانی که به سبک‌های توصیفی و جزئیات زیاد در داستان علاقه دارند و کسانی که از تحلیل‌های فلسفی درباره‌ی عشق و قدرت لذت نمی‌برند  چندان از این کتاب لذت نبرند.
«خرده جنایت‌های زناشوهری» یک اثر کوتاه، اما تأمل‌برانگیز است که به شکلی دقیق و ظریف روابط انسانی را تحلیل می‌کند. اگر به داستان‌های دیالوگ‌محور و فلسفی علاقه دارید، این کتاب می‌تواند تجربه‌ای چالش‌برانگیز و لذت‌بخش برای شما باشد.
ترجمه‌ی فارسی این کتاب با ترجمه‌های متفاوت و توسط چند ناشر در ایران ارائه شده. من ترجمه شهلا حائری که انتشارات قطره منتشر کرده را مطالعه کردم که بسیار خوب و خوش‌خوان بود.
        

          
این رمان نوشته‌ی هاروکی موراکامی، نویسنده‌ی نام‌آشنای ژاپنی است. عنوان اصلی آن به انگلیسی Colorless Tsukuru Tazaki and His Years of Pilgrimage است که ترجمه‌ی تحت‌اللفظی‌اش می‌شود «تسوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش». اما در ترجمه‌ای که من خواندم، یعنی ترجمه‌ی محمد قصاع که انتشارات ویژه آن را منتشر کرده، عنوان تغییر کرده است.
رمان داستان مردی است با گذشته‌ای زخمی و ریشه‌دار، که در سکوت و انزوا زندگی می‌کند و ناگهان تصمیم می‌گیرد به گذشته بازگردد و پاسخی برای پرسش‌های قدیمی‌اش پیدا کند. روایت با نوعی خلأ روانی و حسی آغاز می‌شود و به‌تدریج، از طریق مواجهه با آدم‌هایی از گذشته، تکه‌های گم‌شده‌ی شخصیت او را بازسازی می‌کند. می‌توان گفت این یک سفر بیرونی نیست، بلکه نوعی سلوک درونی برای درک بهتر خود، رنج‌ها، خاطرات و معناهای ازدست‌رفته است.
این کتاب مناسب کسانی است که با جهان درونی شخصیت‌ها ارتباط برقرار می‌کنند، علاقه‌مند به روان‌کاوی‌های ظریف در دل داستانی آرام و تأمل‌برانگیز هستند، و از خواندن روایت‌هایی لذت می‌برند که در ظاهر ساده‌اند اما در عمق، پیچیده و چندلایه. اگر دنبال حادثه یا هیجان بیرونی هستید، این کتاب شاید مناسب‌تان نباشد. اما اگر از تنهایی، خاطره، هویت، و جست‌وجوی آرام معنا می‌نویسید یا می‌خوانید، این کتاب می‌تواند همراه خوبی باشد.
هاروکی موراکامی نویسنده‌ای است که در بیشتر آثارش به خلوت‌های انسانی، مرز واقعیت و خیال، و تأثیرات زمان و گذشته می‌پردازد. سبک روایی‌اش مینیمال، خیال‌انگیز و گاهی به‌شدت شخصی است.
در ایران ترجمه‌های متعددی از این کتاب وجود دارد، اما ترجمه‌ای که من خواندم، با وجود آن‌که عنوان اصلی را تغییر داده بود، در مجموع ترجمه‌ای خوش‌خوان و روان بود.
        

          کتاب سرزمین مقدس (Jerusalem: Chronicles from the Holy City) نوشته‌ی گی دولیل، یک رمان گرافیکی مستند است که با نگاهی طنزآمیز و در عین حال دقیق، تجربه‌ی زیستن نویسنده در شهر قدس را به تصویر می‌کشد. دولیل ، کارتونیست کانادایی، همراه با همسرش که در سازمان پزشکان بدون مرز فعالیت می‌کند، و فرزندانش، برای مدتی به این شهر نقل مکان می‌کند. او در خلال روایت‌های روزمره، به مسائل پیچیده‌ی سیاسی، مذهبی و فرهنگی یکی از مناقشه‌برانگیزترین نقاط جهان می‌پردازد.
داستان‌ها در ظاهر ساده‌اند، اما در بطن خود لایه‌هایی از تنش، تناقض و حیرت را نسبت به زیستن در شهری آشکار می‌کنند که همزمان مقدس و محل کشمکش است. نگاه دولیل نه از جنس تحلیل سیاسی، بلکه نگاهی انسانی، کنجکاو و گاه بی‌طرفانه‌ست که تلاش می‌کند با زبان تصویر و طنز، واقعیت پیچیده‌ی زندگی در قدس را ترسیم کند.
این کتاب برای کسانی مناسب است که به موضوعات خاورمیانه، تاریخ معاصر، زندگی در بسترهای چندفرهنگی و تجربه‌های شخصی از تقاطع فرهنگ و سیاست علاقه‌مندند. همچنین خواندن آن برای علاقه‌مندان به رمان گرافیکی، روزنامه‌نگاری تصویری و روایت‌های مستند تصویری توصیه می‌شود.
گی دولیل، که پیش‌تر با آثاری مانند پیونگ‌یانگ، شنزن و یانگون شناخته شده، یکی از صداهای شاخص روایت‌گر تصویری در عصر حاضر است. سبک ساده اما دقیق او در طراحی، و نثر کوتاه، موجز و صمیمی‌اش، آثارش را هم سرگرم‌کننده و هم تأمل‌برانگیز کرده است.
نشر اطراف این کتاب را در ایران با ترجمه‌ی روان و خوش‌خوان عاطفه احمدی منتشر کرده است. همچنین در دو ضمیمه‌ی مختصر در انتهای کتاب، اطلاعات عمومی و مفیدی درباره‌ی تاریخ و وضعیت سیاسی-اجتماعی سرزمین فلسطین ارائه شده که به درک بهتر زمینه‌های روایت کمک شایانی می‌کند.
        

          کتاب پل‌های مدیسون کانتی نوشته‌ی رابرت جیمز والر، داستانی عاشقانه، آرام و تأثیرگذار است که در دل روستایی آرام در آمریکا روایت می‌شود. داستان درباره‌ی ملاقات تصادفی یک زن خانه‌دار به نام فرانچسکا و یک عکاس تنها و مسافر به نام رابرت است که برای عکاسی از پل‌های تاریخی مدیسون به آنجا آمده. در طول چند روز کوتاه، میان این دو، پیوندی عمیق و عاشقانه شکل می‌گیرد؛ پیوندی که زندگی هر دو را دستخوش تغییری خاموش اما ماندگار می‌کند.

رمان با لحنی شاعرانه، ساده و صمیمی نوشته شده و بدون افتادن به دام شعارهای عاشقانه یا اغراق‌های مرسوم، به ظرافت عاطفه، اشتیاق، و تعارضات درونی شخصیت‌ها می‌پردازد. داستان بیش از آن‌که درباره‌ی عشق به‌مثابه هیجان باشد، درباره‌ی انتخاب، وظیفه، و حسرت است.

پل‌های مدیسون کانتی مناسب افرادی‌ست که به داستان‌های عاشقانه‌ی بالغ، واقع‌گرا و تأمل‌برانگیز علاقه دارند؛ کسانی که در پی رمان‌هایی هستند که عشق را نه در شکل فانتزی، بلکه در بستر واقعیت و درون روابط پیچیده و انسانی به تصویر می‌کشد.

رابرت جیمز والر، نویسنده و موسیقیدان آمریکایی، با همین اثر به شهرت جهانی رسید. او با نثری نرم و توصیف‌گر، موفق شده تجربه‌ای صمیمی و درونی را به شکلی جهانی و قابل لمس روایت کند.

از دید من، عموماً آثار عاشقانه‌ای که نویسنده‌شان مرد است، در بیان لطافت عشق زنانه چندان موفق نیستند (همان‌طور که نویسندگان زن هم گاهی در توصیف عشق مردانه دچار ضعف‌اند). اما در این اثر، والر توانسته شیوه‌ی ابراز عشق زنانه را تا حد خوبی به تصویر بکشد. شاید در لحظاتی، نگاه مردانه‌اش بر احساسات فرانچسکا سایه می‌اندازد و تصویر او از عشق گاهی بیشتر به خواسته‌های ذهن یک مرد نزدیک می‌شود تا درونیات یک زن، اما با این‌همه، به‌نظرم نویسنده در انتقال این تجربه عاطفی ظریف موفق بوده و توانسته احساسی صادقانه و ماندگار خلق کند.
از این کتاب ترجمه‌های متعددی در ایران است، من ترجمه منصوره وحدتی احمدزاده از نشر افراز را مطالعه کردم که ترجمه قابل قبولی بود.
        

          ‍ کتمانِ خویشتن

بازمانده روز، رمانی درخشان نوشته‌ی کازوئو ایشی‌گورو، داستان زندگی یک پیشخدمت انگلیسی به نام استیونز را روایت می‌کند که در دل دگرگونی‌های قرن بیستم، به گذشته‌اش بازمی‌گردد تا معنا و پیامدهای انتخاب‌هایش را بازبینی کند. داستان با نثری آرام و دقیق، ما را به سفری درونی می‌برد؛ سفری که از خلال خاطرات پراکنده استیونز، پرده از زندگی‌ای برمی‌دارد که در ظاهر وفاداری و وقار است اما در عمق، حسرت و انکار را پنهان کرده.
این کتاب مناسب کسانی‌ست که به رمان‌های شخصیت‌محور علاقه دارند، افرادی که از خواندن داستان‌هایی درباره‌ی انتخاب‌های انسانی، اخلاق، زمان و حسرت لذت می‌برند. برای خواننده‌ای که صبوری و دقت را در مطالعه به خرج می‌دهد، *بازمانده روز* پاداشی عمیق دارد؛ پاداشی از جنس شناخت خود و انسان بودن.
کازوئو ایشی‌گورو، نویسنده‌ی بریتانیایی ژاپنی‌تبار، برنده‌ی نوبل ادبیات ۲۰۱۷ است و آثارش اغلب به بررسی حافظه، مسئولیت‌پذیری و گذر زمان می‌پردازد. او با نثری موجز و در عین حال احساسی، به زوایای پنهان روان آدمی سرک می‌کشد و تصویرهایی ماندگار خلق می‌کند.
برای من، خواندن این کتاب تجربه‌ای تأمل‌برانگیز و تکان‌دهنده بود. شباهت‌هایی که در عملکرد استیونز با برخی وجوه زندگی خودم دیدم، ابتدا حس همذات‌پنداری عمیقی در من ایجاد کرد. در آغاز، کاملاً با او همراه شدم و تصمیماتش را درک کردم. اما هرچه در روایت پیش رفتم و از بیرون و با فاصله بیشتری به زندگی‌اش نگاه کردم، جنبه‌های تلخ و ترسناک کتمان و خودفریبی استیونز آشکارتر شد. پایان کتاب به‌شدت مرا شوکه کرد و با خودم فکر کردم، من چقدر خودم را سال‌های زندگی، کتمان کردم؟
من این کتاب را با ترجمهٔ بی‌نظیر نجف دریابندری که توسط نشر کارنامه مطالعه کردم.

        

          چند وقت پیش در دفتر مدیرم، چشمم به کتابی افتاد که در طبقه پایین قفسه کتابخانه‌اش پنهان شده بود؛ عنوانش توجهم را جلب کرد: *تلخ و شیرین* (ترجمه‌ای از *Bittersweet*). همین ترکیب متضاد اما آشنا، مرا به خودش کشاند. کنجکاو شدم، کتاب را برداشتم و در فرصت کوتاهی، نگاهی به فهرست انداختم. همان‌جا فهمیدم که این کتاب چیزی بیش از یک عنوان جالب است و باید آن را کامل بخوانم. در اولین فرصت آن را تهیه کردم و مطالعه‌اش را آغاز کردم.

*تلخ و شیرین* کتابی است در ستایش احساسات آمیخته از اندوه، لطافت، غم و زیبایی. سوزان کین، نویسنده‌ای که پیش‌تر با کتاب پرفروش *سکوت* درباره‌ی قدرت درون‌گرایی شناخته شده بود، این‌بار به سراغ جنبه‌ای از احساسات انسانی رفته که اغلب نادیده گرفته می‌شود یا حتی سرکوب می‌شود: حالت‌های درونی ظریف، ملایم و گاهی غمگین که نه افسردگی‌اند، نه شادی، بلکه چیزی در میانه، چیزی عمیق‌تر و انسانی‌تر.

این کتاب برای آن‌هایی است که در سکوت درونی خود، در لحظه‌های اندوه‌آلود، یا هنگام گوش دادن به موسیقی‌ای که دل را می‌لرزاند، چیزی مقدس، شاعرانه یا حتی خلاقانه احساس می‌کنند اما واژه‌ای برایش نمی‌یابند. همچنین می‌تواند برای افرادی که همیشه در جست‌وجوی معنا، هنر، یا تجربه‌های اصیل هستند، دریچه‌ای تازه بگشاید. *تلخ و شیرین* به‌ویژه برای کسانی توصیه می‌شود که خود را به‌سادگی در چهارچوب‌های کلیشه‌ای شادی نمی‌بینند و به دنبال درک عمیق‌تری از احساسات پیچیده خود هستند.

برای من، این کتاب پاسخ یک سوال مهم را روشن کرد: حالتی که سال‌ها در من می‌گذشت، حالتی که نمی‌دانستم چیست و گاه آن را با افسردگی اشتباه می‌گرفتم، در واقع نوعی احساس انسانی و رایج است—احساسی که غرب مدرن آن را ناسالم تلقی می‌کند اما در واقع سرچشمه‌ی هنر، خلاقیت، و درک زیبایی‌های پنهان است. دانستن این موضوع برایم آرامش‌بخش بود؛ اینکه در این احساس تنها نیستم و اینکه این تجربه نه تنها مشکلی ندارد، بلکه گنجی درونی است. خواندن *تلخ و شیرین* برایم تجربه‌ای پربار و شفا‌بخش بود.
        

          مدام خوانیِ مدام چهارم، یعنی خواب مدام هم تموم شد. مجله مدام در شماره چهارن سراغ موضوع خواب رفته، موضوعی که هر انسان و حیوان و حتی حسره‌ای، از بدو خلقت درگیرش بوده. در مورد حیوانات و حشرات اطلاعی ندارم اما انسان علاوه بر نفس عمل خواب، با مقوله‌ای خواب دیدن هم از ابتدای تولد درگیره تا زمان مرگ.
تقریبا بیشتر روایات و داستان‌های مدامخواب به خواب دیدن و نگاه نویسنده و راوی به خواب اشاراتی دارند اما در این میان مواردی هم بود که صرفا به نفس خواب و چگونه خوابیدن پرداخته بود. 
در میان روایات‌ها، من روایت «تعبیر خواب همهٔ سنجاب‌های روی زمین» اثر رامبد خانلری رو بسیار دوست داشتم و بسیار همراهش شدم و میان داستان‌ها داستان «زندگی در مختصات یک خواب سخت و سیاه» اثر محمدرضا جوان آراسته من رو شدیدا مسحور خودش کرد، مدت‌ها بود داستانی این طور من رو مسحور نکرده بود.

مدام یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه.😁



        

          مروری بر رمان دیلماج اثر حمیدرضا شاه‌آبادی

رمان *دیلماج* یکی از آثار شاخص حمیدرضا شاه‌آبادی است که با نگاهی دقیق و نثری روان به روایت تاریخی می‌پردازد. این کتاب که در بستر تاریخی ایران در دوره‌ی قاجار روایت می‌شود، از آن دست آثاری‌ست که هم مخاطب نوجوان و هم بزرگسال را جذب خود می‌کند. *دیلماج* نه صرفاً یک رمان تاریخی خشک و مبتنی بر اطلاعات است، و نه داستانی سطحی و بی‌مایه؛ بلکه اثری‌ست متعادل که در آن تخیل و واقعیت، ماجرا و تحلیل، دست در دست هم دارند تا خواننده را به سفری جذاب در دل تاریخ ببرند.
داستان *دیلماج* در دوره‌ای از تاریخ ایران اتفاق می‌افتد که تحولات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی زیادی در حال شکل‌گیری‌ست. این دوره، دوران پس از مشروطه است؛ زمانی که روشنفکران، آزادی‌خواهان، درباریان، و جاسوسان خارجی هر کدام نقش خاص خود را در تاریخ بازی می‌کنند. در چنین فضایی، شخصیت اصلی داستان، یعنی دیلماج، به‌عنوان مترجم و واسطه، به دربار قاجار راه پیدا می‌کند و درگیر ماجراهایی می‌شود که گاه او را به مرز مرگ و زندگی می‌کشاند.
رمان با این که بر پایه‌ی واقعیت‌های تاریخی نوشته شده، اما تمرکز آن بیشتر بر فضای انسانی و روانی شخصیت‌هاست. به همین دلیل، خواننده تنها با یک روایت خطی تاریخی مواجه نیست، بلکه در خلال داستان، با روحیات، تردیدها، ترس‌ها و انگیزه‌های شخصیت‌ها آشنا می‌شود.
شخصیت‌پردازی در *دیلماج* از نقاط قوت اصلی کتاب است. نویسنده با مهارتی مثال‌زدنی توانسته شخصیت‌هایی بسازد که همگی دارای هویت مستقل، انگیزه‌های مشخص، و واکنش‌هایی طبیعی هستند. شخصیت اصلی، دیلماج، شخصی‌ست که در ابتدا نه قهرمان است و نه ضدقهرمان، بلکه انسانی معمولی با دغدغه‌هایی واقعی‌ست. همین امر باعث می‌شود خواننده به راحتی با او همذات‌پنداری کند.
دیگر شخصیت‌های داستان، از درباریان گرفته تا روشنفکران، هر کدام نماینده‌ی طیف خاصی از جامعه هستند. آن‌ها تنها تیپ‌های کلیشه‌ای نیستند، بلکه در رفتار، سخن و نگاهشان پیچیدگی دیده می‌شود که گاه حتی باعث می‌شود قضاوت درباره‌ی درست یا غلط بودن اعمالشان دشوار شود.
یکی از مهم‌ترین نقاط قوت *دیلماج*، فضاسازی دقیق و زنده‌ی آن است. شاه‌آبادی با جزئی‌نگری و شناخت عمیق خود از تاریخ، توانسته فضایی را بازسازی کند که باورپذیر و ملموس است. لباس‌ها، زبان، آداب معاشرت، روابط قدرت و حتی توصیف خیابان‌ها و کوچه‌های تهران قدیم، همگی با دقت و بدون زیاده‌روی ارائه شده‌اند.
زبان داستان نیز یکی دیگر از مزایای آن است. نثر کتاب ساده، روان و در عین حال ادبی‌ست. شاه‌آبادی بدون آنکه وارد افراط در سبک‌گرایی شود، نثری انتخاب کرده که هم شایسته‌ی فضای تاریخی داستان است و هم برای مخاطب امروزی قابل درک و جذاب است.
ریتم داستان نیز بسیار متناسب است؛ نه آن‌قدر کند که خواننده را خسته کند، و نه آن‌قدر سریع که فرصت اندیشیدن و درک لایه‌های پنهان روایت را ندهد. پیچش‌های داستانی، گره‌افکنی‌ها و اوج‌گیری‌های دراماتیک به خوبی جای‌گذاری شده‌اند.
با وجود تمامی امتیازات یاد شده، *دیلماج* نیز از برخی ضعف‌ها بی‌نصیب نیست. یکی از ایراداتی که ممکن است برخی خوانندگان به آن وارد کنند، عدم تعمق کافی در برخی رویدادهای تاریخی است. گاهی احساس می‌شود برخی اتفاقات مهم تاریخی تنها به عنوان پس‌زمینه‌ای برای داستان استفاده شده‌اند و مجال تحلیل بیشتر به آن‌ها داده نشده است.
همچنین در بخش‌هایی از کتاب، اطلاعات تاریخی به صورت مستقیم وارد روایت می‌شوند که اگرچه برای خوانندگان علاقمند به تاریخ جذاب است، اما ممکن است برای کسانی که صرفاً به دنبال داستان‌خوانی هستند، کمی بار اطلاعاتی بیش از حد تلقی شود.
حمیدرضا شاه‌آبادی از نویسندگان مطرح حوزه‌ی ادبیات نوجوان و داستان‌های تاریخی در ایران است. او سابقه‌ی تألیف آثار موفق دیگری چون *لالایی برای دختر مرده* و *زنی که مرده بود* را در کارنامه دارد و همواره تلاش کرده تا تاریخ را از دریچه‌ی ادبیات بازآفرینی کند. نگاه انسانی، روایت نرم، و پرداختن به مفاهیم عمیق با زبانی ساده از ویژگی‌های سبک نویسندگی اوست.
*دیلماج* انتخابی عالی برای نوجوانان و جوانانی‌ست که به تاریخ علاقه دارند و دوست دارند آن را نه در قالب کتاب درسی، بلکه از زاویه‌ی داستانی و انسانی بشناسند. همچنین برای بزرگسالانی که از رمان‌های تاریخی با محوریت شخصیت‌های خاکستری لذت می‌برند، کتابی بسیار ارزشمند است.

افرادی که به روایت‌های اجتماعی، سیاست در ادبیات، و چالش‌های انسانی علاقه‌مندند، از خواندن این کتاب بهره خواهند برد. در عین حال، اگر کسی به دنبال یک رمان صرفاً عاشقانه یا با ریتم بسیار سریع است، شاید *دیلماج* نتواند به‌طور کامل پاسخگوی انتظاراتش باشد.

این کتاب، توسط نشر افق چاپ شده است.
        

          ‍ معرفی کتاب طراحی ارزش پیشنهادی: چگونه محصولات و خدماتی خلق کنیم که مشتری خواهان آن باشد.

کتاب طراحی ارزش پیشنهادی: چگونه محصولات و خدماتی خلق کنیم که مشتری خواهان آن باشد که توسط الکساندر استروالدر، ایو پیگنیور،  گرگ برناردا، آلن اسمیت نوشته شده، راهنمایی جامع برای طراحی پیشنهادات ارزشی است که برای مشتریان جذاب و مفید باشد. این کتاب برای کارآفرینان، مدیران محصول، و تیم‌های توسعه کسب‌وکار ابزارهای عملی و مفیدی برای شناسایی و ایجاد ارزش واقعی برای مشتریان فراهم می‌کند.
در این اثر، نویسندگان با استفاده از چارچوبی ساده و بصری به نام "تابلوی طراحی ارزش پیشنهادی" (Value Proposition Canvas)، مراحل مختلفی را برای توسعه محصولات و خدمات بر اساس نیازها و خواسته‌های مشتریان توضیح می‌دهند. این چارچوب شامل دو بخش اصلی است: یکی مربوط به نیازها و مشکلات مشتریان ( پروفایل مشتری - Customer Profile) و دیگری مربوط به ویژگی‌ها و مزایای محصول یا خدمت (نقشه ارزش - Value Map). این دو بخش به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا ارتباط دقیق‌تری بین آنچه که مشتریان می‌خواهند و آنچه که ارائه می‌دهند برقرار کنند.
از ویژگی‌های برجسته کتاب، تمرکز آن بر روی تجربیات واقعی و کاربردی است. نویسندگان نه‌تنها تئوری‌های پیچیده را توضیح داده‌اند، بلکه ابزارهایی عملی و نمونه‌های واقعی از کسب‌وکارها برای نشان دادن نحوه استفاده از این ابزارها در دنیای واقعی ارائه داده‌اند. این کتاب به‌ویژه برای افرادی که در مراحل ابتدایی راه‌اندازی یک #کسب‌وکار هستند یا قصد دارند محصولات و خدمات موجود خود را بهبود بخشند، بسیار مفید است.
همچنین این کتاب با طراحی گرافیکی ساده و قابل فهم، باعث می‌شود که مفاهیم پیچیده به راحتی درک شوند و خواننده بتواند سریعاً این مفاهیم را در فرآیندهای طراحی محصول خود به کار گیرد. به طور کلی، * طراحی ارزش پیشنهادی * یک منبع ارزشمند برای هر کسی است که می‌خواهد محصولی یا خدمتی خلق کند که نه تنها به نیازهای مشتریان پاسخ دهد، بلکه آن‌ها را شگفت‌زده و راضی کند.
این کتاب برای کارآفرینان و استارتاپ‌ها، مدیران محصول، تیم‌های بازاریابی و فروش، مشاوران و مربیان کسب‌وکار، مدیران نوآوری و توسعه، افراد علاقه‌مند به طراحی تجربه کاربری (UX) و طراحی خدمات و به طور کلی، برای هر کسی که در فرایند خلق و توسعه محصول و خدمت مشغول به کار است، چه در مرحله ایده‌پردازی و چه در مرحله بهبود محصولات و خدمات موجود، می‌تواند مفید باشد.




        

          کتاب شش کلاه تفکر نوشته‌ی ادوارد دوبونو یکی از آثار برجسته در زمینه تفکر خلاق و مدیریت ذهن است که به طور گسترده در محیط‌های کاری، آموزشی و تصمیم‌گیری مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوبونو در این کتاب با زبانی ساده و قابل درک، روشی نوآورانه برای ساختاردهی به فرایند تفکر ارائه می‌دهد که می‌تواند برای حل مسائل پیچیده، تصمیم‌گیری‌های مؤثر و همکاری تیمی بسیار کاربردی باشد.
دوبونو در این کتاب مفهوم "شش کلاه" را به عنوان شش سبک یا شیوه تفکر معرفی می‌کند که افراد می‌توانند در موقعیت‌های مختلف از آن‌ها استفاده کنند. هر کلاه نماد یک حالت خاص از تفکر است و پوشیدن آن کلاه به شما کمک می‌کند تا از زاویه‌ای مشخص به مسئله نگاه کنید. این روش به افراد و تیم‌ها امکان می‌دهد تا از تعصبات ذهنی دور شوند و تمامی جنبه‌های یک مسئله را به طور ساختارمند بررسی کنند.
کلاه‌های شش‌گانه:
کلاه سفید (تفکر بی‌طرفانه و اطلاعاتی): تمرکز بر داده‌ها، حقایق و اطلاعات. سوال‌هایی نظیر «چه اطلاعاتی داریم؟» و «چه چیزهایی باید بدانیم؟» مطرح می‌شود.
کلاه قرمز (تفکر احساسی): بازتاب احساسات، عواطف و شهود. این کلاه به شما اجازه می‌دهد تا به طور آزادانه احساسات خود را بیان کنید.
کلاه سیاه (تفکر انتقادی و منفی): نگاه به خطرات، مشکلات و نقاط ضعف ایده‌ها. هدف از این کلاه جلوگیری از تصمیمات غیرعملی یا ریسک‌های ناخواسته است.
کلاه زرد (تفکر مثبت): تمرکز بر مزایا، فرصت‌ها و نقاط قوت. با این کلاه به دنبال جنبه‌های امیدوارکننده و خوش‌بینانه هستیم.
کلاه سبز (تفکر خلاقانه): ایجاد ایده‌های جدید، تفکر خلاق و ارائه راه‌حل‌های نوآورانه.
کلاه آبی (تفکر مدیریتی و فرآیندی): مدیریت فرایند تفکر، برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی به شیوه تفکر برای دستیابی به نتایج.
یکی از نکات برجسته‌ی این کتاب، قابلیت کاربردی بودن آن در موقعیت‌های مختلف است. دوبونو به خوانندگان ابزارهایی ارائه می‌دهد که بتوانند:
در جلسات گروهی به طور مؤثر بحث و گفتگو کنند.
تصمیم‌گیری‌های بهتر و آگاهانه‌تری داشته باشند.
خلاقیت و همکاری را در محیط‌های کاری تقویت کنند.
روش شش کلاه به طور ویژه برای افرادی که درگیر حل مسائل پیچیده، مدیریت تیم‌ها یا هدایت پروژه‌های بزرگ هستند، مفید است.
نقاط قوت
ساختاردهی روشن: ایده‌ها به شکلی ساده و قابل فهم ارائه شده‌اند.
کاربرد گسترده: از محیط کسب‌وکار گرفته تا زندگی شخصی و آموزشی، این روش قابل استفاده است.
تمرین‌های عملی: کتاب شامل مثال‌ها و تمرین‌هایی است که خواننده می‌تواند به طور مستقیم از آن‌ها استفاده کند.
با وجود این، کتاب و روش آمدخالی از ضعف نیست، شاید برجسته‌ترین مورد این است که  هرچند کتاب اصول و چارچوب کلی را توضیح می‌دهد، اما ممکن است در برخی موارد فاقد جزئیات لازم برای اجرای این روش در موقعیت‌های پیچیده باشد. خوانندگان ممکن است به راهنمایی‌های بیشتری برای کاربرد در زندگی واقعی نیاز داشته باشند.
در نهایت باید گفت "شش کلاه تفکر" یک ابزار ساده اما قدرتمند برای بهبود مهارت‌های تفکر است. این کتاب به شما یاد می‌دهد که چگونه دیدگاه‌های مختلف را در نظر بگیرید و به شکلی منظم‌تر و متعادل‌تر به مسائل نزدیک شوید. اگر به دنبال بهبود تصمیم‌گیری‌های خود یا ارتقاء سطح تفکر خلاق و گروهی هستید، این کتاب می‌تواند راهنمای ارزشمندی باشد.
این کتاب در ایران چند ترجمه دارد که من ترجمه آقای حمیدرضا بلوچ که توسط شبگیر چاپ شده را مطالعه کردم که ترجمه‌ی قابل قبولی بود.



        

          کتاب «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» اثر آگاتا کریستی، یکی از مشهورترین آثار این نویسنده است که در سال 1934 منتشر شد. این رمان، داستان یک قتل مرموز را در قطار معروف اورینت اکسپرس روایت می‌کند. داستان در شرایطی پیچیده و در حالی که سرنخ‌های مختلف در هم تنیده‌اند، به تدریج توجه خواننده را جلب می‌کند.
طرح کلی داستان در مورد کارآگاه بلژیکی هرکول پوآرو است که به طور تصادفی در قطار اورینت اکسپرس، که از استانبول به پاریس می‌رود، سوار می‌شود. در میانه سفر، یکی از مسافران قطار به نام راچت به طرز مشکوکی به قتل می‌رسد. پوآرو به عنوان کارآگاه ماهر و دقیق، شروع به بررسی ماجرا می‌کند و در روند تحقیقات خود با شخصیت‌های مختلفی روبه‌رو می‌شود که هر کدام ممکن است در این قتل دخیل باشند.
شخصیت‌ها در این کتاب به دقت طراحی شده‌اند و هر کدام با ویژگی‌ها و انگیزه‌های خاص خود به داستان اضافه می‌شوند. پوآرو با استفاده از هوش و تحلیل دقیق خود، مسائلی را که ممکن است برای دیگران پنهان بماند، کشف می‌کند. از سوی دیگر، نویسنده با پیچیدگی و دقت زیاد، هر کدام از شخصیت‌ها را به نوعی در داستان گنجانده است تا از لحاظ روانشناسی و انگیزشی برای خواننده جذاب باشند.
از نظر نقاط قوت، یکی از ویژگی‌های برجسته کتاب، ساختار داستانی آن است. آگاتا کریستی با مهارت در کنار هم قرار دادن نشانه‌ها و سرنخ‌های مختلف، داستانی جذاب و گیرا می‌سازد. همچنین، تعلیق بالا و پیچیدگی‌های روانشناختی شخصیت‌ها به شدت به جذابیت کتاب افزوده است. اما شاید یکی از نقاط ضعف کتاب این باشد که برخی از خوانندگان ممکن است در طول داستان با توضیحات دقیق و جزئیات زیاد درباره شخصیت‌ها و حرکات آن‌ها دچار کندی شوند. این بخش‌ها ممکن است برای افرادی که به دنبال سرعت بیشتر در داستان هستند، کمی آزاردهنده باشد.
آگاتا کریستی، نویسنده این اثر، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان جنایی و معمایی تاریخ است. با بیش از 80 رمان در این ژانر، او به عنوان «ملکه جنایت» شناخته می‌شود. سبک نوشتاری او به دقت در توصیف محیط‌ها، شخصیت‌ها و ویژگی‌های ذهنی آنها شناخته می‌شود. کریستی همچنین توانسته با خلق شخصیت‌های ماندگار مانند هرکول پوآرو و خانم مارپل، دنیای ادبیات جنایی را غنی‌تر کند.
کتاب «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» برای علاقه‌مندان به داستان‌های معمایی و جنایی بسیار مناسب است. کسانی که از حل پازل‌ها و معماهای پیچیده لذت می‌برند، این کتاب می‌تواند تجربه‌ای رضایت‌بخش باشد. همچنین، علاقه‌مندان به شخصیت‌های پیچیده و تحلیل‌های روانشناختی در داستان‌های جنایی نیز از این اثر بهره‌مند خواهند شد. اگر به دنبال داستانی هستید که به تدریج ذهن شما را درگیر کند و تا آخرین صفحه شما را شگفت‌زده کند، این کتاب را توصیه می‌کنم.
من ترجمه خوب محمد گذرآبادی که توسط نشر هرمس چاپ شده را خواندم.
        

          مدام خوانی سوم، یعنی  جنگ مدام هم تموم شد. مجله مدام در شماره سوم سراغ موضوع جنگ رفت. موضوعی که از ابتدای تاریخ، بشر همیشه درگیرش بوده. 
من ایده‌ای ندارم که مسئولین مجله، از چه زاویه‌ای به جنگ نگاه کردند، اما برای من، به عنوان خواننده، این مجله نه ضد جنگ بود نه خلافش. برای من روایت‌‌ها و داستان‌ها چیزی از جنس نظاره کردن جنگ و آثار و ... بود، چنان که هست: بی‌تقبیح، بی‌ستایش.
برای من چنین رویکردی تجربه‌ای جذاب و کمتر تجربه شده بود که بسیار تامل برانگیز بود.
مدام  یک ماجرای دنباله‌دار هست که امیدوارم مثل بعضی سریال‌ها اونقدر دنباله‌اش طول بکشه که کسی نتونه به راحتی از اول تا شماره روزش رو به سرعت بخونه