چندسال پیش که تهران تو یه مرکزی فعالیت داشتم‌
داستان شهید محمد معماریان رو تو یه مجله خوندم خیلی هم اتفاقی...‌
اون لحظه مو به تنم سیخ شد‌
برگه رو از  تو مجله جدا کردم
و نصب کردم به تابلو اعلانات اون‌مرکز

بعدش دوستان فرهنگی فعال اونجا پرسون پرسون اومدن سراغم که شما این برگه رو نصب کردی؟‌
جواب دادم: بله‌
رفتن سراغ مادر شهید و  سال ۹۰ یا ۹۱ بود 
تو همون مرکز یادواره شهدای قم برگزار شد.
از مادر شهید معماریان هم دعوت به عمل اومد و
توفیق دیدار از نزدیک با مادر شهید هم نصیب ما.

مادر داستان رو تعریف می کرد اما پرصلابت
ما اشک می ریختیم و اون ایستاده بدون لرزش تو صداش
چون به محمدآقا قول داده بود هیچ وقت تو انظار براش گریه نکنه ...

به جرات میگم اگه حرفای مادر شهید رو تو اون مراسم از زبان خودش نمی شنیدم داستان کتاب رو باور نمی کردم...‌‌
اونجا بود که این سوال تو ذهنم حک شد چرا از این داستان یه کتاب نمی نویسن
من برای شهید محمد معماریان، برای طهارت روحش، برای آقایی اش و این که نداریمش گریه کردم‌
من برای دلتنگی های مادرش گریه کردم...‌
‌
کتاب رو بخوانید
حکم جلای روح داره
سطح زنگ زده ی دل رو صفا میده‌
و البته مراقبه بعدی هم لازمه

و تا ابد سلام بر شهدا و مادران چشم انتظارشان...
          

            کتاب عاشقانه شهید روح الله قربانی
شهادت خوب است و تقوا بهتر 
تقوایی که در قلب است و در رفتار بروز میکند 
پیشنهاد میکنم بخونین اگ اهل خوندن کتاب عاشقانه هایی از جنس شهدا هستین
          

            انقدر که این کتاب را به دیگران پیشنهاد داده‌ام بعید می‌دانم کتاب علمی‌تخیلی دیگری را برای مطالعه پیشنهاد کرده باشم!
در یک کلمه باید بگم با یک کتاب‌ حال‌خوب‌کن خوب مواجهید. ز مثل زکریا، داستان رنج است و تلخی خاص خودش را دارد اما آن پایان‌بندی کتاب چقدر به من حس خوب داد. چقدر به من امید و توان داد.
جدای از اینکه داستان چفت و بست محکم خودش را دارد و با توصیفات، سبک و لحن خاص خودش و قصه گویی جانانه‌اش دست شما را می‌گیرد و حسابی سرگرمتان می‌کند، درون‌مایه و مضمون داستان هم حسابی در جانتان می‌نشیند.
با اینکه قهرمان داستان یک دختر ۱۷ ساله است و توصیه می‌کنم دختران ۱۵ سال به بالا سراغ این کتاب بروند یا برایشان بگیرید، اما من واقعا با قهرمان داستان همزادپنداری کردم. چقدر آن صحنه نیایش نیمه‌شب جذاب و دراماتیک درآمده است و خبری از تصنع و شعارزدگی در آن نیست.
این را هم بدانيد، رابرت ابراین فقید، کاتولیک بوده است و گرچه مسیحیت پولسی تا شیعه اثنی‌عشری خیلی راه دارد اما رنگ و بوی دینی در کتاب موج می‌زند و این حس خوبی به آدم می‌دهد.
در کل توصیه می‌کنم حتی اگر علمی‌تخیلی دوست ندارید، حتی اگر پسر هستيد و از قهرمان دختر خوشتان نمی‌آید، حتی اگر رمان ترجمه دوست ندارید سراغ این کتاب بیایید. ضرر نمی‌کنید.
          

            کتاب ادبی نیست و کاملا خودمونیه نوشتارش
یه جاهایی جوابایی که به خارجیا میداد حتی برای خودمم جالب بود و تجدید ایمان میکردم با خوندنش
یه جاهایی از کتاب حس کردم راجع به بدی فرانسه اقرار شده ولی به هرحال من اطلاعی ندارم واقعا چطوریه!
          

            این کتاب فوق العادست...
اگر با قانونای کره شمالی آشنایید میدونید که جهنمه حتی غذا خوردن و دسشویی رفتن مردم زیر نظر دولتوشونه سالانه هزاران نفر فقط بخاطر دیدن سریالای خارجی اعدام میشن
 راجع به خانومیه که ازین جهنم فرار میکنه و هرسختی رو به جون میخره و تبدیل میشه به یه فعال حقوق بشر❤
          

            کلا با کتاب های فلسفی ارتباط صددرصد پیدا نمیکنم.
اما علاقه ای هم به خوندنشون دارم.
این کتاب رو با ورق زدن و خواندن انتخابی صفحات تمام کردم.
اگر به فلسفه علاقه دارید کتاب خوبیه.
          

            کتاب های از این دست انسان را با یک مکتب آشنا میکند که ما معمولا فقط شعار های آنرا شنیده‌ایم و یا میدهیم ولی در این دست کتاب ها ما را با انسان هایی آشنا میکند که به این مکتب عمل کردند و تا آخر آن پیش رفتند؛ به همین دلیل این کتاب‌ها یک الگوی عینی در برابر چشمان ما قرار میدهد که میتوان از آن استفاده کرد.
این کتاب بعد از کتاب "خاک های نرم کوشک" بهترین کتابی بود که در حوزه دفاع مقدس خواندم و شاید دلیلش خود شهید باشد که بسیار پر جاذبه است و وقتی کم کم از متن کتاب شهید شناخته میشود، این جاذبه بیشتر و بیشتر میشود.
برای خواندن این کتاب هم مثل دیگر کتاب های دفاع مقدس، باید تعصب را کنار گذاشت تا بتوان استفاده خوبی از آن برد.
          

            من هر وقت ذهنم درگیر چند تا مساله سخت میشه و خسته میشم از فکرکردن بهشون، میرم سراغ کتاب های آرام و روون 
که البته از دلشون ماجراهای جالب بیرون میاد 
این کتاب یکی از همونها بود
و تونست خیلی خوب ذهنم رو مدیریت کنه که به مسائلی که فعلا نمی خوام فکر نکنه و کاملا درگیر موضوع داستان بشه 

نویسنده خیلی عالی تونسته شخصیت ها و حالاتشون رو توصیف کنه و داستان رو پیش ببره

از یک شخصیتی که اول کار به نظر خیلی خسته کننده میاد در ادامه یک شخصیت تو دل برو در میاره
          

            در جای جای این کتاب گریه کردم
بسیار تأثیر گزار
و ما رأیت الا جمیلا
          

            خاطرات مستند و خودنوشت خانم شادمهری از روزهای تحصیل در فرانسه.
این نوع کتابا خواننده رو در فضایی غیر ایران قرار میده و با چیزای جدید آشنا میشی و فریب تبلیغات دهان پرکن گل و بلبلی کشورهای دیگه رو نمیخوری.
البته میتونی با کاستی های دم دستی کشورت  هم بیشتر آشنا بشی طی یک قیاس معقولانه و منطقی.
بیان محاوره ای این اثر به نوعی ارتباط خوب با خواننده رو تونسته برقرار کنه
 نکته مناظرات و گفتار نویسنده با سایرین اینه که تونسته برتری محدودیت های اسلام رو به دیگران تفهیم کنه.

در کل پسندیدم
اما
داستان طوری تمام شد که می‌شد ادامه دار بودن کتاب در یک جلد دیگه برداشت بشه

به چنین هموطنانی می بالم 😊

 راستی این کتاب رو دوسال پیش خوندم
الآن برای دومین بار بود که خوندمش...
          

            کتاب خاطرات سفیر رو خیلی قبل تر از طریق وبلاگ شون خونده بودم و حسابی دوستش داشتم وقتی کتاب آمد سریع خریدم فکر کردم قرارست با چیزهای بیشتری مواجه شوم اما عینا همان مطالب وبلاگ بود حتی نثر آن تغییر نکرده بود!
کتاب خاطرات سفیر من رو یاد کتابهای شهدا میندازه کتاب های که آنقدر شخصیت شهید بی خطاست که نمی‌تونستم باهاشون ارتباط بگیرم و درونم حس بدی به خودم پیدا میکردم
و در این کتاب هم دقیقا همین اتفاق میوفته یعنی ما با یک قهرمان بی خطا مواجهیم که در تمام موقعیتها دست برتر رو داره و می‌دونه باید چکار کنم ما با موفقیتها فقط مواجه میشویم و این باعث میشه من مخاطب نتونم باهاش ارتباط برقرار کنم چون ما آدم‌های معمولی هستیم با سختی و آسانی با موفقیت و شکست...