هنوز زانو زده بود ، چشمهایش به من نزدیک بودند و قدرت نگاهش باعث شد راه گلویم بسته شود. با یک هیجان ناگهانی گفت “من حاضرم کل زمین را جابه جا کنم تا مادرت را نجات بدهم میشنوی.سارا؟؟ حاضرم دیوارهای زندان او را بشکافم و او را به سرزمین های وحشی ایالت دیگری ببرم ، اما این چیزی نیست که خودش می خواهد. خودش را به جلوی قاضی ها می اندازه،چون اعتقاد داره که بی گناهی اش از بین همه دروغ ها و فریب ها آشکار می شه“صورتش را چرخاند و نگاهش از روی خط افق گذشت. بعد با لحن ملایمی، مانند آن که با باد صحبت می کند گفت، «قدرتش باعث فروتنی من می شه.»من با دقت ویژگی های سنگی نیم رخ چهره اش را بررسی کردم.... و رد پای سال ها تلاش و تقلایی را دیدم که هیچ چیزی از آن نمی دانستم.