من متن انگلیسی رو خوندم و که روون و راحت بود، اما جزئیاتی از بعضی روابط تشریح شده بود که برای من آزاردهنده بود، و باعث شد اولا فکر کنم این کتاب برای نوجوون‌ها مناسب نیست و دوما عمیقا از ته دلم بگم درود بر سانسورچی!
شخصیت چارلی کاملا برای من قابل درک بود و عمیقا براش متاسف شدم. هم به خاطر آزارهایی که در بچگی و حتی نوجوانی دید، هم به خاطر دسترسی راحتش به سیگار و مواد و الکل، هم به خاطر خانواده‌ش: خواهر و برادری که تنهاش گذاشتن و مادری که توصیه‌ش به یک نوجوون درون‌گرای با سابقه‌ی افسردگی این بود که بره تو اتاقش بشینه و کتاب بخونه!
        

          متاسفانه ترجمه خوبی نداره..
        

          ”The perks of being a wall flower”
A teenage diary which ladens with tons of social anxieties and puberty crises that has written in a simple yet expressive way.

To tell you the truth, I thought the book isn't any good, but the minute I began reading it took my mind to a journey which reminded me the days of high school. ( except for those drugs and romantic parts!) Having a suitable plan according to the person’s character is one of the main points in the story which has often been observed teenagers who struggle with misunderstanding and having trouble fitting among others.

This story might be favorable for teenagers who are trying to obtain a better view of their own life.
        

          از گریه ها، از آزاردهنده ها...



از بهمن نودوپنج تا اردیبهشت نودوهفت.
        

          مطمئناً کتاب مورد علاقه ام توی این دوره از زندگیم می مونه.
        

          کتابی که واقعا یک احساس نزدیکی داشت واسم و داستان کشش خیلی قوی ای داشت و از کتابهایی بود که میشد توش غرق شی و تو دنیاش زندگی کنی 
و البته فیلمی با همین عنوان وجود داره که من بعد از مطالعه این کتاب دیدمش و خوب بود اما انتقال حس و حالی که کتاب داشت واقعا از توان اون فیلم خارج بود 
بهرحال اگر بی حوصله اید و دنبال یه داستان تو حال و هوای ۱۸سالگی و هیجانات مثبت و منفی اون سن و سالید بشدت پیشنهادش میکنم✨
        

          شاید اگه اول فیلمشو نمی دیدم خیلی بیشتر بهش امتیاز میدادم.

فرمت نامه وارش رو خیلی دوست داشتم و حس میکنم نویسنده قصد داشت منِ خواننده خودم رو اون "دوست"ی که چارلی براش نام می نوشت بدونم ولی راستش من این حسو نداشتم. و بخاطر همین نامه وار بودنش از همه مسائل سریع رد شده بود. 

راستش من با سم و داداش تو کتاب خیلی ارتباط برقرار نکردم و حس میکنم بیشتر از اونا از مری الیزابت خوندم که دوست داشتم برعکس باشه. کشمکش های درونی چارلی رو میشد بهتر نشون بده و یکم عمیق تر باشن.

(راستشو بگم من خیلی خیلی خیلی فیلمشو دوست داشتم. شاید بخاطر همینه که با کتابش نتونستم خیلی ارتباط برقرار کنم. مثلا خجالتی بودن چارلی رو تو کتاب اصلا حس نکردم ولی توی فیلم کاملا محسوس بود.)

در مجموع برام کتاب متوسطی بود.
        

          -در عین خوب بودن، میتونه خوب نباشه و به نظرم این بستگی به حالات و شخصیت فرد داره که بتونه با این کتاب ارتباط بگیره یا نه.
        

          به قولی؛ همان نسخه مدرن ناتور دشت.
شخصا علاوه بر کتاب؛ پیشنهاد می کنم فیلمش رو هم ببینید.
خیلی خفنه که نویسنده خودش کارگردان فیلم کتابش شه!
حالا در مورد کتاب:
دوستش دارم. حس زندگی کردن می ده. شاید سخت زندگی کردن؛ تو هوا زندگی کردن یا هر چی. ولی می شه بفهمی که یه زندگیه. یه حیات تو این کتاب هست؛ و فقط منظره نیست.
دوستش دارم؛ هم چارلی رو؛ هم زمانش رو هم اطرافیانش رو.
        

          "نسخه‌ی مدرن ناطوردشت"
- گاردین
آره، می‌شه گفت همین‌طور بود. یک داستان معمولی. توش اثری از نقطه‌ی اوج داستان یا اتفاقات عجیب و پی‌درپی نیست. داستان یک نوجوون نه خیلی معمولی و می‌شه گفت خجالتی. دغدغه‌های نوجوونی و اولین قرارها و اولین عاشقی و دوستی‌‌ها. 
زبان خودمونی و ساده‌ای داشت. ولی خب این یک‌نواختی داستان و شخصیت منزوی چارلی (شخصیت اصلی) خسته‌کننده می‌شد.
ولی فکر کنم کتابشو از فیلمش بیشتر دوست داشتم.
        

          من فکر میکردم کتاب روانشناسی و خودیاری باشه اما داستان بود و تا ۵۰ درصد کتاب اینجوری بودم خب که چی؟
بعدش یه کوچولو برام جذاب شد که اونم بخاطر سانسور یکم گیجم الان و باید فیلمشو تماشا کنم ببینم ابهام برطرف میشه یا نه.
        

          اولش وقتی فهمیدم کل کتاب نامه طوره ضد حال خوردم ولی بعد که رفتم تو حس و حال کتاب کلا فراموشش کردم.
نحوه ی اهمیت دادنش به یک آدم خیلی جذب شدم، چون جوری برسی می کرد و دقت می کرد که چجوری به یک فرد اهمیت داده می شه واقعا همیشه برام یک موضوع جذاب بوده. چون خودم خیلی کم از این آدم ها می بینم.

یک سری جاهای کتاب گنگ بود که قطعـــا به خاطر سانسورهای زیادشه.

اغلب از اینکه فیلم کتاب هایی رو که می خونم رو ببین متنفرم_خیلی زیــاد_ ولی تاوانش رو می پذیرم و در قبال خراب شدن همه ی تصورات و حس حالم از کتاب می رم فیلمش رو ببینم.
امیدوارم ارزشش رو داشته باشه.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــ ـ ـ

خب فیلمشو دیدم.
می تونم بگم نصف اتفاقای کتاب برام روشن شد.😬
ولی خب شخصیتی که نویسنه ساخته بود با مال تو فیلم خــیلی متفاوت بود.
        

          این کتاب مجموعه نامه های چارلی به شخصیه که فقط راجبش چیزهایی شنیده و فکر میکنه این فرد بهترین آدمیه که میتونه از احساساتش بهش بگه. چارلی شخصیتی منزوی و درونگرا داره و نامه هایی که مینویسه برای  درونگرا ها کاملا قابل درکه.
        

          داستان درواقع نامه‌های شخصیت اصلی داستان(پسر) به دوست نادیده و احتمالا خیالیش درمورد اتفاقات روزانه و البته گذشته‌اس. روند داستان معمولیه. نه کنده و نه سریع و اتفاقاتی که رخ میده هم خیلی حاوی هیجان نیستند. بیشتر روایتگر دوران نوجوانی و چالش‌های ارتباطی و البته عواقب عدم توجه افراد خانواده به احوالات همدیگه‌اس. شخصیت اصلی البته انسان حمایتگریه چه درحق دوستانش و چه خواهر برادرش.
کتاب یکسری توصیفات و رخدادهایی داره که در ترجمه سانسور شدن و یکم فهم اتفاقات رو سخت میکنه و البته مناسب نوجوان‌ها نیست😐
        

          کتاب خوبیه، ارزش مطالعه داره، ترجمه قابل قبوله و... اما در مورد مقایسه شدن با ناطور دشت خیلی موافق نیستم، هر دو نوجونایی ان که مشکلات خاص خودشونو دارن ولی این دو تا اونقدر با هم فرق دارن که حوصله ندارم بنویسم و اگه خودم هم می‌بودم حاضر نمی‌شدم اونجور متن بلندی رو بخونم. در کل ناطور دشت رو خیلی بیشتر ازین کتاب دوست داشتم.
        

          اینکه زیادی غمگینم کرد مشکل محسوب‌ می‌شه؟ ولی بعضی غم‌ها قشنگن. 
پیش اومده که یک کتاب رو چند بار بخونم ولی اینکه به محض تموم کردنش دوباره از اول شروعش کنم نه، فقط درباره همین یک کتاب بود
پایان نسخه فارسی یکم گنگه بنابراین یا نسخه زبان اصلی رو بخونین یا با لعن و نفرین فیلمی که از روش ساخته شده رو هم ببینین (صرفا جهت درک پایان داستان) 
جناب سانسورچی ببینین آدمو به چه کارایی وامی‌دارید
        

          The Perks of Being a Wallflower 
At the begining of this book i said to my self "wow, such a amazing book" becouse in my idea it's very intersting and good way to write everything that you can't say to anybody to somebody. 
Actually i wished that "this" would be possible for me, too. From email, instagram or Blog or... 
Befor i read this book i tried to take a letter to somebody that she or he dont know me, but i dont know who is she or he and i dont know how i can find her or him. 
Instagram is bad way becouse most of my folower know me; and Blog is old and today in iran i cant find anybody to read my writhing in the Blog. 
Anyway this was the reason that i like so much this book at the "begining"
 the more i went ahead it seems to me its not my favorite novel becouse dont have very good story and have many writhing defects in translation into persian. 
The more i went ahead i've got used to writhing defects and (( the Charm of story is Back)). 
And at the end i said to myself again "wow, such a amazing book"
"Charlie" is a smart, Kind and little Words boy, he dont have any friend and he is "Wallflower" 
In the first year of the highschool he Find some friend that they gave chance to Charlie to feel that he belongs somewere. 
I think Charlie is very lucy to met "Sam" & "patrik" & then "mery elizabet" and other friend. 
Patrik is the person who is always joking and Sam is the Pretty & Kind girl who prefer if someone love her, he Will love her real self
They had continually Party and racywill and the show and bigboy and... 
For this i think Charlie is really Lucky boy becouse i dont experience any of this entertament. 
After reading this book i found out probably i'm a "wallfolwer" 
I love the end of book and i love to stand in the Back of the truck and Open my hands While playing the best song and be With my best friends and go to the light from dark tunnel. 
It is very long writhing that is more about me instead of book that name i " the perks of being a Wallflower" 
I'm sorry for this and for my bad engilish writhing becouse my Mother language is persian.
        

          در اول کلام بگم که سبک داستان آمریکاییه پس با فرهنگ ایرانی ما خیلی متفاوته، نسخه ترجمه فارسی دارای سانسور هست، ولی  با به خرج دادن تخیل می‌شه فهمید چی سانسور شده( بعد تموم شدن کتاب، یه نگاه به کتاب می‌کنی می‌گی قرار نبود این طوری بشه و درود بر سانسورچی)  نسخه اصلی پر از روابط نامشروع  حواس پرتی و ارتباط بد والدین با فرزندان و اسامی از مواد مخدر و... است. 
من اولش با توجه به اسم کتاب فکر می‌کردم یه چیزی تو مایه‌های کاش وقتی ۲۰سالم بود می‌دانستمه بعد دیدم زده داستان‌های آمریکایی. 
اگر تاحالا از این سبک نخونده باشی یا ندونی، ممکنه با کتاب احساس راحتی نکنی و از خوندنش معذب باشی. 
نکته خیلی مهم اینکه برای خوندنش ذهن بازی داشته باشی و کتاب برای نوجوان‌ها اصلا مناسب نیست.  
دیگه چیزی یادم نمی‌یاد که بنویسم ولی خوندن بعد صفحه ۴۰ این طوریه که این چه کوفتیه من دارم می‌خونم.
        

          روزمرگیای یه پسر نوجوون درونگرا:) 
ادمای درونگرا باهاش همزاد پنداری میکنن به شدت