جمله آخر کتاب رو ترجمه میکنم:
«پس فراموش نکن. فراموش نکن و بهش غلبه کن.اگه نتونی بهش غلبه کنی تو فقط یه کودکی میشی که روحش رشد نمیکنه»
      

         بندی از کتاب رو ترجمه میکنم و براتون قرار میدم :
«میگن تو روزای طوفانی ، ماهی‌گیرها میتونن صدای‌ گریه یه دختر بچه رو از ته دریا بشنون که میگه: مامان.مامان. کجای کار من اشتباه بود؟برگرد و من رو با خودت ببر.. برگرد و من رو با خودت ببر.. »
      

        به لطف همکاری بهخوان، بلافاصله بعد ثبت کتاب در اینجا میخوام نظرم رو براش بنویسم. احتمالا همه کسانی که سریال it's okay not to be okay رو تماشا کردن با این مجموعه داستان که ستون‌های اصلی سریال بر پایه این قصه ها و کاراکتراش ساخته شده آشنا هستند. شخصا برای بدست آوردن ورژن اصلی کتاب ها تلاش زیادی کردم اما میدونم که الان نسخه های انگلیسی به صورت pdf روی اینترنت در دسترس هست. اگر وقت دیدن سریال رو ندارین خوندن این کتاب های به ظاهر ساده اما عمیق شدیدا پیشنهاد میشه. امیدوارم بقیه کتاب های سریال هم اینجا ثبت بشه.
      

        یکی از کتاب‌های محبوب بین بچه ها و در حال تدریس جهان این روزها. خودم شخصا با خوندنش کیف کردم. 
      

        راستش اول که کتاب به دستم رسید کمی توی ذوقم خورد که متن قصه انقدر کم و شاید سطحیه. اما دوباره که همراه یکی از دوستانم که در حوزه ادبیات کودک بین الملل  بیشتر جستجوگره خوندمش، متوجه شدم چقدر جزئیات درون تصاویر نهفته‌ست که دقت بهشون برای من بزرگسال جذاب بود چه برسه به بچه‌ها. دو تا نکته خوب هم شخصا پیدا کردم که اصلا ذکرش نمیکنم چون میترسم در ویرایش‌های جدید این نکات خوب رو حذف کنن. به نویسنده و تصویرگر خسته نباشید و آفرین میگم. این کتاب کاملا قابلیت ارائه جهانی داره.
      

        حالا که نزدیک به یک دهه از اولین باری که مردی به نام اوه رو خوندم میگذره، همچنان امتیازم بهش تمام و کماله. با اینکه هنوز برنگشتم تا با دید تازه ناشی از تجربه کتابخوانی این سال‌ها بخونمش، اما همچنان مردی به نام اوه با قلم فردیک بکمن و ترجمه حسین تهرانی جزو اولین پیشنهادام برای کسانیه که میخوان کتابخوانی رو شروع کنن. تاکید میکنم ترجمه حسین تهرانی چون فقط ایشون که از زبان اصلی نویسنده، مستقیم ترجمه میکنن میتونن شیرینی طنز قلم فردریک بکمن رو به کام من و شمای خواننده برسونن. این رو کسی داره میگه که ترجمه‌های دیگه رو در کتاب های دیگه‌ این نویسنده امتحان کرده و هر بار تاسف خورده چرا آقای تهرانی به جای چند عدد، تمام کتاب‌های فردریک بکمن رو ترجمه نکردن.
      

        چرا این کتاب هنوز هم برای بچه ها توصیه میشه؟ چون آموزش اسم میوه ها ، اعداد و هفته رو در قالب یه داستانی که براشون جذابه مطرح میکنه. زبان اصلی هم باشه که چه بهتر چون به تقویت زبانشون کمک می‌کنه.
      

        وجدی معوض یا وجدی معود هر دو برداشت ایرانی ها از اسم یک نویسنده‌ به نام Wajdi Mouawad هست که متاسفانه در بهخوان، آثارش در دو دسته قرار گرفته. ایشون که جزو نویسندگان پر تکرار در لیست من هست با من یک تجربه مشترک  یا درست تر بگم مشابه دارند که سطر به سطر در این کتاب نوشته شده. به خاطر دارم وقتی دوستم این کتاب رو بهم داد تا بخونم دستانش میلرزید و با ملاحظه بسیار گفت زمانی بخونش که میتونی برای خودت وقت بزاری.. چقدر ازش ممنونم و چقدر این کتاب برام با ارزشه. اما به همه پیشنهادش نمیدم چون احتمالا منم موقع پیشنهاد دادنش دستان لرزون و زبان با ملاحظه‌ای داشته باشم.
      

        من سال گذشته برای اولین بار مجموعه فیلمهای هری پاتر رو دیدم. خوشبختانه به خاطر حافظه خوبی که ندارم جزئیات داستان از ذهنم رفت در نتیجه تصمیم گرفتم این بار هم برای  بار اول سراغ مجموعه کتاب‌ها برم و به مقایسه کتاب و فیلم ساخته شده از اون کتاب بپردازم. قبلا در اپلیکیشن Letterboxd به دوستای فیلم‌بازم گفتم. در اولین قصه گاهی کتاب جزئیات و شخصیت‌پردازی هایی داشت که باعث میشد با داستان ٱخت بیشتری بگیری و گاهی هم شیوه قصه‌گویی فیلم برای یه اتفاق خیلی بهتر بود. در مجموع انگار هردوشون همو کامل می‌کنن اما می‌دونم که طرفدارای کتابهای هری‌پاتر ورژن کتاب رو خیلی بیشتر از اولین فیلم دوست دارن.
راستی اگر شما هم فیلمباز یا عضو لتدرباکسد هستید خوشحال میشم هم دیگه‌رو اونجا دنبال کنیم. آدرسم در پروفایل اینجا هست؛
https://boxd.it/6dxpf
      

        فکر می‌کردم در مجموع کتاب رو دوست نداشتم اما بعضی از قصه‌ها و تصویراش هنوز همراهمه و این نشونه خوبیه.
      

        کتابی که موضوع سوگ رو برای بچه ها باز میکنه.. با زبانی خودمانی اول خودش و سوگ هایی که تجربه کرده رو معرفی میکنه و بعد میگه چطور پذیرفته و به زندگی عادی با پذیرش سوگش ادامه میده..
شخصا دلم نمیخواد هیچ کودکی با این موضوع به این زودی آشنا بشه اما خب متاسفانه هستن بچه‌هایی که همین حالا هم تجربش کردن. به گمانم در این صورت انتخاب کتاب انتخاب درستیه.
مایکل روزن و غم‌نامش به زبان اصلی، اولین مهمان‌های کتابخونه من در سال ۱۴۰۳ بودن. در حالی که بسیار ذوق داشتم که رفیق دورم این هدیه رو از کیلومترها فاصله گذرونده و برام فرستاده، با دیدن صفحه اول و امضای شخص نویسنده به اسم خودم در پوست خودم نمی‌گنجیدم^^
      

        اولین کتابی که از پل استر خوندم که به نظر میاد انتخاب اشتباهی بوده چون دوستان توی نظرات نوشتن این سبک، سبک اصلی نویسنده نیست. در ابتدا انتخاب کتابم رو دوست داشتم چون بعد مدت ها با کلی معما رو به رو شدم اما اینکه تمام اون معماها بی نتیجه موند بسیار دستم رو خالی گذاشت. تعدد دفترچه های قرمز، تعدد پسر بچه های مو بور و کلی تکرار دیگه همه بی نتیجه بود؟ به هر حال به قول بزرگان محتوا قرار نیست جواب سوال بده همینکه شما رو به سوال برسونه کافیه. پس به گمانم به یکبار خواندن می‌ارزید.
      

        ماتیلدا هم جزو کتاب هایی بود که امسال به خونده‌هام اضافه شد اما متاسفانه اونقدر که اشتیاق داشتم بخونمش ازش لذت نبردم. احتمال دادم شاید باید در یک رنج سنی خاصی می خوندمش، اما دوستم که هم سن و سال خودمه هم، امسال خوند و بسیار لذت برد. فرق ما در این بود که اون متن اصلی رو خونده بود و کلمات ریتم دار متن اصلی براش جذاب بود. به علاوه اینکه به خاطر کار با بچه‌ها متوجه شده بود چه قسمت هایی از کتاب برای بچه‌ها جالب و خنده‌داره و اون قسمتا دقیقا قسمت هایی بودن که من فکر میکردم اصلا درسته اینا توی کتاب کودک باشن؟! خلاصه که دنیای کوچولو‌ها بسیار دنیای ناشناخته اما هیجان‌انگیزیه.
      

        قصه مرگ ایوان ایلیچ برای من بسیار ارزشمند شد چون بعد مدت ها یه قصه انقدر برام تصاویر واضحی داشت که به گریه افتادم. خصوصا که در زندگی واقعی از نزدیک به تماشای این تحلیل رفتن انسان نشسته بودم..
 اما قصه های دیگه چندان برام لذت بخش نبودن. خصوصا قصه اول با اون حجم از زن و فرزند ستیزی شروع بدی برام بود اما خوشبختانه صبوری کردم. بعد از تجربه فراموش نشدنی از خوندن مرگ ایوان ایلیچ برای قصه بابا سرگئی بسیار ذوق داشتم. قصه هم تا جایی همراه ذوقم اومد. اما ادامه و پایان قصه اصلا برام جالب نبود . در نهایت بیشترین امتیاز متعلق به جزئیات قصه ایوان ایلیچه..
      

        خوندن این کتاب امسال برام جزو فراموش‌نشدنی ترین لحظه‌ها بود. بعد مدت‌ها دور شدن از فضای کتابخوانی در حالی که فکر میکردم دیگه حوصله جوابگوی خوندن نیست،  این کتاب که من به صورت اتفاقی تصمیم گرفتم اول جلد دوم رو بخونم و بعد برم سراغ جلد اول، تمام زنگ‌زدگی های دنیای کتاب‌خوانی منو روغن کاری کرد. یادمه در عرض دو یا نهایتا سه روز کتاب رو تموم کردم. قلم زیبا و بی ریای گلی ترقی به کنار، نشستن به تماشای زندگی قبل انقلاب، از زاویه‌ دید جدید و دیکته نشده بسیار جذابه. با تمام شیرینی ها و زشتی‌هایی که باز هم جدید و دیکته نشدن.